Candepres HCT 16 mg + 12,5 mg, 30 tabletek (import równoległy Delfarma)

Produkt pochodzi z importu równoległego. Dowiedz się więcej o imporcie równoległym.

Lek Candepres HCT stosowany jest u dorosłych pacjentów w leczeniu wysokiego ciśnienia tętniczego krwi (nadciśnienia tętniczego). Lek zawiera dwie substancje czynne: kandesartan cyleksetyl i hydrochlorotiazyd, które razem obniżają ciśnienie tętnicze krwi.

• Kandesartan cyleksetyl należy do grupy leków zwanych antagonistami receptora angiotensyny II. Powoduje on zmniejszenie napięcia naczyń krwionośnych i ich rozszerzenie, co pomaga w obniżeniu ciśnienia tętniczego krwi.
• Hydrochlorotiazyd należy do grupy leków moczopędnych. Wspomaga on usunięcie z organizmu wody i soli (np. sodu) w moczu, co pomaga w obniżeniu ciśnienia tętniczego krwi.

Candepres HCT wskazany jest w leczeniu samoistnego nadciśnienia tętniczego u dorosłych, u których ciśnienie tętnicze nie jest wystarczająco kontrolowane kandesartanem cyleksetylem lub hydrochlorotiazydem w monoterapii.

Substancjami czynnymi leku są kandesartan cyleksetyl i hydrochlorotiazyd. Każda tabletka zawiera 16 mg kandesartanu cyleksetylu i 12,5 mg hydrochlorotiazydu.

Pozostałe składniki to: laktoza jednowodna, skrobia kukurydziana, powidon K30, karagen, kroskarmeloza sodowa, magnezu stearynian, żelaza tlenek czerwony (E172) i żelaza tlenek żółty (E172).

• Zalecaną dawką leku Candepres HCT jest jedna tabletka raz na dobę.
• Tabletkę należy połknąć popijając wodą.
• Należy starać się przyjmować lek codziennie o tej samej porze. W ten sposób łatwiej pamiętać o przyjmowaniu leku.

Lek Candepres HCT należy zawsze przyjmować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty. Ważne, aby przyjmować Candepres HCT każdego dnia.

• jeśli pacjent ma uczulenie na kandesartan cyleksetyl, hydrochlorotiazyd lub na którykolwiek z pozostałych składników tego leku;
• jeśli pacjent ma uczulenie na leki z grupy sulfonamidów. W razie wątpliwości należy poradzić się lekarza;
• jeśli pacjent ma ciężką chorobę wątroby lub zwężenie dróg żółciowych (utrudnienie odprowadzania żółci z pęcherzyka żółciowego);
• jeśli pacjent ma ciężkie zaburzenia czynności nerek;
• jeśli pacjentka jest w ciąży dłużej niż 3 miesiące (lepiej unikać również przyjmowania leku Candepres HCT we wczesnym okresie ciąży);
• jeśli u pacjenta stwierdzono kiedykolwiek dnę moczanową;
• jeśli we krwi pacjenta utrzymuje się małe stężenie potasu;
• jeśli we krwi pacjenta utrzymuje się duże stężenie wapnia;
• jeśli pacjent choruje na cukrzycę lub ma zaburzenia czynności nerek i przyjmuje lek zmniejszający ciśnienie tętnicze, zawierający aliskiren.

Jeśli pacjent nie jest pewien, czy którekolwiek z powyższych stwierdzeń go dotyczy, powinien przed zastosowaniem leku Candepres HCT poradzić się lekarza lub farmaceuty.

Opakowanie leku Candepres HCT zawiera 30 tabletek oraz ulotkę.

Przed rozpoczęciem stosowania leku Candepres HCT należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą, jeśli:

• pacjent ma zaburzenia czynności serca, wątroby lub nerek,
• pacjent przebył niedawno zabieg przeszczepienia nerki,
• u pacjenta występują obecnie lub występowały niedawno ciężkie wymioty lub biegunka,
• u pacjenta stwierdzono chorobę nadnerczy (o nazwie zespół Conna lub pierwotny hiperaldosteronizm),
• pacjent choruje na cukrzycę,
• u pacjenta rozpoznano kiedykolwiek chorobę o nazwie toczeń rumieniowaty układowy (TRU),
• pacjent ma niskie ciśnienie tętnicze krwi,
• pacjent przebył w przeszłości udar mózgu,
• pacjent miał w przeszłości alergię lub astmę oskrzelową,
• pacjent przyjmuje którykolwiek z wymienionych leków stosowanych w leczeniu wysokiego ciśnienia tętniczego krwi:

- inhibitor ACE (np. enalapryl, lizynopryl, ramipryl), zwłaszcza jeśli pacjent ma chorobę nerek spowodowaną cukrzycą,

- aliskiren;

• w przeszłości u pacjenta wystąpił nowotwór złośliwy skóry lub jeśli w trakcie leczenia pojawi się nieoczekiwana zmiana skórna. Leczenie hydrochlorotiazydem, zwłaszcza dużymi dawkami przez dłuższy czas, może zwiększyć ryzyko niektórych rodzajów nowotworów złośliwych skóry i warg (nieczerniakowy nowotwór złośliwy skóry). Podczas przyjmowania leku Candepres HCT należy chronić skórę przed działaniem światła słonecznego i promieniowaniem UV;
• u pacjenta wystąpiło osłabienie wzroku lub ból oka. Mogą być to objawy gromadzenia się płynu w unaczynionej błonie otaczającej oko (nadmiernego nagromadzenia płynu między naczyniówką a twardówką) lub zwiększenia ciśnienia we wnętrzu oka – mogą one wystąpić w przedziale od kilku godzin do tygodni od przyjęcia leku Candepres HCT, a nieleczone mogą prowadzić do trwałej utraty wzroku. Większe ryzyko rozwoju takich zaburzeń może występować u pacjenta, który miał wcześniej uczulenie na penicylinę lub sulfonamidy;
• pacjentka przypuszcza, że jest w ciąży (lub że mogła zajść w ciążę). Nie zaleca się stosowania leku Candepres HCT we wczesnym okresie ciąży i nie wolno go przyjmować po 3. miesiącu ciąży, gdyż stosowany w tym czasie może bardzo zaszkodzić dziecku.

Lekarz może zlecić regularne kontrolowanie czynności nerek, ciśnienia tętniczego i stężenia elektrolitów (np. potasu) we krwi pacjenta.

Jeśli pacjent ma którekolwiek z wymienionych zaburzeń, lekarz może zlecić mu częstsze wizyty kontrolne i wykonanie pewnych badań.

Jeśli pacjent ma być operowany, powinien poinformować lekarza lub dentystę o stosowaniu leku Candepres HCT, gdyż jego połączenie z niektórymi lekami stosowanymi podczas znieczulenia ogólnego może spowodować nadmierne zmniejszenie ciśnienia tętniczego krwi.

Candepres HCT może zwiększyć wrażliwość skóry na światło słoneczne.

Candepres HCT zawiera laktozę. Jeśli u pacjenta stwierdzono nietolerancję niektórych cukrów, przed zastosowaniem tego leku należy skontaktować się z lekarzem.

Candepres HCT zawiera sód. Lek zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu na tabletkę, to znaczy lek uznaje się za „wolny od sodu”.

• Jeśli pacjentka przypuszcza, że jest w ciąży (lub że mogła zajść w ciążę), musi poinformować o tym lekarza. Lekarz zazwyczaj doradza pacjentce przerwanie stosowania leku Candepres HCT przed zajściem w ciążę lub niezwłocznie po stwierdzeniu ciąży i zaleca przyjmowanie w zamian innego leku. Nie zaleca się stosowania leku Candepres HCT we wczesnym okresie ciąży i nie wolno go przyjmować po 3. miesiącu ciąży, gdyż stosowany w tym czasie może bardzo zaszkodzić dziecku.
• Jeśli pacjentka karmi lub planuje karmienie piersią, powinna poinformować o tym lekarza. Candepres HCT nie jest zalecany w okresie karmienia piersią, dlatego pacjentkom, które chcą karmić dziecko (zwłaszcza noworodka lub wcześniaka) lekarz może zalecić inne leczenie.

Niektórzy pacjenci podczas stosowania leku Candepres HCT mogą odczuwać zmęczenie lub zawroty głowy. W takim przypadku nie należy prowadzić pojazdów, posługiwać się żadnymi narzędziami ani obsługiwać żadnych maszyn.

Candepres HCT może wpływać na sposób działania niektórych leków, a także inne leki mogą wpływać na sposób działania leku Candepres HCT. Jeśli pacjent stosuje niektóre leki, konieczne może być przeprowadzanie od czasu do czasu przez lekarza badań krwi.

Należy zwłaszcza powiedzieć o przyjmowaniu któregokolwiek z następujących leków, gdyż lekarz może zmienić dawkę leku i (lub) zalecić inne środki ostrożności:

• inhibitor ACE lub aliskiren;
• inne leki zmniejszające ciśnienie tętnicze krwi, w tym leki beta-adrenolityczne, leki zawierające aliskiren, diazoksyd i inhibitory konwertazy angiotensyny (ACE), takie jak enalapryl, kaptopryl, lizynopryl lub ramipryl;
• leki regulujące rytm serca (leki przeciwarytmiczne), takie jak digoksyna i leki beta-adrenolityczne;
• niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ), takie jak ibuprofen, naproksen, diklofenak, celekoksyb lub etorykoksyb (leki stosowane w leczeniu bólu i zapalenia);
• kwas acetylosalicylowy (w dawce większej niż 3 g dziennie), lek stosowany w leczeniu bólu i zapalenia;
• preparaty potasu lub zamienniki soli kuchennej zawierające potas (leki zwiększające ilość potasu we krwi);
• heparyna (lek rozrzedzający krew);
• leki moczopędne;
• lit (lek stosowany w leczeniu zaburzeń psychicznych);
• leki, na których działanie może mieć wpływ stężenie potasu we krwi, takie jak niektóre leki przeciwpsychotyczne;
• leki stosowane w celu zmniejszenia stężenia cholesterolu, takie jak kolestypol lub kolestyramina (leki z rodzaju żywic, zmniejszające stężenie tłuszczów);
• preparaty wapnia lub witaminy D;
• leki przeciwcholinergiczne, takie jak atropina i biperyden;
• amantadyna (lek stosowany w leczeniu choroby Parkinsona lub ciężkich zakażeń wirusowych);
• barbiturany (rodzaj leków uspokajających, stosowanych również w leczeniu padaczki);
• leki stosowane w leczeniu raka;
• steroidy, takie jak prednizolon;
• hormon przysadki (ACTH);
• leki przeciwcukrzycowe (doustne lub insulina);
• leki przeczyszczające;
• amfoterycyna (lek stosowany w leczeniu zakażeń grzybiczych);
• karbenoksolon (lek stosowany w leczeniu choroby przełyku lub choroby wrzodowej);
• penicylina lub kotrimoksazol, znany również jako trimetoprym z sulfametoksazolem (antybiotyki);
• cyklosporyna, lek stosowany w celu zapobiegania odrzuceniu przeszczepionego narządu;
• inne leki, które mogą spowodować nasilenie działania przeciwnadciśnieniowego, takie jak baklofen (lek zmniejszający napięcie mięśni), amifostyna (stosowana w leczeniu raka) i niektóre leki przeciwpsychotyczne.

Jak każdy lek, lek Candepres HCT może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią. Ważne, aby pacjent wiedział o możliwości wystąpienia tych działań. Niektóre z nich mogą być wywołane przez kandesartan cyleksetyl, a niektóre przez hydrochlorotiazyd.

W razie wystąpienia którejkolwiek z wymienionych niepożądanych reakcji alergicznych należy natychmiast odstawić lek i zwrócić się o pomoc medyczną:

• trudności w oddychaniu z obrzękiem twarzy, warg, języka i (lub) gardła, albo bez takiego obrzęku;
• obrzęk twarzy, warg, języka i (lub) gardła, który może spowodować trudności w połykaniu;
• silny świąd skóry (z wypukłymi wykwitami na skórze).

Candepres HCT może spowodować zmniejszenie liczby białych krwinek. Możliwe jest osłabienie odporności pacjenta na zakażenie z możliwością wystąpienia zmęczenia, zakażenia lub gorączki. W takim przypadku należy skontaktować się z lekarzem. Lekarz może sporadycznie wykonać badanie krwi pacjenta w celu sprawdzenia, czy Candepres HCT nie spowodował zmian we krwi (agranulocytoza).

Inne możliwe działania niepożądane:

Częste (mogą występować rzadziej niż u 1 na 10 osób):

• zmiany wyników badań krwi:

- zmniejszone stężenie sodu we krwi. Jeśli jest ono znaczne, pacjent może odczuwać osłabienie, brak energii lub kurcze mięśni;

- zwiększone lub zmniejszone stężenie potasu we krwi, zwłaszcza u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek lub niewydolnością serca. Jeśli zaburzenia te są znaczne, pacjent może odczuwać zmęczenie, osłabienie, nieregularne bicie serca lub mrowienie;

- zwiększone stężenie cholesterolu, cukru lub kwasu moczowego we krwi.

• obecność cukru w moczu;
• odczucie zawrotów głowy/wirowania lub osłabienia;
• ból głowy;
• zakażenie dróg oddechowych.

Niezbyt częste (mogą występować rzadziej niż u 1 na 100 osób):

• niskie ciśnienie tętnicze, które może spowodować uczucie omdlewania lub zawroty głowy;
• utrata apetytu, biegunka, zaparcie, podrażnienie żołądka;
• wysypka skórna, pokrzywka, wysypka w wyniku nadwrażliwości na światło słoneczne.

Rzadkie (mogą występować rzadziej niż u 1 na 1000 osób):

• żółtaczka (zażółcenie skóry lub białkówek oczu). W takim przypadku należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem;
• wpływ na czynność nerek, zwłaszcza u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek lub niewydolnością serca;
• zaburzenia snu, depresja, niepokój ruchowy;
• mrowienie lub kłucie w rękach lub nogach;
• krótkotrwałe nieostre widzenie;
• zaburzenia rytmu serca;
• trudności w oddychaniu (w tym zapalenie płuc, obecność płynu w płucach);
• wysoka temperatura (gorączka);
• zapalenie trzustki, które powoduje umiarkowany lub silny ból brzucha;
• kurcze mięśni;
• uszkodzenie naczyń krwionośnych, które powoduje wystąpienie czerwonych lub fioletowych plamek na skórze;
• zmniejszenie liczby krwinek czerwonych lub białych albo płytek krwi, z możliwością wystąpienia zmęczenia, zakażenia, gorączki lub łatwego powstawania siniaków;
• ciężka, szybko rozwijająca się wysypka z powstawaniem pęcherzy lub łuszczeniem się skóry, a także możliwością powstawania pęcherzy w jamie ustnej.

Bardzo rzadkie (mogą występować rzadziej niż u 1 na 10 000 osób):

• obrzęk twarzy, warg, języka i (lub) gardła;
• świąd;
• ból pleców, bóle stawów i mięśni;
• zmiany czynności wątroby, w tym zapalenie wątroby. Możliwe jest wystąpienie zmęczenia, zażółcenia skóry i białkówek oczu oraz objawów przypominających grypę;
• kaszel;
• nudności.

Częstość nieznana (nie może być określona na podstawie dostępnych danych):

• nagła krótkowzroczność;
• osłabienie wzroku lub ból oczu na skutek podwyższonego ciśnienia (możliwe objawy gromadzenia się płynu w unaczynionej błonie otaczającej oko — nadmiernego nagromadzenia płynu między naczyniówką a twardówką — lub ostrej jaskry zamkniętego kąta);
• uogólniony i skórny toczeń rumieniowaty (zaburzenie alergiczne, które powoduje gorączkę, ból stawów, wysypkę, np. z zaczerwienieniem, powstawaniem pęcherzy, złuszczaniem się skóry i powstawaniem guzków);
• nowotwory złośliwe skóry i warg (nieczerniakowe nowotwory złośliwe skóry).