Adrenalina WZF 0,1% , 1 mg/ml, roztwór do wstrzykiwań, 10 ampułek

Wskazania do stosowania:
Nagłe zatrzymanie krążenia - resuscytacja krążeniowo-oddechowa.
Wstrząs anafilaktyczny oraz inne ostre reakcje alergiczne.
Napad astmy oskrzelowej - w celu przerwania skurczu oskrzeli.
Ciężka bradykardia.
Wstrząs kardiogenny - jako wazopresor.

Substancją czynną jest adrenalina. Każdy ml roztworu do wstrzykiwań zawiera 1 mg adrenaliny (w postaci adrenaliny winianu). Pozostałe składniki to: sodu pirosiarczyn (E 223), sodu chlorek, woda do wstrzykiwań.

Dorośli.

Nagłe zatrzymanie krążenia – resuscytacja krążeniowo-oddechowa: dożylnie 1 mg adrenaliny po 10-krotnym rozcieńczeniu albo bez rozcieńczania podając następnie bolus 10 ml 0,9% roztworu NaCl. W razie potrzeby dawki można powtarzać co 3-5 min.; po przywróceniu rytmu serca, który zapewnia perfuzję, jeżeli stosowanie adrenaliny nadal jest konieczne należy ją podawać powoli dożylnie w małych dawkach (bolusy 50-100 µg), aż do uzyskania właściwego ciśnienia tętniczego krwi.

Wstrząs anafilaktyczny oraz inne ostre reakcje alergiczne: domięśniowo lub podskórnie 0,3-0,5 mg. W ciężkich przypadkach nawet 1 mg w dawce jednorazowej. We wstrząsie anafilaktycznym preferowana jest domięśniowa droga podania. W razie potrzeby dawki mogą być powtarzane co 10-15 min., a w uzasadnionych przypadkach nawet co 5 min. Powoli dożylnie 0,3 - 1 mg po rozcieńczeniu (10-krotnym lub większym). Podanie dożylne jest zarezerwowane wyłącznie dla pacjentów w ciężkim, zagrażającym życiu wstrząsie lub w sytuacjach szczególnych, np. w trakcie znieczulenia ogólnego. Napad astmy oskrzelowej - w celu przerwania skurczu oskrzeli: podskórnie lub domięśniowo 0,3 mg. Dawki można powtarzać trzykrotnie co 20 min.

Ciężka bradykardia: jeżeli atropina jest nieskuteczna należy rozważyć podanie adrenaliny we wlewie dożylnym z szybkością 2-10 µg/min. Preparat podawać do uzyskania oczekiwanego efektu. Wstrząs kardiogenny - jako wazopresor: jako lek drugiego rzutu - we wlewie dożylnym 0,05 µg-0,5 µg/kg mc./min.

Dzieci.

Nagłe zatrzymanie krążenia - resuscytacja krążeniowo-oddechowa: dożylnie 10 µg/kg mc. W razie potrzeby dawki można powtarzać co 3-5 min. Po przywróceniu spontanicznego krążenia, jeśli jest to konieczne, adrenalinę można podać we wlewie dożylnym 0,05-1,0 µg/kg mc./min. Wlew podawać do uzyskania oczekiwanego efektu. U dzieci występują znaczące różnice osobnicze w odpowiedzi na adrenalinę.

Wstrząs anafilaktyczny i inne ostre reakcje alergiczne: domięśniowo lub podskórnie 10 µg/kg mc., maks. jednorazowo do 0,5 mg. We wstrząsie anafilaktycznym preferowana jest domięśniowa droga podania. W razie potrzeby dawki mogą być powtarzane co 10-15 min. Powoli dożylnie 10 µg/kg mc. po rozcieńczeniu (10-krotnym lub większym). Podanie dożylne jest zarezerwowane wyłącznie dla pacjentów w ciężkim, zagrażającym życiu wstrząsie lub w sytuacjach szczególnych - np. w trakcie znieczulenia ogólnego. Napad astmy oskrzelowej - w celu przerwania skurczu oskrzeli: podskórnie lub domięśniowo 10 µg/kg mc., maks. jednorazowo do 0,5 mg. Dawki można powtarzać dwukrotnie co 20 min., a następnie w razie potrzeby co 4 h.

Ciężka bradykardia: wlew dożylny 0,05-1,0 µg/kg mc./min. Wstrząs kardiogenny - jako wazopresor: jako lek drugiego rzutu we wlewie dożylnym 0,05-1,0 µg/kg mc./min.

W STANACH ZAGROŻENIA ŻYCIA!

Dorośli.

Jeżeli uzyskanie dostępu do żyły jest niemożliwe lek można podać śródkostnie (doszpikowo) w dawkach stosowanych dożylnie. Dotchawiczo 3 mg po rozcieńczeniu. W tym celu należy rozcieńczyć 3 ml adrenaliny do 10 ml 0,9% roztworem NaCl lub wodą do wstrzykiwań i podać przez rurkę intubacyjną. Rozcieńczenie wodą do wstrzykiwań powoduje lepszą absorpcję leku.

Dzieci.

Jeżeli uzyskanie dostępu do żyły jest niemożliwe lek można podać śródkostnie (doszpikowo) w dawkach stosowanych dożylnie lub dotchawiczo w dawce 100 µg/kg mc. po uprzednim rozcieńczeniu w 5 ml 0,9% roztworu NaCl. UWAGA: należy stosować tylko świeżo przygotowane roztwory.

Uwagi: Preparat można podawać podskórnie, domięśniowo, dożylnie. Po podaniu podskórnym działa wolniej niż po podaniu domięśniowym.

UWAGA: w stanach zagrożenia życia nie ma bezwzględnych przeciwwskazań do zastosowania adrenaliny. Nadwrażliwość na substancję czynną lub którykolwiek ze składników preparatu.

W sytuacjach innych niż konieczność ratowania życia adrenalinę należy ostrożnie stosować u pacjentów z chorobą serca, np. chorobą wieńcową oraz chorobami mięśnia sercowego (może wywołać napad dławicy piersiowej), przerostem prawej komory serca, zaburzeniami rytmu serca lub tachykardią. U pacjentów z nadczynnością tarczycy, chorobami układu krążenia (dławicą piersiową o ciężkim przebiegu, kardiomiopatią zaporową i arytmią komorową, i nadciśnieniem tętniczym), guzem chromochłonnym nadnerczy, wysokim ciśnieniem śródgałkowym, ciężką niewydolnością nerek, gruczolakiem gruczołu krokowego prowadzącym do zalegania moczu, hiperkalcemią, hipokaliemią, cukrzycą, a także u pacjentów w podeszłym wieku lub u kobiet w okresie ciąży istnieje ryzyko wystąpienia działań niepożądanych po podaniu adrenaliny. Preparat zawiera pirosiarczyn sodu, który może wywołać reakcje alergiczne, w tym również objawy anafilaktyczne i skurcz oskrzeli u osób z nadwrażliwością, szczególnie z astmą w wywiadzie. Przypadkowe wstrzyknięcie w dłonie lub stopy (i inne obwodowe części ciała) może wywołać nagłe zahamowanie przepływu krwi do przylegających tkanek. W przypadkach innych niż resuscytacja krążeniowo-oddechowa dożylne podanie adrenaliny jest związane z większym ryzykiem wystąpieniem powikłań, dlatego zarezerwowane jest wyłącznie dla pacjentów z zagrożeniem życia. Odpowiednie rozcieńczenie i dożylne powolne podawanie leku zwiększa bezpieczeństwo terapii i minimalizuje ryzyko wystąpienia działań niepożądanych. Po zastosowaniu adrenaliny, pacjent nie powinien prowadzić pojazdów mechanicznych i obsługiwać urządzeń mechanicznych, przede wszystkim z uwagi na zaburzenie, które było wskazaniem do zastosowania adrenaliny.

 Zaburzenia serca: (często) kołatanie serca, tachykardia (występują nawet po podaniu małych dawek adrenaliny).

Zaburzenia rytmu serca (migotanie przedsionków lub zatrzymanie czynności serca) - te działania niepożądane występowały po zastosowaniu dużych dawek adrenaliny lub u osób wrażliwych.

Zaburzenia naczyniowe: nagły wzrost ciśnienia tętniczego (czasami prowadzący do wylewu krwi do mózgu) oraz zwężenie naczyń krwionośnych (np. w skórze, błonie śluzowej, nerkach) - te działania niepożądane występowały po zastosowaniu dużych dawek adrenaliny lub u osób wrażliwych; (rzadko) omdlenia.

Zaburzenia układu nerwowego: (często) zawroty głowy, drżenie, ból głowy, drżenia mięśniowe (występują nawet po podaniu małych dawek adrenaliny); (rzadko) drżenia mięśniowe (występują nawet po podaniu małych dawek adrenaliny).

Zaburzenia oka: (często) rozszerzenie źrenic.

Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia: (często) trudności w oddychaniu (występują nawet po podaniu małych dawek adrenaliny).

Zaburzenia żołądka i jelit: (często) nudności, wymioty (występują nawet po podaniu małych dawek adrenaliny).

Zaburzenia nerek i dróg moczowych: (rzadko) trudności w oddawaniu moczu z zatrzymaniem moczu włącznie.

Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej: (często) bladość (występuje nawet po podaniu małych dawek adrenaliny).

Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania: (często) osłabienie, pocenie się, uczucie zimna w obrębie dłoni i stóp (występuje nawet po podaniu małych dawek adrenaliny).

Zaburzenia metabolizmu i odżywiania: (rzadko) hiperglikemia, hipokaliemia, kwasica metaboliczna.

Zaburzenia układu immunologicznego: reakcje alergiczne, w tym reakcje anafilaktyczne lub reakcje zagrażające życiu lub mniej ciężkie napady astmy u osób nadwrażliwych na pirosiarczyn sodu znajdujący się w preparacie.

Zaburzenia psychiczne: (często) nerwowość, lęk, niepokój (występują nawet po podaniu małych dawek adrenaliny); (rzadko) omamy.