Uprox 0,4 mg, 90 kapsułek twardych o zmodyfikowanym uwalnianiu

Uprox jest lekiem stosowanym w łagodnym rozroście gruczołu krokowego. Substancją czynną leku jest tamsulosyna w dawce 0,4 mg w każdej kapsułce. 

Tamsulosyna jest wybiórczym antagonistą receptora adrenergicznego typu alfa1A/1D. Tamsulosyna zmniejsza napięcie mięśni gładkich gruczołu krokowego i cewki moczowej, ułatwiając przepływ moczu przez cewkę i oddawanie moczu. Ponadto tamsulosyna zmniejsza uczucie parcia na mocz.

Zmniejszenie objawów z napełniania i opróżniania utrzymuje się podczas długotrwałego leczenia. Stosowanie kapsulek Uprox znacząco opóźnia się konieczność zastosowania leczenia chirurgicznego lub cewnikowania.

Uprox jest stosowany w leczeniu objawów z dolnych dróg moczowych związanych z powiększeniem gruczołu krokowego (łagodny rozrost gruczołu krokowego). Do tych objawów można zaliczyć:

• trudności w oddawaniu moczu (słaby strumień),
• oddawanie moczu kroplami,
• parcie na mocz,
• zwiększoną częstość oddawania moczu zarówno w nocy, jak i w dzień.

Substancją czynną leku jest tamsulosyna w postaci tamsulosyny chlorowodorku.

Pozostałe składniki to:

• Skład kapsułki: celuloza mikrokrystaliczna, kwasu metakrylowego i etylu akrylanu kopolimer (1:1), dyspersja 30%, polisorbat 80, sodu laurylosiarczan, trietylu cytrynian, talk.
• Otoczka kapsułki: żelatyna, indygokarmin (E 132), tytanu dwutlenek (E 171), żelaza tlenek żółty (E 172), żelaza tlenek czerwony (E 172), żelaza tlenek czarny (E 172).

• Zalecana dawka to 1 kapsułka raz na dobę.
• Lek Uprox należy przyjmować po śniadaniu lub po pierwszym posiłku danego dnia.
• Kapsułkę należy połknąć w całości i nie należy jej rozgryzać ani żuć.
• Zazwyczaj Uprox jest przepisywany w celu stosowania go przez długi czas. Wpływ na pęcherz i oddawanie moczu utrzymuje się podczas długotrwałego stosowania leku Uprox.
• Nie należy stosować leku Uprox u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18 lat

Lek Uprox należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

• jeśli pacjent ma uczulenie na tamsulosynę lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku. Nadwrażliwość może objawiać się jako nagły obrzęk tkanek miękkich (np. gardła lub języka), trudności w oddychaniu i (lub) swędzenie i wysypka (obrzęk naczynioruchowy),
• jeśli u pacjenta występuje ciężka niewydolność wątroby,
• jeśli u pacjenta występują zawroty głowy lub omdlenia w razie szybkiego siadania lub wstawania.

Opakowanie leku Uprox 0,4 mg zawiera 90 kapsułek oraz ulotkę.

Przed rozpoczęciem stosowania leku Uprox należy omówić to z lekarzem.

• Konieczne jest przeprowadzanie okresowych badań lekarskich w celu określenia stopnia rozwoju choroby, na którą pacjent jest leczony.
• Rzadko, podobnie jak w przypadku innych leków należących do tej samej grupy, może wystąpić omdlenie. Gdy tylko wystąpią objawy takie jak zawroty głowy czy uczucie osłabienia, należy usiąść lub położyć się do czasu ustąpienia tych objawów.
• Jeśli u pacjenta stwierdzono ciężką chorobę nerek, należy poinformować o tym lekarza.
• Jeśli u pacjenta planowany jest zabieg chirurgiczny w związku ze zmętnieniem soczewki oka (zaćma) lub zwiększonym ciśnieniem w gałce ocznej (jaskra). Należy poinformować okulistę, że w przeszłości stosowało się, obecnie się stosuje lub planuje się stosować lek Uprox. Specjalista będzie mógł wtedy podjąć odpowiednie środki ostrożności odnośnie odpowiedniego leczenia oraz technik operacyjnych. Należy zapytać lekarza, czy należy wstrzymać się z rozpoczęciem przyjmowania leku Uprox lub czasowo przerwać jego przyjmowanie w związku z zabiegiem usunięcia zaćmy lub operacyjnego leczenia zwiększonego ciśnienia w gałce ocznej (jaskra).

Uprox nie jest wskazany do stosowania u kobiet.

Jednoczesne stosowanie leku Uprox z innymi lekami z tej samej grupy (antagoniści receptora adrenergicznego typu alfa1) może powodować niezamierzone obniżenie ciśnienia tętniczego krwi.

Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje stosować. Szczególnie ważne jest poinformowanie lekarza o tym, że stosuje się jednocześnie leki, które mogą zmniejszać wydalanie leku Uprox z organizmu np.: ketokonazol (lek stosowany w leczeniu zakażeń grzybiczych), erytromycyna (antybiotyk).

Jak każdy lek, Uprox może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

Należy natychmiast skontaktować się z lekarzem lub udać się do szpitala w przypadku wystąpienia któregokolwiek z niżej wymienionych działań niepożądanych (może być to objaw reakcji alergicznej):

• wysypka grudkowo-plamista (pokrzywka),
• obrzęk dłoni, stóp, ust, języka lub gardła i (lub) trudności w oddychaniu.

W przypadku wystąpienia zawrotów głowy lub uczucia osłabienia, podczas stosowania leku Uprox, należy usiąść lub położyć się do czasu ustąpienia objawów.

Często (rzadziej niż u 1 na 10, ale częściej niż u 1 na 100 osób (1-10%)):

• zawroty głowy, w szczególności w razie siadania lub wstawania,
• zaburzenia wytrysku, brak wytrysku, wytrysk wsteczny (co oznacza, że nasienie nie wypływa przez cewkę moczową, tylko cofa się do pęcherza. Zjawisko to nie stanowi zagrożenia.).

Niezbyt często (częściej niż u 1 na 1 000, ale rzadziej niż u 1 na 100 osób (0,1-1%)):

• ból głowy,
• kołatanie serca (bicie serca odczuwalne i szybsze niż zazwyczaj),
• obniżone ciśnienie krwi, np. odczuwane przy zmianie pozycji z leżącej na siedzącą lub stojącą i czasami powiązane z zawrotami głowy,
• katar lub uczucie zatkanego nosa,
• biegunka lub zaparcia,
• nudności lub wymioty,
• reakcje alergiczne (wysypka, swędzenie, miejscowe zapalenie skóry),
• uczucie osłabienia (astenia).

Rzadko (częściej niż u 1 na 10 000, ale rzadziej niż u 1 na 1 000 osób (0,01-0,1%)):

• omdlenia,
• uczucie osłabienia, nagły miejscowy obrzęk tkanek miękkich (np. gardła lub języka), trudności w oddychaniu i (lub) swędzenie i wysypka, występujące często jako wynik reakcji alergicznej (obrzęk naczynioruchowy).

Bardzo rzadko (rzadziej niż u 1 na 10 000 osób (<0,01%)):

• stan zapalny oraz powstanie pęcherzy na skórze i (lub) błonach śluzowych warg, oczu, ust, nozdrzy lub narządów płciowych (zespół Stevensa-Johnsona),
• niepożądany, bolesny i długotrwały wzwód, w przypadku którego należy podjąć natychmiastowe leczenie (priapizm).

Nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych):

• niewyraźne widzenie,
• zaburzenia widzenia,
• krwawienie z nosa,
• swędzące, różowo-czerwone plamy na kończynach (rumień wielopostaciowy),
• czerwona i łuskowata skóra (złuszczające zapalenie skóry),
• nieprawidłowe, nieregularne bicie serca (migotanie przedsionków, arytmia, tachykardia),
• trudności w oddychaniu (duszność),
• suchość w jamie ustnej.

Jeśli u pacjenta planowany jest zabieg chirurgiczny w związku ze zmętnieniem soczewki oka (zaćma) lub zwiększonym ciśnieniem w gałce oka (jaskra), a pacjent stosuje lub stosował w przeszłości lek Uprox, należy wziąć pod uwagę, że u tego pacjenta źrenica może się źle rozszerzać, a tęczówka (kolorowa, okrągła część gałki ocznej) może wiotczeć podczas wykonywania zabiegu.