Smecta, proszek w saszetkach, 30 saszetek (import równoległy Medezin)

Produkt pochodzi z importu równoległego. Dowiedz się więcej o imporcie równoległym.

Smecta to lek przeciwbiegunkowy, który może być stosowany u dorosłych i dzieci powyżej 2. roku życia. Substancja czynna leku diosmektyt:

• adsorbuje gazy jelitowe u dorosłych
• wykazuje silne właściwości adsorpcyjne w stosunku do enterotoksyn, bakterii i wirusów
• przywraca prawidłową przepuszczalność błony śluzowej
• wzmacnia barierę tworzoną przez błonę śluzową jelita

Ze względu na strukturę warstwową i dużą lepkość, produkt leczniczy Smecta wykazuje silne właściwości powlekające błonę śluzową przewodu pokarmowego, wzmacniając barierę chroniącą go przed czynnikami drażniącymi oraz patogenami.

Lek stosuje się zwykle 2 do 3 dni (nie powinien być stosowany długotrwale), uprzednio rozpuszczając zawartość saszetki w płynie.

• Leczenie ostrej biegunki u dzieci w wieku powyżej 2 lat w połączeniu ze stosowaniem doustnego płynu nawadniającego
• Leczenie ostrej biegunki u dorosłych
• Leczenie objawowe przewlekłej biegunki czynnościowej u dorosłych

Substancja czynna: jedna saszetka zawiera 3 g diosmektytu.

Pozostałe składniki: glukoza jednowodna, sacharynian sodu, aromat waniliowy, aromat pomarańczowy.

Stosowanie leku Smecta u osób dorosłych:

• Zwykle podaje się 3 saszetki leku Smecta na dobę.

• Na początku leczenia, w przypadku ostrej biegunki, można podwoić dawkę dobową.

Na początku leczenia, w przypadku ostrej biegunki, można podwoić dawkę dobową.

U dorosłych lek Smecta najlepiej podawać między posiłkami. Zawartość saszetki należy rozpuścić w połowie szklanki wody.

Jeśli objawy nie ustąpią w ciągu 2-3 dni, oraz w przypadku wrażenia, że działanie leku jest za mocne lub za słabe, należy zwrócić się do lekarza.

Dawkowanie leku Smecta u dzieci powinno być wcześniej skonsultowane z lekarzem.

Leczenie ostrej biegunki u dzieci w wieku powyżej 2 lat

• 2 saszetki na dobę.
• Na początku epizodu ostrej biegunki można podwoić dawkę (tj. podać do 4 saszetek na dobę).

Nie należy stosować leku Smecta u niemowląt i dzieci w wieku do 2 lat.

U dzieci w wieku powyżej 2 lat ostra biegunka musi być leczona w połączeniu z wczesnym podawaniem doustnego płynu nawadniającego, aby uniknąć odwodnienia. Przewlekłe stosowanie leku Smecta jest niewskazane.

U dzieci zawartość każdej saszetki Smecta należy rozpuścić w 50 ml wody i podawać małymi porcjami w ciągu dnia.

Lek można również podawać po dokładnym wymieszaniu z półpłynnymi pokarmami: np. bulionem, przecierem z owoców lub jarzyn, gotowymi daniami w słoikach dla dzieci.

Uczulenie na diosmektyt lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku.

Nie należy stosować leku Smecta u niemowląt i dzieci w wieku do 2 lat.

To jest lek. Dla bezpieczeństwa stosuj go zgodnie z ulotką dołączoną do opakowania. Nie przekraczaj maksymalnej dawki leku. W przypadku wątpliwości skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą.

Podczas leczenia biegunki konieczne jest uzupełnianie płynów i elektrolitów. Objętość podawanych roztworów i ich drogę podania należy dostosować do wieku i stanu zdrowia pacjentów oraz nasilenia biegunki.

Przed rozpoczęciem stosowania leku Smecta należy skonsultować się lekarzem lub farmaceutą jeśli u pacjenta występowały w przeszłości ciężkie zaparcia.

Smecta zawiera glukozę i sacharozę.

• Nie zaleca się stosowania leku Smecta podczas ciąży.
• Lek Smecta nie powinien być stosowany w okresie karmienia piersią.
• Nie oceniono wpływu leku na płodność u ludzi.

• Ze względu na swoje właściwości, lek Smecta może mieć niekorzystny wpływ na szybkość i (lub) stopień wchłaniania innych leków.

• Nie zaleca się podawania żadnych innych leków w połączeniu z lekiem Smecta.

• Inne leki można podawać 2 godziny przed podaniem lub 2 godziny po podaniu leku Smecta.

Jak każdy lek, lek Smecta może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

W przypadku zauważenia, któregokolwiek z następujących objawów, należy przerwać stosowanie leku Smecta i natychmiast zwrócić się do lekarza:

• reakcji alergicznej (nadwrażliwości) – objawy mogą obejmować wysypkę skórną, świąd, pokrzywkę,
• ciężkiej reakcji alergicznej powodującej obrzęk twarzy i gardła (obrzęk naczynioruchowy).

Pozostałe działania niepożądane obejmują:

• występujące często (nie częściej niż 1 na 10 pacjentów): zaparcia.