Lucetam 1200 mg, 60 tabletek powlekanych

Piracetam, substancja czynna leku Lucetam, jest środkiem nootropowym, czyli pobudzającym przemianę materii w mózgu. Zmniejsza lepkość krwi, zwiększa przepływ przez naczynia w mózgu, bez działania rozszerzającego naczynia, zwiększa też wykorzystanie tlenu i zużycie glukozy w niedokrwionej tkance mózgowej.

Lucetam jest wskazany w leczeniu:

• mioklonii pochodzenia korowego (krótkie, gwałtowne skurcze mięśni jednej lub kilku kończyn albo tułowia);
• zawrotów głowy różnego pochodzenia;
• zaburzeń dyslektycznych u dzieci (w połączeniu z terapią logopedyczną).

Substancją czynną leku jest piracetam. Każda tabletka powlekana zawiera, odpowiednio: 400 mg, 800 mg lub 1200 mg piracetamu. Pozostałe składniki to: magnezu stearynian, powidon K-30, otoczka (makrogol 6000, dibutylu sebacynian, tytanu dwutlenek (E171), talk, etyloceluloza, hypromeloza.)

Ten lek należy zawsze przyjmować zgodnie z zaleceniami lekarza lub farmaceuty. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

Zalecana dawka:
Dawka i czas trwania leczenia powinny być ustalane indywidualnie przez lekarza w zależności od rodzaju i ciężkości choroby, wieku i innych chorób.
Tabletki należy przyjmować z posiłkiem lub niezależnie od posiłku i popijać 100-200 ml płynu. Zaleca się, aby dawkę dobową dzielić na 2-4 równe części.

Zalecane dawki dobowe w zależności od wskazania:
Leczenie drgań mięśni pochodzących z ośrodkowego układu nerwowego (mioklonii pochodzenia korowego):
Zalecana dawka początkowa to 7,2 g na dobę. W razie potrzeby dawkę tę można zwiększać o 4,8 g co 3-4 dni, aż do maksymalnej dawki 24 g, podawanej w 2 lub 3 dawkach podzielonych.

Leczenie zawrotów głowy:
Zalecana dawka dobowa waha się od 2,4 g do 4,8 g, w 2 lub 3 dawkach podzielonych.
W przypadku niewydolności nerek konieczna może być modyfikacja dawkowania.

Produkt leczniczy Lucetam w postaci doustnej można podawać w trakcie posiłku lub w przerwie między posiłkami. Tabletki należy popijać. Zaleca się podawać dawkę dobową w 2-3 dawkach podzielonych. Poniżej przedstawiono dawki dobowe dla różnych wskazań.

Leczenie zaburzeń procesów poznawczych w zespołach otępiennych z wyłączeniem choroby Alzheimera

Przez pierwsze tygodnie, leczenie należy rozpoczynać od dawki 4,8 g/dobę, zmniejszając ją następnie do 2,4 g/ dobę, dawkę dobową podaje się w 2 lub 3 dawkach podzielonych. Dawkę należy zmniejszać o 1,2 g na dobę.

Leczenie mioklonii pochodzenia korowego

Leczenie powinno rozpoczynać się od dawki 7,2 g produktu Lucetam na dobę, zwiększając, co 3 lub 4 dni, o 4,8 g leku na dobę do dawki maksymalnej 24 g na dobę. Lucetam powinien być podawany w dawkach podzielonych 2 lub 3 razy na dobę.

W leczeniu skojarzonym z innymi lekami antymioklonicznymi, dawki innych leków powinny być utrzymywane w zalecanych dawkach terapeutycznych. Jeżeli uzyska się poprawę kliniczną i jest to możliwe - dawki innych leków powinny być zmniejszone.

U osób z mioklonią może dojść z czasem do ewolucji objawów, w związku z czym co 6 miesięcy należy podejmować próbę zmniejszenia dawki lub odstawienia leku. W tym celu dawkę piracetamu należy zmniejszać o 1,2 g co dwa dni, by zapobiec nagłemu nawrotowi choroby.

Leczenie zawrotów głowy pochodzenia ośrodkowego i obwodowego

2,4 g produktu Lucetam na dobę w 3 dawkach podzielonych po 0,8 g przez 8 tygodni.

Osoby w podeszłym wieku

Zaleca się modyfikację dawki u osób w podeszłym wieku z zaburzeniem czynności nerek (patrz niżej „Modyfikacja dawkowania u pacjentów z zaburzoną czynnością nerek”).

U osób w podeszłym wieku leczonych przez dłuższy okres niezbędne jest regularne oznaczanie klirensu kreatyniny i ewentualna modyfikacja dawki.

Pacjenci z zaburzoną czynnością nerek

Piracetam jest eliminowany przez nerki i dlatego powinno się zachować szczególną ostrożność w przypadku pacjentów z niewydolnością nerek. U tych pacjentów istnieje odwrotna zależność pomiędzy okresem półtrwania leku a klirensem kreatyniny. Poniższa tabela przedstawia zmniejszenie dawki w zależności od klirensu kreatyniny – począwszy od 60 ml/min.

Pacjenci z niewydolnością wątroby

Nie ma potrzeby modyfikacji dawki.

Pacjenci z niewydolnością nerek i wątroby:

Dawkowanie według powyższego schematu.

• Jeśli pacjent ma uczulenie na piracetam, inne pochodne pirolidonu lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku;
• jeśli u pacjenta występuje krwawienie w mózgu (udar krwotoczny);
• jeśli u pacjenta występuje schyłkowa choroba nerek;
• jeśli pacjent cierpi na pląsawicę Huntingtona.

Przed zastosowaniem leku Lucetam należy poinformować lekarza lub farmaceutę:

• jeśli pacjent ma upośledzoną czynność nerek, gdyż w takich przypadkach usuwanie substancji czynnej leku Lucetam bywa mniejsze, a przez to efekt działania leku - silniejszy. Konieczna może być zmiana dawkowania. U osób w podeszłym wieku lekarz będzie regularnie sprawdzał czynność nerek w czasie leczenia.
• jeśli pacjent ma zaburzenia krzepnięcia, silnie krwawi lub jest zagrożony ryzykiem krwawienia, na przykład z powodu wrzodu żołądka lub jelit; jeśli pacjent przebył w przeszłości udar krwotoczny; lub jeśli jest po poważnym zabiegu chirurgicznym, w tym stomatologicznym, lub jeśli stosuje leki przeciwkrzepliwe lub leki hamujące agregację płytek (w tym małe dawki kwasu acetylosalicylowego), ponieważ substancja czynna Lucetamu może wpływać na krzepnięcie krwi i jej stosowanie w takich przypadkach wymaga szczególnej ostrożności (i starannego nadzoru lekarskiego);
• jeśli pacjent ma drżenia mięśni pochodzące z ośrodkowego układu nerwowego (mioklonie korowe), gdyż nagłe odstawienie Lucetamu może doprowadzić do nawrotu mioklonii i drgawek z odstawienia.

Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Ciąża:
Lucetam można stosować w czasie ciąży tylko w razie wyraźnej potrzeby. Lekarz zapisze ten lek tylko wtedy, gdy korzyści z jego stosowania w indywidualnym przypadku będą przewyższały ryzyko dla dziecka.

Karmienie piersią:
Piracetam jest wydzielany do mleka kobiecego. W związku z tym leku Lucetam nie należy stosować w okresie karmienia piersią lub na czas leczenia lekiem Lucetam należy przerwać karmienie piersią.

Zważywszy na zdarzenia niepożądane obserwowane podczas stosowania leku, możliwy jest wpływ leku na prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn, co należy brać pod uwagę W związku z tym lekarz ustali odpowiednie ograniczenia.

Przedawkowanie

Objawy

Największe zgłoszone przedawkowanie piracetamu dotyczyło doustnego przyjęcia 75 g leku. Krwista biegunka z bólem brzucha była najprawdopodobniej związana z bardzo dużą ilością sorbitolu zawartego w przyjętym preparacie. Nie opisywano żadnych innych zdarzeń niepożądanych związanych z przedawkowaniem piracetamu.

Postępowanie po przedawkowaniu

Po ostrym znacznym przedawkowaniu można opróżnić żołądek, stosując płukanie żołądka lub wywołując wymioty. Nie istnieje swoista odtrutka w razie przedawkowania piracetamu. Leczenie przedawkowania jest objawowe i może polegać na wykonaniu hemodializy. Wydajność ekstrakcji dializatora dla piracetamu wynosi 50-60%.

Należy powiedzieć lekarzowi o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować. Należy pamiętać, aby powiadomić lekarza o przyjmowaniu hormonów tarczycy lub leków przeciwkrzepliwych. Jednoczesne stosowanie tych leków z lekiem Lucetam wymaga starannego nadzoru lekarskiego lub modyfikacji stosowanych dawek.

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.
W razie wystąpienia następujących objawów należy zaprzestać przyjmowania leku Lucetam i zgłosić się po pilną pomoc lekarską:

• obrzęk rąk, stóp, warg lub gardła, powodujący trudności w oddychaniu lub połykaniu,
• omdlenie lub uczucie omdlewania
• pokrzywka

Możliwe, że wystąpiła ciężka reakcja nadwrażliwości (alergiczna) na lek Lucetam.
Opisywano następujące objawy niepożądane:
Częste objawy niepożądane (mogą występować u 1 na 10 pacjentów):

• Hiperkinezy (mimowolny i nadmierny ruch, zwykle mięśni szkieletowych), przyrost masy ciała, nerwowość.

Niezbyt częste objawy niepożądane (mogą występować u 1 na 100 pacjentów):

• Osłabienie, senność, depresja

Objawy niepożądane o nieznanej częstości występowania (częstość występowania niemożliwa do oszacowania na podstawie dostępnych danych):

• Zaburzenia krzepnięcia, pobudzenie, lęk, splątanie, halucynacje, ataksja (zaburzenia koordynacji ruchowej), zaburzenia równowagi, nasilenie padaczki, bóle głowy, bezsenność; zawroty głowy; bóle brzucha, bóle w nadbrzuszu, biegunka, nudności i wymioty, zapalenie skóry, świąd skóry.