Elektroforeza białek surowicy krwi, czyli proteinogram, to badanie polegające na oznaczeniu poszczególnych frakcji białek w surowicy krwi. Na podstawie wyników proteinogramu najczęściej diagnozuje się choroby wątroby i nerek. Jest to także kluczowe narzędzie diagnostyczne w przypadku nowotworów i chorób hematologicznych.
Elektroforeza białek surowicy krwi (proteinogram) – na czym polega badanie? Normy, wskazania, przygotowanie

Co to jest elektroforeza białek surowicy krwi?
Białka, czyli proteiny, to bardzo ważne cząsteczki wchodzące w skład narządów wewnętrznych i warunkujące wiele procesów zachodzących na wszystkich poziomach organizmu. Ich obecność, a także stężenie (czyli ilość) uzależniona jest nie tylko od aktualnych zapotrzebowań, ale może również wskazywać na występowanie niektórych jednostek chorobowych. Elektroforeza białek surowicy wykorzystuje fakt, że substancje te z różną prędkością przemieszczają się w polu elektroforetycznym. Jedne robią to szybciej, inne wolniej.
Cząsteczki białek układają się na żelu agarozowym w określony sposób, w postaci prążków. Elektroforeza białek surowicy krwi dzieli próbkę na 6 głównych frakcji:
- albuminy,
- alfa1-globuliny,
- alfa2-globuliny
- beta1-globuliny,
- beta2-globuliny,
- gamma-globuliny.
W każdej z wyżej wymienionych grup znajdują się białka, które pełnią w organizmie określone funkcje, np.: budulcowe, transportowe, odpornościowe, enzymatyczne. Nieprawidłowości w wyglądzie prążków, jak i samo stężenie białka, może być podstawą do dalszej diagnostyki w kierunku m.in. chorób zakaźnych, nowotworów czy też poważnych zaburzeń układu odpornościowego.
Materiałem biologicznym do wykonania proteinogramu jest krew, a ściślej mówiąc jego surowica. Rozdział białek można również wykonać z płynu mózgowo-rdzeniowego i moczu.
Wskazania do wykonania elektroforezy białek surowicy krwi
Najczęstszymi wskazaniami do wykonania elektroforezy białek surowicy krwi są podejrzenia:
- białkomoczu,
- niedokrwistości,
- neuropatii obwodowej,
- niewydolności nerek,
- choroby nowotworowej,
- gruźlicy lub malarii,
- chorób o podłożu autoimmunologicznym,
- szpiczaka mnogiego,
- martwicy tkanek.
Ponadto proteinogram powinny wykonać osoby, które długotrwale przyjmują leki immunosupresyjne. Lekarze często decydują się na zlecenie tych badań osobom, u których konieczne jest monitorowanie postępu leczenia farmakologicznego niektórych schorzeń, w tym np. szpiczaka mnogiego.
Należy jednak nadmienić, że elektroforeza białek surowicy krwi nie powinna być metodą diagnostyczną per se. To jeden z ważnych elementów pełnej diagnostyki chorób.
>> Toczeń rumieniowaty – objawy, leczenie. Czy toczeń jest zaraźliwy?
Elektroforeza białek surowicy krwi – jak się przygotować?
Pacjent, który oddaje krew w celu wykonania proteinogramu, powinien zgłosić się do gabinetu zabiegowego na czczo (min. 8 godzin bez jedzenia). Kilka dni przed pobraniem, należy zrezygnować z intensywnego wysiłku fizycznego, picia alkoholu i palenia papierosów. Bardzo istotne jest, aby w momencie zlecenia badań, poinformować lekarza o wszystkich przyjmowanych przewlekle lekach. Ich substancje aktywne mogą zafałszować wynik. Decyzja o pominięciu lub zmniejszeniu dawki uzależniona jest od lekarza i stanu zdrowia pacjenta.
Jak przebiega badanie?
Próbkę materiału biologicznego pobiera się z żyły łokciowej. Następnie umieszcza się ją w probówce EDTA, czyli takiej, która blokuje zjawisko krzepnięcia krwi. W warunkach laboratoryjnych próbkę odwirowuje się na poszczególne frakcje, a uzyskaną surowicę przenosi się na specjalny nośnik, którym najczęściej jest żel agarozowy. Rozdział białek następuje w określonych warunkach fizycznych: temperatury i napięcia pola elektrycznego. Ma to olbrzymie znaczenie, ze względu na możliwość łatwego uszkodzenia białek w wyniku denaturacji.
Kolejnym etapem jest wybarwienie żelu w celu uwidocznienia prążków. Barwnik wiąże się do białek proporcjonalnie do ich stężenia. Doświadczony analityk następnie dokonuje obliczeń stężenia białka i stopnia wybarwienia prążków.
>> Rak jajnika – jakie daje objawy, jak można go wykryć?
Elektroforeza białek surowicy krwi – interpretacja wyników
Wynik uwzględnia wartości procentowe i stężenia podane w g/l (gramy na litr). Każda z frakcji białkowych opisana jest oddzielnie.
Normy dla dorosłych osób:
- albuminy – 52,1-65,1% (31,2-52,1 g/l)
Zbyt niskie stężenie albumin może świadczyć o zespole nerczycowym, niedożywieniu organizmu, zaburzeniach wchłaniania substancji odżywczych, nadczynności tarczycy lub przewlekłej infekcji.
Zbyt duże stężenie albumin wskazywać może na dietę bogatą w białko, a także długotrwałym zażywaniu leków hormonalnych lub insuliny.
- alfa1-globuliny – 1-3% (0,6-2,4 g/l)
Zbyt niskie stężenie alfa1-globulin może być cenną informacją pomocną w diagnostyce wrodzonego niedoboru alfa-trypsyny. Co ciekawe, taki wynik jest prawidłowy u kobiet w ciąży.
Zbyt duże stężenie alfa1-globulin w surowicy krwi najczęściej świadczy o stanie zapalnym.
- alfa2-globuliny – 9,5-14,4% (5,7-11,5g/l)
Niedobór alfa-1globulin może sygnalizować rozwój niedokrwistości hemolitycznej, stany zapalne jelit, a także niewydolność wątroby. Nadmiar tego białka spotyka się najczęściej u osób z zespołem nerczycowym i długo przyjmujących sterydy.
- beta1-globuliny – 6-10% (3,6-7,8 g/l)
- beta2-globuliny – 2,6-5,8% (1,6-4,6 g/l)
Niskie stężenie beta-globulin związane jest z chorobami na tle autoimmunologicznym, stanami zapalnymi i niedożywieniem. Zbyt wysokie stężenie tych białek występuje w przypadku niedoboru żelaza i marskości wątroby. Wartość beta-globulin jest jednym z podstawowych narzędzi diagnostycznych w kierunku szpiczaka mnogiego.
- gamma-globuliny – 10,7-20,3% (6,4-16,2 g/l)
Niedobór tych białek jest typowy dla dzieci okresu noworodkowego. W stanach patologicznych z kolei występuje jako następstwo leczenia przeciwnowotworowego. Nadmiar gamma-globulin wiąże się głównie z rozwojem AIDS, nowotworami i niektórymi ostrymi infekcjami.
>> Rak płuc. Obalamy mity i potwierdzamy fakty
Elektroforeza białek surowicy krwi – jak się zachować po badaniu?
Po oddaniu próbki krwi można bez ryzyka powrócić do wykonywania codziennych obowiązków. Wskazane jest także spożycie posiłku.
Elektroforeza białek surowicy krwi – możliwe skutki uboczne po badaniu
Dla pacjenta, który wykonuje proteinogram, jedyne skutki uboczne związane są z faktem pobrania krwi z żyły łokciowej. Możliwe jest pojawienie się siniaka w miejscu wkłucia igły lub krótkiego dyskomfortu związanego z poruszaniem ręką.
Elektroforeza białek w surowicy krwi – czy można wykonać u kobiet w ciąży
Elektroforeza białek w surowicy krwi jest bezpieczna dla kobiet w ciąży.
Elektroforeza białek w surowicy krwi – czy można wykonać u dzieci?
Proteinogram można wykonywać u dzieci, w tym również noworodków i niemowląt.
Elektroforeza białek w surowicy krwi – cena
Wykonanie proteinogramu jest finansowane z Narodowego Funduszu Zdrowia (NFZ). Osoby nieubezpieczone lub chcące wykonać badanie w prywatnych placówkach muszą liczyć się z poniesieniem kosztów. Dokładna cena badania uzależniona jest od placówki, jednakże mieści się ona w zakresie od 20 do 40 złotych.
Zobacz, gdzie wykonasz badanie w Świecie Zdrowia: