Krioglobuliny to nieprawidłowe przeciwciała wytrącające się z krwi na skutek znacznego obniżenia temperatury. Odkładają się one w ścianach naczyń krwionośnych, co może powodować rozwój poważnych stanów zapalnych. W konsekwencji często pojawiają się zakrzepy, które stanowią realne zagrożenie dla zdrowia, a nawet życia.
Przeciwciała krioglobuliny– na czym polega badanie? Normy, wskazania, przygotowanie

Czym są krioglobuliny?
Krioglobuliny mogą być samodzielnymi przeciwciałami lub stanowić kompleksy je zawierające. Gdy temperatura spada poniżej 4 stopni Celsjusza, substancje te wytrącają się w postaci osadu we krwi. W takiej postaci odkładają się w ścianach naczyń krwionośnych, gdzie przyczyniają się do rozwoju stanu zapalnego, zakrzepów i zwiększenia przepuszczalności niektórych rodzajów krwinek. Tak dochodzi do powstania krioglobulinemii.
W warunkach fizjologicznych, tzn. u osób zdrowych, krioglobuliny nie występują. Ich obecność we krwi zawsze jest oznaką patologii. Najczęściej świadczy ona o m.in. bakteryjnym zapaleniu wsierdzia, reumatoidalnym zapaleniu stawów, szpiczaku mnogim, skazie krwotocznej, marskości wątroby, białaczce limfocytowej, chłoniaku, a także dyskrazjom plazmocytowym.
Objawy krioglobulinemii to:
- bóle kostne,
- zaburzenia czucia,
- polineuropatia,
- zmiany skórne w postaci plam,
- uszkodzenie nerek i wątroby,
- ogólne osłabienie organizmu,
- drętwienie
W skrajnych przypadkach może dojść do niewydolności oddechowej. Ma to miejsce w momencie pojawienia się rozległego krwawienia do pęcherzyków płucnych.
Obecnie wyróżnia się 3 typy krioglobulinemii:
- typ I – monoklonalna – stanowi ok. 20% wszystkich przypadków. W większości przeciwciała te zaliczane są do klasy IgM. W typie tym najczęściej diagnozuje się przewlekłą białaczkę limfatyczną, chłoniaki, szpiczaka mnogiego lub makroglobulinemię Waldenströma,
- typ II – mieszana inaczej monoklonalno-poliklonalna – stanowi ok. 25% wszystkich przypadków. Powstające na tym typie przeciwciała zalicza się do klasy IgM. Wchodzą one w reakcję z przeciwciałami poliklonalnymi klasy IgG. W ten sposób dochodzi do aktywacji układu dopełniacza. W tym typie najczęściej diagnozuje się wirusowe zapalenie wątroby typu C,
- typ III – mieszana, poliklonalna – stanowi aż 55% wszystkich przypadków. Produkowane immunoglobuliny skierowane są przeciwko antygenom różnych klas. Na tym typie najczęściej diagnozuje się choroby limfoproliferacyjne, wirus cytomegalii, Epsteina-Barra i kłębuszkowe zapalenie nerek.
>> Ból nerek – przyczyny i objawy bólu nerek. Profilaktyka chorób nerek
Krioglobuliny – kiedy należy wykonać badanie?
Oznaczenie krioglobulin nie wlicza się w podstawowe badania przesiewowe. Co więcej ich wykrycie jest dość problematyczne. Ma to związek z niespecyficznymi objawami krioglobulinemii, a także faktem konieczności wykonania wielu badań.
Wskazaniem do wykonania oznaczenia krioglobulin są:
- wysypka skórna,
- ból kości,
- ogólne osłabienie organizmu.
Krioglobuliny – jak się przygotować do badania ich poziomu?
Do badania oznaczenia krioglobulin należy przygotować się jak do rutynowej morfologii. Do punktu pobrań warto zgłosić się w godzinach porannych, będąc na czczo (minimum 8 godzin po spożyciu ostatniego posiłku). Na około 1–2 doby przed pobraniem krwi nie zaleca się picia alkoholu, palenia papierosów, a także intensywnego wysiłku fizycznego.
W dniu badania warto napić się wody (najlepiej niegazowanej). Ta niepozorna czynność sprawi, że pielęgniarce łatwiej będzie pobrać krew żylną. Co więcej, na ok. 15 minut przed badaniem dobrze jest odpocząć w pozycji siedzącej.
>> Badanie przesiewowe w kierunku neuropatii
Krioglobuliny – jak przebiega badanie?
Krew pobierana jest z żyły łokciowej, pacjent znajduje się w pozycji siedzącej lub leżącej. Materiał biologiczny pobiera się do probówki z EDTA, co zapobiega krzepnięciu krwi. Następnie krew podgrzewa się do 37 stopni Celsjusza i odwirowuje. Tak uzyskany materiał badawczy dzieli się na 2 części. Jedną z nich pozostawia się w cieplarce w stałych warunkach i temperaturze zbliżonej do ludzkiego ciała. Drugą z kolei chłodzi się w lodówce w temperaturze nie wyższej niż 4 stopnie Celsjusza. Obie próbki poddaje się testom oceniającym obecność krioglobulin.
Dodatni wynik testu na obecność krioglobulin jest powodem do oznaczenia ich rodzaju. Wówczas korzysta się z dwóch metod – elektroforezy i immunloblottingu. Dzięki temu można określić krioglobuliny pod względem jakościowym i ilościowym.
Na pełen wynik należy poczekać nawet do kilku dni roboczych.
>> Wysypka na brzuchu to nie tylko przejaw alergii
Krioglobuliny – interpretacja wyniku
Wynik badania na obecność krioglobulin może być pozytywny lub negatywny. Jeżeli wyjdzie pozytywny, jest to bezwzględne wskazanie do pogłębienia diagnostyki, oceny ilości i rodzaju przeciwciał.
Dodatni, czyli pozytywny wynik na obecność krioglobulin, może świadczyć o wielu jednostkach chorobowych. Ich obecność w surowicy krwi często wskazuje na:
- bakteryjne zapalenie wsierdzia,
- marskość wątroby,
- chłoniaka,
- szpiczaka mnogiego,
- zakażenia wirusowego, np. HCV, CMV, EBV i HBV,
- reumatoidalne zapalenie stawów,
- tocznia rumieniowatego,
- układowe zapalenie naczyń,
- zespół Sjoergena,
- przewlekłą białaczkę limfocytową.
W rzadkich przypadkach dochodzi do wykrycia krioglobulinemii samoistnej. Oznacza to, że jej pochodzenie jest idiopatyczne – nie można określić, co jest przyczyną jej rozwoju.
Wczesne wykrycie krioglobulinemii jest kluczowe dla zdrowia, a nawet życia chorego. Powikłania po chorobie mogą bowiem uwzględniać m.in. niewydolność nerek, upośledzenie funkcjonowania układu trawiennego, krwotoki do płuc, a także zaburzenia ośrodkowego układu nerwowego.
Sama diagnostyka krioglobulinemii to nie tylko oznaczenie krioglobulin. Konieczne jest wykonanie ponadto m.in. odczynu Biernackiego, oznaczenie stężenia dopełniacza, badania funkcji wątroby, przeciwciała anty-CCP, angiografii, RTG klatki piersiowej i badania moczu.
Krioglobuliny – co po badaniu?
Pobranie krwi nie niesie za sobą żadnego ryzyka dla zdrowia i życia. W związku z tym po wykonaniu badania można bez obaw powrócić do wykonywanych uprzednio czynności.
Krioglobuliny – możliwe powikłania po badaniu
Jedyne możliwe powikłania po badaniu oznaczenia krioglobulin wynikają z faktu wkłucia się igły w żyłę łokciową. W tym miejscu może pojawić się niewielki obrzęk, zaczerwienienie, siniak i tkliwość. Wszystko to na ogół ustępuje po upływie 24 godzin.
Niektóre osoby mają skłonność do utraty przytomności podczas pobierania krwi. O takiej tendencji należy poinformować pielęgniarkę, która wykona badanie w pozycji leżącej.
Krioglobuliny – czy badanie można wykonać u kobiet w ciąży?
Oznaczenie obecności krioglobulin można wykonać u kobiet w ciąży.
Krioglobuliny badanie – czy można wykonać u dzieci?
Badanie na obecność krioglobulin można wykonać u dzieci.
Krioglobuliny badanie – cena
Badania na oznaczenie obecności krioglobulin nie są dostępne we wszystkich punktach laboratoryjnych. Posiadanie skierowania na ich oznaczenie jest jednoznaczne z wykonaniem badania bezpłatnie w ramach Narodowego Funduszu Zdrowia (NFZ). Osoby, które nie posiadają aktualnego ubezpieczenia zdrowotnego lub chcą wykonać badania prywatnie, muszą liczyć się z kosztami w granicach od 10 do 40 złotych.