Żarnowiec miotlasty (Cytisus scoparius) jest gatunkiem krzewu z rodziny bobowatych. Na co pomaga żarnowiec miotlasty? Roślina wykazuje silne działanie moczopędne, przeciwbólowe i rozwalniające. Najczęstszym wskazaniem do suplementacji są jednak problemy z sercem i krążeniem. Wyciągi z rośliny mogą być pomocne w leczeniu arytmii, tachykardii i obniżonego ciśnienia krwi. Poznaj właściwości lecznicze, działanie i zastosowanie żarnowca miotlastego!
Żarnowiec miotlasty – właściwości lecznicze, działanie i zastosowanie

Żarnowiec miotlasty – jakie ma właściwości?
Za cenne właściwości lecznicze żarnowca miotlastego odpowiadają głównie substancje należące do grupy alkaloidów chinolizydowych. Należą do nich m.in.:
- sparteina,
- lupanina,
- sarotaminina.
Ziele żarnowca jest bogatym źródłem tyraminy i dopaminy. Wyciąg z rośliny zawiera również flawonoidy (izokwercytryna, skoparozyd oraz genisteina i sarotamnozyd). Żarnowiec miotlasty znany jest przede wszystkim ze względu na możliwość zmniejszenia siły i częstotliwości skurczu mięśnia sercowego. Odpowiada za to głównie wysoka zawartość sparteiny w składzie krzewu.
Żarnowiec miotlasty posiada właściwości:
- przeciwbólowe,
- moczopędne,
- rozwalniające,
- ograniczające występowanie obrzęków.
>> Pantofle cisną, a pierścionek nie chce zejść z palca? 6 sposobów na obrzęki
Żarnowiec miotlasty – działanie i wskazania do stosowania
Ze względu na wysoką zawartość sparteiny, żarnowiec miotlasty zalecany jest osobom cierpiącym na schorzenia układu krążenia. Roślina jest również stosowana w celu wywoływania i pobudzania skurczów porodowych.
Ze względu na moczopędne właściwości, żarnowiec miotlasty znajduje zastosowanie w leczeniu chorób układu moczowego. Przygotowywany wywar stosowany jest również na ból pleców, nerek i przewlekły opuchlizny. Wskazaniem do stosowania żarnowca są również problemu skórne. Wywar z krzewu wykazuje pozytywne działanie na czyraki, ropiejące wrzody i inne schorzenia.
Żarnowiec miotlasty na serce
Suplementacja żarnowcem miotlastym może być skutecznym uzupełnieniem leczenia arytmii, migotania przedsionków, częstoskurczy, zaburzeń krążenia obwodowego. Roślina skutecznie zmienia przewodnictwo nerwowe w mięśniu sercowym, regulując częstotliwość skurczów. Izolowana sparteina jest obecnie stosowana jako lek przeciwarytmiczny. Zawarte w żarnowcu alkaloidy chinolizydynowe są szeroko wykorzystywane w homeopatii. Ich zadaniem jest wzmocnienie pracy serca i zmniejszenie ciśnienia tętniczego.
>> Farmaceuta radzi: w jaki sposób wzmocnić swoje serce?
Żarnowiec miotlasty na układ pokarmowy
Żarnowiec miotlasty w ziołolecznictwie jest stosowany jako środek na dolegliwości ze strony układu pokarmowego. Sok z rośliny wykorzystywany jest w leczeniu niestrawności, biegunki i innych schorzeń.
Żarnowiec miotlasty – dawkowanie
Najczęstszą formą stosowania żarnowca miotlastego jest napar. 2 gramy rośliny (pędy z liśćmi, kwiat i owoce) bądź 1 gram zmielonych nasion należy zalać 150 ml wrzącej wody. Po 30 minutach napach należy przecedzić. Przygotowany napój można spożywać trzy razy dziennie.
Żarnowiec miotlasty jest również spożywany w formie nalewki. Wyciśniętą substancję czynną należy wymieszać z alkoholem. Po siedmiu dniach nalewkę można przecedzić i spożywać w preferowanej ilości.
Preparaty zawierające żarnowiec miotlasty
Żarnowiec miotlasty jest częstym składnikiem mieszanek ziołowych, odpowiadając za szereg prozdrowotnych właściwości. Napar wykonany z żarnowca, kwiatów głogu i liści melisy stosowany jest w przypadku przewlekłego zapalenia mięśnia sercowego.
Żarnowiec miotlasty – uprawa
W sprzedaży żarnowiec miotlasty dostępny jest zazwyczaj w formie sadzonek, uprawianych w przydomowych ogrodach bądź parkach. Cytisus scoparius jest gatunkiem stosunkowo łatwym w uprawie. Preferuje gleby przepuszczalny i piaszczyste, dobrze rośnie na stanowiskach nasłonecznionych. Podczas surowych zim nadziemne pędy mają skłonność do przemarzania. Żarnowiec miotlasty jest jednym gatunkiem tego rodzaju, występującym w Polsce. Znany jest również pod takimi nazwami jak szczodrzenica miotłowa, szczodrzeniec, zajęczy groch, karniak i czerciniec. Żarnowiec kwitnie wiosną i wczesnym latem – od maja do czerwca. Owocowanie przypada z kolei na lipiec, sierpień i wrzesień.
Żarnowiec miotlasty w ciąży
Zgodnie ze stanem współczesnej wiedzy, żarnowca miotlastego nie należy stosować w ciąży. Nie powinien być on również suplementowany przez kobiety karmiące piersią.
>> Co na trawienie? Zioła, herbaty i leki bez recepty na problemy pokarmowe
Żarnowiec miotlasty – przeciwwskazania do stosowania
Żarnowiec miotlasty nie powinien być stosowany przez:
- dzieci,
- kobiety w ciąży,
- kobiety karmiące piersią.
Żarnowiec miotlasty – możliwe skutki uboczne
Żarnowiec miotlasty uznawany jest za substancję odurzającą w nieznacznym stopniu. W większych dawkach może być niebezpieczny, dlatego suplementację rośliny warto skonsultować z lekarzem.
Żarnowiec miotlasty – interakcje z lekami i preparatami
Ze względu na wpływ żarnowca na przewodnictwo serca, konieczna jest konsultacja lekarska w przypadku jednoczesnego zażywania leków na układ krążenia. Należą do nich m.in. beta-blokery, digoksyna, blokery kanałów wapniowych i farmaceutyki antyarytmiczne. Należy również zachować ostrożność w przypadku równoczesnego zażywania środków regulujących ciśnienie tętnicze.
Żarnowiec miotlasty w Encyklopedii ziół i roślin – podsumowanie
- Żarnowiec miotlasty jest gatunkiem krzewu z rodziny bobowatych, wykazującym silne właściwości lecznicze.
- Za właściwości lecznicze żarnowca odpowiadają substancje należące do grupy alkaloidów chinolizydowych – sparteina, lupanina i sarotaminina.
- Żarnowiec miotlasty jest bogatym źródłem tyraminy, dopaminy i flawonoidów.
- Żarnowiec miotlasty jest stosowany w leczeniu arytmii, migotania przedsionków, częstoskurczy i zaburzeń krążenia obwodowego.
- Żarnowiec miotlasty posiada właściwości przeciwbólowe, moczopędne, rozwalniające i ograniczające występowanie obrzęków.
- Najczęstsze formy stosowania żarnowca to napar oraz nalewka.
- Żarnowiec miotlasty nie powinien być stosowany przez dzieci, kobiety w ciąży i kobiety karmiące piersią.