Naparstnica (łac. Digitalis) to roślina zaliczana do rodziny babkowatych. W medycynie ludowej znana jest ze swoich leczniczych właściwości już od XVIII wieku. Jest surowcem wykorzystywanym przede wszystkim jako składnik leków na choroby serca. Co więcej, preparaty lecznicze z wyciągiem z naparstnicy stosuje się w terapii niektórych dolegliwości nerek i pęcherza. Leki na bazie naparstnicy należy przyjmować wyłącznie pod kontrolą lekarza, gdyż w większych dawkach stanowi zagrożenie dla zdrowia, a nawet życia.
Naparstnica – właściwości lecznicze, działanie i zastosowanie

Naparstnica – jakie ma właściwości?
Naparstnica to nie tylko cenny surowiec farmaceutyczny, ale i okazała roślina ozdobna. Cechą charakterystyczną naparstnicy są jej okazałe kwiaty o lejkowatym kształcie. Roślina obejmuje ok. 20 gatunków, jednakże do celów farmaceutycznych pozyskuje się liście odmiany purpurowej. W Polsce znaleźć można jeszcze dwie odmiany – zwyczajną i wełnistą.
Pierwsze wzmianki o właściwościach naparstnicy pochodzą z XVII wieku. Wówczas to, angielski lekarz William Withering opisał roślinę jako skuteczną w leczeniu chorób serca. Najważniejszą substancją czynną naparstnicy jest digoksyna, którą wprowadzono na rynek farmaceutyczny w 1963 roku. Od tego czasu stanowi jeden z ważniejszych składnik leków na problemy kardiologiczne, w tym niewydolności krążenia i migotanie przedsionków.
W skład naparstnicy wchodzą:
- digoksyna – zaliczana do glikozydów nasercowych, zwiększa siłę skurczów mięśnia sercowego, przy jednoczesnym zmniejszeniu ich częstotliwości,
- flawonoidy – wykazują się silnym działaniem antyoksydacyjnym, co oznacza, że mają zdolność do neutralizowania wolnych rodników,
- saponiny – zwiększają wydzielania żółci i soków żołądkowych, pozwalają pozbyć się toksyn z organizmu, a także wspierają wchłanianie substancji pokarmowych,
- śluzy – działają ochronnie na błony śluzowe i przewód pokarmowy.
Składniki aktywne zawarte w naparstnicy wykazują działanie antyoksydacyjne, przeciwarytmiczne, chronotropowe ujemne (zmniejszają częstość pracy serca), inotropowe dodatnie (zwiększają siłę skurczu serca) i dromotropowe ujemne (zmniejszają szybkość przewodzenia impulsów nerwowych).
>>Zdrowe serce – wprowadź w życie 10 nawyków
Naparstnica – działanie i wskazania do stosowania
Glikozydy nasercowe wyizolowane z liści naparstnicy wykorzystywane są w terapii wielu chorób układu sercowo-naczyniowego. Ze względu na obecność flawonoidów i saponin, preparaty na bazie naparstnicy działają moczopędnie, co związane jest z usprawnieniem krążenia w nerkach. Leczenie z udziałem wyciągów z naparstnicy okazało się skuteczne w walce z obrzękami.
Wskazaniem do stosowania naparstnicy są:
- migotanie przedsionków,
- niewydolność krążenia,
- blok serca,
- dusznica sercowa,
- nerwica,
- tachykardia,
- niewydolność mięśnia sercowego,
- nadkomorowe zaburzenia rytmu serca.
Trwają badania kliniczne nad wykorzystaniem naparstnicy w leczeniu takich jednostek chorobowych jak mukowiscydoza, hipercholesterolemia, cukrzyca, a także nowotwory.
>> Zioła na cholesterol, domowe sposoby na miażdżycę
Naparstnica na układ sercowo-naczyniowy
Substancja czynna zawarta w naparstnicy – digoksyna – jest jedną z najsilniej działających substancji nasercowych pozyskiwaną z roślin. Jej działanie polega na zwiększeniu siły skurczu serca, przy jednoczesnym zmniejszeniu częstotliwości jego pracy. Ponadto wydłużeniu ulega faza rozkurczu serca, co wpływa na poprawę krążenia w niektórych narządach, w tym nerkach.
Naparstnica – dawkowanie
Preparaty na bazie naparstnicy wydawane są wyłącznie z przepisu lekarza. W związku z tym dokładne dawkowanie uzależnione jest od indywidualnego przypadku i musi odbywać się pod kontrolą medyka.
W przypadku niewydolności serca i innych schorzeń kardiologicznych dobowa dawka digoksyny powinna mieścić się w zakresie od 125 µg do 250 µg. U osób starszych dawkowanie jest znacznie niższe i wynosi średnio 62,5 µg na dobę.
>> Choroby serca nie będą nam straszne, gdy w diecie nie zabraknie owoców i warzyw
Preparaty zawierające naparstnicę
Naparstnica występuje pod postacią:
- tabletki,
- susz,
- wyciągi,
- nalewki.
Leki z naparstnicą
Leki z naparstnicą przyjmuje się doustnie wyłącznie pod kontrolą i z przepisu lekarza. Są one przeznaczone dla pacjentów z problemami kardiologicznymi, w tym niewydolnością krążenia, tachykardią, czy też migotaniem przedsionków.
Naparstnica w ciąży
Przyjmowanie naparstnicy w ciąży powinno być skonsultowane z lekarzem. Digoksyna obecna w roślinie może przyczynić się do niskiej masy urodzeniowej dziecka, a także przedwczesnego porodu.
Naparstnica – przeciwwskazania do stosowania
Przeciwwskazaniami do stosowania naparstnicy są:
- wczesna faza zawału,
- tętniak aorty,
- kardiomiopatia przerostowa,
- migotanie komór,
- hipokaliemia,
- hiperkalcemia,
- wydłużenie czasu przewodzenia AV.
Naparstnica – możliwe skutki uboczne
Związki obecne w naparstnicy mają zdolność do kumulowania się w organizmie i wówczas mogą wywołać efekt toksyczny. W związku z tym preparatów na bazie rośliny lub ziela nie wolno spożywać samodzielnie, a wyłącznie pod kontrolą lekarza. Niewłaściwe użycie lub przedawkowanie naparstnicy może powodować zaburzenia pracy serca, silne bóle brzucha, zawroty głowy, nudności i wymioty, problemy z utrzymaniem równowagi, drgawki, spadek tętna, a nawet zgon.
Naparstnica – interakcje z lekami i preparatami
Nie zaleca się łączenia naparstnicy z:
- lekami moczopędnymi,
- antybiotykami makrolidowymi,
- lekami zawierającymi substancje oddziałujące na układ sercowo-naczyniowy,
- penicyliną,
- węglem aktywnym.
Naparstnica w Encyklopedii ziół i roślin – Podsumowanie
- Naparstnica to cenna roślina o działaniu leczniczym i ozdobnym.
- Najważniejszym składnikiem naparstnicy jest silnie działająca digoksyna zaliczana do glikozydów nasercowych. Substancja czynna jest składnikiem leków na niektóre choroby serca, w tym tachykardia, migotanie przedsionków, niewydolność krążenia i nadciśnienie tętnicze.
- Mieszanki ziołowe z naparstnicą w składzie stosuje się również jako środek moczopędny i łagodzący obrzęki.
- Preparaty na bazie naparstnicy przyjmuje się wyłącznie z przepisu lekarza. Nie zaleca się przyjmowania ich na własną rękę, ponieważ ich stosowanie doustne może powodować szereg skutków ubocznych w tym zaburzenia równowagi, nudności, zaburzenia akcji serca, a w skrajnych przypadkach nawet zgon.