Jak długo można brać magnez z witaminą B6?

Okres przyjmowania magnezu zależy od indywidualnych potrzeb i wskazań medycznych. Jeśli po zastosowaniu pierwiastka zauważono poprawę stanu zdrowia, to problem rzeczywiście mógł być związany z jego niedoborem. W przypadku niewielkich braków magnezu wystarczy przyjmowanie przez kilka tygodni. Długotrwała suplementacja jest zalecana podczas występowania dużych deficytów oraz niektórych jednostek chorobowych i warto, by była skonsultowana z lekarzem. Doktor może zlecić wykonanie badań lub wyznaczyć, jaki okres przyjmowania pierwiastka będzie bezpieczny dla pacjenta.
Suplementacje cykliczna ma sens, gdy przyjmowanie magnezu pokrywa się z okresami zwiększonego zapotrzebowania lub niedoborów dietetycznych. Zapotrzebowanie na magnez u osoby dorosłej wynosi ok. 270-350 mg dziennie, ale oczywiście jest ono uwarunkowane stylem życia, stanem zdrowia czy stopniem niedoboru wynikającego z diety. Przyjmowanie magnezu jest często wskazane u osób intensywnie trenujących, starszych, narażonych na przewlekły stres, spożywających duże ilości kawy, herbaty, alkoholu czy cierpiących na cukrzycę, osteoporozę i przewlekłe dolegliwości bólowe.
Magnez jest pierwiastkiem, który trudno przedawkować, ale warto monitorować jego poziom. W ocenie pomoże nam badanie magnezu wykonane z próbki krwi. Jeśli poziom magnezu jest w normie, to możemy zrezygnować z przyjmowania pierwiastka lub zmniejszyć jego ilość do dawki podtrzymującej, wynoszącej najczęściej około 100-200 mg jonów magnezu dziennie. Suplementację należy przerwać, jeśli zauważy się objawy przedawkowania (zaburzenia żołądkowo-jelitowe, spadek ciśnienia krwi, spowolnienie pracy serca, osłabienie mięśni, zaburzenia snu).
Produkty z magnezem zazwyczaj występują w połączonej formie z witaminą B6, która zwiększa wchłanianie magnezu z przewodu pokarmowego, pomaga w utrzymaniu jego zapasów wewnątrzkomórkowych oraz ułatwia transport pierwiastka do komórek.
Należy zachować ostrożność w przypadku diety wysokotłuszczowej, gdyż ogranicza ona wchłanianie magnezu, podobnie jak wysokie dawki wapnia. Natomiast sam magnez wpływa na przyswajanie związków żelaza, fluorków, fosforanów, tetracyklin i pochodnych warfaryny, dlatego warto zachować co najmniej 2-godzinny odstęp czasowy między przyjmowaniem magnezu i tych substancji.
Niedobory magnezu mogą objawiać się drżeniem mięśni, ich osłabieniem, mrowieniem kończyn i skurczami. Powinniśmy również zwracać uwagę na bóle głowy, zaburzenia nastroju, przewlekłe zmęczenie, dezorientacje oraz apatie. Brak dostatecznej ilości pierwiastka będzie wpływał na pracę serca, wzrost ciśnienia tętniczego czy w skrajnych przypadkach nawet bóle w klatce piersiowej. U mężczyzn magnez niezbędny jest do zachowania prawidłowych funkcji plemników. Osoby z jego niedoborami podatne są na choroby układu nerwowego, cukrzyce, osteoporozę, wypadanie włosów oraz zaburzenia odporności.
Najlepiej przyswajalnymi formami magnezu są jego sole organiczne jak cytrynian, mleczan, jabłczan czy glicynian. Z soli nieorganicznych pojawiających się w produktach możemy wyróżnić chlorki oraz węglany. Powinniśmy unikać stosowania preparatów z tlenkiem magnezu, który uważany jest za jedną z najgorzej przyswajanych form. Warto zwrócić uwagę, by wybrany produkt zawierał informację o dokładnej zawartości samych jonów magnezu, a nie jedynie o wadze całej soli.
Ulotki leków z magnezem w zależności od dawki zalecają przyjmowanie kilku tabletek dziennie. Takie dawkowanie produktu ma potwierdzoną badaniami skuteczność leczniczą w odróżnieniu od informacji na suplemencie, która może sugerować np. 1 tabletkę dziennie. Proponowane dawkowanie produktów niebędących lekami nie jest tak szczegółowo weryfikowane pod względem wpływu na organizm i może nie przekładać się na skuteczność suplementacji.