Lercan 20 mg, 25 tabletek powlekanych (import równoległy)

Produkt pochodzi z importu równoległego. Dowiedz się więcej o imporcie równoległym.

Lercan 20 mg, w postaci tabletek należy do grupy leków nazywanych antagonistami wapnia (pochodne dihydropirydyny).

Lercan stosuje się w leczeniu podwyższonego ciśnienia tętniczego (łagodnego lub umiarkowanego nadciśnienia tętniczego zwanego samoistnym) u osób dorosłych.

Ten lek należy zawsze przyjmować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

Dorośli:

Zalecana dawka to 10 mg, przyjmowana raz na dobę o tej samej porze dnia, najlepiej rano, co najmniej 15 minut przed śniadaniem, gdyż posiłek o dużej zawartości tłuszczu znacząco zwiększa stężenie substancji czynnej we krwi.

W razie potrzeby lekarz może zalecić zwiększenie dawki do jednej tabletki 20 mg leku Lercan na dobę. Pełne działanie przeciwnadciśnieniowe może wystąpić w ciągu 2 tygodni.

Tabletki należy zażywać popijając niewielką ilością wody.

Tabletkę o mocy 20 mg można podzielić na równe dawki.

Osoby w podeszłym wieku:

Nie jest konieczne dostosowanie dawki dobowej leku, natomiast należy zachować szczególną ostrożność na początku leczenia. Pacjenci z zaburzeniami czynności wątroby lub nerek:

U tych pacjentów należy zachować szczególną ostrożność na początku leczenia oraz podczas zwiększania dawki dobowej do 20 mg. Stosowanie u dzieci i młodzieży

Nie należy stosować leku Lercan u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18 lat.

Nie przyjmować leku Lercan:

• jeśli pacjent ma uczulenie na lerkanidypiny chlorowodorek (substancję czynną leku) lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku

• jeśli u pacjenta występowały reakcje alergiczne na leki podobne do leku Lercan (takie jak: amlodypina, nikardypina, felodypina, isradypina, nifedypina lub lacydypina);

• jeśli u pacjenta występują niektóre choroby serca:

• nieleczona niewydolność serca,

• zwężenie drogi odpływu krwi z serca,

• niestabilna dusznica bolesna (dusznica spoczynkowa lub o postępującym nasileniu),

• niedawno przebyty zawał serca (okres do 1 miesiąca),

• jeśli u pacjenta występuje ciężka choroba wątroby lub nerek;

• jeśli pacjent przyjmuje następujące leki z grupy leków nazywanych inhibitorami izoenzymu CYP3A4:

• leki przeciwgrzybicze (takie jak ketokonazol lub itrakonazol),

• antybiotyki makrolidowe (takie jak erytromycyna lub troleandomycyna),

• leki przeciwwirusowe (takie jak rytonawir),

• jeśli pacjent przyjmuje lek o nazwie cyklosporyna (stosowany po przeszczepieniu narządu, aby zapobiec jego odrzucaniu);

• jeśli pacjent jednocześnie spożywa grejpfruty lub sok grejpfrutowy

• podczas ciąży lub karmienia piersią

• jeśli pacjentka w wieku rozrodczym nie stosuje skutecznej antykoncepcji.

Lek Lercan zawiera laktozę

Jeżeli stwierdzono wcześniej u pacjenta nietolerancję niektórych cukrów, pacjent powinien skontaktować się z lekarzem przed przyjęciem leku.

Przed rozpoczęciem przyjmowania leku Lercan należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą:

• jeśli u pacjenta występują inne choroby serca i nie ma on wszczepionego rozrusznika serca lub gdy rozpoznano wcześniej dusznicę bolesną (jej objawy to bóle w klatce piersiowej m.in. podczas wysiłku, w sytuacjach stresowych, odczucie duszności lub uczucie ciężaru na klatce piersiowej);

• jeśli u pacjenta występuje choroba wątroby lub nerek albo pacjent poddawany jest dializoterapii (leczenie niewydolności nerek).

Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku. Nie należy stosować leku Lercan w czasie ciąży. Kobiety w wieku rozrodczym przyjmujące lek Lercan powinny stosować skuteczną antykoncepcję. Lek Lercan może przenikać do mleka kobiecego.

Stosowanie leku Lercan jest przeciwwskazane podczas karmienia piersią.

W przypadku zażycia większej dawki niż zalecana lub w przypadku przedawkowania należy bezzwłocznie skontaktować się z lekarzem, w razie możliwości zabierając ze sobą opakowanie leku. Nie należy przyjmować dawki większej niż zalecana. Zażycie większej niż zalecana dawki leku może spowodować nadmierne obniżenie ciśnienia tętniczego oraz nieregularną lub przyspieszoną czynność serca. Może także prowadzić do utraty przytomności.

Mało prawdopodobne, aby lek Lercan wpływał na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwanie maszyn. Sporadycznie jednak mogą wystąpić zawroty głowy lub uczucie osłabienia i zmęczenia. W takim przypadku nie należy wykonywać tych czynności do czasu ustąpienia zaburzeń.

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

Niezbyt często (występują u co najmniej 1 osoby na 1 000, ale rzadziej niż u 1 osoby na 100):

• ból głowy, zawroty głowy, szybka czynność serca, kołatanie serca (odczuwanie czynności serca), nagłe zaczerwienienie (zwłaszcza twarzy), obrzęki obwodowe.

Rzadko (występują rzadziej niż u 1 osoby na 1 000):

• senność, nudności, wymioty, ból brzucha, biegunka, niestrawność, wysypka skórna, ból mięśni, oddawanie dużych ilości moczu, osłabienie, zmęczenie, dusznica bolesna (ból w klatce piersiowej spowodowany niedostatecznym zaopatrzeniem serca w krew).

Bardzo rzadko (występują rzadziej niż u 1 osoby na 10 000):

• reakcje alergiczne (w tym objawy, takie jak: swędzenie, wysypka, pokrzywka), omdlenie, obrzęk dziąseł, zmiany czynności wątroby (stwierdzane w badaniach laboratoryjnych), ból w klatce piersiowej, obniżenie ciśnienia tętniczego, częstsze oddawanie moczu.

Należy niezwłocznie poinformować lekarza o wystąpieniu ciężkich działań niepożądanych. U pacjentów z dusznicą bolesną, stosowanie leku z grupy, do której należy Lercan, może prowadzić do zwiększenia częstości, wydłużenia czasu trwania lub nasilenia napadów dławicowych. Obserwowano pojedyncze przypadki zawału serca.

Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Działania niepożądane można zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa, Tel.: + 48 22 49 21 301, Faks: + 48 22 49 21 309 e-mail: ndl@urpl.gov.pl

Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.

Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat bezpieczeństwa stosowania leku.

Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio a także o lekach, które pacjent planuje stosować. W szczególności należy poinformować lekarza lub farmaceutę, jeśli pacjent przyjmuje którykolwiek z następujących leków:

• leki stosowane w leczeniu wysokiego ciśnienia tętniczego (np. metoprolol);

• cymetydyna (w dawce większej niż 800 mg na dobę; lek stosowany w chorobie wrzodowej, w przypadku niestrawności lub zgagi);

• digoksyna (lek stosowany w leczeniu niektórych chorób serca);

• midazolam (lek nasenny);

• ryfampicyna (lek stosowany w leczeniu gruźlicy);

• astemizol lub terfenadyna (leki przeciwalergiczne);

• amiodaron lub chinidyna (leki stosowane w przypadku szybkiej czynności serca);

• fenytoina lub karbamazepina (leki stosowane w leczeniu padaczki); lekarz zaleci częstszą niż zwykle kontrolę ciśnienia tętniczego.