Polopiryna Complex, 500 mg + 15,58 mg + 2 mg, proszek do sporządzania roztworu doustnego, 8 saszetek

Polopiryna Complex jest lekiem wieloskładnikowym o skojarzonym działaniu składników. 

• Kwas acetylosalicylowy łączy działanie przeciwgorączkowe, przeciwbólowe i przeciwzapalne 

• Fenylefryna zmniejsza przekrwienie i obrzęk błon śluzowych, przez co udrożnia przewody nosowe, hamuje odruch kichania i łzawienia oczu. 

• Chlorfenamina łagodzi objawy nieżytu nosa (katar i kichanie).

Substancje buforujące zawarte w leku, umożliwiają szybkie i całkowite rozpuszczenie leku Polopiryna Complex w wodzie, dzięki temu łatwo się on wchłania i jest dobrze tolerowany.

Lek zaleca się stosować w kompleksowym leczeniu objawów przeziębienia i grypy, takich jak: 

• gorączka; 

• dreszcze; 

• ból gardła; 

• bóle mięśniowe i kostno-stawowe; 

• bóle głowy (m.in. spowodowane zmniejszeniem drożności zatok przynosowych w wyniku obrzęku błony śluzowej nosa i ograniczenia jego drożności); 

• obrzęk i przekrwienie błony śluzowej nosa; 

• nadmierna wydzielina śluzowa z nosa; 

• kichanie; 

• łzawienie z oczu.

Ten lek należy zawsze przyjmować dokładnie tak, jak to opisano w ulotce dla pacjenta, lub według zaleceń lekarza lub farmaceuty. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

Dorośli i młodzież w wieku powyżej 16 lat:

1 saszetka co 6 - 8 godzin w zależności od potrzeby. Nie należy przekraczać dawki 4 saszetek na dobę. Zawartość jednej saszetki należy rozpuścić w szklance gorącej wody, wymieszać i wypić. Przyjmować doustnie w postaci gorącego napoju.

Nie stosować leku Polopiryna Complex:

• jeśli pacjent ma uczulenie na kwas acetylosalicylowy, fenylefryny wodorwinian, chlorfenaminy maleinian lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku. Nadwrażliwość na kwas acetylosalicylowy występuje u 0,3% populacji, w tym u 20% chorych na astmę oskrzelową lub przewlekłą pokrzywkę. Objawy nadwrażliwości: pokrzywka, a nawet wstrząs mogą wystąpić w ciągu 3 godzin od chwili przyjęcia kwasu acetylosalicylowego. 

• jeśli pacjent ma uczulenie (nadwrażliwość) na inne niesteroidowe leki przeciwzapalne, przebiegające z objawami takimi jak: skurcz oskrzeli, katar sienny, wstrząs. 

• jeśli pacjent ma astmę oskrzelową, przewlekłe schorzenia układu oddechowego, gorączkę sienną lub obrzęk błony śluzowej nosa, gdyż pacjenci z tymi schorzeniami mogą reagować na niesteroidowe leki przeciwzapalne napadami astmy, ograniczonym obrzękiem skóry i błony śluzowej (obrzęk naczynioruchowy) lub pokrzywką częściej niż inni pacjenci. 

• jeśli pacjent ma czynną chorobę wrzodową żołądka i (lub) dwunastnicy oraz stany zapalne lub krwawienia z przewodu pokarmowego (może dojść do wystąpienia krwawienia z przewodu pokarmowego lub uczynnienia choroby wrzodowej). 

• jeśli pacjent ma ciężką niewydolność wątroby, nerek lub serca. 

• jeśli pacjent ma zaburzenia krzepnięcia krwi (np. hemofilia, małopłytkowość) oraz gdy pacjent jest leczony jednocześnie środkami przeciwzakrzepowymi (np. pochodne kumaryny, heparyna). 

• jeśli pacjent ma niedobór dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej (rzadka choroba dziedziczna). 

• jeśli pacjent jednocześnie otrzymuje metotreksat w dawkach 15 mg tygodniowo lub większych, ze względu na szkodliwy wpływ na szpik kostny. 

• u dzieci w wieku poniżej 16 lat, zwłaszcza w przebiegu infekcji wirusowych, ze względu na ryzyko wystąpienia zespołu Reye’a, rzadkiej, ale ciężkiej choroby powodującej uszkodzenie wątroby i mózgu. 

• jeśli pacjenta jest w ciąży lub karmi piersią. 

• jeśli pacjent ma chorobę sercowo-naczyniową, nadciśnienie tętnicze. 

• jeśli pacjent ma cukrzycę. 

• jeśli pacjent ma jaskrę z zamkniętym kątem przesączania. 

• jeśli pacjent ma nadczynność tarczycy. 

• jeśli pacjent ma przerost prostaty. 

• jeśli pacjent ma chromochłonny guz nadnerczy. 

• jeśli pacjent przyjmuje inhibitory monoaminooksygenazy (MAOI) lub w czasie 14 dni od zakończenia terapii MAOI.

Lek Polopiryna Complex zawiera sacharozę

Jeśli stwierdzono wcześniej u pacjenta nietolerancję niektórych cukrów, pacjent powinien skontaktować się z lekarzem przed przyjęciem leku.

To jest lek. Dla bezpieczeństwa stosuj go zgodnie z ulotką dołączoną do opakowania. Zwróć uwagę na przeciwwskazania. W przypadku wątpliwości skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą.

Przed rozpoczęciem przyjmowania leku Polopiryna Complex należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą. 

• Jeśli pacjent ma zaburzenia czynności nerek oraz przewlekłą niewydolność nerek. 

• Jeśli pacjent ma młodzieńcze reumatoidalne zapalenie stawów i (lub) toczeń układowy oraz zaburzenia czynności wątroby, gdyż zwiększa się toksyczność salicylanów. U tych pacjentów należy kontrolować czynność wątroby. 

• W przypadku krwotoków macicznych, nadmiernego krwawienia miesiączkowego, stosowania wewnątrzmacicznej wkładki antykoncepcyjnej, nadciśnienia tętniczego, niewydolności serca. 

• Podczas stosowania z metotreksatem w dawkach mniejszych niż 15 mg/tydzień, ze względu na nasilenie toksycznego działania metotreksatu na szpik. Jednoczesne stosowanie z metotreksatem w dawkach większych niż 15 mg/tydzień jest przeciwwskazane. 

• Lek może wywoływać nadwrażliwość krzyżową; pacjenci wrażliwi na konkretną substancję przeciwhistaminową, mogą być również wrażliwi na inne. 

• Jeśli pacjent ma okluzyjną chorobę naczyń (w tym chorobę Raynaud’a). 

• Jeśli pacjent ma skłonność do retencji (wstrzymywania) moczu lub jaskrę. 

• W zaburzeniach nerek lub płuc, zapaleniu lub rozstrzeni oskrzeli, zaburzeniach sercowonaczyniowych, takich jak; bradykardia, idiopatyczna hipotonia ortostatyczna, miażdżyca tętnic mózgowych, zapalenie trzustki, bliznowaciejący wrzód trawienny, niedrożność odźwiernika dwunastnicy, niedokrwistość, chorobach tarczycy, u pacjentów wrażliwych na działanie  sedacyjne i pacjentów z padaczką. Ze względu na możliwość wystąpienia interakcji lub wpływu na działanie przyjmowanych leków. 

• Pacjenci przyjmujący trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne, maprotylinę lub inne leki o działaniu antycholinergicznym lub chlorfenaminę, powinni niezwłocznie powiadomić lekarza w przypadku wystąpienia zaburzeń żołądkowo-jelitowych z uwagi na ryzyko wystąpienia niedrożności porażennej jelit. 

• Lek należy odstawić na 5 do 7 dni przed planowanym zabiegiem chirurgicznym, ze względu na ryzyko wydłużonego czasu krwawienia zarówno w czasie jak i po zabiegu. Przyjmowanie leku w najmniejszej skutecznej dawce przez najkrótszy okres konieczny do łagodzenia objawów zmniejsza ryzyko działań niepożądanych. Jeśli objawy utrzymują się należy skontaktować się z lekarzem. Należy skonsultować się z lekarzem, nawet, jeśli powyższe ostrzeżenia dotyczą sytuacji występujących w przeszłości.

Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

• Lek jest przeciwskazany w okresie ciąży.

• Lek jest przeciwwskazany w okresie karmienia piersią. Lek ten należy do grupy niesteroidowych leków przeciwzapalnych, które mogą niekorzystnie wpływać na płodność u kobiet. Jest to działanie przemijające, które ustępuje po zakończeniu leczenia.

Lek może wywoływać ospałość, senność, nadmierne uspokojenie, niewyraźne widzenie i zawroty głowy. Należy unikać czynności wymagających dużego skupienia, takich, jak prowadzenie samochodu i obsługa urządzeń potencjalnie niebezpiecznych, ponieważ może być to niebezpieczne.

Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować.

Nie należy jednocześnie stosować innych leków zawierających te same substancje czynne. Przeciwskazane jest przyjmowanie leku Polopiryna Complex z metotreksatem w dawkach 15 mg na tydzień lub większych, ze względu na jego toksyczny wpływ na szpik kostny.

Należy zachować ostrożność stosując lek Polopiryna Complex z: 

• Metotreksatem w dawkach mniejszych niż 15 mg na tydzień, ze względu na jego toksyczny wpływ na szpik kostny; 

• Lekami przeciwzakrzepowymi, np. pochodnymi kumaryny, heparyną oraz trombolitycznymi np. streptokinazą i alteplazą lub innymi lekami hamującymi agregację płytek krwi, np. tyklopidyną. Jednoczesne stosowanie kwasu acetylosalicylowego z lekami przeciwzakrzepowymi może spowodować nasilenie działania przeciwzakrzepowego, zwiększając tym samym ryzyko krwawienia; 

• Innymi niesteroidowymi lekami przeciwzapalnymi, gdyż istnieje zwiększone ryzyko występowania działań niepożądanych ze strony przewodu pokarmowego; 

• Selektywnymi inhibitorami zwrotnego wychwytu serotoniny (SSRI). Ze względu na zwiększone ryzyko krwawień z górnego odcinka przewodu pokarmowego na skutek synergistycznego działania tych leków; 

• Lekami zwiększającymi wydalanie kwasu moczowego z moczem, np. benzbromaronem, probenecydem, gdyż salicylany osłabiają działanie tych leków. Nie należy stosować jednocześnie kwasu acetylosalicylowego z tymi lekami; 

• Digoksyną, gdyż kwas acetylosalicylowy może nasilać działanie tego leku;

• Lekami przeciwcukrzycowymi, np. insuliną, pochodnymi sulfonylomocznika, gdyż kwas acetylosalicylowy nasila działanie hipoglikemizujące (zmniejszające stężenie glukozy we krwi) leków przeciwcukrzycowych; 

• Lekami moczopędnymi, gdyż kwas acetylosalicylowy może zmniejszyć skuteczność tych leków oraz nasilać ototoksyczne (uszkadzające słuch) działanie furosemidu; 

• Glikokortykosteroidami podawanymi ogólnie, z wyjątkiem hydrokortyzonu stosowanego jako terapia zastępcza w chorobie Addisona, gdyż podawane jednocześnie z salicylanami, zwiększają ryzyko wystąpienia choroby wrzodowej i krwawienia z przewodu pokarmowego oraz zmniejszają stężenie salicylanów w osoczu w trakcie leczenia, zaś po jego zakończeniu zwiększają ryzyko przedawkowania salicylanów; 

• Inhibitorami konwertazy angiotensyny (ACE) stosowane jednocześnie z kwasem acetylosalicylowym w dużych dawkach (np. enalaprylem, kaptoprylem), gdyż kwas acetylosalicylowy zmniejsza działanie przeciwnadciśnieniowe tych leków; 

• Kwasem walproinowym, gdyż nasila on działanie antyagregacyjne kwasu acetylosalicylowego ze względu na synergistyczne działanie antyagregacyjne obu leków; 

• Acetazolamidem, gdyż kwas acetylosalicylowy może w znacznym stopniu zwiększać stężenie, a tym samym toksyczność acetazolamidu; 

• Ibuprofenem. Ibuprofen może hamować wpływ kwasu acetylosalicylowego przyjmowanego w małych dawkach na agregację płytek krwi; 

• Lekami zobojętniającymi sok żołądkowy, gdyż zwiększając pH soku żołądkowego mogą one uszkodzić otoczkę tabletki;

• Inhibitorami monoaminooksygenazy (MAO): należy unikać ich jednoczesnego stosowania z fenylefryną lub podawać fenylefrynę co najmniej 15 dni po odstawieniu leków przeciwdepresyjnych, takich jak fenelzyna, izokarboksazyd, nialamid, tranylcypromina, maklobemid lub selegilina stosowana w chorobie Parkinsona lub innych, takich jak furazolidon; 

• Agonistami receptora alfa adrenergicznego, typu fenylefryny, gdyż jednoczesne stosowanie leków o tym samym mechanizmie działania np. dihydroergotaminy, metyloergotaminy, pochodnych ergotaminy (leki stosowane w leczeniu migreny), oksytocyny (podawanej w celu indukcji porodu) nie jest zalecane z uwagi na możliwość wystąpienia zwiększonego działania obkurczającego naczynia krwionośne; 

• Antagonistami receptorów beta adrenergicznych, ponieważ fenylefryna może hamować efekt ich działania leczniczego, co może prowadzić do zwiększenia ciśnienia tętniczego. Ponad to blokada receptorów beta może zwiększać ryzyko nadciśnienia tętniczego oraz nasilonej bradykardii; 

• Lekami blokującymi zarówno receptory alfa i beta jak labetalol, karwedilol, gdyż mogą wchodzić w złożone interakcje przy jednoczesnym stosowaniu z fenylefryną, zwiększając jej toksyczność; 

• Trójpierścieniowymi lekami przeciwdepresyjnymi takie, jak: amitryptylina, amoksapina, klomipramina, dezypramina i doksepina oraz czteropierścieniowe leki takie, jak maprotylina, gdyż ich skojarzone stosowanie może nasilać działanie obkurczające fenylefryny; 

• Anestetykami wziewnymi, takimi jak: cyklopropan lub halotan, gdyż mogą zwiększać ryzyko arytmii;

• Lekami przeciwnadciśnieniowymi, szczególnie te działające poprzez współczulny układ nerwowy: zaleca się zachowanie ostrożności, ponieważ fenylefryna może hamować ich hipotensyjne działanie (jak metylodopa działająca ośrodkowo i guanetydyna lek betaadrenolityczny, działający przeciwnadciśnieniowo), prowadząc do ciężkiego nadciśnienia tętniczego; 

• Lekami powodującymi utratę potasu, np. niektóre leki moczopędne jak furosemid, ponieważ mogą nasilać hipokaliemię i zmniejszać wrażliwość naczyń tętniczych na leki obkurczające takie, jak fenylefryna; 

• Lekami wpływającymi na przewodnictwo w układzie przewodzącym serca, włączając glikozydy nasercowe i leki przeciwarytmiczne; należy stosować z zachowaniem ostrożności; 

• Hormonami tarczycy - należy stosować z zachowaniem ostrożności; 

• Siarczanem atropiny, ponieważ blokuje odruchową bradykardię powodowaną przez fenylefrynę oraz zwiększa odpowiedź naczyń na obkurczające działanie fenylefryny; 

• Lekami o działaniu depresyjnym na centralny układ nerwowy, gdyż może nasilać depresyjne działanie tych leków lub leków przeciwhistaminowych takich, jak chlorfenamina, prowadząc do wystąpienia objawów przedawkowania; 

• Inhibitorami monoaminooksygenazy (MAO), ponieważ skojarzone stosowanie z lekami przeciwhistaminowymi może wydłużać czas trwania i siłę działania muskarynowego oraz hamującego na centralny układ nerwowy leków przeciwhistaminowych; 

• Furazolidonem (lek przeciwbakteryjny), pargylina i prokarbazyna (leki przeciwnowotworowe), gdyż ich skojarzone stosowanie z lekami przeciwhistaminowymi może wydłużać czas trwania i siłę działania leków przeciwhistaminowych; 

• Trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne, maprotylina (czteropierścieniowy lek przeciwdepresyjny) oraz inne leki o działaniu antycholinergicznym, ponieważ jednoczesne stosowanie może nasilać działanie antycholinergiczne tych leków lub leków przeciwhistaminowych, np. chlorfenaminy. Jeśli wystąpią zaburzenia żołądkowo-jelitowe, pacjent powinien skontaktować się z lekarzem tak szybko, jak to możliwe, z uwagi na ryzyko rozwoju niedrożności porażennej jelit; 

• Opioidowym lekami przeciwbólowym, gdyż mogą nasilać działanie sedatywne chlorfenaminy;

• Lekami ototoksycznym, gdyż mogą maskować objawy ototoksyczności chlorfenaminy takie, jak: szumy w uszach i zawroty głowy; 

• Lekami wywołującymi nadwrażliwość na światło (fotosensytyzujące), gdyż mogą wywoływać nasilone działanie fotosensytyzujące; 

• Fenytoiną, ponieważ chlorfenamina może hamować metabolizm fenytoiny, co może doprowadzić do rozwoju zatrucia fenytoiną. Omeprazol i kwas askorbowy (witamina C) nie wpływają na wchłanianie kwasu acetylosalicylowego.

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią. Po zastosowaniu kwasu acetylosalicylowego mogą wystąpić następujące objawy niepożądane:

• Zaburzenia krwi i układu chłonnego

Zmniejszenie liczby płytek krwi, zmniejszenie liczby czerwonych krwinek wskutek mikrokrwawień z przewodu pokarmowego, zmniejszenie liczby czerwonych krwinek u pacjentów z wrodzonym niedoborem dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej (rzadka choroba dziedziczna), zmniejszenie liczby białych krwinek, zmniejszenie liczby granulocytów obojętnochłonnych, obniżenie liczby granulocytów kwasochłonnych, zwiększone ryzyko krwawień, wydłużenie czasu krzepnięcia krwi, wydłużenie czasu krwawienia.

• Zaburzenia układu immunologicznego

Reakcje nadwrażliwości z objawami klinicznymi i nieprawidłowymi wynikami odpowiednich badań laboratoryjnych takie jak: astma, łagodne do umiarkowanych reakcje obejmujące skórę, układ oddechowy, układ sercowo-naczyniowy z objawami, takimi jak: wysypka, pokrzywka, obrzęk (w tym naczynioruchowy), zaburzenia oddychania i pracy serca, zapalenie błony śluzowej nosa, przekrwienie błony śluzowej nosa i bardzo rzadko ciężkie reakcje, w tym wstrząs anafilaktyczny. Nadwrażliwość na kwas acetylosalicylowy występuje u 0,3% populacji oraz u 20% chorych na astmę oskrzelową lub przewlekłą pokrzywkę. Objawy nadwrażliwości: pokrzywka, a nawet wstrząs mogą wystąpić w ciągu 3 godzin od chwili przyjęcia leku.

• Zaburzenia układu nerwowego

Zawroty głowy i szumy uszne, będące zazwyczaj objawami przedawkowania. Długotrwałe przyjmowanie leków zawierających kwas acetylosalicylowy może być przyczyną bólu głowy, który nasila się podczas przyjmowania kolejnych dawek. Zaburzenia oka Zaburzenia widzenia.

Zaburzenia ucha i błędnika

Szumy uszne, zaburzenia słuchu, odwracalna utrata słuchu, zawroty głowy. Szum i dzwonienie w uszach są pierwszymi objawami zatrucia salicylanami.

• Zaburzenia serca Niewydolność serca.

• Zaburzenia naczyniowe

Wylew krwi do mózgu (szczególnie u pacjentów z niekontrolowanym nadciśnieniem i (lub) jednocześnie stosujących inne leki przeciwzakrzepowe) potencjalnie zagrażający życiu.

• Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia

Obrzęk płuc pochodzenia pozasercowego (występuje głównie w przewlekłym lub ostrym zatruciu), astma oskrzelowa.

• Zaburzenia żołądka i jelit

Niestrawność, zgaga, uczucie pełności w nadbrzuszu, nudności, wymioty, brak łaknienia, bóle brzucha, krwawienia z przewodu pokarmowego, uszkodzenie błony śluzowej żołądka, choroba wrzodowa żołądka lub dwunastnicy, perforacje.

• Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych

Ogniskowa martwica komórek wątrobowych, tkliwość i powiększenie wątroby, szczególnie u pacjentów z młodzieńczym reumatoidalnym zapaleniem stawów, układowym toczniem rumieniowatym, gorączką reumatyczną lub chorobą wątroby w wywiadzie, przemijające zwiększenie aktywności aminotransferaz, fosfatazy alkalicznej i stężenia bilirubiny.

• Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej

Wykwity skórne różnego rodzaju, rzadko pęcherze lub plamica.

Zaburzenia nerek i dróg moczowych

Białkomocz, obecność leukocytów i erytrocytów w moczu, nefropatia z martwicą brodawek nerkowych, śródmiąższowe zapalenie nerek. Długotrwałe przyjmowanie leków przeciwbólowych, szczególnie zawierających kilka substancji czynnych może prowadzić do ciężkiego zaburzenia czynności nerek i niewydolności nerek

Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania

Gorączka. Badania diagnostyczne Kwas acetylosalicylowy może zmieniać wartości następujących parametrów w badaniach analitycznych: Krew: zwiększona aktywność transaminaz (ALAT lub AspAT), fosfatazy alakalicznej, zwiększone stężenie jonów amonowych, bilirubiny, cholesterolu, kinazy kreatynowej, digoksyny, wolnej tyroksyny, dehydrogenazy (DHO), globuliny wiążącej tyroksynę, trójglicerydów, kwasu moczowego i kwasu walproinowego, zwiększone stężenie glukozy (zakłócenie odczytu testu), paracetamolu, białka całkowitego, zmniejszenie stężenia wolnej tyroksyny, glukozy, fenytoiny, TSH, TSH-RH, trójglicerydów, trójjodotyroniny, kwasu moczowego i klirensu kreatyniny, zmniejszona aktywność transaminazy (ALAT) albumin, fosfatazy alakalicznej, cholesterolu, kinazy kreatynowej, oraz dehydrogenazy mleczanowej (LDH) i białka całkowitego. Mocz: zmniejszenie stężenia estriolu, kwasu 5-hydroksyindolooctowego, kwasu 4-hydroksy-3- metoksymigdałowego, estrogenów całkowitych oraz glukozy. Działaniami niepożądanymi spowodowanymi przez fenylefrynę mogą być: Działania niepożądane o nieznanej częstości występowania:

• Zaburzenia metabolizmu i odżywiania

Hiperglikemia (zwiększony poziom cukru we krwi).

• Zaburzenia układu nerwowego

Niepokój ruchowy, lęk, nerwowość, uczucie osłabienia, zawroty głowy, drżenia, bezsenność, drażliwość, ból głowy (po dużych dawkach i może być objawem nadciśnienia tętniczego), po dużych dawkach mogą wystąpić drgawki, parestezje (czucie opatrzne) i psychoza z halucynacjami.

• Zaburzenia serca

Ból i uczucie dyskomfortu w klatce piersiowej, ciężka bradykardia, przyspieszona czynność serca z towarzyszącym zwiększonym oporem naczyń obwodowych, bardziej prawdopodobna u pacjentów w podeszłym wieku oraz z osłabionym krążeniem mózgowym i wieńcowym, indukcja bądź zaostrzenie niewydolności serca związanej z chorobą serca, kołatanie serca (duża dawka).

• Zaburzenia naczyniowe

Nadciśnienie tętnicze (zwykle w przypadku stoswania dużych dawek oraz u osób ze skłonnością), zwężenie naczyń obwodowych prowadzące do centralizacji krążenia (efekt zwężający naczynia jest bardziej prawdopodobny u pacjentów z hipowolemią), marznięcie kończyn, uderzenia krwi do głowy, niedociśnienie. W przypadku długotrwałego stosowania może wystąpić spadek objętości osocza. Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia Duszność, niewydolność oddechowa.

• Zaburzenia żołądka i jelit

Wymioty (duża dawka), nudności.

• Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej

Bladość skóry, nastroszenie włosów, nasilone pocenie się.

• Zaburzenia nerek i dróg moczowych

Zwiększona perfuzja nerkowa i pradwopodobnie zmniejszenie ilości wydalanego moczu, retencja moczu. Badania diagnostyczne Hipokaliemia (zmniejszenie poziomu potasu), kwasica metaboliczna.

Działania niepożądane występujące rzadko (występują rzadziej niż u 1 na 1000 pacjentów, ale częściej niż u 1 na 10 000 pacjentów):

• Zaburzenia serca

Zawał mięśnia sercowego, komorowe zaburzenia rytmu serca. Zaburzenia naczyniowe Obrzęk i krwotok mózgowy (w przypadku stosowania dużych dawek oraz u pacjentów ze skłonnością).

• Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia

Obrzęk płuc (w przypadku stosowania dużych dawek oraz u pacjentów ze skłonnością). Działaniami niepożądanymi spowodowanymi przez chlorfenaminę mogą być:

Działania niepożądane występujące często (występują rzadziej niż u 1 na 10 pacjentów, ale częściej niż u 1 na 100 pacjentów):

• Zaburzenia układu nerwowego

Depresja OUN z objawami takimi, jak: ospałość mogąca prowadzić do głębokiej senności, ból i zawroty głowy, osłabienie zdolności psychomotorycznych, niemożność koncentracji, zmęczenie, drażliwość, nużliwość mięśni, które u niektórych pacjentów ustępują po 2-3 dniach leczenia, dyskinezja twarzy, zaburzenia koordynacji (niezgrabne ruchy), drżenia, parestezje (czucie opatrzne).

• Zaburzenia oka

Niewyraźne widzenie, podwójne widzenie. Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia Suchość w nosie i gardle, zgrubienie błony śluzowej.

• Zaburzenia żołądka i jelit

Suchość ust, utrata apetytu, zaburzenie czucia smaku i zapachu, uczucie dyskomfortu związane z przewodem pokarmowym (nudności, wymioty, dyspepsja, biegunka, zaparcie, ból w nadbrzuszu) mogą zostać ograniczone przez przyjmowanie leku razem z pokarmem.

• Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej 

Nasilone pocenie, wysypki skórne, złuszczające zapalenie skóry, uwrażliwienie na światło, pokrzywka.

• Zaburzenia nerek i dróg moczowych

Retencja moczu, utrudnione oddawanie moczu.

Działania niepożądane występujące niezbyt często (występują rzadziej niż u 1 na 100 pacjentów, ale częściej niż u 1 na 1000 pacjentów) i rzadko (występują rzadziej niż u 1 na 1000 pacjentów, ale częściej niż u 1 na 10 000 pacjentów):

• Zaburzenia krwi i układu chłonnego

Rzadko nieprawidłowy skład krwi (agranulocytoza, leukopenia, anemia aplastyczna, anemia hemolityczna, trompocytopenia), z objawami takimi, jak: nienaturalne krwotoki, ból gardła, znużenie.

• Zaburzenia układu immunologicznego

Reakcje nadwrażliwości, reakcja anafilaktyczna (kaszel, trudności w przełykaniu, gwałtowne bicie serca, świąd, obrzęk powiek, okolic oczu, twarzy, języka, duszność, zmęczenie, itd.), nadwrażliwość na światło, nadwrażliwość krzyżowa na inne leki.

• Zaburzenia psychiczne

Depresja, stany splątania u pacjentów w podeszłym wieku.

• Zaburzenia układu nerwowego

Mialgia, sporadycznie pobudzenie paradoksalne, szczególnie w przypadku stosowania leku w dużych dawkach, u dzieci lub u osób w podeszłym wieku, charakteryzujące się występowaniem lęku, bezsennością, drżeniem, nerwowością, delirium, napadami dragawek lub kołataniem serca.

• Zaburzenia ucha i błędnika

Szumy uszne, ostre zapalenie ucha wewnętrznego.

• Zaburzenia serca

Zwykle związane z przedawkowaniem; zaburzenia rytmu serca, kołatanie serca, tachykardia.

• Zaburzenia naczyniowe

Niedociśnienie, nadciśnienie, obrzęk.

• Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia

Zagęszczenie wydzieliny oskrzeli, uczucie ucisku w klatce piersiowej, świszczący oddech.

• Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych

Rzadziej mogą pojawić się; zastój żółci, zapalenie wątroby oraz inne zaburzenia czynności wątroby (z objawami bolesności brzucha, ciemnym zabarwieniem moczu, itd.).

• Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej

Wypadanie włosów.

• Zaburzenia układu rozrodczego i piersi Impotencja, krwawienia międzymiesiączkowe.

Badania diagnostyczne Chlorfenamina może zaburzać wyniki diagnostycznych testów skórnych z wykorzystaniem alergenów. Zaleca się odstawić lek na co najmniej 3 dni przed rozpoczęciem alergicznych testów skórnych.

Zgłaszanie działań niepożądanych

Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Działania niepożądane można zgłaszać  bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych Al. Jerozolimskie 181C 02-222 Warszawa Tel.: + 48 22 49 21 301 Faks: + 48 22 49 21 309 e-mail: ndl@urpl.gov.pl

Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat bezpieczeństwa stosowania leku.