Terbigen 250 mg, 14 tabletek

Terbigen zawiera terbinafinę, substancję należącą do grupy leków przeciwgrzybiczych. Działa przeciwko określonym grzybom na skórze, włosach i paznokciach oraz określonym drożdżakom.

Terbigen może być przepisany przez lekarza w leczeniu:

• zakażeń grzybiczych skóry, na powierzchni nóg lub w pachwinach, na podeszwach stóp lub między palcami stóp;

• jeśli leczenie miejscowe (np. stosowanie kremów) nie jest wystarczająco skuteczne;

• grzybicy paznokci;

• grzybicy skóry owłosionej głowy.

Dawkowanie
Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

Dorośli (w tym osoby w podeszłym wieku)
Zalecana dawka to jedna tabletka 250 mg raz na dobę.

Dzieci w wieku powyżej 2 lat
Masa ciała od 15 kg do 20 kg
62,5 mg raz na dobę. Tej dawki nie można uzyskać stosując tabletki Terbigen 250 mg. Należy wówczas zastosować inny, dostępny na rynku lek zawierający terbinafinę.
Masa ciała od 20 kg do 40 kg
125 mg raz na dobę (pół tabletki 250 mg).
Masa ciała powyżej 40 kg
250 mg raz na dobę (jedna tabletka 250 mg).

Pacjenci z niewydolnością nerek lub niewydolnością wątroby

Nie zaleca się stosowania leku Terbigen.
Jeśli lekarz nie zalecił inaczej, należy postępować zgodnie z powyższymi instrukcjami.
W razie wrażenia, że działanie leku Terbigen jest za mocne lub za słabe należy zwrócić się do lekarza.

Sposób i droga podania
Należy umieścić tabletkę na języku, a następnie połknąć popijając dużą ilością wody.
Częstość podawania Należy pamiętać o przyjmowaniu leku i zażywaniu leku do końca cyklu leczenia, aby mieć pewność, że zakażenie grzybicze lub drożdżakami zostało zwalczone. Przyjmowanie leku o tej samej porze każdego dnia daje najlepszy efekt. Pomaga to w zapamiętaniu, kiedy należy przyjąć kolejną tabletkę.

Czas trwania leczenia
Czas trwania leczenia jest uzależniony od rodzaju i natężenia zakażenia. Leczenie zakażeń grzybiczych skóry trwa zazwyczaj od 2 do 6 tygodni. Leczenie zakażeń grzybiczych skóry owłosionej głowy trwa zazwyczaj 4 tygodnie. Leczenie zakażeń grzybiczych paznokci trwa zazwyczaj od 6 do 12 tygodni.

Kiedy nie stosować leku Terbigen:

• jeśli pacjent ma uczulenie na substancje czynną lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku,

• w przypadku ciężkich chorób wątroby,

• w przypadku ciężkich chorób nerek.

Ostrzeżenia i środki ostrożności:

• jeśli w czasie leczenia wystąpią objawy, sugerujące zaburzenia czynności wątroby, jak np. uporczywe nudności, ból brzucha, brak apetytu, zmęczenie, żółtaczka, wymioty, ciemne zabarwienie moczu, jasny stolec. Należy wówczas natychmiast przerwać przyjmowanie leku i zgłosić się do lekarza;

• jeśli stwierdzono chorobę wątroby: nie zaleca się stosowania leku Terbigen;

• jeśli stwierdzono nieprawidłową czynność nerek: stosowanie leku Terbigen nie jest zalecane;

• jeśli podczas stosowania leku Terbigen wystąpi jeden z następujących objawów:

• wysoka gorączka lub ból gardła, silny świąd, ciężka choroba skóry oraz choroba skóry i błon śluzowych;

• stan o podłożu alergicznym powodujący ból stawów, wysypkę i gorączkę.

Należy natychmiast przerwać leczenie i skontaktować się z lekarzem

• lek Terbigen należy stosować ostrożnie u pacjentów z łuszczycą, choroby skóry z wypukłymi czerwonymi plamami, ze względu na występujące bardzo rzadko przypadki zaostrzenia łuszczyć.

• jeśli podczas leczenia wystąpią u pacjenta objawy, które mogą wskazywać na choroby krwi, na przykład krwawienia lub łatwiejsze niż normalnie powstawanie a siniaków lub jeśli pacjent jest bardziej podatny na infekcje, należy poinformować lekarza.

Należy powiedzieć lekarzowi, jeśli którekolwiek z powyższych ostrzeżeń dotyczy pacjenta lub jeśli dotyczyło w przeszłości.

Jeżeli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, podejrzewa, że zaszła w ciążę lub planuje zajść w ciążę przed zastosowaniem leku powinna zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

Badania na zwierzętach sugerują, iż lek nie wywiera negatywnego wpływu na płodność.

Działanie terbinafiny na kobiety w ciąży jest nieznane. Z tego powodu, lek Terbigen nie powinien być stosowane w czasie ciąży, z wyjątkiem sytuacji, w których lekarz wyraźnie zaleci stosowanie tego leku. Przed zastosowaniem jakiegokolwiek leku należy poradzić się lekarza lub farmaceuty.

Terbinafina przenika do mleka kobiecego. Z tego powodu, nie wolno stosować leku Terbigen w czasie karmienia piersią. Przed zastosowaniem jakiegokolwiek leku należy poradzić się lekarza lub farmaceuty.

Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich przyjmowanych aktualnie lub ostatnio
lekach, również tych, które wydawane są bez recepty lub o którymkolwiek z poniższych:

• cymetydyna (lek stosowany w leczeniu wrzodów żołądka)

• leki stosowane w leczeniu zakażeń grzybiczych, takie jak flukonazol, ketokonazol

• ryfampicyna stosowana w leczeniu infekcji

• kofeina

Terbigen może osłabić działanie poniższych leków, może być również konieczne dostosowanie dawki tych leków przez lekarza:

• niektóre leki stosowane w leczeniu depresji (trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne np. dezypramina, amitryptylina oraz selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI), np. citalopram, fluoksetyna)

• leki stosowane w nadciśnieniu tętniczym, w niektórych chorobach serca lub w przypadku wysokiego ciśnienia śródgałkowego (leki beta-adrenolityczne, np. atenolol, propranolol i leki przeciwarytmiczne, np. amiodaron, flekainid)

• niektóre leki stosowane w leczeniu choroby Parkinsona (inhibitory monoaminooksydazy typu B), np. selegilina

• doustne środki antykoncepcyjne, u niektórych kobiet mogą wystąpić nieregularne miesiączki i (lub) krwawienie

• cyklosporyna, lek stosowany w celu kontrolowania pracy układu odpornościowego, aby zapobiec odrzuceniu przeszczepionych narządów

• warfaryna, lek stosowany w celu rozrzedzenia krwi

Jak każdy lek, Terbigen może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.
Jeśli u pacjenta wystąpią następujące objawy należy przerwać stosowanie leku Terbigen i skontaktować się z lekarzem lub oddziałem ratunkowym najbliższego szpitala:

• problemy z wątrobą, które mogą powodować ciemne zabarwienie moczu, jasne stolce, zażółcenie skóry lub białek oczu, świąd skóry, ogólne złe samopoczucie

• ciężkie reakcje alergiczne, takie jak zawroty głowy, obrzęk skóry lub obrzęk twarzy, warg, języka i (lub) gardła, który może powodować trudności w oddychaniu lub połykaniu

• ciężkie reakcje skórne, które mogą powodować powstawanie pęcherzy na skórze, ustach, oczach i narządach płciowych

• rozpad mięśni (osłabienie lub ból), co może prowadzić do problemów z nerkami

• reakcje nadwrażliwości, które mogą powodować gorączkę, obrzęk, wysypkę skórną, powiększenie węzłów chłonnych

• zapalenie trzustki, które powoduje silny ból w brzuchu i plecach

Powyższe działania niepożądane są poważne. Pacjent może potrzebować pomocy medycznej.
Bardzo częste działania niepożądane (występują częściej niż u 1 na 10 pacjentów):

• utrata apetytu

• wzdęcia żołądka

• nudności

• niestrawność

• ból brzucha

• biegunka

• wysypka skórna lub pokrzywka

• ból stawów lub mięśni

Częste działania niepożądane (występują rzadziej niż u 1 na 10 pacjentów, ale częściej niż u 1 na 100 pacjentów):

• ból głowy

• zmęczenie, mdłości (złe samopoczucie)

Niezbyt częste działania niepożądane (występują rzadziej niż u 1 na 100 pacjentów, ale częściej niż u 1 na 1 000 pacjentów):

• zaburzenia smaku, w tym utrata smaku, zazwyczaj odwracalne po przerwaniu leczenia

Rzadkie działania niepożądane (występują rzadziej niż u 1 na 1 000 pacjentów, ale częściej niż u 1 na 10 000 pacjentów):

• zaburzenia krwi związane ze zwiększoną wrażliwością na infekcje (neutropenia), zmniejszenie liczby płytek krwi, co zwiększa ryzyko wystąpienia krwawień lub powstawania siniaków (małopłytkowość)

• zawroty głowy

• drętwienie i mrowienie, zmniejszona wrażliwość (hipestezja)

• ciężkie reakcje skórne

• ciężkie reakcje alergiczne (reakcje anafilaktyczne, choroba posurowicza)

Bardzo rzadkie działania niepożądane (występują rzadziej niż u 1 na 10 000 pacjentów):

• ciężkie zaburzenia hematologiczne związane z wysoką gorączką, ostrym bólem gardła i owrzodzeniem jamy ustnej (agranulocytoza)

• znaczne zmniejszenie ilości krwinek, co może powodować zwiększenie prawdopodobieństwa wystąpienia osłabienia, powstawania siniaków lub występowania zakażeń

• uczucie niepewności

• depresja

• zaostrzenie łuszczycy (choroby skóry z wypukłymi czerwonymi plamami na skórze pokrytej srebrzystymi łuskami)

• zaostrzenie objawów tocznia skórnego, reakcji alergicznej powodującej ból stawów, wysypkę i gorączkę

• utrata włosów

• nieregularna miesiączka, krwawienie międzymiesiączkowe

Inne działania niepożądane (częstość nieznana):

• zmniejszenie liczby czerwonych krwinek, co może sprawić, że skóra jest blada i powodować osłabienie lub duszność (anemia)

• utrata węchu

• utrata lub ograniczenie słuchu

• dzwonienie w uszach (szumy uszne)

• zapalenie naczyń krwionośnych, często z wysypką (układowe zapalenie naczyń)

• objawy grypopodobne, gorączka

• utrata masy ciała

• wzrost we krwi enzymu nazywanego fosfokinazą kreatynową (może być to wykryte podczas badań krwi)

• zwiększona wrażliwość skóry na światło (fotodermatoza)

• zapalenie trzustki

• żółtaczka

• martwica mięśni (rabdomioliza)

Jeśli nasili się którykolwiek z objawów lub wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane niewymienione w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie.