Aktywność reninowa osocza, w skrócie ARO, to badanie umożliwiające określenie wydzielania reniny, czyli enzymu produkowanego przez nerki – czy jest wydzielana prawidłowo, a jeśli tak, to w jakich ilościach. Test wykorzystuje się w diagnostyce nadciśnienia i zaburzeń wydzielania aldosteronu. Jak przebiega badanie aktywności reninowej osocza i jak się do niego przygotować?
Renina + aktywność reninowa osocza (ARO) – na czym polega badanie? Normy, wskazania, przygotowanie
Na czym polega badanie aktywności reninowej osocza (ARO)?
Aktywność reninowa osocza (ARO) jest badaniem polegającym na oznaczeniu aktywności reniny w osoczu. Wykorzystuje się je głównie w diagnostyce i monitorowaniu leczenia nadciśnienia tętniczego. Badanie ARO pozwala ocenić, jaka ilość angiotensyny I została wytworzona z 1 ml krwi w ciągu godziny inkubacji (w warunkach laboratoryjnych).
Czym jest renina?
Renina to element hormonalno-enzymatycznego układu RAA, do którego należą również angiotensyna i aldosteron. Układ ten ma za zadanie regulować poziom ciśnienia tętniczego poprzez obkurczanie naczyń krwionośnych i wpływ na objętość krążącej w krwiobiegu krwi za pośrednictwem regulacji retencji wody oraz jonów sodu i potasu.
Renina jest enzymem nerkowym, biorącym udział w procesie utrzymania odpowiedniego stężenia sodu oraz potasu w organizmie. Renina jest produkowana i wydzielana przez komórki nabłonkowe przykłębkowe w tętniczkach, które doprowadzają krew do kłębuszka nerkowego. Angiotensyna II powoduje zwężenie naczyń krwionośnych, co prowadzi do podniesienia ciśnienia krwi.
Renina – co wpływa na jej wydzielanie?
Na wydzielanie reniny do krążenia mają wpływ takie czynniki, jak:
- poziom sodu rejestrowany przez chemoreceptory w plamce gęstej nefronu,
- objętość krwi związana z ciśnieniem krwi przepływającej przez tętniczki nerkowe,
- katecholaminy wydzielane przez układ współczulny,
- potas,
- natriuretyczne peptydy przedsionkowe,
- angiotensyna II.
Stany wywołujące zmiany w zakresie wydzielania reniny w organizmie przyczyniają się do zmiany stężenia aldosteronu.
>> Wszystko, co musisz wiedzieć o miażdżycy
Renina + aktywność reninowa osocza (ARO) – kiedy należy wykonać badanie?
Najważniejsze wskazania do wykonania oceny aktywności reninowej osocza to:
- podejrzenie wtórnego nadciśnienia tętniczego w przebiegu hiperaldosteronizmu,
- podejrzenie nowotworu produkującego reninę,
- zaburzenia elektrolitowe.
>> Elektrolity do picia i w tabletkach
Oprócz badania ARO lekarz może zlecić dodatkowo oznaczenie stężenia aldosteronu we krwi.
Renina + aktywność reninowa osocza (ARO) – jak się przygotować do badania jej poziomu?
Przygotowanie do badania aktywności reninowej osocza obejmuje:
- Na dwa tygodnie przed badaniem odstawienie leków mających wpływ na ARO. Do tej grupy należą m.in. beta-blokery, inhibitory konwertazy angiotensyny czy inhibitory reniny.
- Wyrównanie ewentualnych niedoborów potasu przy pomocy odpowiednich preparatów.
- Na cztery tygodnie przed badaniem odstawienie diuretyków.
- Na dzień przed badaniem unikanie intensywnego wysiłku i silnego stresu.
Co istotne, cały proces przygotowania do badania powinien odbyć się pod kontrolą lekarza. Bez konsultacji ze specjalistą nie powinno się odstawiać żadnych leków.
Jak przebiega badanie reniny + aktywności reninowej osocza (ARO)?
ARO wykazuje dobową zmienność wydzielania, w związku z tym na badanie należy zgłosić się rano.
Badanie aktywności reninowej osocza (ARO) polega na dwukrotnym pobraniu krwi z żyły łokciowej:
- pierwsze pobranie krwi – po zastosowaniu diety normalnosolnej, która dostarcza w ciągu doby 100–120 mmol jonów sodu i po spędzeniu nocy poprzedzającej pobranie krwi w pozycji leżącej (spoczynkowa ARO),
- drugie pobranie krwi – po zastosowaniu trzydniowej diety z ograniczeniem sodu do 20 mmol/dobę i 3–4-godzinnej pionizacji (popionizacyjna ARO).
Wynik badania aktywności reninowej osocza uzależniony jest nie tylko od zawartości soli w diecie, ale także pozycji ciała badanego. Dokładne informacje na temat badania można uzyskać w punkcie diagnostycznym, gdzie będzie ono przeprowadzane.
W niektórych przypadkach, np. w podejrzeniu pierwotnego hiperaldosteronizmu, aktywność reninową osocza bada się po podaniu furosemidu, który aktywuje reninę i odnosi do oznaczenia sodu w całodziennej zbiórce moczu, z jednoczesnym oznaczeniem aldosteronu.
>> Morfologia krwi - normy, wskazania, przygotowanie
Renina + aktywność reninowa osocza (ARO) – normy
Normy dla aktywności reninowej osocza wynoszą:
- ARO spoczynkowa – 0,32 ± 0,05 pmol/l/h (1,46 ± 0,23 ng/ml/h),
- ARO popionizacyjna – 1,29 ± 0,19 pmol/l/h (6,5 ± 0,87 ng/ml/h).
Otrzymany wynik należy porównać z zakresem referencyjnym widocznym na otrzymanej dokumentacji, który w zależności od laboratorium może różnić się od tutaj zaprezentowanego.
Renina + aktywność reninowa osocza (ARO) – interpretacja wyniku
Aktywność reninowa osocza (ARO) może odbiegać od normy zarówno w górę, jak i w dół.
Niska aktywność reninowa osocza (ARO)
Spadek ARO jest charakterystyczny dla takich przypadłości i stanów jak:
- hiperaldosteronizm pierwotny,
- dieta bogatosodowa,
- kortykoterapia,
- stosowanie preparatów blokujących receptory beta-adrenergiczne,
- pierwotny hiperaldosteronizm,
- zaburzenie wydzielania reniny,
- choroby prowadzące do uszkodzenia aparatu przykłębuszkowego.
Wysoka aktywność reninowa osocza (ARO)
Duża aktywność reninowa osocza może oznaczać takie choroby i stany jak:
- nadciśnienie naczyniowo-nerkowe,
- nadciśnienie złośliwe,
- guz wydzielający reninę,
- guz chromochłonny nadnerczy,
- hipowolemia,
- marskość wątroby,
- choroba Addisona,
- zespół Barttera,
- niedokrwienie nerki,
- ciąża,
- przyjmowanie doustnych hormonalnych tabletek antykoncepcyjnych.
Warto dodać, że wynik badania może zostać zafałszowany przez przyjmowanie niesteroidowych leków przeciwzapalnych. W związku z tym należy poinformować lekarza oceniającego wynik o wszystkich zażywanych przed badaniem lekach.
Renina + aktywność reninowa osocza (ARO) – co po badaniu?
Czas oczekiwania na wynik to ok. 1 dzień roboczy. Po odebraniu wyniku aktywności reninowej osocza (ARO) należy skonsultować się z lekarzem. Być może konieczna okaże się dalsza diagnostyka. Po postawieniu diagnozy specjalista może zdecydować o wdrożeniu leczenia.
Renina + aktywność reninowa osocza (ARO) – możliwe powikłania po badaniu
Po badaniu aktywności reninowej osocza nie występują żadne specyficzne powikłania. Możliwe działania niepożądane dotyczą jedynie miejsca wkłucia przy poborze krwi. Może wystąpić stan zapalny, krwiak i ból z tym związany. Dolegliwości powinny ustąpić w ciągu 1–3 dni.
Renina + aktywność reninowa osocza (ARO) – cena
Mając skierowanie od lekarza i będąc ubezpieczonym w ramach Narodowego Funduszu Zdrowia, ocenę aktywności reninowej osocza można przeprowadzić za darmo. Koszt badania przeprowadzanego prywatnie wynosi od 100 do nawet 200 zł, w zależności od miejscowości i laboratorium diagnostycznego.
>> Mocznik - na czym polega badanie? Przygotowanie i interpretacja wyników
