Sotalol Aurovitas 80 mg, 30 tabletek

Lek Sotalol 80 mg należy do grupy leków nazywanych beta-adrenolitykami, które spowalniają czynność serca, dzięki czemu praca serca jest bardziej wydajna.

Sotalol jest stosowany w celu zapobiegania nawrotom ciężkich zaburzeń rytmu serca.

Ten lek należy zawsze przyjmować zgodnie z zaleceniami lekarza lub farmaceuty. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

Zalecana dawka to:

Dorośli (w tym pacjenci w podeszłym wieku):

• Dawka początkowa wynosi 80 mg sotalolu raz na dobę lub w dwóch dawkach podzielonych co 12 godzin. Następnie lekarz zaleci stopniowe zwiększanie dawki, w zależności od potrzeb.

• Zazwyczaj stosowana dawka wynosi od 160 mg do 320 mg sotalolu na dobę, w dwóch lub trzech dawkach podzielonych.

• W przypadku niektórych pacjentów, u których występują zagrażające życiu zaburzenia rytmu serca, lekarz może zwiększyć dawkę do 480 mg lub 640 mg sotalolu na dobę.

• Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek mogą wymagać mniejszej dawki.

Dzieci:

Ze względu na brak danych, nie zaleca się stosowania sotalolu u dzieci. Należy skonsultować się z lekarzem.

Sposób podawania

Tabletkę należy połknąć w całości, popijając szklanką wody.

Tabletki o mocy 80 mg i 160 mg można podzielić na równe dawki.

Ze względu na brak danych, nie zaleca się stosowania sotalolu u dzieci. Należy skonsultować się z lekarzem.

Kiedy nie stosować leku Sotalol Aurovitas

• jeśli pacjent ma uczulenie na sotalol lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku;

• jeśli pacjent ma uczulenie na sulfonamidy, np. kotrimoksazol, sulfadiazynę;

• jeśli pacjent ma jakiekolwiek choroby serca, inne niż te, z powodu których zalecono ten lek, w szczególności:

  • nieprawidłowy rytm serca nazywany „zespołem długiego QT”;

  • częstoskurcz torsades de pointes;

  • blok przedsionkowo-komorowy;

  • zespół chorego węzła zatokowego (bez rozrusznika serca);

  • jeśli częstość pracy serca jest mniejsza niż 50 skurczów na minutę;

  • jeśli pacjent ma niekontrolowaną niewydolność serca;

  • jeśli u pacjenta wystąpił wstrząs na skutek zaburzeń serca (niskie ciśnienie tętnicze, zimna skóra, słabo wyczuwalne tętno, splątanie i niepokój);

• jeśli u pacjenta występuje którakolwiek z poniższych chorób lub którekolwiek z zaburzeń:

  • astma lub inne trudności w oddychaniu;

  • dławica Prinzmetala (ból w klatce piersiowej i kołatanie serca w spoczynku, zwykle podczas snu);

  • zaburzenia krążenia (np. objaw Raynauda lub ból mięśni łydek podczas chodzenia);

  • guz chromochłonny (łagodny guz nadnerczy), który nie jest leczony;

  • niskie ciśnienie tętnicze (nie będące skutkiem zaburzeń rytmu serca);

  • ciężkie choroby nerek;

  • kwasica metaboliczna (kwaśny odczyn krwi);

• jeśli u pacjenta planowane jest podanie znieczulenia ogólnego;

• jeśli pacjent przyjmuje także inne leki, aby wyrównać nieprawidłowy rytm serca, np. chinidynę, hydrochinidynę lub dyzopiramid (tak zwane leki przeciwarytmiczne klasy Ia), amiodaron, dofetylid lub ibutylid (tak zwane leki przeciwarytmiczne klasy III);

• jeśli pacjent przyjmuje również leki stosowane w leczeniu schizofrenii i innych ciężkich zaburzeń psychicznych, np. sulpiryd, sultopryd, amisulpryd, tiorydazyna, chloropromazyna, lewomepromazyna, trifluoperazyna, cyjamemazyna, tiapryd, pimozyd, haloperydol, droperydol (tak zwane neuroleptyki);

• jeśli pacjent otrzymuje również erytromycynę we wstrzyknięciach (antybiotyk), winkaminę (stosowaną w leczeniu niektórych choroby mózgu, zwłaszcza otępienia), beprydyl (stosowany w leczeniu dławicy piersiowej), cyzapryd (stosowany w leczeniu niektórych chorób przewodu pokarmowego), difemanyl (stosowany w leczeniu wolnej czynności serca), mizolastynę (stosowaną w leczeniu kataru siennego), moksyfloksacynę (antybiotyk) lub floktafeninę (stosowaną w leczeniu bólu).

Jeśli pacjent jest w podeszłym wieku, szczególnie ważne jest, aby nie przyjmować leku sotalol, jeśli którykolwiek z powyższych stanów dotyczy pacjenta.

Sotalol może czasami nasilać zaburzenia rytmu serca lub powodować nowe zaburzenia rytmu serca.

Przed rozpoczęciem stosowania leku Sotalol Aurovitas należy to omówić z lekarzem lub farmaceutą, jeśli u pacjenta występuje:

• niewydolność serca, która jest leczona lub zaburzenia rytmu serca nazywane blokiem przedsionkowo-komorowym pierwszego stopnia, lub pacjent niedawno przebył zawał serca;

• zaburzenia równowagi elektrolitowej (małe stężenie potasu i magnezu we krwi);

• ciężka lub długotrwała biegunka;

• częste reakcje alergiczne;

• nadczynność tarczycy;

• łuszczyca (czerwone, złuszczające się plamy na skórze);

• cukrzyca, leczona insuliną lub pochodnymi sulfonylomocznika, ponieważ objawy ostrzegawcze małego stężenia cukru we krwi mogą być mniej widoczne niż zwykle;

• choroba nerek.

Inne środki ostrożności, które należy podjąć:

• Należy poinformować personel medyczny lub stomatologa o przyjmowaniu sotalolu, jeśli u pacjenta planowany jest zabieg operacyjny wymagający zastosowania znieczulenia lub jeśli u pacjenta wykonywane będzie badanie radiologiczne (z zastosowaniem promieniowania rentgenowskiego).

• Nigdy nie należy nagle odstawiać sotalolu.

• U sportowców przyjmowanie sotalolu może powodować dodatni wynik testu antydopingowego.

Lek Sotalol Aurovitas zawiera laktozę

Jeśli pacjent ma nietolerancję niektórych cukrów, przed zastosowaniem leku należy skontaktować się z lekarzem.

Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza, że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Lekarz może zalecić stosowanie sotalolu w okresie ciąży tylko, jeśli jest to bezwzględnie konieczne. Jeśli lekarz zaleci przyjmowanie sotalolu, zawsze należy go stosować ściśle według zaleceń lekarza.

Nie zaleca się karmienia piersią podczas leczenia sotalolem.

Sotalol może powodować zaburzenia widzenia lub zawroty głowy. Jeśli wystąpią takie objawy, nie wolno prowadzić pojazdów, obsługiwać maszyn ani używać narzędzi.

W razie zażycia zbyt wielu tabletek przez pacjenta (lub inną osobę) lub w razie zażycia jakiejkolwiek liczby tabletek przez dziecko, należy natychmiast zgłosić się do oddziału ratunkowego najbliższego szpitala lub skontaktować się z lekarzem. Należy zabrać ze sobą tę ulotkę, pozostałe tabletki i opakowanie, aby było wiadomo, jaki lek został zażyty.

Niektórych leków nie wolno przyjmować jednocześnie z sotalolem.

Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować.

Leku Sotalol Aurovitas nie należy zazwyczaj przyjmować jednocześnie z następującymi lekami z powodu ryzyka dalszych zaburzeń serca:

• halofantryna (stosowana w leczeniu malarii);

• pentamidyna (stosowana w leczeniu zapalenia płuc);

• sparfloksacyna (antybiotyk);

• metadon (który może być stosowany w leczeniu kaszlu, bólu i uzależnienia od heroiny);

• diltiazem lub werapamil (leki nazywane antagonistami wapnia, stosowane w leczeniu zaburzeń rytmu serca);

• leki, które mogą powodować zwiększenie ciśnienia tętniczego, takie jak inhibitory monoaminooksydazy (MAO), np. moklobemid, fenelzyna, izokarboksazyd.

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

Zostały zgłoszone następujące działania niepożądane - należy natychmiast powiedzieć lekarzowi, jeśli wystąpi którykolwiek z następujących objawów:

• zaburzenia krwi (takie jak zmiana liczby krwinek białych lub krwinek czerwonych), które mogą objawiać się nietypowymi krwawieniami lub łatwym powstawaniem siniaków, gorączką lub wystąpieniem dreszczy, bólem gardła, owrzodzeniem błony śluzowej jamy ustnej lub gardła.

Działania niepożądane obserwowane podczas stosowania sotalolu w tabletkach są następujące (występują u co najmniej 1 na 100 pacjentów):

• małe stężenie cukru we krwi,

• ziębnięcie rąk i (lub) stóp,

• zaburzenia widzenia,

• wolna czynność serca, duszność, świszczący oddech, ból w klatce piersiowej, kołatanie serca, obrzęk okolicy kostek, nieprawidłowości w zapisie EKG (elekardiogram), niskie ciśnienie tętnicze, nasilenie zaburzeń rytmu serca, omdlenie, niewydolność serca,

• wysypka skórna, świąd, nasilone pocenie się, nadwrażliwość na światło,

• nudności, wymioty, biegunka, niestrawność, ból brzucha i wzdęcie,

• kurcze mięśni, ból mięśni lub stawów,

• zaburzenia seksualne, w tym impotencja,

• zmęczenie, zawroty głowy pochodzenia ośrodkowego, uczucie „pustki” w głowie, zawroty głowy pochodzenia błędnikowego, letarg, ból głowy, depresja, trudności w zasypianiu, uczucie mrowienia, drętwienie, niepokój.

W wyjątkowych przypadkach zgłaszano zapalenie stawów i tkanki łącznej (na przykład ścięgien) z wysypką skórną. Objawy te zazwyczaj ustępują po zakończeniu leczenia.

U pacjentów z łuszczycą lub chromaniem przestankowym (kurczowy ból nóg podczas chodzenia), objawy mogą się nasilić.