Jext 0,15 mg, 1 wstrzykiwacz 0,15 ml

Lek Jext zawiera sterylny roztwór adrenaliny we wstrzykiwaczu półautomatycznym, przeznaczony do natychmiastowego wstrzyknięcia pojedynczej dawki adrenaliny w zewnętrzną stronę mięśnia uda (wstrzyknięcie domięśniowe).

Lek Jext przeznaczony jest do stosowania w leczeniu nagłych przypadków zagrażających życiu reakcji alergicznych (wstrząs anafilaktyczny), wywołanych użądleniem lub ukąszeniem owadów, pożywieniem, lekami lub wysiłkiem fizycznym. Objawy sygnalizujące wystąpienie wstrząsu anafilaktycznego pojawiają się w ciągu kilku minut od ekspozycji na alergen i są to: świąd skóry, wypukła wysypka (przypominającą pokrzywkę), nagłe zaczerwienienie twarzy, obrzęk warg, gardła, języka, dłoni i stóp, świszczący oddech, chrypka, duszność, nudności, wymioty; skurcze żołądka i, w niektórych przypadkach, utrata przytomności.

Dorośli i dzieci o masie ciała powyżej 30 kg - zalecana dawka w stanach zagrożenia życia spowodowanych alergią wynosi 300 mikrogramów adrenaliny, podawanych we wstrzyknięciu w zewnętrzną stronę mięśnia uda (podanie domięśniowe).

Dzieci o masie ciała od 15 kg do 30 kg - zalecana dawka w stanach zagrożenia życia spowodowanych alergią wynosi 150 mikrogramów adrenaliny, podawanych we wstrzyknięciu w zewnętrzną stronę mięśnia uda (podanie domięśniowe). Do zapamiętania: właściwa dawka leku Jext zależy od masy ciała. Dawkę należy zwiększać wraz z rozwojem dziecka i należy omówić to z lekarzem.

Lek Jext należy zastosować natychmiast, gdy pacjent zaobserwuje objawy ostrej reakcji alergicznej, w razie konieczności przez odzież. Po wykonaniu wstrzyknięcia we wstrzykiwaczu automatycznym pozostaje pewna objętość roztworu, którego nie można ponownie zastosować.

Czasami pojedyncza dawka adrenaliny może nie być wystarczająca do całkowitego usunięcia objawów ciężkiej reakcji alergicznej. Z tego powodu, lekarz prawdopodobnie przepisze pacjentowi więcej niż jeden wstrzykiwacz Jext. Jeśli po pierwszym wstrzyknięciu objawy nie ustąpią lub nasilą się w ciągu 5 do 15 minut, drugie wstrzyknięcie powinien podać albo pacjent, albo osoba towarzysząca. Z tego powodu należy zawsze nosić ze sobą więcej niż jeden wstrzykiwacz leku Jext.

Sposób podania

Lek Jext został tak zaprojektowany, aby mógł być wstrzyknięty przez ubranie lub bezpośrednio przez skórę zewnętrznej strony uda. Po dociśnięciu wstrzykiwacza do uda, zostaje zwolniony sprężynowy tłok wypychający ukrytą igłę przez zabezpieczenie znajdujące się na końcówce czarnej osłony igły, która wykona wkłucie do mięśnia uda i wstrzyknie dawkę adrenaliny. Należy dokładnie przestrzegać podanej poniżej instrukcji użycia leku Jext. Lek Jext należy wstrzykiwać wyłącznie w zewnętrzną stronę uda. Nie należy wstrzykiwać leku w pośladek.

Instrukcja użycia leku Jext

Przed zastosowaniem leku Jext, pacjent powinien być przekonany, że w pełni rozumie, kiedy i w jaki sposób stosuje się to urządzenie. W celach szkoleniowych, lekarz może użyć demonstracyjnego wstrzykiwacza Jext Trainer, aby upewnić się, że pacjent lub członkowie jego rodziny lub opiekunowie wiedzą, jak postępować w razie wystąpienia nagłej reakcji alergicznej. Zaleca się również poinstruowanie członków rodziny pacjenta, opiekunów lub nauczycieli jak poprawnie stosować wstrzykiwacz Jext. W przypadku wstrzyknięcia wykonywanego przez opiekuna, należy poinstruować pacjenta, aby nie poruszał się lub, w razie konieczności, unieruchomić nogę pacjenta podczas wstrzyknięcia, tak aby zminimalizować ryzyko zranienia nogi. Wstrzykiwacz przeznaczony jest do jednorazowego użytku i nie można go ponownie zastosować.

Należy postępować zgodnie ze wskazówkami tylko w przypadku konieczności zastosowania leku.

• Nigdy nie dotykać czarnej końcówki będącej osłoną igły kciukiem, palcami ani ręką, ponieważ z tego miejsca wysuwa się igła. 
• NIE wolno zdejmować żółtej nakładki ochronnej, dopóki wstrzykiwacz nie jest gotowy do użycia.

W celu prawidłowego podania leku, należy zapoznać się ze schematem i wykonać następujące kroki:

1 wstrzykiwacz 0,15 ml

Jeśli lekarz przepisał pacjentowi lek Jext, należy omówić to z lekarzem: 

• jeśli pacjent ma chorobę serca - jeśli pacjent ma nadczynność tarczycy 
• jeśli pacjent ma wysokie ciśnienie tętnicze krwi - jeśli pacjent ma cukrzycę 
• jeśli pacjent ma guz nadnerczy (guz chromochłonny nadnerczy) 
• jeśli pacjent ma zwiększone ciśnienie wewnątrz oka (jaskra) 
• jeśli pacjent ma ciężką chorobę nerek lub gruczołu krokowego (prostaty)
• jeśli pacjent ma małe stężenie potasu lub duże stężenie wapnia we krwi 
• i (lub) jeśli pacjent jest w podeszłym wieku, pacjentka jest w ciąży, pacjentem jest dziecko o masie ciała mniejszej niż 15 kg, ze względu na większe ryzyko wystąpienia działań niepożądanych.

Jeśli pacjent ma astmę, może być narażony na zwiększone ryzyko reakcji alergicznej.

Każdy pacjent, u którego wystąpiła reakcja anafilaktyczna powinien zgłosić się do lekarza w celu wykonania badań na obecność substancji, na które może być uczulony, aby unikać ich w przyszłości. Ważne jest, aby mieć świadomość, że alergia na jedną substancję może prowadzić do alergii na liczne substancje pokrewne. Jeśli pacjent ma alergię pokarmową, ważne jest, aby sprawdzić wszystkie przyjmowane składniki (w tym leki), ponieważ nawet niewielkie ilości mogą powodować ciężkie reakcje alergiczne. Lekarz lub pielęgniarka dokładnie poinstruuje pacjenta, w jakich sytuacjach i w jaki sposób prawidłowo stosować lek Jext. W celu uniknięcia przypadkowego wstrzyknięcia leku, należy dokładnie przestrzegać instrukcji jego użycia.

Lek Jext może być wstrzykiwany wyłącznie domięśniowo, w zewnętrzną stronę uda. Nie należy wstrzykiwać leku w pośladek, z powodu ryzyka przypadkowego wstrzyknięcia leku do żyły.

Ostrzeżenie

Przypadkowe wstrzyknięcie leku w dłoń lub palce może spowodować zatrzymanie dopływu krwi do tego miejsca. W razie przypadkowego wstrzyknięcia leku w te obszary ciała należy niezwłocznie udać się do izby przyjęć najbliższego szpitala w celu podjęcia leczenia. Jeśli pacjent ma grubą warstwę podskórnej tkanki tłuszczowej, istnieje ryzyko, że pojedyncza dawka leku Jext może być niewystarczająca. Może być konieczne wstrzyknięcie drugiej dawki leku. Należy postępować zgodnie z instrukcją użycia. Jeśli wstrzyknięcie wykonywane jest przez inną osobę, a noga pacjenta nie jest unieruchomiona podczas wstrzyknięcia, istnieje możliwość zranienia. W celu uniknięcia zranienia nogi, należy dokładnie przestrzegać instrukcji użycia leku

Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku. Dane dotyczące stosowania adrenaliny podczas ciąży są ograniczone. W nagłych przypadkach zagrażających życiu, kobiety w ciąży, mogą bez wahania zastosować lek Jext, ze względu na niebezpieczeństwo utraty ich życia lub życia ich dziecka

Jest mało prawdopodobne, aby podanie adrenaliny we wstrzyknięciu miało wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn, ale może ona być zaburzona na skutek ciężkiej reakcji anafilaktycznej. W takim przypadku nie należy prowadzić pojazdów.

Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować. Jest to szczególnie ważne u pacjentów przyjmujących następujące leki: 

• Leki przeciwdepresyjne, takie jak trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne lub inhibitory monoaminooksydazy (inhibitory MAO). 
• Leki stosowane w leczeniu choroby Parkinsona, takie jak inhibitory katecholo-O-metylotransferazy (inhibitory COMT) i lewodopa. 
• Leki zwiększające podatność serca na występowanie zaburzeń rytmu serca (arytmii), takie jak digoksyna lub chinidyna. 
• Leki stosowane w chorobach tarczycy (np. lewotyroksyna). 
• Leki ułatwiające oddychanie stosowane w astmie (teofilina). 
• Leki stosowane podczas porodu (oksytocyna). 
• Leki stosowane w leczeniu alergii, takie jak difenhydramina lub chlorfeniramina (leki przeciwhistaminowe pierwszej generacji). 
• Leki alfa- lub beta-adrenolityczne stosowane w chorobach serca. 
• Leki wpływające na przywspółczulny układ nerwowy, który reguluje czynności niezależne od woli organizmu, takie jak bicie serca i czynność płuc (leki parasympatykolityczne, parasympatykomimetyczne).

Pacjenci z cukrzycą powinni starannie kontrolować stężenie glukozy po zastosowaniu leku Jext, ponieważ adrenalina może zwiększać stężenie glukozy we krwi.