Ebivol 5 mg, 28 tabletek

Lek Ebivol wpływa głównie na pracę serca (beta-adrenolityk). Zmniejsza ciśnienie tętnicze krwi i poprawia wydolność serca.

Lek Ebivol jest stosowany:

• w leczeniu wysokiego ciśnienia tętniczego krwi (nadciśnienia tętniczego)

• jako uzupełnienie standardowego leczenia (np. lekami moczopędnymi, digoksyną, inhibitorami ACE, antagonistami angiotensyny II) stabilnej, łagodnej lub umiarkowanej, przewlekłej niewydolności serca u pacjentów w wieku 70 lat lub starszych.

Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

• Nadciśnienie tętnicze

Dorośli: Zazwyczaj stosowana dawka wynosi 1 tabletkę na dobę (5 mg nebiwololu). Maksymalne działanie leku Ebivol jest zazwyczaj osiągane po 1-2 tygodniach leczenia. Jednoczesne stosowanie z innymi lekami przeciwnadciśnieniowymi: Beta-adrenolityki mogą być stosowane w monoterapii lub w skojarzeniu z innymi lekami przeciwnadciśnieniowymi. Do chwili obecnej dodatkowe działanie przeciwnadciśnieniowe było obserwowane tylko wtedy, gdy lek Ebivol w dawce 5 mg był stosowany jednocześnie z hydrochlorotiazydem w dawce 12,5-25 mg.

• Przewlekła niewydolność serca

Leczenie przewlekłej niewydolności serca należy rozpocząć od powolnego zwiększania dawki, aż do osiągnięcia optymalnej dawki podtrzymującej określonej indywidualnie. U pacjentów otrzymujących inne leki stosowane w chorobach układu sercowo-naczyniowego, takie jak: leki moczopędne, digoksyna, inhibitory konwertazy angiotensyny lub antagoniści angiotensyny II, dawkowanie tych leków musi być ustabilizowane przed rozpoczęciem stosowania leku Ebivol. Początkowe zwiększanie dawek powinno przebiegać według następującego schematu w odstępach 1 do 2 tygodni w zależności od tolerancji leku przez pacjenta:

• ¼ tabletki (1,25 mg nebiwololu) jeden raz na dobę,

• zwiększone do ½ tabletki (2,5 mg nebiwololu) jeden raz na dobę,

• następnie 1 tabletka (5 mg nebiwololu) jeden raz na dobę,

• i potem 2 tabletki (10 mg nebiwololu) jeden raz na dobę.

Maksymalna zalecana dawka to 2 tabletki (10 mg nebiwololu) raz na dobę.

Nie stosować leku Ebivol:

• jeśli u pacjenta stwierdzono alergię (nadwrażliwość) na nebiwolol lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku;

• jeśli stwierdzono zaburzenia czynności wątroby (niewydolność wątroby);

• podczas ciąży lub karmienia piersią;

• w przypadku ostrej niewydolności serca, wstrząsu kardiogennego lub epizodów nasilenia niewydolności serca (niewyrównania), które wymagają dożylnego podawania leków o działaniu inotropowym dodatnim;

• jeżeli stwierdzono zespół chorego węzła zatokowego (pewien rodzaj zaburzeń rytmu serca) włącznie z blokiem zatokowo-przedsionkowym;

• jeśli występują pewne zaburzenia przewodzenia w sercu (blok serca II i III stopnia;

• blok przedsionkowo-komorowy (bez rozrusznika);

• u pacjentów ze skurczem oskrzeli lub astmą oskrzelową w wywiadzie,

• jeśli u pacjenta występuje nieleczony guz nadnerczy (phaeochromocytoma);

• w przypadku nadmiernej kwasowości krwi (kwasica metaboliczna);

• jeśli czynność serca (tętno) w stanie spoczynku, przed rozpoczęciem leczenia, wynosiła mniej niż 60 uderzeń na minutę (bradykardia);

• jeśli stwierdzono znacznie obniżone ciśnienie tętnicze krwi (ciśnienie skurczowe <90 mmHg);

• w przypadku poważnych zaburzeń krążenia w kończynach.

Lek Ebivol zawiera laktozę jednowodną

W przypadku stwierdzenia u pacjenta nietolerancji niektórych cukrów, należy skontaktować się z lekarzem przed rozpoczęciem przyjmowania tego leku.

Przed rozpoczęciem stosowania leku Ebivol należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą:

• jeśli podczas leczenia nebiwololem wystąpi znacznie zwolnione tętno (mniej niż 50-55 uderzeń na minutę w spoczynku i (lub) objawy, takie jak zawroty głowy, osłabienie i niepewny chód);

• w przypadku choroby serca (np. dusznica bolesna, choroba niedokrwienna serca, zaburzenia rytmu serca); u pacjentów z chorobą niedokrwienną serca leczenie powinno być przerywane stopniowo, przez ponad 1-2 tygodnie i, jeżeli jest to konieczne, należy w tym samym czasie zastosować inne leczenie;

• jeżeli u pacjenta występują zaburzenia krążenia krwi w kończynach górnych lub dolnych;

• jeśli stwierdzono przewlekłe zaburzenia oddychania, zwłaszcza przewlekłą obturacyjną chorobę płuc;

• jeśli stwierdzono cukrzycę. Lek Ebivol nie wpływa na stężenie cukru we krwi, ale może maskować objawy małego stężenia cukru we krwi (nerwowość, drżenie, przyspieszone tętno). Jednakże lek Ebivol nie maskuje takiego objawu jak nadmierna potliwość.

• jeśli u pacjenta występuje nadczynność tarczycy: możliwość maskowania przyspieszonej czynności serca (tachykardii) jako objawu choroby; nagłe przerwanie przyjmowania leku Ebivol może spowodować przyspieszenie czynności serca.

• w przypadku alergii. Stosowanie leku Ebivol może nasilić reakcję na pyłki oraz inne alergeny.

• w przypadku łuszczycy: pacjenci z czynną łuszczycą lub z łuszczycą w wywiadzie powinni stosować lek Ebivol tylko po dokładnej ocenie stosunku korzyści do ryzyka.

• lek Ebivol może zmniejszać wydzielanie łez (informacja dla osób noszących soczewki kontaktowe).

Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Istnieje ryzyko szkodliwego wpływu na płód. Dlatego nie należy stosować leku Ebivol podczas ciąży.

Nie wiadomo, czy lek Ebivol przenika do mleka matki karmiącej. Dlatego nie należy stosować leku Ebivol w czasie karmienia piersią.

Nie przeprowadzono badań dotyczących wpływu na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn. W trakcie stosowania leku Ebivol mogą sporadycznie wystąpić zawroty głowy lub uczucie zmęczenia. Należy wziąć to pod uwagę podczas prowadzenia pojazdów lub obsługiwania maszyn.

Objawy przedawkowania to: wolna czynność serca, niskie ciśnienie tętnicze krwi, trudności w oddychaniu lub nagłe (ostre) zaburzenia dotyczące serca.

W razie przyjęcia większej niż zalecana dawki leku Ebivol, należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem. Należy położyć się z uniesionymi powyżej serca nogami.

Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować. Dotyczy to zwłaszcza:

• niektórych leków stosowanych w leczeniu zaburzeń rytmu serca (leki przeciwarytmiczne klasy I, takie jak chinidyna, hydrochinidyna, cybenzolina, flekainid, dizopiramid, meksyletyna, propafenon i lidokaina, jak również amiodaron), które mogą nasilać depresyjny wpływ leku Ebivol na czynność serca, jeżeli przyjmowane są w tym samym czasie.

• niektórych leków stosowanych w leczeniu nadciśnienia tętniczego i skurczu naczyń krwionośnych serca (leki nazywane antagonistami wapnia), które mogą nasilać działanie leku Ebivol (np. werapamil i diltiazem, lub amlodypina, felodypina, lacydypina, nifedypina, nikardypina, nimodypina i nitrendypina).

• innych leków przeciwnadciśnieniowych o działaniu ośrodkowym (klonidyna, guanfacyna, moksonidyna, metylodopa, rylmenidyna), ponieważ mogą one zwiększać ryzyko wystąpienia znacznego podwyższenia ciśnienia tętniczego krwi (tzw. „nadciśnienie z odbicia”) – zwłaszcza w przypadku nagłego odstawienia leku przyjmowanego przez dłuższy czas. Leki te można odstawić tylko wówczas, gdy zaprzestano podawania beta-adrenolityków (np. leku Ebivol) kilka dni wcześniej.

• jednoczesnego stosowania beta-adrenolityków i glikozydów naparstnicy, co może powodować pewne zaburzenia czynności serca (wydłużony czas przewodzenia). Badania kliniczne nie ujawniły jednakże występowania tej interakcji. Nebiwolol nie wpływa na stężenie digoksyny we krwi.

• niektórych leków stosowanych w leczeniu astmy, niedrożnego nosa i niektórych chorób oczu (tak zwane sympatykomimetyki), ponieważ mogą one osłabiać działanie leku Ebivol (np. dopamina, efedryna).

• leków przeciwcukrzycowych (insulina i doustne leki przeciwcukrzycowe).

• baklofen (lek zwiotczający mięśnie) i amifostyna (lek stosowany podczas chemioterapii): może nasilać zmniejszenie ciśnienia tętniczego krwi. Lekarz może odpowiednio dostosować dawkę leku Ebivol.

• środków znieczulających: zawsze należy poinformować anestezjologa o przyjmowaniu leku Ebivol przed zastosowaniem znieczulenia.

• niektórych leków przeciwpsychotycznych, ponieważ mogą one nasilać działanie leku Ebivol. Jednoczesne stosowanie leków przeciwdepresyjnych (trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne, paroksetyna), barbituranów (np. stosowane w leczeniu padaczki), leków uspokajających (pochodne fenotiazyny, np. tiorydazyna), azotanów organicznych (stosowane w leczeniu dusznicy bolesnej i niewydolności serca) i innych leków przeciwnadciśnieniowych może prowadzić do znacznego obniżenia ciśnienia tętniczego krwi.

• jednoczesnego stosowania inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny (niektóre leki przeciwdepresyjne, np: paroksetyna, fluoksetyna) i leku Ebivol, ponieważ może być konieczne dostosowanie dawki.

• niektórych leków, które są metabolizowane w podobny sposób jak nebiwolol, ponieważ mogą zwiększać stężenie nebiwololu we krwi, co jest związane ze zwiększeniem częstości działań niepożądanych. Do takich leków należą np.: bupropion (lek przeciwdepresyjny), chlorochina (stosowana w celu zapobiegania malarii i w leczeniu chorób autoimmunologicznych, takich jak reumatoidalne zapalenie stawów), lewomepromazyna (lek neuroleptyczny) i terbinafina (lek przeciwgrzybiczy). Jeśli jednocześnie z lekiem Ebivol stosuje się leki zobojętniające kwas żołądkowy, należy lek Ebivol przyjmować z posiłkiem, a lek zobojętniający pomiędzy posiłkami.

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią. Obserwowane działania niepożądane zostały wymienione poniżej, zgodnie z częstością występowania. Mogą wystąpić następujące działania niepożądane: Pacjenci z wysokim ciśnieniem tętniczym krwi.

• Częste działania niepożądane (występują u 1 do 10 na 100 osób):

Ból głowy, zawroty głowy, mrowienie skóry, trudności w oddychaniu, zaparcia, nudności, biegunka, zmęczenie, obrzęki związane z zatrzymaniem wody.

• Niezbyt częste działania niepożądane (występują u 1 do 10 na 1000 osób):

Koszmary senne, depresja, zaburzenia widzenia, wolniejsza niż zwykle czynność serca (wolne tętno), osłabiona czynność serca, zaburzenia przewodzenia w sercu, nadmiernie obniżone ciśnienie tętnicze krwi (niedociśnienie), wystąpienie lub nasilenie dolegliwości bólowych w trakcie chodzenia z powodu zwężenia tętnic i niewystarczającego krążenia krwi (chromanie przestankowe), świszczący oddech lub skrócenie oddechu (skurcz oskrzeli), niestrawność, wzdęcie z oddawaniem wiatrów, wymioty, świąd, wysypka skórna, impotencja.

• Bardzo rzadkie działania niepożądane (występują u mniej niż 1 na 10 000 osób):

Omdlenia, nasilenie łuszczycy.

• Częstość nieznana (nie może być określona na podstawie dostępnych danych):

Obrzęk twarzy, warg, gardła lub języka (obrzęk naczynioruchowy), alergia (nadwrażliwość), swędząca wysypka skórna (pokrzywka). Ponadto zgłaszano następujące działania niepożądane związane z przyjmowaniem podobnych leków: omamy, reakcje psychotyczne (psychozy), splątanie, oziębienie/zasinienie kończyn górnych i dolnych, ból palców rąk i stóp, które najpierw sinieją, potem bledną, a na końcu stają się czerwone (objaw Raynaud’a), suchość oczu oraz tworzenie się nowej tkanki łącznej w oczach i przeponie (zespół oczno-śluzówkowo-skórny typowy dla praktololu).

• Pacjenci z przewlekłą niewydolnością serca

Bardzo częste działania niepożądane (występują u więcej niż 1 na 10 osób): Zawroty głowy, wolniejsza niż zwykle czynność serca (wolne tętno).

Częste działania niepożądane (występują u 1 do 10 na 100 osób): Ból głowy, nasilenie niewydolności serca, zaburzenia rytmu serca (zwane blokiem przedsionkowo-komorowym stopnia I), obniżenie ciśnienia tętniczego krwi podczas wstawania (niedociśnienie ortostatyczne), zmęczenie/osłabienie, nietolerancja leku, zatrzymanie wody (obrzęki) w kończynach dolnych, wolniejsze tętno, obniżenie ciśnienia tętniczego krwi.

Zgłaszanie działań niepożądanych

Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Działania niepożądane można zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych,

Al. Jerozolimskie 181C,

02-222 Warszawa,

tel.: +48 22 49 21 301, faks: +48 22 49 21 309,

e-mail: ndl@urpl.gov.pl.

Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.

Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat bezpieczeństwa stosowania leku.