Ranlosin XR, 0,4 mg, 90 tabletek o przedłużonym uwalnianiu

Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.
Zalecana dawka dla dorosłych i osób w podeszłym wieku to jedna tabletka na dobę. Lek może być przyjmowany niezależnie od posiłku.
Tabletkę należy przyjmować w całości, nie należy jej rozgryzać ani żuć.

Ranlosin XR jest tabletką opracowaną w ten sposób, aby po jej połknięciu substancja czynna uwalniała się stopniowo, w sposób równomierny. Pozostałości tabletki mogą pojawić się w kale. Nie ma powodu aby podejrzewać, iż tabletka jest nieskuteczna, ponieważ substancja czynna wcześniej została uwolniona z tabletki.
Zwykle lek Ranlosin XR jest przepisywany w celu stosowania go przez długi czas. Wpływ na pęcherz moczowy i na oddawanie moczu utrzymuje się podczas długotrwałego stosowania leku Ranlosin XR.

Kiedy nie stosować leku Ranlosin XR

• Jeśli pacjent ma uczulenie (nadwrażliwość) na tamsulosyny chlorowodorek lub na którykolwiek z pozostałych składników tego leku. Nadwrażliwość może objawiać się jako nagły miejscowy obrzęk tkanek miękkich (np. gardła lub języka), trudności w oddychaniu i (lub) swędzenie oraz wysypka (obrzęk naczynioruchowy).
• Jeśli u pacjenta występuje ciężka niewydolność wątroby.
• Jeśli u pacjenta występują spadki ciśnienia krwi (powodujące zawroty głowy i omdlenia) przy wstawaniu z pozycji siedzącej lub leżącej.

Przed rozpoczęciem stosowania leku Ranlosin XR należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą.

• Konieczne jest przeprowadzenie okresowych badań lekarskich w celu określenia stopnia rozwoju choroby, na którą pacjent jest leczony.
• Rzadko, podobnie jak w przypadku innych leków należących do tej samej grupy, mogą wystąpić omdlenia. Gdy tylko wystąpią objawy takie jak zawroty głowy czy uczucie osłabienia, należy usiąść lub położyć się do czasu ustąpienia tych objawów.
• Jeśli u pacjenta stwierdzono ciężką chorobę nerek, należy poinformować o tym lekarza. 
• Jeśli u pacjenta planowany jest zabieg chirurgiczny w związku ze zmętnieniem soczewki oka (zaćmą), należy poinformować okulistę, że zażywa się, zażywało w przeszłości lub planuje się zażywać lek Ranlosin XR. Lekarz specjalista będzie mógł wtedy podjąć odpowiednie środki ostrożności odnośnie do leczenia oraz techniki operacyjnej. Należy zapytać lekarza, czy konieczne jest wstrzymanie się z rozpoczęciem przyjmowania leku lub czasowe przerwanie jego przyjmowania w związku z zabiegiem usunięcia zaćmy.

Ciąża i karmienie piersią
Nie dotyczy, gdyż lek Ranlosin XR nie jest przeznaczony do stosowania u kobiet.

Wpływ na płodność
Donoszono o przypadkach zaburzeń wytrysku nasienia u mężczyzn. Oznacza to, że nasienie nie wypływa przez cewkę moczową, tylko cofa się do pęcherza moczowego (wytrysk wsteczny), bądź objętość wytrysku jest zmniejszona lub nie dochodzi do wytrysku. Objawy te nie są szkodliwe dla pacjenta.

Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach stosowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje stosować.
Jednoczesne zażywanie leku Ranlosin XR z innymi lekami z tej samej grupy (grupa antagonistów receptora adrenergicznego typu α1) może skutkować niezamierzonym obniżeniem ciśnienia tętniczego krwi.
Szczególnie ważne jest, aby poinformować lekarza, czy zażywa się jednocześnie leki, które mogą zmniejszać wydalanie leku Ranlosin XR z organizmu (np. ketokonazol, erytromycynę).

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.
Często (mogą wystąpić nie częściej niż u 1 na 10 pacjentów): - Zawroty głowy, szczególnie podczas siadania lub wstawania.

• Zaburzenia wytrysku nasienia. Zaburzenia wytrysku oznaczają, że nasienie nie wypływa przez cewkę moczową, tylko cofa się do pęcherza (wytrysk wsteczny) lub objętość ejakulatu (nasienia) jest zmniejszona lub nie dochodzi do wytrysku. Zjawisko to nie jest szkodliwe.

Niezbyt często (mogą wystąpić nie częściej niż u 1 na 100 pacjentów): 

• Ból głowy, kołatanie serca (uczucie przyspieszonego bicia serca), obniżone ciśnienie krwi odczuwane np. podczas zmiany pozycji z leżącej na siedzącą lub stojącą i czasem powiązane z zawrotami głowy, zapalenie błony śluzowej nosa, biegunka, nudności i wymioty, zaparcia, uczucie osłabienia (astenia), wysypka, swędzenie i pokrzywka.

Rzadko (mogą wystąpić nie częściej niż u 1 na 1 000 pacjentów)

• Omdlenia i nagły, miejscowy obrzęk tkanek miękkich (np. gardła lub języka), trudności w oddychaniu i (lub) swędzenie i wysypka, występujące często jako wynik reakcji uczuleniowej (obrzęk naczynioruchowy).

Bardzo rzadko (mogą wystąpić nie częściej niż u 1 na 10 000 pacjentów):

• Priapizm (niepożądany, bolesny i długotrwały wzwód, w przypadku którego należy podjąć natychmiastowe leczenie).
• Wysypka, stan zapalny oraz powstanie pęcherzy na skórze i (lub) błonach śluzowych warg, oczu, ust, nozdrzy lub narządów płciowych (zespół Stevensa-Johnsona).

Częstość nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych):

• Niewyraźne widzenie.
• Zaburzenie widzenia.
• Krwawienia z nosa.
• Ciężkie reakcje skórne (rumień wielopostaciowy, złuszczające zapalenie skóry),
• Nieprawidłowy, nieregularny rytm uderzeń serca (migotanie przedsionków, arytmia, tachykardia), trudności w oddychaniu (duszność).
• Jeśli u pacjenta planowany jest zabieg chirurgiczny w związku ze zmętnieniem soczewki oka (zaćmą) lub podwyższonym ciśnieniem w gałce ocznej (jaskrą), a pacjent stosuje, lub stosował w przeszłości lek Ranlosin XR, należy wziąć pod uwagę, że u tego pacjenta źrenica może się źle rozszerzać, a tęczówka (kolorowa, okrągła część gałki ocznej) może wiotczeć podczas wykonywania zabiegu.
• Suchość w jamie ustnej.