LOTENSIN, 10 mg, 28 tabletek powlekanych

Wskazania do stosowania:
• Leczenie nadciśnienia tętniczego.
• Leczenie wspomagające w zastoinowej niewydolności serca (klasy II-IV według Nowojorskiego Towarzystwa Kardiologicznego - NYHA).
• Postępująca przewlekła niewydolność nerek (klirens kreatyniny 30 do 60 ml/min).

- chlorowodorek benazeprilu

- 10-20 mg raz dz. - max. 40 mg dz.

- nadwrażliwość - obrzęk naczynioruchowy - ciąża - zab.czynności nerek - zwężenie tętnicy nerkowej - znieczulenie ogólne

Ostrzeżenia i środki ostrożności
Przed rozpoczęciem stosowania leku Lotensin należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą.
W przypadku ciąży (lub jej podejrzenia), należy poradzić się lekarza. Lek Lotensin nie jest zalecany we wczesnej ciąży i nie może być przyjmowany po 3. miesiącu ciąży, ponieważ stosowany na tym etapie może wyrządzić poważną szkodę dziecku (patrz punkt dotyczący ciąży).
Jeśli podczas leczenia wystąpi u pacjenta reakcja nadwrażliwości, objawiająca się obrzękiem twarzy, warg, języka, trudnością w oddychaniu i (lub) świąd i wysypka, często jako wynik reakcji alergicznej (obrzęk naczynioruchowy), należy natychmiast przerwać stosowanie leku i skontaktować się z lekarzem.

Należy zachować szczególną ostrożność stosując Lotensin:

• jeśli pacjent ma ciężką chorobę nerek,
• jeśli pacjent ma zaburzenia czynności serca lub naczyń krwionośnych, takie jak:
  
  • niewydolność serca (niedostateczna siła tłocząca krew),
  • choroba serca spowodowana jego słabym zaopatrzeniem w krew lub choroba naczyń krwionośnych w mózgu,
  • zwężenie tętnicy głównej lub niektóre wady serca.
  Należy unikać podawania leku w przypadku wstrząsu spowodowanego zaburzeniami czynności serca lub w przypadku utrudnionego przepływu krwi.

• jeśli pacjent ma być poddany zabiegowi chirurgicznemu ze znieczuleniem (w tym chirurgicznemu zabiegowi stomatologicznemu); przed planowanym zabiegiem należy poinformować anestezjologa lub stomatologa o przyjmowaniu leku Lotensin,
• jeśli u pacjenta występują biegunki lub wymioty,
• jeśli u pacjenta planowane jest leczenie odczulające jadem owadów błonkoskrzydłych (jad stosowany w testach alergicznych lub w leczeniu alergii na użądlenia owadów),
• jeśli u pacjenta planowane są lub aktualnie stosowane zabiegi dializacyjne,
• jeśli u pacjenta występują zaburzenia czynności wątroby, takie jak:
  
  • osłabienie czynności wątroby; niewielkie zmiany równowagi wodno-elektrolitowej mogą doprowadzić do śpiączki wątrobowej,
  • marskość wątroby; u pacjentów, którzy szybko wydalają mocz i leczeni są kortykosteroidami lub ACTH, zwiększa się ryzyko zmniejszenia stężenia potasu we krwi,
  Jeśli podczas stosowania leku Lotensin wystąpi żółtaczka, należy natychmiast przerwać leczenie i niezwłocznie skonsultować się z lekarzem.

• jeśli pacjent choruje na cukrzycę,
• jeśli pacjent ma zwiększone stężenie cholesterolu we krwi i ma być poddany zabiegowi usuwania cholesterolu z krążenia (plazmafereza),
• jeśli pacjent stosuje dietę z ograniczoną ilością soli,
• jeśli pacjent przyjmuje leki moczopędne; lekarz zaleci przerwanie ich stosowania 2 do 3 dni przed rozpoczęciem przyjmowania leku Lotensin,
• jeśli u pacjenta stwierdzono zwiększone wytwarzanie hormonów przez nadnercza,
• jeśli u pacjenta występuje choroba naczyń zwana kolagenozą lub przyjmuje on leki zmniejszające odporność, leki stosowane w dnie moczanowej (allopurynol) lub leki przeciwarytmiczne (prokainamid); możliwe jest wystąpienie ciężkich zakażeń,
• jeśli podczas leczenia wystąpią u pacjenta reakcje nadwrażliwości lub nagłe nagromadzenie płynu w obrębie skóry lub błon śluzowych (np. gardła lub języka), trudności w oddychaniu i (lub) świąd i wysypka, często jako wynik reakcji alergicznej (obrzęk naczynioruchowy), należy skontaktować się z lekarzem,
• jeśli pacjent ma niewydolność nerek lub cukrzycę i przyjmuje jednocześnie leki moczopędne oszczędzające potas, produkty potasu lub zamienniki soli kuchennej zawierające potas albo stosuje inne leki powodujące zwiększenie stężenia potasu we krwi, możliwe jest zwiększenie stężenia potasu we krwi,
• u pacjentów rasy czarnej istnieje większe ryzyko nagłego nagromadzenia płynu w obrębie skóry lub błon śluzowych (np. gardła lub języka), trudności w oddychaniu i (lub) świąd i wysypka, często jako wynik reakcji alergicznej, a ponadto działanie leku Lotensin może być słabsze,
• jeśli u pacjenta występuje lub występowała w przeszłości alergia lub nagły ciężki stan na skutek bolesnego skurczu mięśni oddechowych i obrzęku błon śluzowych dróg oddechowych, często z kaszlem i odkrztuszaniem wydzieliny,
• jeśli pacjent przyjmuje którykolwiek z poniższych leków, stosowanych w leczeniu wysokiego ciśnienia krwi:
  
  • antagonistę receptora angiotensyny II (AIIRA), nazywanego również sartanem – na przykład walsartan, telmisartan, irbesartan), zwłaszcza jeśli pacjent ma zaburzenia czynności nerek związane z cukrzycą,
  • aliskiren

Lekarz może zalecić regularną kontrolę czynności nerek, ciśnienia tętniczego oraz stężenia elektrolitów (np. potasu) we krwi.
Patrz także podpunkt „Kiedy nie stosować leku Lotensin”.
Podczas leczenia konieczne są regularne wizyty kontrolne, aby lekarz prowadzący mógł ocenić skuteczność zastosowanego leczenia.

Należy bezzwłocznie skontaktować się z lekarzem w przypadku zaburzeń żołądkowo-jelitowych, wystąpienia nudności, wymiotów lub biegunki, zwłaszcza jeśli są nasilone lub nie ustępują. Stany te mogą być przyczyną nadmiernej utraty płynów i prowadzić do nadmiernego obniżenia ciśnienia tętniczego krwi.

Zawroty głowy (uczucie oszołomienia) lub omdlenie mogą wystąpić w trakcie wysiłku fizycznego oraz w okresie upałów. Nasilone pocenie może być przyczyną nadmiernej utraty płynów i może prowadzić do obniżenia ciśnienia tętniczego krwi. Należy zachować ostrożność w trakcie wysiłku fizycznego oraz w okresie upałów i uzupełniać płyny, wypijając odpowiednią ilość wody.

Lotensin a inne leki
Należy powiedzieć lekarzowi o wszystkich lekach stosowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje stosować. Lekarz może zalecić zmianę dawki i (lub) zastosować inne środki ostrożności. Dotyczy to zarówno leków sprzedawanych na receptę, jak i dostępnych bez recepty, a szczególnie:

• leków przeciwnadciśnieniowych, moczopędnych, trójpierścieniowych leków przeciwdepresyjnych, leków przeciwpsychotycznych, leków znieczulających;
• preparatów zawierających potas, leków moczopędnych oszczędzających potas (np. spironolakton, triamteren, amiloryd, eplerenon) lub zamienników soli kuchennej zawierających potas;
• sympatykomimetyków;
• allopurynolu, prokainamidu, cytostatyków, preparatów immunosupresyjnych, kortykosteroidów stosowanych ogólnie i innych produktów leczniczych powodujących zmiany w obrazie krwi;
• leków zawierających lit;
• leków przeciwcukrzycowych (np. insulina, doustne leki przeciwcukrzycowe);
• niesteroidowych leków przeciwzapalnych, stosowanych w celu łagodzenia bólu i stanu zapalnego (np. ibuprofen, indometacyna);
• kwasu acetylosalicylowego (aspiryny), stosowanego w celu łagodzenia bólu i stanu zapalnego (benazepryl może być stosowany z aspiryną podawaną w celu zapobiegania zawałowi serca i udarowi mózgu);
• cyklosporyny, czyli leku immunosupresyjnego stosowanego, aby zapobiec odrzuceniu przeszczepionego narządu;
• heparyny, czyli leku stosowanego w celu zmniejszenia krzepliwości krwi;
• leków stosowanych, aby zapobiec odrzuceniu przeszczepionego narządu, a także w chorobach nowotworowych (np. temsyrolimus, syrolimus, ewerolimus);
• antagonistów receptora angiotensyny II (AIIRA) lub aliskiren (patrz także podpunkty „Kiedy nie stosować leku Lotensin” oraz „Ostrzeżenia i środki ostrożności”);
• racekadotrylu, leku stosowanego w leczeniu biegunki.

Stosowanie leku Lotensin z jedzeniem, piciem i alkoholem
Picie alkoholu w trakcie stosowania leku Lotensin może nasilić jego działanie obniżające ciśnienie tętnicze krwi i (lub) zwiększać możliwości wystąpienia zawrotów głowy lub omdlenia.

Dzieci i młodzież
Lotensin można stosować u dzieci w wieku powyżej 7 lat, o masie ciała większej niż 25 kg.

Pacjenci w podeszłym wieku
Lotensin można stosować u pacjentów w wieku 65 lat i starszych.

Ciąża i karmienie piersią
Ciąża
Kobiety w ciąży nie powinny przyjmować leku Lotensin. Stosowanie inhibitorów ACE (w tym leku Lotensin) podczas ciąży może powodować poważne uszkodzenia u nienarodzonych dzieci. Dlatego, w przypadku podejrzenia ciąży, należy natychmiast skontaktować się z lekarzem.
W przypadku ciąży (lub jej podejrzenia), należy poradzić się lekarza. Lekarz powinien zalecić zaprzestanie przyjmowania leku Lotensin przed zajściem w ciążę lub do czasu potwierdzenia ciąży oraz może doradzić stosowanie innego leku zamiast leku Lotensin.
Lek Lotensin nie jest zalecany we wczesnej ciąży i nie może być przyjmowany po 3. miesiącu ciąży, ponieważ stosowany po 3. miesiącu ciąży może wyrządzić poważną szkodę dziecku.
Karmienie piersią
W okresie karmienia piersią lub przed rozpoczęciem karmienia piersią, należy poradzić się lekarza. Nie zaleca się karmienia piersią noworodków (pierwsze tygodnie po narodzinach), a szczególnie wcześniaków podczas stosowania leku Lotensin.
W przypadku starszych dzieci lekarz powinien poinformować pacjentkę o korzyściach i ryzyku związanych z przyjmowaniem leku Lotensin w okresie karmienia piersią w porównaniu z innymi lekami.

Prowadzenie pojazdów i obsługa maszyn
Lotensin, tak jak wiele innych leków obniżających ciśnienie, może powodować zawroty głowy i wpływać na zdolność koncentracji. Należy ocenić swoją reakcję na działanie leku Lotensin przed przystąpieniem do prowadzenia pojazdów, obsługiwania maszyn lub wykonywania czynności wymagających koncentracji.

Lotensin zawiera laktozę
Jeżeli stwierdzono wcześniej u pacjenta nietolerancję niektórych cukrów, pacjent powinien skontaktować się z lekarzem przed przyjęciem leku.

- zawroty głowy - zmęczenie - niedociśnienie - zab.żołądkowo-jelitowe - wysypka - świąd - zaczerwienienie skóry - częstomocz - kaszel - ból głowy - zap.wątroby - żółtaczka - pęcherzyca - zap.trzustki - upośledzenie nerek