Od jakiegoś czasu przyjmuję magnez i zauważyłam, że po zażyciu na pusty żołądek odczuwam lekki dyskomfort. Czy magnez może podrażniać żołądek? Zastanawiam się też, jaki preparat wybrać, jeśli mam wrażliwy układ pokarmowy. Czy forma magnezu ma tu znaczenie?
Czy magnez szkodzi na żołądek?
W serwisie Apteline.pl zgodnie z wizją Grupy NEUCA zależy nam na przekazywaniu treści najwyższej jakości – sprawdzonych informacji, eksperckiej wiedzy. Dlatego nasze teksty piszą i weryfikują specjaliści – farmaceuci i lekarze.
Rzeczywiście magnez może wywoływać nieprzyjemne objawy ze strony układu pokarmowego, takie jak nudności, biegunka, skurcze i ból brzucha. Generalnie im wyższe dzienne dawki magnezu zażywamy, tym większe jest prawdopodobieństwo pojawienia się nieprzyjemnych skutków ubocznych.
Warto skupić się na samej formie magnezu, ponieważ ma bardzo istotne znaczenie, jeśli chodzi o przyswajalność i biodostępność pierwiastka. Odpowiednie parametry przekładają się na brak objawów żołądkowo-jelitowych. Do najłagodniejszych związków zaliczamy glicynian (diglicynian) magnezu, który występuje w postaci dobrze wchłanianego chelatu. Łatwo przyswajalnymi solami będą mleczany i cytryniany magnezu, choć mniej delikatnymi dla żołądka od schelatowanej wersji.
Pacjenci cierpiący na dolegliwości żołądkowe powinni unikać tlenku oraz węglanu magnezu, które uważane są za związki trudno rozpuszczalne, a przez to potencjalnie powodujące podrażnienia. W razie dalszych dolegliwości można rozważyć zmianę formy preparatu na płynną. Skróci to proces wchłaniania preparatu, a w konsekwencji podrażnienia błony śluzowej układu pokarmowego.
U osób doświadczających zburzeń i bólów brzucha nie zaleca się przyjmowania magnezu na pusty żołądek, ponieważ zwiększa to ryzyko powstania nudności, skurczów i biegunki. Pierwiastka nie powinniśmy także zażywać w trakcie spożywania produktów zawierających szczawiany (zawierają je np. szpinak, szczaw, rabarbar), gdyż tworzy z nimi nierozpuszczalne kompleksy. Należy unikać jedzenia w tym samym czasie pokarmów bogatych we włókna lub z dużą zawartością błonnika (otręby, nasiona, orzechy, rośliny strączkowe), tych bazujących na tłuszczach nienasyconych oraz popijania magnezu mocną kawą i herbatą. Oczywiście w okresie suplementacji magnezem nie ma konieczności całkowitej eliminacji tych produktów z diety, choć warto pamiętać o zachowaniu co najmniej dwugodzinnego odstępu w ich spożywaniu, by uniknąć ewentualnych problemów z wchłonięciem pierwiastka. Zarówno magnez, jak i potas mogą nasilać typowe objawy wynikające z podrażniania układu pokarmowego, w szczególności jeśli oba pierwiastki są w trudno rozpuszczalnych formach o przedłużonym uwalnianiu lub przyjmowane są na pusty żołądek. Połączenie magnezu i potasu nie będzie znacząco potęgować takich nieprzyjemnych symptomów, bardziej istotna jest sama struktura tabletki, kapsułki lub związek, w jakim się znajdują.
Szczególną grupą są pacjenci cierpiący na nadkwasotę, zgagę, refluks czy wrzody żołądka. Niektóre źródła sugerują, że dobrym źródłem magnezu dla takich osób są preparaty bazujące na wodorotlenku lub węglanie magnezu ze względu na właściwości zobojętniające soki żołądkowe. Jest to błędne przekonanie, ponieważ te związki cechują się słabą biodostępnością. Lepszym wyborem są łagodne dla układu pokarmowego chelaty magnezu w postaci glycynianów lub mleczany, które dodatkowo będą wpływać na zmniejszenie kwaśności środowiska żołądka.
Magnez można łączyć z lekami stosowanymi w przypadku zaburzeń żołądkowo-jelitowych, ale warto przestrzegać kilku zasad. Wiele środków zobojętniających soki żołądkowe bazuje na związkach magnezu, co przy jednoczesnej suplementacji tego pierwiastka stwarza ryzyko przedawkowania i pojawienia się nieprzyjemnych objawów jak biegunka i zaburzenia trawienia. Ponadto zmiany pH wynikające z przyjmowania takich leków mogą przekładać się na wydłużenie rozpuszczalności soli magnezu.
Magnez nie stwarza ryzyka znaczących interakcji z preparatami ziołowymi, jednak zawarte w nich niekiedy wyciągi alkoholowe dodatkowo podrażniają śluzówkę układu pokarmowego.
