Borelioza – przeciwciała IgG – na czym polega badanie? Normy, wskazania, przygotowanie

Co to jest borelioza IgG?

Borelioza to choroba, która wywołana jest przez kleszcze, przenoszące bakterie z rodzaju Borrelia. Do zakażenia najczęściej dochodzi latem, ponieważ te niewielkich rozmiarów stawonogi bytują w trawach i na drzewach. Ugryzienie kleszcza nie zawsze oznacza jednak to, że dojdzie do rozwoju boreliozy. Wczesne objawy choroby obejmują m.in. pojawienie się na skórze charakterystycznego rumienia. Warto jednak zaznaczyć, że rumień tworzy się jedynie u ok. 25% zakażonych. Borelioza może rozwijać się latami, początkowo nie dając żadnych specyficznych objawów.

>> Zobacz produkty do bezpiecznego usuwania kleszczy

Późniejszymi objawami boreliozy są:

• sztywność karku,
• bóle głowy,
• jednostronny paraliż ciała,
• stany zapalne stawów,
• bóle mięśniowe i nerwowe,
• arytmia.

Wczesne wykrycie boreliozy jest szansą na uniknięcie poważnych powikłań neurologicznych i kardiologicznych. Wdrożenie antybiotykoterapii powoduje, że krętki Borrelia nie namnażają się w tkankach, co zapobiega rozwojowi dalszych etapów choroby.

Przeciwciała klasy IgG to najliczniejsza klasa immunoglobulin, których zadaniem jest ochrona organizmu przed chorobotwórczymi patogenami. Ich oznaczenie we krwi jest podstawą diagnostyki chorób odkleszczowych. Warto zaznaczyć, że w laboratoriach oznacza się także miano przeciwciał klasy IgM. Czym różnią się oba parametry?

Immunoglobuliny IgM stanowią pierwszą linię obrony przed krętkami Borrelia. Pojawiają się na ogół po ok. 6-8 tygodniach od ugryzienia kleszcza. Po pewnym czasie, gdy choroba wkracza na kolejny etap, przeciwciała IgM zaczynają powoli zanikać. Wówczas rośnie miano immunoglobulin IgG, które świadczą o tym, że borelioza rozwija się w organizmie od minimum 3-4 miesięcy. Co ciekawe, wysoki poziom przeciwciał IgG może utrzymywać się latami.

>> Wszystko, co musisz wiedzieć o kleszczach

Borelioza IgG – kiedy należy wykonać badanie?

Wskazaniem do wykonania oznaczenia przeciwciał klasy IgG boreliozy jest:

• podejrzenie choroby odkleszczowej.

Lekarz decyduje się na wypisanie skierowania na badania, w przypadku pojawienia się kilku specyficznych objawów. Pacjent nie zawsze jest świadomy tego, że został ugryziony przez kleszcza. Należy podkreślić, że manifestacja objawów boreliozy i innych chorób odkleszczowych może mieć miejsce nawet kilka, kilkanaście lat po ugryzieniu.

Typowymi objawami, które klasyfikują do zbadania miana IgG boreliozy, są:

• Rumień wędrujący – jest to zmiana pojawiająca się na skórze po ok. tygodniu od ugryzienia kleszcza. Na początku jest to niewielkich rozmiarów, czerwona plamka, która z czasem zwiększa swój obwód z charakterystycznym przejaśnieniem w środku. Ostatecznie wygląda jak czerwony pierścień. Nie powoduje ona dolegliwości bólowych, a także nie swędzi.
• Zanikowe zapalenie skóry o charakterze przewlekłym – pojawiają się one po kilku latach od zakażenia. Na kończynach tworzą się zmiany zanikowe, a sama skóra staje się cienka.
• Chłoniak limfocytowy – to niewielkich rozmiarów siny guzek, który najczęściej lokalizuje się na małżowinie usznej.
• Zapalenie stawów – pojawia się ono najczęściej w okolicy największych stawów – kolanowego lub skokowego.
• Neuroborelioza – typowe jest przede wszystkim zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, porażenie nerwu twarzowego i zapalenie mózgu.

Borelioza IgG – jak się przygotować do badania jej poziomu?

Materiałem biologicznym do oznaczenia miana przeciwciał IgG jest krew żylna. Jednakże do badania nie trzeba być na czczo. Nie ma to bowiem wpływu na wynik. Aby jednak samo pobranie przebiegło sprawnie, zaleca się wypicie szklanki wody mineralnej na ok. 15 minut przed badaniem.

Jak przebiega badanie?

Krew pobierana jest z żyły łokciowej w pozycji siedzącej lub leżącej. Całość trwa kilka sekund. Materiał biologiczny zbierany jest do probówki z EDTA, co zapobiega krzepnięciu. Opisana próbka trafia do laboratorium, gdzie podlega dalszej analizie. Na wynik należy poczekać ok. 4 dni roboczych.

Metodami, którymi najczęściej oznacza się miana przeciwciał IgG są test ELISA lub Western Blot. Ten drugi stosuje się nie tylko w celach diagnostycznych, ale także podczas monitorowania postępów leczenia.

Borelioza IgG – interpretacja wyniku

Norma IgG dla osoby dorosłej wynosi 8-16 mg/dl.

Wynik graniczny jest wskazaniem do powtórnego wykonania badania po upływie kilku miesięcy. Wartość IgG w przypadku boreliozy narasta stopniowo wraz z rozwojem choroby.

Wysoki poziom IgG

Podwyższony poziom przeciwciał IgG na ogół wskazuje na chorobę odkleszczową. W zależności od wielkości miana, lekarz może zdiagnozować wczesną lub późną fazę boreliozy. Czasami konieczne jest wykonanie dodatkowych badań, w tym głównie przeciwciał klasy IgM boreliozy.

Lekarz, biorąc pod uwagę wynik badania, a także objawy chorego i jego ogólny stan zdrowia, podejmuje decyzję o wdrożeniu odpowiedniego leczenia.

Niski poziom IgG

Negatywny wynik testu wskazuje na brak zakażenia krętkami boreliozy.

Borelioza IgG – co po badaniu?

Po oddaniu materiału biologicznego do oznaczenia przeciwciał klasy IgG można bez obaw powrócić do wykonywania codziennych obowiązków.

Borelioza IgG – możliwe powikłania po badaniu

Pobieranie krwi żylnej jest badaniem bardzo dobrze tolerowanym przez większość pacjentów. Jedyne możliwe powikłania mogą wynikać z faktu wkłucia igły w żyłę łokciową. W tym miejscu może pojawić się niewielki obrzęk, siniak lub tkliwość. Na ogół objawy te ustępują po upływie 24 godzin.

Niektóre osoby mają skłonność do zasłabnięcia podczas pobierania krwi. O takiej tendencji warto poinformować pielęgniarkę, która proponuje badanie w pozycji leżącej.

Borelioza IgG – czy badanie można wykonać u kobiet w ciąży?

Oznaczenie miana przeciwciał IgG można bezpiecznie wykonać u kobiet w ciąży.

Borelioza IgG badanie – czy można wykonać u dzieci?

Badanie na miano immunoglobulin IgG można bezpiecznie wykonać u dzieci.

Borelioza IgG badanie – cena

Posiadając skierowanie od lekarza, miano przeciwciał IgG przeciwko krętkom boreliozy, można wykonać bezpłatnie w ramach Narodowego Funduszu Zdrowia (NFZ). Osoby, które nie mają aktualnego ubezpieczenia zdrowotnego i wszyscy, którzy chcą wykonać oznaczenie w prywatnych placówkach muszą liczyć się z koniecznością poniesienia kosztów. Cena badania uzależniona jest jednak od metody, za pomocą której dokonuje się oznaczenia.

Tańszą metodą jest ELISA – ok. 40 złotych. Znacznie drożej należy zapłacić za wykonanie oznaczenia metodą Western Blot – ok. 120 złotych. Aby uzyskany wynik był bardziej miarodajny, zaleca się wybór obydwu technik.