Redakcja Apteline (11)

Fosfor to jeden z ważniejszych pierwiastków odpowiedzialnych głównie za utrzymanie równowagi kwasowo-zasadowej organizmu. Zarówno jego niedobór, jak i nadmiar może świadczyć o stanie chorobowym. Oznaczenie fosforu we krwi jest przydatnym narzędziem diagnostycznym służącym do wykrycia m.in. przewlekłej choroby nerek, niektórych chorób kości, a także monitorowania postępów leczenia schorzeń gruczołu tarczowego.

Fosfataza zasadowa (alkaliczna) oznaczana w badaniach jako ALP, to enzym, który odpowiedzialny jest przede wszystkim za usuwanie pirofosforanów, czyli związków hamujących prawidłowy wzrost kości. Oznaczanie ALP jest pomocne w diagnostyce chorób kości, w tym również nowotworów, a także niektórych schorzeniach wątroby i dróg żółciowych.

Fosfataza kwaśna (AcP) zaliczana jest do enzymów występujących w tkankach całego organizmu, a zwłaszcza w gruczole krokowym. Stąd też inna jej nazwa – fosfataza sterczowa. Badania na poziom fosfatazy kwaśnej pomagają w diagnostyce chorób gruczołu krokowego (np. guzy prostaty), a także tkanki kostnej.

Fibrynogen jest białkiem, którego główną rolą w organizmie jest kontrola procesu krzepnięcia krwi. Badanie na jego stężenie wykonuje się przede wszystkim w przypadku podejrzenia zaburzeń krzepliwości (wrodzonych lub nabytych), konieczności monitorowania ostrych stanów infekcyjnych, a także chorób sercowo-naczyniowych. Zarówno nadmiar, jak i niedobór fibrynogenu jest dla pacjenta sygnałem alarmowym.

Ferrytyna jest białkiem wewnątrzkomórkowym, którego nadrzędną funkcją jest magazynowanie żelaza. Oznaczenie jej poziomu we krwi jest pomocne w diagnostyce niedokrwistości, syndromu niespokojnych nóg, a także hemochromatozy. Ponadto poziom ferrytyny jest podwyższony w przypadku stanów zapalnych (stanowi tzw. białko ostrej fazy).

Erytropoetyna jest hormonem glikoproteinowym odpowiedzialnym za stymulację erytropoezy, czyli procesu namnażania się krwinek czerwonych w szpiku kostnym i narządach wewnętrznych. Badanie jej poziomu pozwala na diagnostykę niedokrwistości, a także przewlekłych chorób nerek i wątroby oraz nowotworów rozrostowych szpiku kostnego.

Elektroforeza białek surowicy krwi, czyli proteinogram, to badanie polegające na oznaczeniu poszczególnych frakcji białek w surowicy krwi. Na podstawie wyników proteinogramu najczęściej diagnozuje się choroby wątroby i nerek. Jest to także kluczowe narzędzie diagnostyczne w przypadku nowotworów i chorób hematologicznych.

Elektrokardiogram (EKG) to rutynowe badanie diagnostyczne, którego celem jest wykrycie nieprawidłowości pracy serca. EKG jest bezinwazyjne i bezbolesne dla pacjenta. Wykonuje się je zarówno u osób dorosłych, jak i dzieci, a nawet niemowląt. W badaniu wykorzystuje się elektrody odbierające, które umieszcza się w odpowiedni sposób na klatce piersiowej. Wyniki uzyskuje się natychmiast, jednak wymagają one jeszcze konsultacji z lekarzem kardiologiem.

Elektroencefalografia (EEG) jest jednym z badań, przeprowadzany w ramach diagnostyki schorzeń układu nerwowego oraz u pacjentów po udarze mózgu. Elektroencefalografia (EEG) polega na badaniu aktywności fal mózgowych, co pozwala ocenić funkcjonalność tych struktur. Bardzo często elektroencefalografię (EEG) wykonuje się w diagnostyce padaczki.