Loreblok HCT 50 mg+12,5 mg, 28 tabletek powlekanych

Loreblok HCT jest lekiem złożonym, zawierającym antagonistę receptora angiotensyny II (losartan) i lek moczopędny (hydrochlorotiazyd).

Loreblok HCT wskazany jest w leczeniu pierwotnego nadciśnienia tętniczego u pacjentów, u których ciśnienie krwi nie jest wystarczająco kontrolowane podczas monoterapii losartanem lub hydrochlorotiazydem.

Substancjami czynnymi leku są losartan potasowy i hydrochlorotiazyd. Każda tabletka powlekana zawiera 50 mg losartanu potasowego i 12,5 mg hydrochlorotiazydu. Pozostałe składniki to: rdzeń - celuloza mikrokrystaliczna, laktoza, skrobia żelowana, kukurydziana, krzemionka koloidalna bezwodna, talk, magnezu stearynian; otoczka - hypromeloza, hydroksypropyloceluloza, tytanu dwutlenek (E171), żółcień chinolinowa (E104).

Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza lub farmaceuty. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.
Lekarz określi właściwą dawkę leku Loreblok HCT, w zależności od stanu pacjenta oraz przyjmowanych innych leków. Ważne jest, aby kontynuować stosowanie leku Loreblok HCT tak długo, jak zaleci lekarz, w celu utrzymania równomiernej kontroli ciśnienia tętniczego.
Wysokie ciśnienie tętnicze

Zazwyczaj stosowana dawka leku Loreblok HCT dla większości pacjentów z wysokim ciśnieniem tętniczym wynosi 1 tabletkę o mocy 50 mg + 12,5 mg na dobę, w celu kontroli ciśnienia tętniczego przez 24 godziny.
Lekarz może zwiększyć dawkę do 2 tabletek leku Loreblok HCT o mocy 50 mg + 12,5 mg na dobę.
Maksymalna dawka dobowa wynosi 2 tabletki leku Loreblok HCT o mocy 50 mg+12,5 mg.

• jeśli pacjent ma uczulenie na losartan, hydrochlorotiazyd lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku,
• jeśli u pacjenta stwierdzono uczulenie na inne pochodne sulfonamidów (np. inne leki z grupy tiazydów, niektóre leki przeciwbakteryjne, takie jak kotrimoksazol - w przypadku wątpliwości należy skonsultować się z lekarzem),
• po 3 miesiącu ciąży (również w początkowym okresie ciąży należy unikać stosowania leku Loreblok HCT)
• podczas karmienia piersią,
• jeśli występuje ciężkie zaburzenie czynności wątroby,
• jeśli występuje ciężkie zaburzenie czynności nerek lub gdy nerki nie wytwarzają moczu,
• jeśli występuje małe stężenie potasu, małe stężenie sodu lub duże stężenie wapnia we krwi, których nie można wyrównać leczeniem,
• jeśli występuje dna (aktualnie),
• jeśli pacjent ma cukrzycę lub zaburzenia czynności nerek i jest leczony lekiem obniżającym ciśnienie tętnicze, zawierającym aliskiren.

Przed rozpoczęciem przyjmowania leku Loreblok HCT należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą

• jeśli kiedykolwiek wystąpił obrzęk twarzy, warg, gardła lub języka,
• jeśli pacjent stosuje leki moczopędne,
• jeśli pacjent stosuje dietę z ograniczeniem soli,
• jeśli występują lub występowały nasilone wymioty i (lub) biegunka,
• jeśli występuje niewydolność serca,
• jeśli występuje zwężenie tętnic doprowadzających krew do nerek (zwężenie tętnic nerkowych) lub jeśli pacjent ma tylko jedną czynną nerkę albo jeśli pacjentowi niedawno przeszczepiono nerkę,
• jeśli występuje zwężenie tętnic (miażdżyca tętnic), dławica piersiowa (ból w klatce piersiowej z powodu niedostatecznego dopływu krwi do serca),
• jeśli u pacjenta występuje zwężenie zastawki aorty lub zastawki dwudzielnej (zwężenie zastawek serca) lub kardiomiopatia przerostowa (choroba powodująca pogrubienie mięśnia sercowego),
• jeśli występuje cukrzyca,
• jeśli występowała dna (w przeszłości),
• jeśli występuje lub występowała alergia, astma lub zaburzenie powodujące ból stawów, wysypkę skórną i gorączkę (toczeń rumieniowaty układowy),
• jeśli występuje duże stężenie wapnia lub małe stężenie potasu we krwi lub jeśli pacjent stosuje dietę z małą ilością potasu,
• jeśli planowane jest podanie znieczulenia przed zabiegiem chirurgicznym (nawet w przypadku zabiegu stomatologicznego) lub jeśli będą wykonywane badania czynności przytarczyc – należy poinformować lekarza lub personel medyczny o przyjmowaniu leku zawierającego losartan potasowy i hydrochlorotiazyd,
• jeśli stwierdzono hiperaldosteronizm pierwotny (zespół związany ze zwiększonym wydzielaniem hormonu aldosteronu przez nadnercza, spowodowany nieprawidłowościami nadnerczy),
• jeśli pacjent przyjmuje którykolwiek z poniższych leków, stosowanych w leczeniu wysokiego ciśnienia tętniczego:
• inhibitor ACE (np. enalapryl, lizynopryl, ramipryl), zwłaszcza jeśli pacjent ma zaburzenia czynności nerek związane z cukrzycą,
• aliskiren.

Lekarz prowadzący może zalecić regularną kontrolę czynności nerek, ciśnienia tętniczego oraz stężenia elektrolitów (np. potasu) we krwi.

• jeśli w przeszłości u pacjenta wystąpił nowotwór złośliwy skóry lub jeśli w trakcie leczenia pojawi się nieoczekiwana zmiana skórna. Leczenie hydrochlorotiazydem, zwłaszcza dużymi dawkami przez dłuższy czas, może zwiększyć ryzyko niektórych rodzajów nowotworów złośliwych skóry i warg (nieczerniakowy nowotwór złośliwy skóry). Podczas przyjmowania leku Loreblok HCT należy chronić skórę przed działaniem światła słonecznego i promieniowaniem UV,
• wystąpi osłabienie wzroku lub bólu oka. Mogą być to objawy gromadzenia się płynu w unaczynionej błonie otaczającej oko (nadmiernego nagromadzenia płynu między naczyniówką a twardówką) lub zwiększenia ciśnienia we wnętrzu oka, które mogą wystąpić w przedziale od kilku godzin do tygodnia od przyjęcia leku Loreblok HCT. Bez rozpoczęcia leczenia, objawy mogą prowadzić do całkowitej utraty wzroku. Jeśli pacjent wcześniej miał uczulenie na penicylinę lub sulfonamidy może być w grupie zwiększonego ryzyka rozwoju tych objawów.

Należy poinformować lekarza o podejrzeniu (lub planowaniu) ciąży. Nie zaleca się stosowania leku Loreblok HCT we wczesnym okresie ciąży i nie wolno go stosować po 3 miesiącu ciąży, ponieważ stosowany w tym okresie może poważnie zaszkodzić dziecku.

Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza, że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Lekarz zazwyczaj zaleci przerwanie stosowania leku Loreblok HCT przed planowaną ciążą lub natychmiast po potwierdzeniu ciąży oraz zaleci przyjmowanie innego leku zamiast leku Loreblok HCT.

Nie zaleca się stosowania leku Loreblok HCT we wczesnym okresie ciąży i nie wolno go stosować po 3 miesiącu ciąży, ponieważ stosowany w tym okresie może poważnie zaszkodzić dziecku. Nie wolno stosować leku Loreblok HCT podczas karmienia piersią. Należy poinformować lekarza o karmieniu piersią lub zamiarze karmienia piersią. Lekarz zaleci stosowanie innego leku, zwłaszcza w przypadku karmienia piersią noworodka lub wcześniaka. Przed zastosowaniem każdego leku należy poradzić się lekarza lub farmaceuty.

Brak specyficznych informacji dotyczących leczenia przedawkowania produktu leczniczego Loreblok HCT. Leczenie jest objawowe i podtrzymujące. Należy odstawić produkt leczniczy Loreblok HCT, i ściśle obserwować pacjenta. Sugerowane środki zaradcze obejmują wywołanie wymiotów jeśli przedawkowanie nastąpiło niedawno oraz poprawę odwodnienia, zaburzeń równowagi elektrolitowej, leczenie śpiączki wątrobowej i niedociśnienia przy pomocy ustalonych metod postępowania.

Losartan

Dostępne są ograniczone dane dotyczące przedawkowania u ludzi. Najbardziej prawdopodobnymi objawami przedawkowania są obniżenie ciśnienia krwi i tachykardia; z powodu pobudzenia układu przywspółczulnego (nerwu błędnego) może wystąpić bradykardia. W razie wystąpienia objawowego niedociśnienia należy zastosować leczenie podtrzymujące.

Losartanu ani jego czynnych metabolitów nie można usunąć z organizmu za pomocą hemodializy

Hydrochlorotiaz yd

Najczęściej występują objawy spowodowane utratą elektrolitów (hipokaliemia, hipochloremia, hiponatremia) oraz odwodnieniem spowodowanym nadmiernym działaniem moczopędnym. Jeśli jednocześnie podawane są preparaty naparstnicy, hipokaliemia może powodować niemiarowość serca.

Nie ustalono, w jakim stopniu hydrochlorotiazyd można usunąć z organizmu za pomocą hemodializy.

Należy powiedzieć lekarzowi o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować.
Leki moczopędne, takie jak hydrochlorotiazyd zawarty w leku Loreblok HCT, mogą wchodzić w interakcje z innymi lekami.
Bez ścisłej kontroli lekarza nie należy przyjmować preparatów zawierających lit i leku Loreblok HCT. Mogą być konieczne szczególne środki ostrożności (np. badania krwi), jeśli przyjmowane są suplementy potasu, substytuty soli zawierające potas lub leki oszczędzające potas, inne leki moczopędne, niektóre leki przeczyszczające, leki stosowane w leczeniu dny, leki stosowane w celu kontroli rytmu serca lub leki przeciwcukrzycowe (leki doustne lub insulina).
Lekarz prowadzący może zalecić zmianę dawki i (lub) zastosować inne środki ostrożności:

• jeśli pacjent przyjmuje inhibitor ACE lub aliskiren.

Należy poinformować lekarza o przyjmowaniu:

• innych leków obniżających ciśnienie tętnicze
• steroidów
• leków przeciwnowotworowych
• leków przeciwbólowych
• leków stosowanych w leczeniu zakażeń grzybiczych,
• leków stosowanych w leczeniu zapalenia stawów
• żywic stosowanych w przypadku dużego stężenia cholesterolu, takich jak kolestyramina
• leków zwiotczających mięśnie
• tabletek nasennych
• leków opioidowych, takich jak morfina
• amin zwiększających ciśnienie tętnicze, takich jak adrenalina lub inne leki z tej samej grupy
• doustnych leków przeciwcukrzycowych lub insuliny
• nadmiernych ilości produktów zawierających lukrecję (np. leków ziołowych lub cukierków) – podczas stosowania z lekiem Loreblok HCT mogą nasilić się zaburzenia elektrolitowe, zwłaszcza może wystąpić małe stężenie potasu we krwi.

Należy poinformować lekarza o stosowaniu leku Loreblok HCT, jeśli planowane jest podanie środków kontrastujących zawierających jod.

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.
W przypadku wystąpienia następujących objawów, należy przerwać stosowanie leku Loreblok HCT i natychmiast skonsultować się z lekarzem lub zgłosić się do oddziału pomocy doraźnej najbliższego szpitala:
Ciężka reakcja alergiczna (wysypka, świąd, obrzęk twarzy, warg, jamy ustnej lub gardła, który może powodować trudności w połykaniu lub oddychaniu).
Jest to ciężkie, lecz rzadko występujące działanie niepożądane, które może wystąpić rzadziej niż u 1 osoby na 1 000. Może być konieczna pilna pomoc medyczna lub hospitalizacja.
Zgłoszono następujące działania niepożądane:
Często (występują rzadziej niż u 1 osoby na 10):

• kaszel, zakażenie górnych dróg oddechowych, przekrwienie śluzówki nosa, zapalenie zatok, zaburzenia zatok
• biegunka, ból brzucha, nudności, niestrawność
• ból lub kurcze mięśni, ból nóg, ból pleców
• bezsenność, ból głowy, zawroty głowy
• osłabienie, zmęczenie, ból w klatce piersiowej
• zwiększone stężenie potasu (które może powodować zaburzenia rytmu serca), zmniejszone stężenie hemoglobiny.

Niezbyt często (występują rzadziej niż u 1 osoby na 100):

• niedokrwistość, czerwone lub brunatne plamy na skórze (czasami głównie na stopach, nogach, ramionach i pośladkach, z bólem stawów, obrzękiem rąk i stóp oraz bólem żołądka), siniaki, zmniejszenie liczby krwinek białych we krwi, zaburzenia krzepnięcia krwi
• utrata apetytu, zwiększone stężenie kwasu moczowego we krwi lub jawna dna, zwiększenie stężenia cukru we krwi, zaburzenia stężenia elektrolitów we krwi
• niepokój, nerwowość, zaburzenie lękowe z napadami paniki (nawracające napady paniki), dezorientacja, depresja, niezwykłe sny, zaburzenia snu, senność, zaburzenia pamięci
• uczucie mrowienia i drętwienia lub podobne odczucia, ból kończyn, drżenie, migrena, omdlenie
• niewyraźne widzenie, uczucie pieczenia lub kłucia w oku, zapalenie spojówek, zmniejszenie ostrości widzenia, widzenie na żółto
• uczucie dzwonienia, brzęczenia, trzasku lub stukania w uszach
• niskie ciśnienie tętnicze, które może być związane ze zmianą pozycji ciała (uczucie „pustki” w głowie lub osłabienia po powstaniu), dławica piersiowa (ból w klatce piersiowej), zaburzenia rytmu serca, incydent naczyniowo-mózgowy (przemijający napad niedokrwienny, „mini-udar”), zawał serca, kołatanie serca
• zapalenie naczyń krwionośnych, któremu często towarzyszy wysypka skórna lub wybroczyny
• ból gardła, duszność, zapalenie oskrzeli, zapalenie płuc, obecność płynu w płucach (co utrudnia oddychanie), krwawienie z nosa, nieżyt błony śluzowej nosa, przekrwienie błony śluzowej nosa
• zaparcie, gazy, nieżyt żołądka, kurcze żołądka, wymioty, suchość błony śluzowej jamy ustnej, zapalenie ślinianek, ból zębów
• żółtaczka (zażółcenie oczu i skóry), zapalenie trzustki
• pokrzywka, świąd, zapalenie skóry, wysypka, zaczerwienienie skóry, nadwrażliwość na światło, suchość skóry, nagłe zaczerwienienie (zwłaszcza twarzy), nasilone pocenie, łysienie
• ból ramion, barków, bioder, kolan lub innych stawów, obrzęk stawów, sztywność, osłabienie mięśni
• częste oddawanie moczu, również w nocy, zaburzenia czynności nerek, w tym zapalenie nerek, zakażenie dróg moczowych, obecność cukru w moczu
• zmniejszony popęd płciowy, impotencja
• obrzęk twarzy, gorączka.

Rzadko (występują rzadziej niż u 1 osoby na 1 000):

• zapalenie wątroby, nieprawidłowe wyniki badań czynności wątroby.

Nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych)

• rabdomioliza (martwica lub rozpad mięśni szkieletowych często z towarzyszącą obecnością mioglobiny w moczu).
• zaburzenia smaku.
• nowotwory złośliwe skóry i warg (nieczerniakowe nowotwory złośliwe skóry),
• osłabienie wzroku lub ból oczu na skutek podwyższonego ciśnienia (możliwe objawy gromadzenia się płynu w unaczynionej błonie otaczającej oko (nadmiernego nagromadzenia płynu międzyonaczyniówką a twardówką) lub ostrej jaskry zamkniętego kąta).