Bellergot 0,3 mg + 0,1 mg + 20,0 mg, 30 tabletek drażowanych

Bellergot to lek wydawany na receptę, zawierający trzy substancje czynne: fenobarbital, winian ergotaminy i atropinę w postaci alkaloidow tropanowych. Tabletki Bellergot poprzez skojarzone działanie powyższych składników wykazują działanie uspokajające, nasenne, parasympatykolityczne (tzn. zmniejszają napięcie współczulnego układu nerwowego) oraz przeciwmigrenowe.

• Fenobarbital wywiera działanie uspokajające, nasenne i przeciwdrgawkowe.
• Alkaloidy tropanowe zawarte w tabletkach Bellergot działają rozkurczowo na mięśnie gładkie narządów wewnętrznych: oskrzeli, przewodu pokarmowego i dróg moczowych, hamują też czynność wydzielniczą gruczołów skóry i błon śluzowych: potowych, ślinowych, oskrzelowych, wykazują ponadto działanie przeciwwymiotne.
• Zawarty w preparacie winian ergotaminy, poprzez bezpośredni wpływ na ścianę naczyń krwionośnych, zwiększa ich napięcie, wykazując tym samym działanie przeciwmigrenowe.

Zazwyczaj lek stosuje się w przypadku migrenowowych bóli głowy oraz wzmożonej pobudliwości nerwowej, który towarzyszy objawom menopauzy.

Bellergot stosowany jest w leczeniu wzmożonej pobudliwości nerwowej towarzyszącej objawom menopauzy oraz w migrenowych bólach głowy.

Substancjami czynnymi leku są: Ergotamini tartras (ergotaminy winian) 0,3 mg, Atropinum (atropina) w postaci zespołu alkaloidów tropanowych 0,1 mg, Phenobarbitalum (fenobarbital) 20,0 mg.

Pozostałe składniki to: laktoza jednowodna, skrobia ziemniaczana, magnezu stearynian, żelatyna, talk, guma arabska, sacharoza, indygotyna (E 132).

Ten lek należy zawsze przyjmować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza.

Lek przeznaczony do stosowania doustnego u osób dorosłych.

• W leczeniu wzmożonej pobudliwości nerwowej towarzyszącej objawom menopauzy stosuje się 1 lub 2 tabletki drażowane 2 lub 3 razy na dobę.
• W leczeniu migreny zwykle stosuje się 3 tabletki drażowane jednorazowo; w razie konieczności dawkę można powtórzyć po upływie co najmniej 1 godziny. W przypadku leczenia migreny nie należy przekraczać 12 tabletek drażowanych na dobę.

Lek należy przyjmować tylko w razie konieczności, doraźnie. Lek nie jest przeznaczony do terapii długotrwałej.

Nie należy przekraczać dawki 32 tabletek drażowanych w ciągu tygodnia.

W przypadku wrażenia, że działanie leku jest za mocne lub za słabe należy zwrócić się do lekarza.

Nie należy popijać leku sokiem grejpfrutowym i jeść owoców i przetworów z grejpfruta w czasie kuracji.

W trakcie leczenia nie wolno pić alkoholu.

• jeśli pacjent na uczulenie na substancje czynne lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku;
• jeśli występuje: porfiria, miastenia, obrzęk śluzowaty, choroba Parkinsona, niewydolność oddechowa, niewydolność serca, wątroby i nerek, uzależnienie od picia alkoholu i palenia papierosów, choroby naczyń obwodowych (miażdżyca, choroba Raynauda), choroba niedokrwienna serca, nadciśnienie tętnicze, cukrzyca, świąd, posocznica, jaskra z wąskim kątem przesączania, niedrożność dróg moczowych, niedrożność przewodu pokarmowego;
• nie stosować w czasie ciąży i w okresie karmienia piersią.

Opakowanie leku Bellergot zawiera 30 tabletek oraz ulotkę.

Lek do stosowania doraźnego, w terapii krótkotrwałej.

Długotrwałe stosowanie jakichkolwiek leków przeciwbólowych może spowodować nasilenie bólu głowy. Jeśli u pacjenta występują bóle głowy podczas regularnego stosowania leków przeciwbólowych, należy zasięgnąć porady lekarza.

Jeżeli stwierdzono wcześniej u pacjenta nietolerancję niektórych cukrów, pacjent powinien skontaktować się z lekarzem przed przyjęciem leku.

Leku nie należy stosować w czasie ciąży i w okresie karmienia piersią.

Lek może zaburzać sprawność psychofizyczną, dlatego podczas leczenia pacjenci nie powinni prowadzić pojazdów i obsługiwać maszyn.

Ze względu na możliwość wystąpienia interakcji, jednoczesne przyjmowanie Bellergotu z innymi lekami należy każdorazowo skonsultować z lekarzem.

Należy powiedzieć lekarzowi o wszystkich lekach stosowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje stosować.

Jak każdy lek, Bellergot może wywołać działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią. Bellergot stosowany w zalecanych dawkach terapeutycznych jest dobrze tolerowany, a mogące wystąpić objawy niepożądane mają umiarkowane nasilenie.

• Zaburzenia żołądka i jelit: Często występują: nudności, wymioty. Niezbyt często obserwuje się wzmożone pragnienie, bóle brzucha.
• Zaburzenia układu nerwowego: Często obserwuje się senność. Niezbyt często niepokój i pobudzenie, depresję.
• Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej: Często występują reakcje alergiczne (pokrzywka, wysypka skórna, obrzęk), zmniejszenie wydzielania potu. Bardzo rzadko obserwowano złuszczające zapalenie skóry, zespół Stevensa-Johnsona, zespół Lyella.
• Zaburzenia serca: Niezbyt często obserwuje się zaburzenia rytmu serca, bradykardię, skurcz naczyń wieńcowych, niedokrwienie mięśnia serca i ból zamostkowy, zwłóknienie osierdzia, zastawek serca, tkanki płucnej i przestrzeni zaotrzewnowej.
• Zaburzenia naczyniowe: Niezbyt często obserwuje się skurcz obwodowych naczyń krwionośnych i zmiany niedokrwienne, uczucie zimnych kończyn, drętwienie palców rąk i nóg, osłabienie kończyn dolnych.
• Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania: Często mogą wystąpić: suchość błon śluzowych nosa i ust, zmniejszenie wydzielania śliny, podwyższenie temperatury ciała. Niezbyt często osłabienie kończyn, bóle mięśniowe, drętwienie i cierpnięcie palców rąk i nóg, miejscowy obrzęk i świąd.
• Zaburzenia krwi i układu chłonnego: Bardzo rzadko może wystąpić agranulocytoza, małopłytkowość, niedokrwistość megaloblastyczna.
• Zaburzenia oka: Często obserwuje się niewielkie zwiększenie ciśnienia wewnątrzgałkowego, nieznaczne rozszerzenie źrenic, światłowstręt.
• Zaburzenia nerek i dróg moczowych: Bardzo rzadko może dojść do zmniejszenia ilości oddawanego moczu.
• Ciąża, połóg i okres okołoporodowy: Często: wpływ na czynność skurczową macicy (zwiększenie siły i częstości skurczy), co stanowi ryzyko poronienia lub przedwczesnego porodu.
• Wady wrodzone, choroby rodzinne i genetyczne: Lek może działać teratogennie.

Działania niepożądane leku przedstawiono zgodnie z klasyfikacją narządów i układów wg MedDRA oraz częstością występowania: bardzo często (≥1/10); często (≥1/100 do <1/10); niezbyt często (≥1/1000 do <1/100); rzadko (≥1/10 000 do <1/1000); bardzo rzadko (<1/10 000), nieznana (nie może być określona na podstawie dostępnych danych).