Mononit 40 mg, 30 tabletek powlekanych

Wskazania do stosowania:
Zapobieganie napadom dławicy piersiowej.
Przewlekłe leczenie dławicy piersiowej.

• Substancją czynną leku jest monoazotan izosorbidu. Każda tabletka powlekana Mononit 40 zawiera 40 mg monoazotanu izosorbidu.
• Pozostałe składniki to: celuloza mikrokrystaliczna, karboksymetyloskrobia sodowa, talk, magnezu stearynian; otoczka: eudragit RL 30D, talk, tytanu dwutlenek, makrogol 6000, olej metylosilikonowy.

Ten lek należy zawsze przyjmować zgodnie z zaleceniami lekarza lub farmaceuty. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty. 

Zazwyczaj stosowana dawka to 1 tabletka leku Mononit 40 dwa lub trzy razy na dobę. Lekarz może zwiększyć dawkę w razie potrzeby. 
Maksymalna dawka dobowa to 120 mg monoazotanu izosorbidu. 
Tabletki należy przyjmować po posiłku, bez rozgryzania, popijając niewielką ilością płynu. 

Aby nie zmniejszyć skuteczności działania leku, w przypadku dawkowania dwa razy na dobę, drugą tabletkę należy przyjąć 8 godzin po pierwszej tabletce, a w przypadku dawkowania trzy razy na dobę tabletki należy przyjmować co 6 godzin. 

Pacjenci w podeszłym wieku 
U pacjentów w podeszłym wieku nie ma konieczności dostosowania dawki leku. 

Stosowanie u dzieci i młodzieży 
Leku nie należy stosować u dzieci. 

Przyjęcie większej niż zalecana dawki leku Mononit 40 
W razie przyjęcia większej niż zalecana dawki leku Mononit 40 należy niezwłocznie zwrócić się do lekarza lub udać do najbliższego szpitala. 
Objawami przedawkowania są: znaczne zmniejszenie ciśnienia krwi, ortostatyczne zaburzenia krążenia (obniżenie ciśnienia krwi związane z gwałtowną pionizacją ciała), odruchowe przyspieszenie akcji serca, ból głowy, osłabienie, zawroty głowy, zaczerwienienie skóry, nudności, wymioty i biegunka. Po znacznym przedawkowaniu może wystąpić methemoglobinemia z sinicą, duszność, przyspieszenie oddechu oraz wzrost ciśnienia wewnątrzczaszkowego. 

Pominięcie przyjęcia leku Mononit 40
W przypadku pominięcia jednej dawki leku należy przyjąć ją jak najszybciej po przypomnieniu sobie o tym. Jeżeli jednak zbliża się pora przyjęcia następnej dawki, nie należy przyjmować pominiętej dawki, tylko przyjąć następna dawkę o zwykłej porze. 
Nie należy przyjmować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki leku.

Przerwanie przyjmowania leku Mononit 40 
Nie należy przerywać leczenia bez porozumienia z lekarzem. 

W razie jakichkolwiek dalszych wątpliwości związanych ze stosowaniem tego leku należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

Kiedy nie przyjmować leku Mononit 40:

• jeśli pacjent ma uczulenie na monoazotan izosorbidu, inne azotany lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku (wymienionych w punkcie 6) 
• jeśli pacjent ma ostrą niewydolność krążenia (wstrząs, zapaść naczyniowa) 
• jeśli pacjent ma wstrząs wywołany niewydolnością serca (wstrząs kardiogenny), a zastosowane zabiegi nie pozwoliły przywrócić odpowiednio wysokiego ciśnienia napełniania w sercu (lewokomorowe ciśnienie końcoworozkurczowe) 
• jeśli pacjent przyjmuje jednocześnie leki stosowane w leczeniu zaburzeń erekcji (syldenafil, wardenafil, tadalafil) 
• jeśli pacjent ma bardzo niskie ciśnienie tętnicze krwi (niedociśnienie) (ciśnienie skurczowe poniżej 90 mm Hg) 
• jeśli pacjent przyjmuje jednocześnie riociguat, stymulator rozpuszczalnej cyklazy guanylanowej

Przed rozpoczęciem przyjmowania leku Mononit 40 należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą. 

Należy zachować szczególną ostrożność stosując lek Mononit 40:

• jeśli u pacjenta występują choroby mięśnia sercowego lub osierdzia, powodujące znaczne ograniczenie czynności serca (tzw. kardiomiopatia przerostowa, zaciskające zapalenie osierdzia, tamponada serca) 
• jeśli pacjent ma niskie ciśnienie napełniania komór serca, np. w świeżym zawale mięśnia  sercowego, zaburzonej czynności lewej komory; należy unikać obniżenia ciśnienia skurczowego krwi poniżej 90 mm Hg. 
• jeśli pacjent ma zwężenie aorty i (lub) zastawki dwudzielnej 
• jeśli pacjent ma skłonności do omdleń związanych z gwałtowną pionizacją ciała, np. podczas porannego wstawania z łóżka (ortostatyczne zaburzenia krążenia) 
• jeśli u pacjenta występują choroby przebiegające z podwyższonym ciśnieniem wewnątrzczaszkowym 
• jeśli pacjent ma ciężką niedokrwistość (zmniejszenie liczby czerwonych krwinek, którego objawami mogą być bladość skóry, osłabienie i duszność) 
• jeśli u pacjenta występują zaburzenia czynności wątroby 
• jeśli pacjent ma jaskrę 
• jeśli pacjent ma nadczynność tarczycy (nadreaktywność gruczołu tarczycy, która może objawiać się wzmożonym apetytem, utratą wagi i potliwość) 

Lek Mononit 40 nie jest przeznaczony do leczenia ostrych napadów dławicy piersiowej i ostrego zawału mięśnia sercowego. 

Dzieci i młodzież 
Nie określono bezpieczeństwa stosowania ani skuteczności leku Mononit 40 u dzieci. 

Lek Mononit 40 a inne leki 
Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować. 

Jednoczesne stosowanie następujących leków może spowodować nasilenie działania obniżającego ciśnienie krwi leku Mononit 40: 

• innych leków rozszerzających naczynia krwionośne (np. prazosyna) 
• beta-adrenolityków (np. propranolol) 
• leków blokujących kanał wapniowy (np. werapamil) 
• neuroleptyków (stosowane w leczeniu zaburzeń psychicznych, np. chloropromazyna) 
• trójpierścieniowych leków przeciwdepresyjnych (leki stosowane w leczeniu depresji, np. amitryptylina) 
• leków stosowanych w leczeniu zaburzeń erekcji, które jako substancję czynna zawierają inhibitor 5-fosfodiestrazy (np. sildenafil wardenafil, tadalafil) 
• riociguat (stymulator rozpuszczalnej cyklazę guanylowej) - lek stosowany w leczeniu nadciśnienia płucnego 

Stosowanie leku jednocześnie z dihydroergotaminą (lek stosowany w leczeniu migreny) może powodować zwiększenie stężenia dihydroergotaminy we krwi i tym samym spowodować podwyższenie ciśnienia tętniczego krwi. 

Należy unikać jednoczesnego stosowania azotanów i alkaloidów sporyszu, ponieważ mogą one wzajemnie przeciwstawnie działać. 

Lek Mononit 40 z jedzeniem, piciem i alkoholem 
Tabletki należy przyjmować po posiłku. 
Jednoczesne spożywanie alkoholu może nasilać działanie obniżające ciśnienie krwi leku. 

Ciąża, karmienie piersią i wpływ na płodność 
Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku. 

Lek Mononit 40 może być stosowany w okresie ciąży jedynie w przypadkach, gdy w opinii lekarza korzyść dla matki przeważa nad potencjalnym zagrożeniem dla płodu.

Nie wiadomo, czy monoazotan izosorbidu przenika do mleka ludzkiego. Z tego względu nie zaleca się stosowania tego leku podczas karmienia piersią. 

Nie wiadomo, czy monoazotan izosorbidu wpływa na płodność człowieka.

Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn 
Lek może znacznie wpływać na zdolność reakcji pacjenta, nawet jeśli jest stosowany zgodnie z zaleceniami. Z tego względu pacjent nie powinien prowadzić pojazdów, obsługiwać maszyn ani pracować bez stałego podparcia. Dotyczy to zwłaszcza początkowego okresu leczenia, zwiększania dawki, zmiany produktu oraz jednoczesnego spożywania alkoholu.

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią. 

Podczas stosowania leku obserwowano następujące działania niepożądane: 

Bardzo często (może wystąpić częściej niż u 1 na 10 osób):

• ból głowy (zwykle ustępuje po kilku dniach leczenia) 

Często (mogą wystąpić rzadziej niż u 1 na 10 osób)

• na początku leczenia lub po zwiększaniu dawki może wystąpić niedociśnienie i (lub) niskie ciśnienie krwi, omdlenia z powodu gwałtownego obniżenia ciśnienia krwi przy pionizacji ciała (hipotonia ortostatyczna), szybkie bicie serca, dezorientacja, zawroty głowy, senność, osłabienie 

Niezbyt często (mogą wystąpić rzadziej niż u 1 na 100 osób)

• nudności, wymioty, nagłe zaczerwienie skóry (uderzenia gorąca), skórne reakcje uczuleniowe 
• znaczny spadek ciśnienia tętniczego z nasileniem bólów serca (objawy dławicy piersiowej) 
• zapaść, spowolnione bicie serca, utrata przytomności 

Bardzo rzadko (mogą wystąpić rzadziej niż u 1 na 10000 osób)

• zgaga, złuszczające zapalenie skóry

Zgłaszanie działań niepożądanych 
Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Działania niepożądane można zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych
Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa, tel.: + 48 22 49 21 301, faks: + 48 22 49 21 309, e-mail: ndl@urpl.gov.pl. 
Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu. 
Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat bezpieczeństwa stosowania leku.