Karbicombi 16 mg + 12,5 mg, 28 tabletek (import równoległy Delfarma)

Produkt pochodzi z importu równoległego. Dowiedz się więcej o imporcie równoległym.

Lek Karbicombi jest stosowany w leczeniu wysokiego ciśnienia tętniczego (nadciśnienia tętniczego) u dorosłych pacjentów. Lek ten zawiera dwie substancje czynne: kandesartan cyleksetylu i hydrochlorotiazyd. Substancje te wspólnie obniżają ciśnienie tętnicze krwi.

• Kandesartan cyleksetylu należy do grupy leków nazywanych antagonistami receptora angiotensyny II. Powoduje on rozkurczanie i rozszerzanie naczyń krwionośnych, przez co pomaga w obniżeniu ciśnienia tętniczego.
• Hydrochlorotiazyd należy do grupy leków nazywanych lekami moczopędnymi (diuretykami). Pomaga on organizmowi w pozbyciu się z moczem wody i soli, takich jak sole sodu. Pomaga to w obniżeniu ciśnienia tętniczego.

Leczenie nadciśnienia tętniczego pierwotnego u dorosłych pacjentów, u których nie osiągnięto optymalnej kontroli ciśnienia tętniczego krwi podczas monoterapii kandesartanem cyleksetylu lub hydrochlorotiazydem.

Substancjami czynnymi leku są kandesartan cyleksetylu i hydrochlorotiazyd. Każda tabletka zawiera 16 mg kandesartanu cyleksetylu i 12,5 mg hydrochlorotiazydu.

Pozostałe składniki to: laktoza jednowodna, skrobia kukurydziana, makrogol 8000, hydroksypropyloceluloza, karmeloza wapniowa, magnezu stearynian, żelaza tlenek czerwony (E 172).

• Ważne jest, aby przyjmować lek Karbicombi codziennie.
• Zazwyczaj zalecana dawka leku Karbicombi to jedna tabletka raz na dobę.
• Tabletkę należy połknąć, popijając wodą.
• Należy starać się przyjmować tabletkę codziennie o tej samej porze, co ułatwi pamiętanie o konieczności zażycia leku.

Lek Karbicombi należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

• jeśli pacjent ma uczulenie na kandesartan cyleksetylu lub hydrochlorotiazyd, lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku;
• jeśli pacjent ma uczulenie na leki z grupy sulfonamidów. W razie wątpliwości należy skonsultować się z lekarzem;
• po 3 miesiącu ciąży (lepiej również unikać stosowania leku Karbicombi we wczesnym okresie ciąży);
• jeśli u pacjenta występuje ciężka choroba nerek;
• jeśli u pacjenta występuje ciężka choroba wątroby lub niedrożność dróg żółciowych (zaburzenia odpływu żółci z pęcherzyka żółciowego);
• jeśli u pacjenta długotrwale utrzymuje się małe stężenie potasu we krwi;
• jeśli u pacjenta długotrwale utrzymuje się duże stężenie wapnia we krwi;
• jeśli u pacjenta kiedykolwiek występowała dna moczanowa;
• jeśli pacjent ma cukrzycę lub zaburzenia czynności nerek i jest leczony lekiem obniżającym ciśnienie krwi zawierającym aliskiren.

W razie wątpliwości czy którakolwiek z powyższych sytuacji dotyczy pacjenta, należy skontaktować się z lekarzem lub farmaceutą przed zastosowaniem leku Karbicombi.

Opakowanie leku Karbicombi zawiera 28 tabletek oraz ulotkę.

Przed rozpoczęciem stosowania leku Karbicombi należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą:

• jeśli u pacjenta występuje cukrzyca;
• jeśli u pacjenta występuje choroba serca, wątroby lub nerek;
• jeśli pacjentowi niedawno przeszczepiono nerkę;
• jeśli u pacjenta występują lub występowały ciężkie wymioty lub występuje biegunka;
• jeśli u pacjenta występuje choroba nadnerczy nazywana zespołem Conna (albo pierwotnym hiperaldosteronizmem);
• jeśli u pacjenta kiedykolwiek występowała choroba nazywana toczniem rumieniowatym układowym;
• jeśli u pacjenta występuje niskie ciśnienie tętnicze;
• jeśli pacjent kiedykolwiek przebył udar mózgu;
• jeśli u pacjenta występowała kiedykolwiek alergia lub astma;
• należy poinformować lekarza o podejrzeniu (lub planowaniu) ciąży. Nie zaleca się stosowania leku Karbicombi we wczesnym okresie ciąży i nie wolno go stosować po 3 miesiącu ciąży, ponieważ stosowany w tym okresie może poważnie zaszkodzić dziecku;
• jeśli w przeszłości u pacjenta wystąpił nowotwór złośliwy skóry lub jeśli w trakcie leczenia pojawi się nieoczekiwana zmiana skórna. Leczenie hydrochlorotiazydem, zwłaszcza dużymi dawkami przez dłuższy czas, może zwiększyć ryzyko niektórych rodzajów nowotworów złośliwych skóry i warg (nieczerniakowy nowotwór złośliwy skóry). Podczas przyjmowania leku Karbicombi należy chronić skórę przed działaniem światła słonecznego i promieniowaniem UV;
• jeśli pacjent przyjmuje którykolwiek z poniższych leków stosowanych w leczeniu wysokiego ciśnienia krwi:

- inhibitor ACE (np. enalapryl, lizynopryl, ramipryl, itp.), zwłaszcza jeśli pacjent ma zaburzenia czynności nerek związane z cukrzycą,

- aliskiren.

Lekarz prowadzący może monitorować czynność nerek, ciśnienie krwi oraz stężenie elektrolitów (np. potasu) we krwi w regularnych odstępach czasu.

Jeśli u pacjenta występuje którakolwiek z wymienionych powyżej chorób, lekarz może zalecić częstsze wizyty kontrolne i badania diagnostyczne.

Jeśli u pacjenta planowane jest wykonanie operacji chirurgicznej należy powiedzieć lekarzowi lub stomatologowi o stosowaniu leku Karbicombi. Lek Karbicombi może spowodować nadmierne obniżenie ciśnienia tętniczego, gdy zastosuje się go w połączeniu z pewnymi lekami znieczulającymi.

Lek Karbicombi może powodować nadwrażliwość skóry na światło słoneczne.

Karbicombi zawiera laktozę, pewien rodzaj cukru. Jeżeli poinformowano pacjenta o nietolerancji niektórych cukrów, należy zwrócić się do lekarza przed przyjęciem leku.

• Należy poinformować lekarza o podejrzeniu (lub planowaniu) ciąży. Lekarz zazwyczaj zaleci przerwanie stosowania leku Karbicombi przed planowaną ciążą lub natychmiast po potwierdzeniu ciąży oraz zaleci przyjmowanie innego leku zamiast leku Karbicombi.
• Nie zaleca się stosowania leku Karbicombi we wczesnym okresie ciąży i nie wolno go stosować po 3 miesiącu ciąży, ponieważ stosowany w tym okresie może poważnie zaszkodzić dziecku.
• Należy poinformować lekarza o karmieniu piersią lub zamiarze karmienia piersią. Nie zaleca się stosowania leku Karbicombi podczas karmienia piersią. Lekarz może zalecić stosowanie innego leku w czasie karmienia piersią.

U niektórych pacjentów podczas przyjmowania leku Karbicombi może wystąpić zmęczenie lub zawroty głowy. W przypadku ich wystąpienia nie należy prowadzić pojazdów, używać narzędzi ani obsługiwać maszyn.

Karbicombi może wpływać na działanie innych leków oraz inne leki mogą mieć wpływ na działanie leku Karbicombi. W przypadku stosowania niektórych leków, lekarz może zalecić okresowe badania krwi.

W szczególności należy poinformować lekarza o przyjmowaniu któregokolwiek z następujących leków, ponieważ być może lekarz będzie musiał zmienić dawkę i (lub) zastosować inne środki ostrożności:

• inne leki obniżające ciśnienie tętnicze, w tym beta-adrenolityki, leki zawierające aliskiren, diazoksyd i inhibitory konwertazy angiotensyny (inhibitory ACE), takie jak enalapryl, kaptopryl, lizynopryl lub ramipryl;
• niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ), takie jak ibuprofen, naproksen, diklofenak, celekoksyb lub etorykoksyb (leki łagodzące ból i działające przeciwzapalnie);
• kwas acetylosalicylowy (w dawce ponad 3 g na dobę) (lek łagodzący ból i działający przeciwzapalnie);
• suplementy potasu lub zamienniki soli zawierające potas (leki zwiększające stężenie potasu we krwi);
• suplementy wapnia lub witaminy D;
• leki zmniejszające stężenie cholesterolu, takie jak kolestypol lub kolestyramina;
• leki przeciwcukrzycowe (tabletki lub insulina);
• leki kontrolujące rytm serca (leki przeciwarytmiczne), takie jak digoksyna i beta-adrenolityki;
• leki, na których działanie może wpływać stężenie potasu we krwi jak np. niektóre leki przeciwpsychotyczne;
• heparyna (lek rozrzedzający krew);
• leki moczopędne (diuretyki);
• środki przeczyszczające;.
• penicylina lub kotrimoksazol znany również jako trimetoprim/sulfametoksazol (antybiotyki);
• amfoterycyna (lek stosowany w leczeniu zakażeń grzybiczych);
• lit (lek stosowany w leczeniu zaburzeń psychicznych);
• steroidy, takie jak prednizolon;
• hormon przysadki (ACTH);
• leki przeciwnowotworowe;
• amantadyna (lek stosowany w leczeniu choroby Parkinsona lub ciężkich zakażeń wirusowych);
• barbiturany (rodzaj leków uspokajających, stosowanych również w leczeniu padaczki);
• karbenoksolon (lek stosowany w leczeniu choroby przełyku lub owrzodzeń jamy ustnej);
• leki przeciwcholinergiczne, takie jak atropina i biperyden;
• cyklosporyna, lek stosowany w celu zapobiegania odrzuceniu przeszczepionego narządu;
• inne leki, które mogą nasilać działanie przeciwnadciśnieniowe, takie jak baklofen (lek zmniejszający napięcie mięśni), amifostyna (lek przeciwnowotworowy) i niektóre leki przeciwpsychotyczne;
• jeśli pacjent przyjmuje inhibitor ACE lub aliskiren.

Jak każdy lek, lek Karbicombi może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

Ważnie jest, aby pacjent wiedział, jakie działania niepożądane mogą wystąpić. Niektóre działania niepożądane leku Karbicombi są spowodowane przez kandesartan cyleksetylu, a niektóre przez hydrochlorotiazyd.

Należy przerwać stosowanie leku Karbicombi i natychmiast uzyskać pomoc medyczną, jeśli wystąpi jakakolwiek z następujących reakcji alergicznych:

• trudności w oddychaniu z lub bez obrzęku twarzy, warg, języka i (lub) gardła,
• obrzęk twarzy, warg, języka i (lub) gardła, który może spowodować trudności w połykaniu,
• ciężki świąd skóry (z guzkami).

Lek Karbicombi może spowodować zmniejszenie liczby krwinek białych, co może wiązać się ze zmniejszeniem odporności na zakażenia i wystąpieniem zmęczenia, zakażenia lub gorączki. Jeśli wystąpią takie objawy, należy powiedzieć o nich lekarzowi. Lekarz może zalecać okresowe badania krwi, aby sprawdzić, czy lek Karbicombi wpływa na skład krwi (agranulocytoza).

Inne możliwe działania niepożądane to:

Częste (mogą wystąpić u nie więcej niż 1 na 10 pacjentów):

• zmiany wyników badań krwi:

- zmniejszenie stężenia sodu we krwi. W przypadku znacznego zmniejszenia może wystąpić osłabienie, zmęczenie lub kurcze mięśni,

- zwiększenie lub zmniejszenie stężenia potasu we krwi, zwłaszcza u osób z istniejącymi chorobami nerek lub z niewydolnością serca. W przypadku znacznych zmian stężenia może wystąpić zmęczenie, osłabienie, zaburzenia rytmu serca lub uczucie mrowienia,

- zwiększenie stężenia cholesterolu, cukru lub kwasu moczowego we krwi,

- obecność cukru w moczu;

• zawroty głowy/uczucie wirowania lub osłabienie;
• ból głowy;
• zakażenie dróg oddechowych.

Niezbyt częste (mogą wystąpić u nie więcej niż 1 na 100 pacjentów):

• niskie ciśnienie tętnicze. Może to powodować omdlenia lub zawroty głowy;
• utrata apetytu, biegunka, zaparcie, podrażnienie żołądka;
• wysypka skórna, pokrzywka, wysypka spowodowana nadwrażliwością na światło słoneczne.

Rzadkie (mogą wystąpić u nie więcej niż 1 na 1000 pacjentów):

• żółtaczka (zażółcenie skóry lub oczu). Jeśli wystąpią takie objawy należy natychmiast skontaktować z lekarzem;
• wpływ na czynność nerek, zwłaszcza u osób z istniejącymi chorobami nerek lub z niewydolnością serca;
• zaburzenia snu, depresja, niepokój;
• mrowienie lub kłucie kończyn górnych lub dolnych;
• przemijające niewyraźne widzenie;
• zaburzenia rytmu serca;
• trudności w oddychaniu (w tym zapalenie płuc i obecność płynu w płucach);
• wysoka temperatura (gorączka);
• zapalenie trzustki, powodujące umiarkowany lub silny ból w nadbrzuszu;
• kurcze mięśni;
• uszkodzenie naczyń krwionośnych powodujące powstanie czerwonych lub fioletowych plamek na skórze;
• zmniejszenie liczby krwinek czerwonych lub białych lub płytek krwi. Może wystąpić zmęczenie, zakażenie, gorączka lub łatwe powstawanie siniaków;
• ciężka wysypka, która rozwija się szybko, z powstawaniem pęcherzy lub łuszczeniem się skóry oraz z możliwym powstawaniem pęcherzy w jamie ustnej.

Bardzo rzadkie (mogą wystąpić u nie więcej niż 1 na 10 000 pacjentów):

• obrzęk twarzy, warg, języka i (lub) gardła;
• świąd;
• ból pleców, ból stawów i mięśni;
• zmiany czynności wątroby, w tym zapalenie wątroby. Może wystąpić zmęczenie, zażółcenie skóry i oczu oraz objawy grypopodobne;
• kaszel;
• nudności.

Nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych):

• nowotwory złośliwe skóry i warg (nieczerniakowe nowotwory złośliwe skóry);
• biegunka;
• nagła krótkowzroczność;
• nagły ból oka (ostra jaskra zamkniętego kąta);
• toczeń rumieniowaty układowy i skórny (reakcja alergiczna z towarzysząca gorączką, bólem stawów, wysypkami skórnymi w tym zaczernieniem, pęcherzami, złuszczaniem się i guzkami na skórze).