Pierwiosnek lekarski (łac. Primula officinalis) to bylina zaliczana do rodziny pierwiosnkowatych. W medycynie ludowej znana jest od XII wieku i była wówczas wykorzystywana jako zioło łagodzące stany zapalne górnych dróg oddechowych. Badania wykazały, że ekstrakty z rośliny mają właściwości przeciwzapalne, działają moczopędnie, spazmolitycznie i łagodzą objawy przeziębienia. Kosmetyki z pierwiosnkiem lekarskim w składzie przeznaczone są do pielęgnacji cery trądzikowej.
Pierwiosnek lekarski – właściwości lecznicze, działanie i zastosowanie

Pierwiosnek lekarski – jakie ma właściwości?
Pierwiosnek lekarski znany jest również pod nazwą kluczyk lub prymulka. Określenie kluczyk nawiązuje do podania o tym, jak święty Piotr upuszcza klucz do bram nieba na ziemię. W miejscu, gdzie upadł, tam wyrósł kwiat pierwiosnka.
Roślina, jaką jest pierwiosnek lekarski, rośnie głównie w Europie i Azji. Bylinę spotkać można również w Polsce, w tym najczęściej na łąkach, pastwiskach, w lasach i w zaroślach. Surowcami farmaceutycznymi pierwiosnka lekarskiego są kwiaty, kłącza i korzenie. Te pierwsze zbiera się wczesną wiosną, natomiast zbiór korzeni przypada na jesień.
W medycynie ludowej pierwiosnek lekarski wykorzystywany był jako środek o działaniu wykrztuśnym. Te właściwości rośliny są nadal wykorzystywane w produkcji leków i wyrobów medycznych przeznaczonych do walki z nieżytami górnych dróg oddechowych.
W skład pierwiosnka lekarskiego wchodzą:
- kwercetyna – to silny antyoksydant pomagający zwalczać wolne rodniki, działa przeciwnowotworowo, przeciwalergicznie i wspiera funkcjonowanie układu odpornościowego,
- flawonoidy – wzmacniają delikatne ściany naczyń krwionośnych, działają moczopędnie, antyoksydacyjnie, chronią naskórek przed szkodliwym promieniowaniem UV, a także poprawiają ukrwienie tkanki nerwowej,
- garbniki – zwane również taninami. Działają ściągająco na skórę w przypadku oparzeń, odmrożeń i innych uszkodzeń. Znalazły zastosowanie jako związki antybakteryjne i antygrzybiczne. Wspierają organizm w walce z różnego rodzajami alergii,
- saponiny triterpenowe – poprawiają funkcjonowanie układu pokarmowego poprzez pobudzanie do produkcji żółci i soków żołądkowych. Pomagają pozbyć się z organizmu toksyn i innych szkodliwych produktów przemiany materii,
- karotenoidy – obniżają poziom trójglicerydów i tzw. złego cholesterolu LDL, poprawiają koloryt skóry i działają przeciwutleniająco,
- prymweryna – w nadmiernej ilości bywa toksyczna, ponieważ poraża układ nerwowy. W związku z tym związek ten często stosuje się w insektycydach,
- glikozydy fenolowe – chronią komórki wątroby (działanie hepatoprotekcyjne), działają antybakteryjnie i hamują syntezę melaniny,
- witamina C,
- apigenina – jest jednym z cenniejszych flawonoidów, które działają neuroprotekcyjnie, co oznacza, że poprawiają funkcjonowanie mózgu, w tym głównie procesów pamięci.
Substancje czynne zawarte w surowcach pierwiosnka lekarskiego wykazują działanie przeciwastmatyczne, moczopędne, przeciwzapalne, wykrztuśne, spazmolityczne, uspokajające, bakteriobójcze, przeciwzapalne i łagodzące objawy kaszlu mokrego i suchego.
>> Kaszel suchy, drapanie w gardle. Przyczyny i sposoby na suchy kaszel
Pierwiosnek lekarski – działanie i wskazania do stosowania
Pierwiosnek lekarski jest częstym składnikiem leków, suplementów diety, wyrobów medycznych i kosmetyków. Stosowany wewnętrznie łagodzi objawy nieżytów górnych dróg oddechowych, obniża poziom cholesterolu, działa antygrzybiczo, a także rozkurczowo na mięśnie gładkie. W postaci kremów, żelów i maści chroni przed przedwczesnym starzeniem się naskórka, łagodzi stany zapalne i wspomaga regenerację skóry.
Wskazaniami do stosowania preparatów na bazie pierwiosnka lekarskiego są:
- infekcje górnych dróg oddechowych objawiających się kaszlem suchym i mokrym,
- infekcje grzybicze,
- stany zapalne krtani i oskrzeli,
- trądzik.
>> Grzybica jamy ustnej - objawy i leczenie
Pierwiosnek lekarski na przeziębienia i grypę
Saponiny, flawonoidy i garbniki zawarte w surowcu pierwiosnka lekarskiego zmniejszają gęstość zalegającej w drogach oddechowych wydzieliny i dzięki temu ułatwiają jej odkrztuszanie. Co więcej, nasilają ruchy rzęsek nabłonka, a to z kolei pobudza odruch kaszlowy. Warto dodać, że substancje czynne hamują syntezę niektórych enzymów reakcji zapalnej, w tym np. lipooksygenazy i fosfolipazy A2, przez co wykazują działanie przeciwzapalne.
Pierwiosnek lekarski – dawkowanie
Surowiec w postaci kwiatów w ilości 1 g należy zalać 200 ml wrzącej wody, po czym pozostawić do zaparzenia przez ok. 10-15 minut. Dobowa dawka pierwiosnka lekarskiego nie powinna przekraczać 4 g. Maksymalna ilość spożytego dziennie korzenia rośliny mieści się w zakresie od 0,2 g do 0,5 g.
Preparaty zawierające pierwiosnek lekarski
Pierwiosnek lekarski występuje w postaci:
- suszu,
- nalewki,
- wyciągu,
- kropli,
- syropu,
- płynu doustnego,
- miodu,
- tabletki,
- pastylki do ssania.
Pierwiosnek lekarski – przeciwwskazania do stosowania
Przeciwwskazaniami do stosowania pierwiosnka lekarskiego są:
- nadwrażliwość żołądka,
- zapalenie błony śluzowej żołądka,
- wrzody żołądka i dwunastnicy.
Pierwiosnek lekarski – możliwe skutki uboczne
Ze względu na obecność saponin, przedawkowanie pierwiosnka lekarskiego może powodować dolegliwości ze strony układu pokarmowego, w tym nudności i wymioty, ból brzucha i biegunki. Możliwym skutkiem ubocznym jest także miejscowa reakcja alergiczna (alergia kontaktowa).
Pierwiosnek lekarski – interakcje z lekami i preparatami
Pierwiosnek lekarski bardzo często łączony jest z zielem tymianku lub korzeniem goryczki. Takie połączenie wykazuje synergizm względem górnych dróg oddechowych.
Pierwiosnek lekarski w Encyklopedii ziół i roślin – Podsumowanie
- Pierwiosnek lekarski to nie tylko symbol końca zimy, ale także cenny surowiec farmaceutyczny i kosmetyczny.
- W skład pierwiosnka lekarskiego wchodzą saponiny, garbniki, flawonoidy, witamina C, kwercetyna i apigenina. Te substancje czynne biologicznie sprawiają, że roślina wykazuje działanie m.in. wykrztuśne, przeciwzapalne, bakteriobójcze, przeciwgrzybicze, moczopędne i spazmolityczne.
- Preparaty z pierwiosnkiem lekarskim w składzie stosowane są głównie w nieżytach górnych dróg oddechowych, w tym suchym i mokrym kaszlu.