Redakcja Apteline (12)

Endoskopowa cholangiopnakreatografia wsteczna, czyli ECPW, to jedna z metod inwazyjnych, pozwalająca na dokładną ocenę dróg żółciowych i przewodów trzustkowych. Badanie to wykonuje się zwykle w konkretnym celu terapeutycznym, po wcześniejszej analizie badań wstępnych. Ten rodzaj diagnostyki lekarz zaleca w kilku szczególnych przypadkach, m.in. przy podejrzeniu zmian nowotworowych.

Zmiany nowotworowe mają różnorodny charakter i jednocześnie dotykają bardzo dużą część populacji. Mogą występować w postaci łagodnej lub tzw. złośliwej (potocznie – rak). Początkowo wszystkie zmiany mają charakter łagodny, dlatego tak kluczowe jest jak najwcześniejsze rozpoznanie choroby. Im bardziej zaawansowane schorzenie, tym trudniejsze i mniej skuteczne jest leczenie. Diagnostyka nowotworowa zawiera w sobie szereg różnych badań – od klasyczny badań morfologicznych, poprzez diagnostykę obrazową, po badania histopatologiczne, nazywane potocznie biopsją.

Dehydrogenaza mleczanowa (LDH) jest enzymem odgrywającym duże znaczenie w procesach energetycznych organizmu, głównie w syntezie energii. Dehydrogenaza mleczanowa (LDH) znajduje się we wszystkich komórkach ludzkiego organizmu, choć jej największą aktywność obserwuje się w obrębie wątroby, mięśni oraz w nerkach, płucach i sercu. Z tego też powodu badanie z oznaczeniem stężenia dehydrogenazy mleczanowej (LDH) zalecane jest w diagnostyce pod kątem chorób wątroby, żółtaczki (rozpoznanie przyczyn), a także przy zaburzeniach hemolitycznych. Wyższe stężenie dehydrogenazy mleczanowej może pojawić się także na skutek zmian nowotworowych. Czym dokładnie jest dehydrogenaza mleczanowa (LDH)?

Czas trombinowy (TT) to jedna z metod diagnostycznych, stosowanych w przypadku zaburzeń procesów krzepnięcia krwi. Czas trombinowy (TT) stanowi jedno z podstawowych badań. Inne, bardziej specyficzne metody, zwykle zalecane są dopiero wówczas, gdy wyniki tego pomiaru są niejednoznaczne. Czas trombinowy (TT), tak jak każde inne badanie w kierunku zaburzeń krzepliwości krwi, mierzy czas, jaki mija od momentu wynaczynienia się krwi, do chwili rozpoczęcia tworzenia skrzepu. Badanie to najczęściej zalecane jest osobom, u których występują intensywne krwawienia, bez konkretnej przyczyny lub inne objawy, sugerujące zaburzone procesy krzepnięcia.

Czas protrombinowy to jedno z badań wykorzystywanych w diagnostyce zaburzeń procesów krzepliwości krwi. Wskaźnik ten szczególnie skupia się na aktywności fibrynogenu oraz czynników krzepnięcia V, VII, X. Badanie z oznaczeniem czasu protrombinowego bada także stężenie protrobminy, co jest wyróżnikiem dla tej metody diagnostyczne i m.in. warunkuje jej nazwę. Wyniki badania czasu protrombinowego dostarczają informacji na temat tego, jak szybko powstanie skrzep od momentu wynaczynienia (jest to rzecz analizowana w przypadku każdego rodzaju badania określającego czas krzepliwości, jednak różnica polega na parametrach, branych pod uwagę w danej analizie). Nieprawidłowe wyniki czasu protrombinowego mogą oznaczać niedobory protrombiny oraz witaminy K, a także inne zaburzenia wpływające na krzepliwość krwi. Czym zatem jest czas protrombinowy? Na czym polega badanie i jak należy interpretować wyniki? Sprawdź, co musisz wiedzieć!

Czas krzepnięcia krwi mierzony jest od momentu wynaczynienia krwi do chwili rozpoczęcia procesów krzepnięcia, czyli wytwarzania się skrzepu. Wskaźnik ten ma ogromne znaczenie diagnostyczne w przypadku większości zaburzeń krzepliwości krwi i zwykle stanowi diagnostkę podstawową w tym zakresie. Wykonanie badania czasu krzepliwości krwi pomaga ocenić stopień tych zaburzeń (im dłuższy czas, tym większe zaburzenie procesów krzepliwości krwi) oraz wskazać kierunek diagnostyki pogłębiającej.

Czas krwawienia to wskaźnik, stosowany w diagnozie zaburzeń procesów krzepnięcia krwi. Określa on długość czasu, jaka mija od chwili zranienia skóry do momentu ustania krwawienia. Wyniki te są szczególnie istotne w przypadku oceny choroby von Willebranda czy małopłytkowości. Co istotne, czas krwawienia (BT) należy do badań podstawowych, zlecanych do ogólnej oceny funkcjonalności i wydajności płytek krwi. Dopiero niepokojące lub niejednoznaczne wyniki badań w tym zakresie, są podstawą do diagnostyki pogłębiającej.

Czas kaolinowo-kefalinowy (APTT) to badanie określane również jako czas częściowej tromboplastyny po aktywacji. Wskaźnik ten stosowany jest w diagnozie zaburzeń procesów krzepnięcia krwi i pomaga w zdiagnozowaniu przyczyn lub określenia kierunku dalszych poszukiwań diagnostycznych. Wykonanie badania czasu kaolinowo-kefalinowegi (APTT) zaleca się najczęściej w przypadku skaz krwotocznych o charakterze nabytym lub wrodzonym. Oprócz tego czas kaolinowo-kefalinowy (APTT) pozwala monitorować skuteczność leczenia przeciwzakrzepliwego.

Czas batroksobinowy to jeden ze wskaźników stosowanych w diagnozie zaburzeń krzepliwości krwi. W badaniu tym wykorzystuje się enzym reptylazę, a celem tej procedury jest ocena czasu potrzebnego do zainicjowania procesu powstawania skrzepu. To pozwala na przeanalizowanie funkcjonowania procesów krzepnięcia krwi.