Bactroban 20 mg/g, maść do nosa, 3 g (import równoległy Delfarma)

Produkt pochodzi z importu równoległego. Dowiedz się więcej o imporcie równoległym.

Bactroban w postaci maści do nosa zawiera antybiotyk zwany mupirocyną w postaci mupirocyny wapniowej (mikronizowanej).

Maść do nosa Bactroban jest wskazana w celu eliminacji nosicielstwa gronkowców, w tym szczepów metycylinoopornych Staphylococcus aureus (MRSA), z przewodów nosowych.

Mupirocyna po podaniu miejscowym działa bakteriostatycznie w minimalnych stężeniach hamujących oraz w większych stężeniach bakteriobójczo.

Maść do nosa Bactroban jest wskazana w celu eliminacji nosicielstwa gronkowców, w tym szczepów metycylinoopornych Staphylococcus aureus (MRSA), z przewodów nosowych.

Substancją czynną leku jest mupirocyna w postaci mupirocyny wapniowej (mikronizowanej). Każdy gram maści do nosa zawiera 20 mg mupirocyny.

Pozostałe składniki to: wazelina biała, softisan 649.

Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza lub farmaceuty. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

Bactroban należy wprowadzać do nosa 2 razy na dobę.

• Umyć i osuszyć ręce.
• Niewielką ilość maści wielkości główki od zapałki wycisnąć na mały palec.
• Umieścić wewnątrz jednego z nozdrzy.
• Powtórzyć do drugiego z nozdrzy.
• Zacisnąć skrzydełka nosa, tak aby równomiernie rozprowadzić maść w obrębie nozdrzy.
• Zakręcić tubkę i umyć ręce.

Małe dzieci i osoby w podeszłym wieku

Zamiast małego palca do wprowadzenia leku do nosa można użyć patyczków kosmetycznych. U tych pacjentów należy stosować szczególne środki ostrożności. Leku Bactoban nie stosować u noworodków i niemowląt.

Jak długo należy stosować Bactroban?

Należy stosować lek Bactroban tak długo jak zaleci lekarz prowadzący. W przypadku wątpliwości należy skontaktować się z lekarzem prowadzącym lub z farmaceutą. Zazwyczaj bakterie w nosie giną po 3-5 dniach od rozpoczęcia kuracji.

Nie należy stosować leku Bactroban dłużej niż 10 dni.

• jeśli pacjent ma uczulenie na mupirocynę lub którykolwiek z pozostałych składników leku Bactroban.

W razie wątpliwości związanych ze stosowaniem leku należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

Opakowanie leku Bactroban zawiera 3 g maści do nosa oraz ulotkę.

• nie stosować u noworodków i niemowląt.
• nie stosować leku Bactroban do oczu ani w pobliżu oczu. Unikać kontaktu z oczami. Jeśli maść dostanie się do oka, należy dokładnie przemyć je wodą aż do usunięcia pozostałości maści.
• nie stosować leku Bactroban do ust ani go nie połykać.

Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza, że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Jak każdy lek, Bactroban może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią. Poniżej wymieniono działania niepożądane tego leku, jakie mogą wystąpić.

Niezbyt częste (mogą wystąpić u 1 na 100 do 1 na 1000 pacjentów):

• świąd, zaczerwienienie, pieczenie, mrowienie lub kłucie w nosie.
• katar.

Bardzo rzadkie (mogą wystąpić rzadziej niż u 1 na 10 000 pacjentów):

• skórne reakcje nadwrażliwości (wysypka, świąd, zaczerwienienie, ból),
• ogólnoustrojowe reakcje alergiczne, takie jak:
• uogólniona wysypka, pokrzywka,
• obrzęk naczynioruchowy (puchnięcie, czasami również twarzy i ust, mogące prowadzić do trudności z oddychaniem),
• omdlenie lub utrata przytomności

W wypadku wystąpienia takich objawów, należy zaprzestać stosowania leku i natychmiast skontaktować się z lekarzem.

Jeśli u pacjenta wystąpi podrażnienie skóry lub nadwrażliwość:

• usunąć maść ze skóry,
• przerwać stosowanie leku,
• poinformować lekarza prowadzącego tak szybko jak to możliwe

W rzadkich przypadkach leki takie jak Bactroban maść do nosa mogą spowodować zapalenie okrężnicy (jelita grubego) – objawia się to pojawieniem się biegunki, zwykle krwistej i zawierającej śluz, bólem brzucha, gorączką (rzekomobłoniaste zapalenie okrężnicy).

W przypadku pojawienia się powyższych objawów należy skontaktować się z lekarzem tak szybko jak to możliwe.

Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych obecnie lub ostatnio również tych, które wydawane są bez recepty i o lekach ziołowych, a także o lekach które pacjent planuje przyjmować.