Loperamid APTEO MED 2 mg, 20 kapsułek twardych

Substancją czynną leku Loperamid APTEO MED jest loperamidu chlorowodorek, substancja o działaniu przeciwbiegunkowym. Lek wydłuża czas przejścia treści pokarmowej przez jelita, zmniejsza wydalanie wody i elektrolitów oraz zmniejsza natychmiastową potrzebę wypróżniania.

Lek Loperamid APTEO MED stosuje się:

• w objawowym leczeniu ostrej biegunki u dorosłych i młodzieży w wieku 12 lat i powyżej;
• w objawowym leczeniu ostrych epizodów biegunki związanych z zespołem jelita drażliwego u osób dorosłych, w wieku 18 lat i powyżej, po wstępnej diagnozie postawionej przez lekarza.

Jeśli po upływie 2 dni nie nastąpiła poprawa lub pacjent czuje się gorzej, należy zwrócić się do lekarza.

Substancją czynną leku jest loperamidu chlorowodorek. Każda tabletka zawiera 2 mg loperamidu chlorowodorku.

Pozostałe składniki to: Skrobia kukurydziana (suszona), laktoza (DCL 21), polisorbat 80, talk, krzemionka koloidalna bezwodna, magnezu stearynian. Otoczka kapsułki: korpus: żelatyna, woda oczyszczona, sodu laurylosiarczan, erytrozyna (E 127), żelaza tlenek czarny (E 172), tytanu dwutlenek (E 171), wieczko: żelatyna, woda oczyszczona, sodu laurylosiarczan, żelaza tlenek żółty (E 172), indygotyna (E 132), tytanu dwutlenek (E 171); tusz: szelak, żelaza tlenek czarny (E 172), potasu wodorotlenek.

Lek Loperamid APTEO MED należy stosować dokładnie tak, jak to opisano w ulotce dla pacjenta lub według zaleceń lekarza. W przypadku wątpliwości należy skontaktować się z lekarzem lub farmaceutą.
Lek Loperamid APTEO MED należy stosować doustnie, popijając płynem.
Dawkowanie
Biegunka może ustąpić po jednej dawce. Wówczas nie należy dłużej stosować leku. Podczas biegunki należy pić więcej płynów niż zwykle. Jest to szczególnie ważne w przypadku młodzieży, osób starszych i pacjentów osłabionych.

Biegunka ostra:
Dorośli i młodzież w wieku powyżej 12 lat
Początkowa dawka to 2 kapsułki (4 mg), a następnie 1 kapsułka (2 mg) po każdym luźnym wypróżnieniu. Maksymalna dawka dobowa nie powinna przekraczać 6 kapsułek (12 mg).
Jeśli w leczeniu ostrej biegunki objawy nasilą się lub nie ustąpią w ciągu 48 godzin po zastosowaniu leku Loperamid APTEO MED, należy przerwać stosowanie leku i skontaktować się z lekarzem.
Objawowe leczenie ostrych epizodów biegunki związanych z zespołem jelita drażliwego:
Dorośli, osoby w wieku 18 lat i powyżej
Początkowo 2 kapsułki (4 mg), a następnie 1 kapsułka (2 mg) po każdym luźnym stolcu lub zgodnie z zaleceniami lekarza. Maksymalna dawka dobowa nie powinna przekraczać 6 kapsułek (12 mg).
W przypadku powtarzających się epizodów biegunki w zespole jelita drażliwego, lek Loperamid APTEO MED można stosować do 2 tygodni, ale przy każdym epizodzie biegunki trwającym dłużej niż 48 godzin należy skonsultować się z lekarzem.

Dzieci
Leku Loperamid APTEO MED nie stosować u dzieci w wieku poniżej 12 lat, ani nie stosować u pacjentów z zespołem jelita drażliwego w wieku poniżej 18 lat.
Stosowanie leku Loperamid APTEO MED u osób w podeszłym wieku

U osób w podeszłym wieku nie jest konieczna modyfikacja dawkowania.

Stosowanie leku Loperamid APTEO MED u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek
U pacjentów z zaburzeniami czynności nerek nie jest konieczna modyfikacja dawkowania.

Stosowanie leku Loperamid APTEO MED u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby
U pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby należy stosować lek pod kontrolą lekarza, ponieważ należy zachować ostrożność i uważnie obserwować, czy nie występują u nich objawy toksyczności ze strony ośrodkowego układu nerwowego.

• Jeśli pacjent ma uczulenie na loperamidu chlorowodorek lub którykolwiek z pozostałych składników leku,
• u dzieci w wieku poniżej 12 lat,
• u pacjentów ze zdiagnozowanym zespołem jelita drażliwego (ang. Irritable Bowel Syndrome – IBS) w wieku poniżej 18 lat,
• u pacjentów z ostrą czerwonką, która charakteryzuje się obecnością krwi w kale i wysoką gorączką,
• u pacjentów z ostrym rzutem wrzodziejącego zapalenia jelita grubego,
• u pacjentów z bakteryjnym zapaleniem jelita cienkiego i okrężnicy wywołanym przez chorobotwórcze bakterie z rodzaju Salmonella, Shigella i Campylobacter,
• u pacjentów z rzekomobłoniastym zapaleniem jelit, związanym z podawaniem antybiotyków o szerokim zakresie działania,
• jeśli pacjent powinien unikać zwolnienia perystaltyki jelit. W takim przypadku istnieje ryzyko wystąpienia ciężkich powikłań, w tym niedrożności jelita grubego, rozszerzenia okrężnicy i toksycznego rozszerzenia okrężnicy. Stosowanie leku Loperamid APTEO MED należy natychmiast przerwać w razie wystąpienia zaparcia, rozdęcia brzucha lub niedrożności jelit.

20 kapsułek twardych

To jest lek. Dla bezpieczeństwa stosuj go zgodnie z ulotką dołączoną do opakowania. Nie przekraczaj maksymalnej dawki leku. W przypadku wątpliwości skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą.

• pacjent ma 40 lat lub więcej i minęło trochę czasu od ostatniego epizodu objawów jelita drażliwego lub jeśli tym razem objawy różnią się od tych występujących poprzednio,
• u pacjenta niedawno wystąpił krwotok z jelita,
• pacjent cierpi na ciężkie zaparcia,
• pacjent ma mdłości lub wymioty,
• u pacjenta wystąpił brak apetytu lub spadek wagi,
• pacjent ma trudności lub odczuwa ból podczas oddawaniu moczu,
• pacjent ma gorączkę,
• pacjent niedawno podróżował za granicę.

To jest lek. Dla bezpieczeństwa stosuj go zgodnie z ulotką dołączoną do opakowania. Zwróć uwagę na przeciwwskazania. W przypadku wątpliwości skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą.

Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza, że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.
Małe ilości loperamidu mogą przenikać do mleka kobiecego, dlatego nie zaleca się stosowania leku w okresie karmienia piersią.
Pacjentki w ciąży lub karmiące piersią powinny skonsultować się z lekarzem w celu ustalenia właściwego leczenia.
Nie badano wpływu leku na płodność.

W przebiegu biegunki leczonej loperamidem mogą wystąpić: ograniczona świadomość, zmęczenie, zawroty głowy lub senność, dlatego też należy zachować ostrożność podczas prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.

Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach stosowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować.
Szczególnie ważne jest poinformowanie lekarza lub farmaceuty o przyjmowaniu:

• rytonawiru (leku stosowanego w leczeniu HIV),
• chinidyny (leku stosowanego w leczeniu nieprawidłowego rytmu serca lub malarii),
• desmopresyny podawanej doustnie (leku stosowanego w leczeniu nadmiernego oddawania moczu),
• itrakonazolu lub ketokonazolu (leków stosowanych w leczeniu infekcji grzybiczych),
• gemfibrozylu (leku stosowanego w leczeniu wysokiego poziomu cholesterolu).

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.
Należy zaprzestać stosowania leku i natychmiast skontaktować się z lekarzem, jeżeli wystąpią poniżej opisane działania niepożądane. Wymagają one natychmiastowego leczenia.
Rzadko (może dotyczyć 1 na 1000 osób):

• reakcje nadwrażliwości, reakcja anafilaktyczna (w tym wstrząs anafilaktyczny), reakcja anafilaktoidalna, obrzęk naczynioruchowy,
• wysypka pęcherzowa, złuszczanie dużych płatów naskórka (w tym zespół Stevensa-Johnsona, toksyczna nekroliza naskórka [zespół Lyella], rumień wielopostaciowy), świąd, pokrzywka,
• utrata świadomości, osłupienie lub obniżony poziom świadomości, zwiększenie napięcia mięśniowego, zaburzenia koordynacji ruchowej.

W przypadku wystąpienia następujących działań niepożądanych, należy zaprzestać stosowania leku i niezwłocznie skontaktować się z lekarzem.
Niezbyt często (może dotyczyć mniej niż 1 na 100 osób):

• wysypka,
• bóle brzucha, dyskomfort w jamie brzusznej, niestrawność, ból w nadbrzuszu

Rzadko (może dotyczyć 1 na 1000 osób):

• zatrzymanie moczu,
• ciężkie zaparcia,
• rozdęcie brzucha,
• zwężenie źrenic oka.

Pozostałe działania niepożądane, które mogą wystąpić podczas stosowania leku:
Często (może dotyczyć mniej niż 1 na 10 osób):

• zaparcia, nudności, wzdęcia z oddawaniem wiatrów
• bóle głowy

Niezbyt często (może dotyczyć mniej niż 1 na 100 osób):

• zawroty głowy, senność,
• wymioty, niestrawność,
• suchość w jamie ustnej

Rzadko (może dotyczyć 1 na 1000 osób):

• zmęczenie.