Betadine 100 mg /g, maść, 30 g (Import równolegy)

Produkt pochodzi z importu równoległego. Dowiedz się więcej o imporcie równoległym.

Lek Betadine 100 pod postacią maści jest przeznaczony wyłącznie do stosowania na skórę. Substancja czynna leku powidon jodowany to połączenie jodu i polimeru poliwinylopyrolidonu, z którego przez pewien okres czasu po zastosowaniu leku Betadine uwalnia się jod.

Wolny jod ma silne właściwości bakteriobójcze - działa na wirusy, grzyby, a także niektóre pierwotniaki. Lek Betadine jest środkiem dezynfekującym.

Lek ten należy zawsze stosować dokladnie tak jak to opisano w ulotce dla pacjenta lub według wskazań lekarza lub farmaceuty. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

Do stosowania na skórę.
W leczeniu zakażeń: maść nakłada się raz lub dwa razy na dobę maksymalnie przez 14 dni.
Skórę zmienioną chorobowo należy oczyścić i osuszyć. Na zmienioną chorobowo skórę nakładać maść. Można założyć opatrunek lub bandaż.

U dzieci czas leczenia powinien być jak najkrótszy a stosowana dawka jak możliwie najmniejsza. W razie potrzeby należy wykonać badania czynności tarczycy. Nie wolno dopuścić do połknięcia leku przez dziecko.

Kiedy nie stosować leku Betadine:

• jeśli pacjent ma uczulenie na substancję czynną powidon jodowany lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku,

• w nadczynności tarczycy,

• u pacjentów z chorobami tarczycy (w szczególności u osób z wolem guzkowym koloidowym, wolem endemicznym i zapaleniem tarczycy typu Hashimoto),

• w opryszczkowym zapaleniu skóry Duhringa,

• przed i po leczeniu jodem radioaktywnym i scyntygrafią.

Przed rozpoczęciem stosowania leku Betadine należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą.

• Pacjenci z niewydolnością nerek nie powinni stosować leku długotrwale, jeśli nie zalecił tego lekarz.

• Po dłuższym stosowaniu leku należy wykonać badania czynności tarczycy.

• Długotrwałe stosowanie może spowodować podrażnienie skóry, kontaktowe zapalenie skóry, reakcje uczuleniowe, a w rzadkich przypadkach ciężkie reakcje skórne. Jeśli wystąpi podrażnienie lub reakcje uczuleniowe, należy zaprzestać stosowania leku.

• Nie należy nagrzewać leku przed nałożeniem na skórę.

• Pacjenci z chorobami tarczycy nie powinni stosować leku długotrwale oraz na dużej powierzchni skóry, gdyż wchłonięty z leku Betadine jod może wywołać nadczynność tarczycy. U tych osób lekarz powinien monitorować czynność tarczycy i dobierać leczenie indywidualnie dla każdego pacjenta.

• Jeśli po leczeniu wystąpią objawy wskazujące na nadczynność tarczycy, należy wykonać badania czynności tarczycy.

• Należy unikać stosowania leku Betadine u pacjentów otrzymujących terapię litem.

W ciąży i w okresie karmienia piersią lub gdy istnieje podejrzenie, że kobieta jest w ciąży, lub gdy planuje ciążę, przed zastosowaniem jakiegokolwiek leku należy poradzić się lekarza lub farmaceuty.

W ciąży i w okresie karmienia piersią stosowanie leku Betadine jest dozwolone jedynie w przypadku dokładnej diagnozy i bezwzględnych wskazań do zastosowania leku. Jeżeli lekarz zadecyduje o zastosowaniu leku, powinien ograniczyć dawkę leku oraz czas trwania terapii, ponieważ wchłonięty jod może przenikać przez łożysko i do mleka kobiecego. Stosowanie leku może spowodować przemijającą nadczynność tarczycy u płodu lub noworodka. Może być konieczne przeprowadzanie badań czynności tarczycy u dziecka. Należy chronić dzieci przed sytuacją, w której mogłyby wziąć lek do ust lub go połknąć.

Należy powiedzieć farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych obecnie lub ostatnio a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować.

• Leki zawierające rtęć, srebro, wodę utlenioną, kwas benzoesowy lub taurolidynę mogą wchodzić w interakcje z powidonem jodowanym i dlatego należy unikać ich jednoczesnego stosowania z lekiem Betadine.

• Podczas stosowania leku Betadine różne środki diagnostyczne mogą dawać fałszywie dodatnie wyniki badań laboratoryjnych (np. testy toluidynowy i z żywicą gwajakową na oznaczenie hemoglobiny lub glukozy w stolcu i moczu).

• Wchłanianie jodu z leku Betadine może zaburzać testy czynności tarczycy.

• Jednoczesne stosowanie leku Betadine z enzymatyczną maścią do leczenia ran, może zmniejszyć skuteczność obu leków.

• Stosowanie leku Betadine na tę samą lub sąsiadującą okolicę skóry jednocześnie lub tuż po aplikacji leków antyseptycznych zawierających oktenidynę, może spowodować rzemijające przebarwienie skóry.

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.
Działania niepożądane określono na podstawie częstości ich występowania.

Rzadko (dotyczą do 10 na 10 000 osób)
Reakcje uczuleniowe, kontaktowe zapalenie skóry (z objawami takimi jak zaczerwienienie skóry, małe pęcherze i świąd skóry).
Bardzo rzadko (dotyczą mniej niż 1 osoby na 10 000)

Reakcja anafilaktyczna (ciężka reakcja alergiczna powodująca między innymi trudności w oddychaniu, zawroty głowy, obniżenie ciśnienia tętniczego), nadczynność tarczycy (może powodować zwiększony apetyt, zmniejszenie masy ciała, potliwość, szybkie bicie serca lub niepokój ruchowy) u pacjentów z chorobą tarczycy, obrzęk naczynioruchowy (ciężka reakcja alergiczna powodująca obrzęk twarzy lub gardła).

Częstość nieznana (nie można określić częstości na podstawie dostępnych danych)
Niedoczynność tarczycy (może wystąpić po długotrwałym lub intensywnym stosowaniu leku, powodując na przykład zmęczenie, zwiększenie masy ciała, wolniejsze bicie serca), zaburzenia czynności nerek, chemiczne oparzenie skóry (może wystąpić w wyniku ,,zbierania się” leku pod pacjentem w czasie przygotowania pacjenta do operacji), zaburzenia elektrolitowe, kwasica metaboliczna, ostra niewydolność nerek, nieprawidłowa osmolarność krwi (może wystąpić po stosowaniu bardzo dużych ilości leku, na przykład w leczeniu oparzeń).