Gliptivil 50 mg, 28 tabletek

Substancją czynną leku Gliptivil jest wildagliptyna, która należy do grupy leków zwanych „doustnymi lekami przeciwcukrzycowymi”.

Wildagliptyna jest stosowana w leczeniu dorosłych pacjentów z cukrzycą typu 2. Stosuje się ją, gdy cukrzyca nie może być kontrolowana samą dietą i ćwiczeniami fizycznymi. Pomaga kontrolować stężenie cukru we krwi.

Lekarz może przepisać lek zawierający wildagliptynę do stosowania jako jedyny lek przeciwcukrzycowy lub w skojarzeniu z innymi lekami przeciwcukrzycowymi, które pacjent może przyjmować, jeśli nie były wystarczająco skuteczne w kontrolowaniu stężenia cukru we krwi.

Cukrzyca typu 2 rozwija się, jeśli organizm nie wytwarza wystarczającej ilości insuliny, bądź insulina wytwarzana przez organizm nie działa tak dobrze jak powinna. Może rozwinąć się również wtedy, gdy organizm wytwarza zbyt dużą ilość glukagonu.

Insulina jest substancją, która pomaga zmniejszyć stężenie cukru we krwi, zwłaszcza po posiłkach. Glukagon jest substancją pobudzającą wytwarzanie cukru w wątrobie i zwiększa stężenie cukru we krwi. Obie te substancje wytwarzane są w trzustce.

W jaki sposób działa lek Gliptivil:
Działanie wildagliptyny polega na pobudzaniu trzustki do wytwarzania insuliny i zmniejszania wytwarzania glukagonu. Pomaga to kontrolować stężenie cukru we krwi. Wykazano, że lek ten zmniejsza stężenie cukru we krwi, co może pomóc w zapobieganiu powikłaniom w przebiegu cukrzycy. Nawet jeśli pacjent obecnie rozpoczyna przyjmowanie leków na cukrzycę, ważne jest, by pacjent nadal przestrzegał zalecanej diety i (lub) ćwiczeń fizycznych.

Substancją czynną leku jest wildagliptyna. Każda tabletka zawiera 50 mg wildagliptyny. Pozostałe składniki to: celuloza mikrokrystaliczna, karboksymetyloskrobia sodowa, laktoza, magnezu stearynian.

Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

Jaką dawkę leku przyjmować i kiedy?
Dawka leku Gliptivil różni się w zależności od stanu pacjenta. Lekarz ustali dokładnie ile tabletek leku Gliptivil należy przyjąć. Maksymalna dawka dobowa wynosi 100 mg.
Zazwyczaj stosowana dawka leku Gliptivil, to:

• dawka 50 mg na dobę przyjmowana jako jedna dawka rano, w przypadku stosowania leku Gliptivil z lekiem zwanym sulfonylomocznikiem.
• dawka 100 mg na dobę, przyjmowana w dawkach po 50 mg rano i 50 mg wieczorem, w przypadku stosowania leku Gliptivil jako jedynego leku, z lekiem nazywanym metforminą lub z glitazonem, w skojarzeniu z metforminą i pochodną sulfonylomocznika lub z insuliną.
• dawka 50 mg na dobę przyjmowana rano, jeśli u pacjenta występuje umiarkowana lub ciężka choroba nerek lub jeśli pacjent jest dializowany.

Jak stosować lek Gliptivil?

• Tabletki należy połykać w całości, popijając wodą.

Jak długo stosować lek Gliptivil?

• Lek Gliptivil należy przyjmować codziennie, tak długo, jak zaleci lekarz. Być może pacjent będzie musiał przyjmować go w długotrwałym leczeniu.
• Lekarz będzie regularnie kontrolował stan zdrowia pacjenta, sprawdzając, czy leczenie daje zamierzony wynik.

• Jeśli pacjent ma uczulenie na wildagliptynę lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku.
• Jeśli pacjent uważa, że może być uczulony na wildagliptynę lub którykolwiek z pozostałych składników leku Gliptivil, nie powinien zażywać tego leku natomiast powinien powiedzieć o tym lekarzowi.

28 tabletek

Przed rozpoczęciem stosowania leku Gliptivil należy omówić to z lekarzem, farmaceutą lub pielęgniarką

• jeśli pacjent ma cukrzycę typu 1 (tzn. jeśli organizm pacjenta nie wytwarza insuliny) lub jeśli u pacjenta występuje stan zwany cukrzycową kwasicą ketonową.
• jeśli pacjent przyjmuje lek przeciwcukrzycowy zwany sulfonylomocznikiem (lekarz może chcieć zmniejszyć dawkę sulfonylomocznika stosowanego razem z wildagliptyną, aby uniknąć małego stężenia glukozy we krwi [hipoglikemia]).
• jeśli pacjent ma umiarkowaną lub ciężką chorobę nerek (należy zastosować mniejszą dawkę wildagliptyny).
• jeśli pacjent jest dializowany.
• jeśli pacjent ma chorobę wątroby.
• jeśli pacjent ma niewydolność serca.
• jeśli u pacjenta występują lub występowały choroby trzustki.

Jeśli pacjent stosował wcześniej wildagliptynę, ale z powodu choroby wątroby musiał przestać ją przyjmować, nie powinien stosować tego leku.
Zmiany chorobowe na skórze są częstym powikłaniem cukrzycy. Pacjent powinien stosować się do zaleceń lekarza lub pielęgniarki odnośnie pielęgnacji skóry i stóp. W czasie przyjmowania leku Gliptivil, pacjent powinien zwracać szczególną uwagę na powstawanie nowych pęcherzy lub owrzodzeń. W przypadku ich wystąpienia, pacjent powinien natychmiast skontaktować się z lekarzem.

Przed rozpoczęciem leczenia lekiem Gliptivil oraz w odstępach trzymiesięcznych w czasie pierwszego roku leczenia, a następnie okresowo, należy wykonać badania określające czynność wątroby. Dzięki temu objawy zwiększenia aktywności enzymów wątrobowych mogą być wykryte tak szybko, jak tylko jest to możliwe.

Lek Gliptivil zawiera laktozę:

• Lek Gliptivil zawiera laktozę (cukier mleczny). Jeśli stwierdzono wcześniej u pacjenta nietolerancję niektórych cukrów, pacjent powinien skontaktować się z lekarzem przed przyjęciem leku.

Lek Gliptivil zawiera sód:

• Ten lek zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu na tabletkę, to znaczy lek uznaje się za „wolny od sodu”.

• Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.
• Nie należy stosować leku Gliptivil w okresie ciąży.
• Nie wiadomo czy wildagliptyna przenika do mleka matki.
• Nie należy stosować leku Gliptivil w przypadku karmienia piersią lub planowania karmienia piersią.

Jeśli u pacjenta wystąpią zawroty głowy podczas stosowania leku Gliptivil, nie należy prowadzić pojazdów i obsługiwać maszyn.

Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje stosować.
Lekarz może zmienić dawkę leku Gliptivil w przypadku przyjmowania przez pacjenta innych leków takich jak:

• tiazydy lub inne leki moczopędne (zwane również lekami odwadniającymi)
• kortykosteroidy (zwykle stosowane w leczeniu stanów zapalnych)
• leki stosowane w leczeniu tarczycy
• określone leki wpływające na układ nerwowy.

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.
Niektóre działania niepożądane wymagają natychmiastowej opieki medycznej:
W razie wystąpienia następujących działań niepożądanych, należy natychmiast przerwać stosowanie leku Gliptivil i zwrócić się do lekarza:

• Obrzęk naczynioruchowy (rzadko: może wystąpić u nie więcej niż 1 na 1 000 osób): Objawy obejmują obrzęk twarzy, języka lub gardła, trudności w połykaniu, trudności w oddychaniu, nagłe wystąpienie wysypki lub pokrzywki, które mogą wskazywać na reakcję zwaną „obrzękiem naczynioruchowym”.
• Choroba wątroby (zapalenie wątroby) (rzadko): Objawy obejmują zażółcenie skóry i oczu, nudności, utrata apetytu lub ciemno zabarwiony mocz, które mogą wskazywać na chorobę wątroby (zapalenie wątroby).
• Stan zapalny trzustki (zapalenie trzustki) (częstość nieznana): Objawy obejmują silny i uporczywy ból brzucha (okolice żołądka), który może promieniować do pleców, a także nudności i wymioty.

Inne działania niepożądane
U niektórych pacjentów podczas przyjmowania leku Gliptivil i metforminy wystąpiły następujące działania niepożądane:

• Często (mogą wystąpić u nie więcej niż 1 na 10 osób): Drżenie, ból głowy, zawroty głowy, nudności, niskie stężenie glukozy we krwi.
• Niezbyt często (mogą wystąpić u nie więcej niż 1 na 100 osób): Zmęczenie.

U niektórych pacjentów podczas przyjmowania leku Gliptivil i sulfonylomocznika wystąpiły następujące działania niepożądane:

• Często: Drżenie, ból głowy, zawroty głowy, osłabienie, niskie stężenie glukozy we krwi.
• Niezbyt często: Zaparcia.
• Bardzo rzadko (mogą wystąpić u nie więcej niż 1 na 10 000 osób): Ból gardła, katar.

U niektórych pacjentów podczas przyjmowania leku Gliptivil i glitazonu wystąpiły następujące działania niepożądane:

• Często: Zwiększenie masy ciała, opuchnięte ręce, kostki lub stopy (obrzęk).
• Niezbyt często: Ból głowy, osłabienie, niskie stężenie glukozy we krwi.

U niektórych pacjentów podczas przyjmowania leku Gliptivil w monoterapii wystąpiły następujące działania niepożądane:

• Często: Zawroty głowy.
• Niezbyt często: Ból głowy, zaparcia, opuchnięcie rąk, kostek lub stóp (obrzęk), ból stawów, niskie stężenie glukozy we krwi.
• Bardzo rzadko: Ból gardła, katar, gorączka.

U niektórych pacjentów podczas przyjmowania leku Gliptivil, metforminy oraz sulfonylomocznika wystąpiły następujące działania niepożądane:

• Często: Zawroty głowy, drżenie, osłabienie, niski poziom glukozy we krwi, nadmierne pocenie się.

U niektórych pacjentów podczas przyjmowania leku Gliptivil oraz insuliny (z metforminą lub bez) wystąpiły następujące działania niepożądane:

• Często: Ból głowy, dreszcze, nudności (mdłości), niski poziom glukozy we krwi, zgaga.
• Niezbyt często: Biegunka, wzdęcia.

Po wprowadzeniu tego leku do obrotu, zgłaszano również występowanie następujących działań niepożądanych:

• Częstość nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych): Swędząca wysypka, zapalenie trzustki, miejscowe łuszczenie skóry lub powstawanie pęcherzy, ból mięśni.