• 19 000 produktów
  • Darmowa dostawa
  • Wysyłka w 24 godziny
  • 2600 punktów odbioru
 

Lerkanidypiny chlorowodorek (łac. lercanidipini hydrochloridum), lerkanidypina – działanie, wskazania, opis

Ceny podane na platformie są cenami maksymalnymi. Apteka ma prawo sprzedać zarezerwowany produkt po cenie niższej od prezentowanej na platformie. Nie dotyczy to leków refundowanych, w stosunku do których obowiązują ceny urzędowe.

37 - 54 z 54 produktów

Lerkanidypinę stosuje się do leczenia łagodnego i umiarkowanego nadciśnienia tętniczego – dzięki rozkurczaniu ścian naczyń krwionośnych substancja powoduje powolne obniżenie ciśnienia krwi, a obniżenie skurczu serca zwiększa ten efekt.

Jak działa lerkanidypina?

Lerkanidypina to wybiórczy antagonista wapnia z grupy pochodnych dihydropirydyny. Oznacza to, że hamuje transport jonów wapnia z krwi do komórek mięśnia sercowego oraz mięśni gładkich, co powoduje rozkurcz naczyń krwionośnych i działanie przeciwnadciśnieniowe. Pomimo krótkiego czasu działania w surowicy krwi ma długotrwałe efekty dzięki dużej rozpuszczalności w tłuszczach i powinowactwu do błon komórkowych. Nie wywiera negatywnego wpływu na siłę skurczu mięśnia sercowego – rozszerzenie naczyń obwodowych następuje stopniowo, co minimalizuje ryzyko nagłego spadku ciśnienia tętniczego i odruchowej tachykardii.

Lerkanidypina – kiedy stosować?

Lerkanidypinę stosuje się w leczeniu łagodnego lub umiarkowanego nadciśnienia tętniczego samoistnego.

Najczęstsze działania niepożądane lerkanidypiny

Działania niepożądane lerkanidypiny obejmują bóle głowy, zawroty głowy, tachykardię, kołatanie serca, obrzęki obwodowe i nagłe zaczerwienienie skóry. Rzadziej mogą wystąpić senność, osłabienie, zmęczenie, bóle mięśni, wysypka, wielomocz, nudności, niestrawność, biegunka, ból brzucha, wymioty oraz dławica piersiowa. Przedawkowanie może prowadzić do nadmiernego rozszerzenia naczyń obwodowych, znacznego niedociśnienia i odruchowej tachykardii.

Lerkanidypina – najczęstsze interakcje

  • Leki hamujące lub indukujące CYP3A4 mogą wpływać na metabolizm i wydalanie lerkanidypiny. Należy unikać równoczesnego stosowania silnych inhibitorów CYP3A4.
  • Ketokonazol, silny inhibitor CYP3A4, znacznie zwiększa stężenie lerkanidypiny we krwi.
  • Należy zachować ostrożność przy równoczesnym stosowaniu lerkanidypiny i innych substratów CYP3A4, takich jak terfenadyna, astemizol i leki przeciwarytmiczne klasy III.
  • Leki indukujące CYP3A4, takie jak fenytoina, karbamazepina i ryfampicyna, mogą zmniejszać działanie przeciwnadciśnieniowe lerkanidypiny; konieczne jest monitorowanie ciśnienia tętniczego.
  • Nie stosować lerkanidypiny jednocześnie z cyklosporyną.
  • Należy unikać spożywania soku grejpfrutowego podczas leczenia lerkanidypiną, ponieważ hamuje metabolizm leku.
  • Równoczesne podawanie midazolamu p.o. z lerkanidypiną może wpływać na wchłanianie midazolamu.
  • Równoczesne stosowanie z metoprololem nie wpływa na biodostępność metoprololu, ale powoduje zmniejszenie biodostępności lerkanidypiny o 50%.

Stosowanie lerkanidypiny w ciąży i w okresie karmienia piersią

Stosowanie lerkanidypiny w ciąży i podczas karmienia piersią nie jest zalecane ze względu na brak wystarczających danych dotyczących bezpieczeństwa. Ze względu na dużą zdolność do rozpuszczania się lerkanidypiny w tłuszczach przewiduje się, że przenika do mleka matki.

Lerkanidypina – w jakich postaciach występuje?

Lerkanidypina występuje w postaci tabletek powlekanych.