Telmisartan Sandoz 40 mg, 28 tabletek

Telmisartan Sandoz jest lekiem wydawanym w receptę zawierającym 40 mg telmisartanu w każdej tabletce. Należy on do klasy leków tzw. antagonistów receptora angiotensyny II. Angiotensyna II jest wytwarzaną przez organizm substancją, która powoduje zwężenie naczyń krwionośnych i w ten sposób zwiększa ciśnienie tętnicze krwi. Telmisartan Sandoz hamuje działanie angiotensyny II, powodując rozszerzenie naczyń krwionośnych i zmniejszenie ciśnienia tętniczego krwi.

Nieleczone zwiększone ciśnienie tętnicze może być przyczyną uszkodzenia naczyń krwionośnych w różnych narządach, co niekiedy może prowadzić do zawału mięśnia sercowego, niewydolności serca lub nerek, udaru mózgu lub utraty wzroku. Przed wystąpieniem opisanych uszkodzeń wysokie ciśnienie tętnicze jest zwykle bezobjawowe.  Dlatego ważne jest, aby systematycznie mierzyć ciśnienie tętnicze krwi w celu sprawdzenia, czy mieści się ono w zakresie normy.

• Nadciśnienie tętnicze: leczenie samoistnego nadciśnienia tętniczego u dorosłych.
• Zapobieganie chorobom sercowo-naczyniowym: zmniejszenie zachorowalności z przyczyn sercowo-naczyniowych u dorosłych pacjentów:

- z objawową chorobą sercowo-naczyniową ze zmianami miażdżycowymi i zakrzepowymi (z chorobą niedokrwienną serca, udarem mózgu lub chorobą tętnic obwodowych w wywiadzie) lub

- z cukrzycą typu 2 i udokumentowanym uszkodzeniem narządów docelowych.

Substancją czynną jest telmisartan. Każda tabletka zawiera 40 mg telmisartanu.

Pozostałe składniki to: sodu wodorotlenek, meglumina, powidon K25, laktoza jednowodna, powidon, krospowidon, laktoza bezwodna, magnezu stearynian.

• Zalecaną dawką leku Telmisartan Sandoz jest jedna tabletka na dobę.
• Należy starać się przyjmować tabletki codziennie o tej samej porze.
• Telmisartan Sandoz można przyjmować niezależnie od posiłków.
• Tabletki należy połykać popijając wodą lub innym bezalkoholowym napojem.
• Ważne jest, aby przyjmować lek codziennie, dopóki lekarz nie zaleci inaczej.
• W leczeniu nadciśnienia tętniczego zazwyczaj stosowana dawka leku Telmisartan Sandoz u większości pacjentów wynosi jedną tabletkę 40 mg raz na dobę, co zapewnia kontrolę ciśnienia tętniczego przez 24 godziny. Jednak czasami lekarz może zalecić mniejszą (20 mg) lub większą (80 mg) dawkę leku.
• Telmisartan Sandoz można również przyjmować w połączeniu z lekami moczopędnymi (diuretykami, takim jak hydrochlorotiazyd, który dodatkowo zmniejsza ciśnienie tętnicze krwi).
• W celu zmniejszenia częstości zdarzeń sercowo-naczyniowych zwykle stosowaną dawką jest jedna tabletka 80 mg przyjmowana raz na dobę. Na początku leczenia dawką 80 mg należy często kontrolować ciśnienie tętnicze krwi.
• Nie zaleca się stosowania leku Telmisartan Sandoz u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18 lat.

Telmisartan Sandoz należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

• nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą;
• drugi i trzeci trymestr ciąży;
• zaburzenia w odpływie żółci;
• ciężkie zaburzenia czynności wątroby;
• jednoczesne stosowanie produktu Telmisartan Sandoz i produktów leczniczych zawierających aliskiren jest przeciwwskazane u pacjentów z cukrzycą lub zaburzeniami czynności nerek (GFR <60 ml/min/1,73 m2).

Opakowanie leku Telmisartan Sandoz zawiera 28 tabletek oraz ulotkę.

Należy omówić to z lekarzem, jeśli u pacjenta występuje lub występowały którekolwiek z poniższych stanów lub chorób:

• choroby nerek lub przeszczepienie nerki,
• zwężenie tętnicy nerkowej (zwężenie naczyń krwionośnych zaopatrujących jedną lub obie nerki),
• choroba wątroby,
• zaburzenia czynności serca,
• zwiększone stężenie aldosteronu (zatrzymanie wody i soli w organizmie, którym towarzyszą zaburzenia równowagi różnych składników mineralnych we krwi),
• niskie ciśnienie tętnicze krwi (niedociśnienie), którego prawdopodobieństwo jest większe, jeśli pacjent jest odwodniony (nadmierna utrata wody z organizmu) lub ma niedobór soli na skutek przyjmowania leków moczopędnych (diuretyków), stosowania diety z ograniczeniem soli, biegunki lub wymiotów,
• zwiększone stężenie potasu we krwi,
• cukrzyca.

Przed zastosowaniem leku Telmisartan Sandoz należy omówić to z lekarzem, jeśli:

• pacjent przyjmuje którykolwiek z poniższych leków stosowanych w leczeniu wysokiego ciśnienia tętniczego krwi:

- inhibitor ACE (np. enalapryl, lizynopryl, ramipryl), zwłaszcza jeśli pacjent ma chorobę nerek spowodowaną cukrzycą,

- aliskiren

• pacjent przyjmuje digoksynę.

Lekarz może regularnie kontrolować czynność nerek pacjenta, jego ciśnienie tętnicze i stężenie elektrolitów (np. potasu) we krwi.

W przypadku operacji lub znieczulenia, należy powiadomić lekarza o przyjmowaniu leku Telmisartan Sandoz.

Telmisartan Sandoz może mniej skutecznie zmniejszać ciśnienie tętnicze krwi u pacjentów rasy czarnej.

Telmisartan Sandoz zawiera laktozę. Jeżeli u pacjenta stwierdzono wcześniej nietolerancję niektórych cukrów, pacjent powinien skontaktować się z lekarzem przed przyjęciem leku.

Telmisartan Sandoz zawiera sód. Lek zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu na tabletkę, to znaczy uznaje się go za „wolny od sodu”.

• Konieczne jest poinformowanie lekarza, jeśli pacjentka jest w ciąży (lub może zajść w ciążę). Zwykle lekarz zaleca przerwanie przyjmowania leku Telmisartan Sandoz przed zajściem pacjentki w ciążę lub możliwie szybko po stwierdzeniu ciąży, a w zamian proponuje przyjmowanie innego leku. Stosowanie leku Telmisartan Sandoz nie jest zalecane we wczesnym okresie ciąży, a nie wolno go przyjmować po 3. miesiącu ciąży, gdyż lek przyjmowany w tym czasie może poważnie zaszkodzić dziecku.
• Należy poinformować lekarza o karmieniu piersią lub zamiarze rozpoczęcia karmienia. Stosowanie leku Telmisartan Sandoz nie jest zalecane w okresie karmienia piersią. Dla pacjentek planujących karmienie piersią, zwłaszcza noworodka lub wcześniaka, lekarz może wybrać inny odpowiedni lek.

Niektórzy pacjenci przyjmujący Telmisartan Sandoz mogą odczuwać zawroty głowy lub zmęczenie. W takim przypadku nie należy prowadzić pojazdów ani obsługiwać maszyn.

Lekarz może zdecydować o zmianie dawki tych innych leków lub o podjęciu innych środków ostrożności. W niektórych przypadkach może być konieczne odstawienie któregoś z leków. Dotyczy to zwłaszcza wymienionych niżej leków przyjmowanych jednocześnie z lekiem Telmisartan Sandoz:

• leki zawierające lit (stosowane w leczeniu niektórych postaci depresji),
• leki, które mogą zwiększyć stężenie potasu we krwi, takie jak zamienniki soli zawierające potas, leki moczopędne oszczędzające potas, inhibitory konwertazy angiotensyny (ACE), antagoniści receptora angiotensyny II, niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ, np. kwas acetylosalicylowy lub ibuprofen), heparyna, leki hamujące układ odpornościowy (np. cyklosporyna lub takrolimus) oraz antybiotyk trimetoprym,
• leki moczopędne, zwłaszcza przyjmowane w dużych dawkach razem z lekiem Telmisartan Sandoz, mogą powodować nadmierną utratę wody z organizmu i spowodować niskie ciśnienie tętnicze krwi (niedociśnienie),
• inhibitor ACE lub aliskiren,
• digoksyna.

Działanie leku Telmisartan Sandoz może być osłabione, gdy lek przyjmowany jest jednocześnie z niesteroidowymi lekami przeciwzapalnymi (NLPZ, np. kwas acetylosalicylowy lub ibuprofen) lub kortykosteroidami.

Telmisartan Sandoz może nasilać działanie obniżające ciśnienie tętnicze krwi innych leków stosowanych w leczeniu nadciśnienia lub leków, które mogą obniżyć ciśnienie tętnicze (tj. baklofen, amifostyna). Ponadto alkohol, barbiturany lub leki przeciwdepresyjne mogą pogłębić niedociśnienie tętnicze. Pacjent może odczuwać to działanie jako zawroty głowy podczas wstawania. Należy skonsultować się z lekarzem, jeśli podczas stosowania leku Telmisartan Sandoz konieczne jest dostosowanie dawki innego przyjmowanego leku.

Jak każdy lek, lek Telmisartan Sandoz może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

Niektóre działania niepożądane mogą mieć ciężki przebieg i wymagać natychmiastowej pomocy medycznej.

W razie wystąpienia któregokolwiek z wymienionych niżej objawów należy niezwłocznie zwrócić się do lekarza:

• posocznica (często nazywana „zatruciem krwi”, będąca ciężkim zakażeniem, z reakcją zapalną całego organizmu), nagły obrzęk skóry i błon śluzowych (obrzęk naczynioruchowy). Powyższe działania niepożądane występują rzadko (mogą wystąpić u 1 na 1000 pacjentów), ale są niezwykle ciężkie, w takim przypadku należy przerwać leczenie i natychmiast skontaktować się z lekarzem. Jeśli powyższe objawy nie są leczone, mogą zakończyć się zgonem.

Możliwe działania niepożądane:

Częste działania niepożądane (mogą występować rzadziej niż u 1 na 10 osób):

• niskie ciśnienie tętnicze krwi (niedociśnienie), występujące u pacjentów leczonych w celu zmniejszenia częstości zdarzeń sercowo-naczyniowych.

Niezbyt częste działania niepożądane (mogą występować rzadziej niż u 1 na 100 osób):

• zakażenia układu moczowego;
• zakażenia górnych dróg oddechowych (np. ból gardła, zapalenie zatok, przeziębienie);
• niedobór krwinek czerwonych (niedokrwistość);
• duże stężenie potasu;
• trudności w zasypianiu (bezsenność);
• uczucie smutku (depresja);
• omdlenie;
• uczucie wirowania;
• powolna czynność serca (bradykardia);
• niskie ciśnienie tętnicze krwi (niedociśnienie) u pacjentów leczonych z powodu nadciśnienia tętniczego;
• zawroty głowy podczas wstawania (niedociśnienie ortostatyczne);
• duszność;
• kaszel;
• ból brzucha;
• biegunka;
• uczucie dyskomfortu w jamie brzusznej;
• wzdęcie;
• wymioty;
• świąd;
• nasilone pocenie się;
• wysypka polekowa;
• ból pleców;
• kurcze mięśni;
• bóle mięśni;
• zaburzenia czynności nerek, w tym ostra niewydolność nerek;
• ból w klatce piersiowej;
• uczucie zmęczenia;
• zwiększenie stężenia kreatyniny we krwi.

Pełen wykaz możliwych skutków działań niepożądanych związanych ze stosowaniem leku znajduje się w ulotce dołączonej do opakowania.