Ramicor 2,5 mg, 28 tabletek

Ramicor jest lekiem zawierającym jako subtancję czynną - ramipryl w dawce 2,5 mg w każdej tabletce. Ramipryl należy do grupy leków nazywanych inhibitorami ACE (inhibitorami enzymu konwertującego angiotensynę).

Działanie leku Ramicor polega na:

• zmniejszaniu wytwarzania w organizmie substancji mogących podwyższać ciśnienie tętnicze;
• zwiotczaniu i rozszerzaniu naczyń krwionośnych;
• ułatwianiu sercu tłoczenia krwi.

Tabletki Ramicor przeznaczone są dla osób dorosłych, nie zaleca się stosowania leku u dzieci.

• leczenie wysokiego ciśnienia tętniczego (nadciśnienia tętniczego);
• obniżenie ryzyka wystąpienia zawału serca lub udaru mózgu;
• obniżenie ryzyka wystąpienia choroby nerek lub opóźnienia jej pogorszenia (niezależnie od tego czy pacjent choruje na cukrzycę);
• leczenie serca, gdy jest niezdolne do tłoczenia wystarczającej ilości krwi do reszty ciała (niewydolność serca);
• leczenie pacjentów z niewydolnością serca po zawale serca.

Substancją czynną leku jest ramipryl. Jedna tabletka zawiera  2,5, mg ramiprylu.

Pozostałe składniki to: hypromeloza, celuloza mikrokrystaliczna (Avicel PH 112), celuloza mikrokrystaliczna (Avicel PH 101), skrobia żelowana kukurydziana, żelaza tlenek czerwony (E 172), sodu stearylofumaran.

Leczenie nadciśnienia tętniczego:

• Dawka początkowa wynosi zwykle 1,25 mg lub 2,5 mg raz na dobę.
• Lekarz będzie modyfikować dawkę aż do momentu uzyskania kontroli ciśnienia tętniczego.
• Dawka maksymalna nie powinna być większa niż 10 mg raz na dobę.
• W przypadku stosowania diuretyków (leków moczopędnych), lekarz może odstawić bądź zmniejszyć dawkę stosowanego diuretyku przed rozpoczęciem przyjmowania leku Ramicor.

Zapobieganie wystąpieniu zawału serca lub udaru mózgu:

• Dawka początkowa wynosi zwykle 2,5 mg raz na dobę.
• Lekarz może zadecydować o zwiększeniu dawki.
• Zwykle stosowana jest dawka 10 mg raz na dobę.

Zmniejszanie bądź opóźnianie pogorszenia czynności nerek:

• Dawka początkowa wynosi zwykle 1,25 mg lub 2,5 mg raz na dobę.
• Lekarz może zmodyfikować dawkowanie leku.
• Zwykle stosowana jest dawka 5 mg lub 10 mg raz na dobę.

Leczenie niewydolności serca:

• Dawka początkowa wynosi zwykle 1,25 mg raz na dobę.
• Lekarz może zmodyfikować dawkowanie leku.
• Dawka maksymalna wynosi 10 mg na dobę. Zalecane jest podawanie leku w dwóch dawkach podzielonych.

Leczenie po zawale serca:

• Dawka początkowa wynosi zwykle od 1,25 mg do 2,5 mg dwa razy ma dobę.
• Lekarz może zmodyfikować dawkowanie leku.
• Zwykle stosowana jest dawka 10 mg na dobę. Zalecane jest podawanie leku w dwóch dawkach podzielonych.

Lek należy przyjmować doustnie, codziennie o tej samej porze.  Należy połknąć tabletkę w całości, popijając ją wodą. Nie rozkruszać ani nie rozgryzać tabletek.

Lek Ramicor należy zawsze przyjmować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

• jeśli pacjent ma uczulenie na ramipryl, jakikolwiek inny lek z grupy inhibitorów ACE lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku. Objawami reakcji uczuleniowej (alergicznej) mogą być: wysypka, trudności w połykaniu lub oddychaniu, obrzęk ust, twarzy, gardła lub języka;
• jeżeli u pacjenta wystąpiła kiedykolwiek ciężka reakcja alergiczna nazywana „obrzękiem naczynioruchowym”. Do jej objawów należą: świąd, pokrzywka, czerwone plamy na dłoniach, stopach i gardle, obrzęk gardła i języka, obrzęki w okolicy oczu i ust, trudności w oddychaniu i połykaniu;
• jeśli pacjent przyjął lub obecnie stosuje sakubitryl z walsartanem, lek stosowany w leczeniu pewnego rodzaju długotrwałej (przewlekłej) niewydolności serca u dorosłych, ponieważ zwiększa się ryzyko obrzęku naczynioruchowego (szybkiego obrzęku tkanek znajdujących się pod skórą w miejscach takich, jak gardło);
• jeśli u pacjenta wykonywano dializę lub inny typ filtracji krwi. W zależności od rodzaju używanego aparatu, Ramicor może nie być odpowiednim lekiem;
• jeśli pacjent ma choroby nerek związane ze zmniejszonym dopływem krwi do nerek (zwężenie tętnicy nerkowej);
• w ostatnich 6 miesiącach ciąży;
• jeśli ciśnienie tętnicze jest bardzo niskie lub niestabilne. Lekarz powinien dokonać oceny ciśnienia;
• jeśli pacjent ma cukrzycę lub zaburzenia czynności nerek i jest leczony lekiem obniżającym ciśnienie krwi zawierającym aliskiren.

Nie należy stosować leku Ramicor, jeżeli którakolwiek z powyższych sytuacji dotyczy pacjenta. W razie jakichkolwiek wątpliwości, przed zastosowaniem leku Ramicor należy skontaktować się z lekarzem.

Opakowanie leku Ramicor 2,5 mg zawiera 28 tabletek oraz ulotkę.

Przed rozpoczęciem przyjmowania leku Ramicor należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą.

• Jeśli pacjent ma choroby serca, wątroby lub nerek.
• Jeśli pacjent niedawno utracił znaczną ilość elektrolitów lub płynów (w wyniku wymiotów, biegunki, większej niż zwykle potliwości, stosowania diety zawierającej mało soli, przyjmowania diuretyków (leków moczopędnych) przez dłuższy czas lub dializy).
• Jeśli pacjent ma być poddany leczeniu zmniejszającemu reakcje alergiczne na jad pszczół lub os (odczulanie).
• Jeśli pacjent ma być poddany znieczuleniu, podczas zabiegów operacyjnych lub stomatologicznych. Konieczne może być zaprzestanie przyjmowania leku Ramicor na dzień przed zabiegiem, w razie wątpliwości należy skontaktować się z lekarzem.
• Jeśli u pacjenta stwierdzono wysokie stężenie potasu we krwi (w wynikach badań krwi). Jeśli pacjent przyjmuje leki zmniejszające poziom sodu we krwi lub ma chorobę powodującą zmiejszenie potasu we krwi. Lekarz będzie regularnie kontrolował stężenie sodu we krwi, szczególnie u osób starszych.
• Jeśli pacjent przyjmuje którykolwiek z następujących leków, ryzyko obrzęku naczynioruchowego może się zwiększyć:

- racekadotryl, lek stosowany w leczeniu biegunki;

- leki stosowane w zapobieganiu odrzucenia przeszczepionego narządu oraz w leczeniu raka (np. temsyrolimus, syrolimus, ewerolimus);

- wildagliptyna, lek stosowany w leczeniu cukrzycy.

• Jeśli u pacjenta stwierdzono kolagenozę, taką jak twardzina lub toczeń rumieniowaty układowy.

Należy poinformować lekarza, jeśli pacjentka jest w ciąży lub planuje zajść w ciążę. Nie zaleca się stosowania leku Ramicor w okresie pierwszych 3 miesięcy ciąży, a powyżej trzeciego miesiąca ciąży stosowanie leku Ramicor jest zabronione, gdyż lek może w znacznym stopniu wpłynąć szkodliwie na dziecko.

Jeśli pacjent przyjmuje którykolwiek z poniższych leków, stosowanych w leczeniu wysokiego ciśnienia krwi:

• antagonistę receptora angiotensyny II (ang. Angiotensin Receptor Blockers, ARB) (znane również jako sartany – na przykład walsartan, telmisartan, irbesartan), zwłaszcza jeśli pacjent ma zaburzenia czynności nerek związane z cukrzycą.
• aliskiren. Lekarz może monitorować czynność nerek, ciśnienie krwi oraz stężenie elektrolitów (np. potasu) we krwi w regularnych odstępach czasu.

• Należy poinformować lekarza, jeśli pacjentka przypuszcza, że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko.
• Nie zaleca się stosowania leku Ramicor w pierwszych 12 tygodniach ciąży. Nie stosować tego leku po 13. tygodniu ciąży, gdyż może szkodliwie wpłynąć na dziecko. W przypadku zajścia w ciążę w czasie przyjmowania leku Ramicor należy natychmiast poinformować lekarza. Zmiana leczenia na alternatywne powinna zostać przeprowadzona przed planowanym zajściem w ciążę.
• Nie należy przyjmować leku Ramicor w okresie karmienia piersią.
• Przed zastosowaniem jakiegokolwiek leku należy poradzić się lekarza lub farmaceuty.

Podczas stosowania leku Ramicor mogą występować zawroty głowy. Ryzyko wystąpienia zawrotów głowy jest wyższe na początku przyjmowania leku Ramicor lub po zwiększeniu dawki. Jeżeli występują zawroty głowy, nie należy prowadzić pojazdów, używać narzędzi ani obsługiwać maszyn.

Należy poinformować lekarza lub farmaceutę o przyjmowaniu poniższych leków. Mogą one zmniejszyć efekt działania leku Ramicor:

• leki stosowane w leczeniu bólu i przeciwzapalne (np. niesteroidowe leki przeciwzapalne [NLPZ], takie jak ibuprofen, indometacyna lub aspiryna),
• leki stosowane w leczeniu niskiego ciśnienia tętniczego, wstrząsu, niewydolności serca, astmy lub alergii, takie jak efedryna, noradrenalina lub adrenalina. Lekarz będzie kontrolować ciśnienie tętnicze.

Należy poinformować lekarza o przyjmowaniu poniższych leków. Mogą one zwiększyć ryzyko wystąpienia działań niepożądanych w przypadku stosowania razem z lekiem Ramicor:

• leki stosowane przeciwbólowo i przeciwzapalnie (np. niesteroidowe leki przeciwzapalne [NLPZ], takie jak ibuprofen lub indometacyna i aspiryna),
• leki stosowane w leczeniu nowotworów (chemioterapii),
• leki zapobiegające odrzuceniu przeszczepu narządów, takie jak cyklosporyna,
• diuretyki (leki moczopędne), takie jak furosemid,
• leki podwyższające stężenie potasu we krwi, takie jak spironolakton, triamteren, amiloryd, sole potasu i heparyna (lek rozrzedzający krew),
• trimetoprym i ko-trimoksazol (stosowane w leczeniu zakażeń bakteryjnych),
• steroidowe leki przeciwzapalne, takie jak prednizolon,
• allopurynol (stosowany do obniżenia stężenia kwasu moczowego we krwi),
• prokainamid (stosowany w zaburzeniach rytmu serca),
• temsyrolimus (stosowany w leczeniu nowotworów złośliwych),
• sirolimus, ewerolimus (stosowane w celu zapobiegania odrzuceniu przeszczepów),
• wildagliptyna (leczenie cukrzycy typu 2).

Lekarz być może będzie musiał zmienić dawkę i (lub) zastosować inne środki ostrożności jeśli pacjent przyjmuje antagonistę receptora angiotensyny II (ARB) lub aliskiren.

Należy poinformować lekarza o przyjmowaniu poniższych leków. Ich działanie może ulec zmianie wskutek stosowania leku Ramicor:

• leki przeciwcukrzycowe, takie jak doustne leki zmniejszające stężenie glukozy i insulina. Ramicor może zmniejszać stężenie glukozy we krwi. W czasie stosowania leku Ramicor należy regularnie kontrolować stężenie glukozy we krwi.
• lit (stosowany w chorobach psychicznych). Ramicor może zwiększać stężenie litu we krwi. Lekarz będzie ściśle kontrolować stężenie litu we krwi.

W szczególności należy porozmawiać z lekarzem prowadzącym lub farmaceutą, jeśli pacjent obecnie przyjmuje, ostatnio przyjmował lub może przyjmować którykolwiek z następujących leków:

• suplementy potasu (w tym substytuty soli), leki moczopędne oszczędzające potas i inne leki zwiększające stężenie potasu we krwi (np. trimetoprym i ko-trimoksazol, stosowane w zakażeniach wywołanych przez bakterie; cyklosporyna, lek immunosupresyjny stosowany w zapobieganiu odrzucenia przeszczepionego narządu oraz heparyna, lek stosowany w celu rozrzedzenia krwi, aby zapobiec zakrzepom).

Jeśli którakolwiek z powyższych sytuacji dotyczy pacjenta lub pacjent ma wątpliwości, należy porozmawiać o tym z lekarzem przed rozpoczęciem przyjmowania leku Ramicor.

Jak każdy lek, lek Ramicor może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

W razie zauważenia któregokolwiek z następujących poważnych działań niepożądanych, należy przerwać leczenie lekiem Ramicor i natychmiast skontaktować się z lekarzem - szybkie leczenie może być niezbędne:

• obrzęk twarzy, ust lub gardła utrudniający połykanie lub oddychanie oraz świąd i wysypka. Mogą to być objawy ciężkiej reakcji nadwrażliwości na Ramicor.
• ciężkie zmiany skórne, w tym wysypki, owrzodzenia jamy ustnej, pogorszenie wcześniej istniejących chorób skóry, zaczerwienienie, pęcherze bądź odwarstwienie skóry (takie jak zespół Stevensa-Johnsona, toksyczna martwica naskórka lub rumień wielopostaciowy).

W razie wystąpienia poniższych zmian należy natychmiast poinformować lekarza:

• przyspieszona czynność serca, nierówne lub silniejsze bicie serca (kołatania), ból w klatce piersiowej, ucisk w klatce piersiowej lub poważniejsze działania niepożądane, w tym zawał serca lub udar mózgu.
• duszność lub kaszel. Mogą one wskazywać na choroby płuc.
• łatwe powstawanie siniaków, dłuższy niż zwykle czas krwawienia, jakiekolwiek objawy krwawienia (np. krwawienie z dziąseł), purpurowe plamki na skórze lub częstsze infekcje, ból gardła i gorączka, zmęczenie, omdlenia, zawroty głowy lub bladość skóry. Mogą one wskazywać na choroby krwi lub szpiku kostnego.
• silny ból brzucha, który może promieniować do pleców. Może on być objawem zapalenia trzustki.
• gorączka, dreszcze, uczucie zmęczenia, utrata apetytu, ból brzucha, nudności, zażółcenie skóry lub białkówek oczu (żółtaczka). Mogą one być objawem chorób wątroby, takich jak zapalenie lub uszkodzenie wątroby.

Należy poinformować lekarza, jeśli któryś z poniższych objawów znacznie się nasili lub utrzymuje się dłużej niż kilka dni.

Często (mogą wystąpić u mniej niż 1 na 10 pacjentów):

• ból głowy lub uczucie zmęczenia;
• zawroty głowy. Ryzyko wystąpienia jest wyższe na początku stosowania leku Ramicor lub po zwiększeniu dawki;
• omdlenia, hipotonia (nieprawidłowo niskie ciśnienie tętnicze), zwłaszcza jeśli występuje po szybkiej zmianie z pozycji leżącej na siedzącą lub stojącą;
• suchy, męczący kaszel, zapalenie zatok lub oskrzeli, duszność;
• bóle brzucha, biegunka, niestrawność, nudności lub wymioty;
• wysypki skórne, w tym uniesione nad powierzchnię skóry;
• ból w klatce piersiowej;
• skurcze lub bóle mięśni;
• stwierdzenie wyższego niż zwykle stężenia potasu we krwi w badaniach laboratoryjnych.

Niezbyt często (mogą wystąpić u mniej niż 1 na 100 pacjentów):

• zaburzenia równowagi (zawroty głowy);
• świąd skóry i zaburzenia czucia, takie jak drętwienie, mrowienie, kłucie, pieczenie lub uczucie pełzania po skórze (parestezje);
• utrata lub zaburzenia odczuwania smaku;
• zaburzenia snu;
• depresja, lęk, nerwowość lub niepokój;
• uczucie zatkania nosa, trudności w oddychaniu lub pogorszenie astmy;
• obrzęk jelit nazywany „obrzękiem naczynioruchowym jelit”, którego objawami są bóle brzucha, wymioty i biegunka;
• zgaga, zaparcia lub suchość w ustach;
• większa niż zwykle ilość oddawanego moczu w ciągu dnia;
• obfite poty;
• utrata bądź zmniejszenie apetytu (jadłowstręt);
• przyspieszone bądź nieregularne bicie serca;
• obrzęki rąk i nóg. Mogą być objawem zatrzymywania większych niż zwykle ilości wody;
• uderzenia gorąca;
• niewyraźne widzenie;
• bóle stawów;
• gorączka;
• impotencja, zmniejszenie popędu płciowego u mężczyzn i kobiet;
• zwiększona liczba określonych białych krwinek (eozynofilia) w badaniach krwi;
• wyniki badań krwi wskazujące na zaburzenia czynności wątroby, trzustki lub nerek.

Pełen wykaz możliwych skutków działań niepożądanych związanych ze stosowaniem leku znajduje się w ulotce dołączonej do opakowania.