Neosine duo, 1000 mg + 6,25 mg Zn2+, 10 tabletek

Neosine duo zawiera dwie substancje czynne: inozyny pranobeks i cynku glukonian. Inozyny pranobeks działa przeciwwirusowo i zwiększa odporność organizmu (pobudza czynność układu odpornościowego). Cynk wspomaga system odpornościowy organizmu, ma działanie przeciwzapalne i przeciwwirusowe.

Lek jest wskazany do stosowania u dorosłych i dzieci w wieku powyżej 8 lat.

• Wspomagająco u osób o obniżonej odporności, w przypadku nawracających infekcji górnych dróg oddechowych.

• W leczeniu opryszczki warg i skóry twarzy wywołanej przez wirus opryszczki pospolitej (Herpes simplex).

• Lek stosuje się w stanach zwiększonego zapotrzebowania na cynk, występującego w wyżej wymienionych wskazaniach.

Ten lek należy zawsze przyjmować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

Lek należy stosować doustnie.

Zalecana dawka

Zalecana dawka inozyny pranobeksu to 50 mg na kg masy ciała na dobę.

Dorośli, w tym osoby w podeszłym wieku (powyżej 65 lat):

Zwykle 1 tabletka 3 razy na dobę. Nie należy przyjmować więcej niż 4 tabletki na dobę. Dawka maksymalna wynosi 4 g inozyny pranobeksu na dobę.

Dzieci w wieku powyżej 8 lat:

Zwykle ½ tabletki 3-4 razy na dobę, zgodnie z poniższą tabelą:

Czas trwania leczenia

W przypadku wystąpienia infekcji ważne jest rozpoczęcie leczenia tuż po pojawieniu się pierwszych objawów. Leczenie zwykle trwa od 5 do 14 dni. Zaleca się, aby po ustąpieniu objawów choroby przyjmować lek jeszcze przez 1 do 2 dni.

U dzieci i młodzieży o obniżonej odporności

Lek należy stosować przez 10 dni w miesiącu, przez kolejne 3 miesiące.

Kiedy nie przyjmować leku Neosine duo:

• jeśli pacjent ma uczulenie na substancje czynne (inozyny pranobeks lub cynku glukonian) lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku. Objawami reakcji alergicznej mogą być: wysypka skórna, świąd, trudności w oddychaniu, obrzęk twarzy, warg, gardła lub języka;

• jeśli pacjent ma aktualnie napad dny moczanowej (silny ból stawu z obrzękiem i zaczerwienieniem skóry lub też w obrębie dużych stawów dochodzi do wystąpienia wysięku) lub badania wykazały zwiększone stężenie kwasu moczowego we krwi.

Przed rozpoczęciem przyjmowania Neosine duo należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą:

• jeśli pacjent miał napady dny moczanowej lub zwiększone stężenie kwasu moczowego - lek może powodować przemijające zwiększenie stężenia kwasu moczowego we krwi i w moczu;

• jeśli pacjent miał kamicę nerkową;

• jeśli pacjent ma zaburzenia czynności nerek - podczas stosowania leku Neosine duo lekarz będzie regularnie badał krew i kontrolował pracę nerek;

• jeśli leczenie jest długotrwałe (trwa 3 miesiące lub dłużej), lekarz zleci regularne badania krwi oraz pracy nerek i wątroby.

Lek Neosine duo zawiera skrobię pszeniczną i sód

Skrobia pszeniczna

Ten lek zawiera bardzo małe ilości glutenu (pochodzącego ze skrobi pszenicznej) i określa się jako „bezglutenowy”. W związku z tym jest bardzo mało prawdopodobne, aby spowodowało to jakiekolwiek problemy u pacjentów z chorobą trzewną (celiaklią).

Jedna tabletka zawiera nie więcej niż 5 mikrogramów glutenu.

Leku nie powinni stosować pacjenci z alergią na pszenicę (inną niż choroba trzewna).

Sód

Lek zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu w jednej tabletce, to znaczy lek uznaje się za „wolny od sodu”.

Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Nie należy przyjmować leku Neosine duo w okresie ciąży i karmienia piersią. Lekarz oceni, czy korzyści ze stosowania leku przewyższają potencjalne ryzyko.

Lek może wpływać na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn. Jeśli wystąpi ból głowy, zawroty głowy lub uczucie senności, nie należy prowadzić pojazdów, obsługiwać maszyn, ani wykonywać innych czynności wymagających koncentracji.

W przypadku przyjęcia większej niż zalecana dawki leku, należy skontaktować się z lekarzem lub farmaceutą.

Objawy przedawkowania: zaburzenia żołądkowo-jelitowe, metaliczny smak na języku, ból brzucha, nudności, wymioty, senność, ból głowy, niedokrwistość (zmniejszona liczba krwinek czerwonych) oraz zawroty głowy.

Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować.

Szczególnie należy powiedzieć lekarzowi, jeśli pacjent stosuje:

• leki do leczenia dny moczanowej (np. allopurynol lub inne inhibitory oksydazy ksantynowej);

• leki zwiększające wydalanie kwasu moczowego, w tym leki moczopędne (zwiększające wytwarzanie moczu), np. furosemid, torasemid, kwas etakrynowy, hydrochlorotiazyd, chlortalidon, indapamid;

• leki hamujące czynność układu odpornościowego (tak zwane leki immunosupresyjne, stosowane u pacjentów po przeszczepieniu narządów lub w atopowym zapaleniu skóry);

• azydotymidynę (lek stosowany w leczeniu choroby AIDS);

• sole żelaza i wapnia, ponieważ mogą zmniejszać wchłanianie cynku, a duże dawki cynku mogą zmniejszać wchłanianie żelaza i miedzi;

• substancje chelatujące (leki stosowane np. w zatruciu ołowiem, jak D-penicylamina);

• tetracykliny, ofloksacynę i inne chinoliny (antybiotyki stosowane w leczeniu zakażeń, np. norfloksacyna, cyprofloksacyna), ponieważ cynk pogarsza ich przyswajanie. Z tego powodu należy zachować co najmniej 3-godzinny odstęp między przyjęciem leku Neosine duo a wymienionych leków;

• kwas acetylosalicylowy (substancja występująca w lekach stosowanych w celu obniżenia gorączki);

• ibuprofen lub indometacynę (leki przeciwbólowe należące do grupy niesteroidowych leków przeciwzapalnych – NLPZ);

• tiazydowe leki moczopędne (leki zwiększające wytwarzanie moczu);

• kortykosteroidy (leki stosowane m.in. w leczeniu choroby reumatycznej);

• inne leki i (lub) suplementy diety zawierające wapń, żelazo i miedź;

• produkty mleczne zmniejszają wchłanianie cynku.

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

Mogą wystąpić następujące działania niepożądane

Często (u 1 do 10 na 100 pacjentów):

• przemijające zwiększenie stężenia kwasu moczowego we krwi i w moczu;

• zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych lub stężenia azotu mocznikowego we krwi;

• nudności z wymiotami lub bez;

• ból brzucha;

• swędzenie, wysypka skórna;

• ból głowy lub zawroty głowy;

• zmęczenie, złe samopoczucie;

• bóle stawów.

Niezbyt często (występują u 1 do 10 na 1 000 pacjentów):

• biegunka;

• zaparcia;

• nerwowość;

• senność lub trudności w zasypaniu (bezsenność);

• wydalenie dużej ilości moczu (wielomocz).

Bardzo rzadko (występują u mniej niż 1 na 10 000 pacjentów):

Na początku leczenia, sole cynku mogą powodować niestrawność. Objawy te występują częściej, jeśli cynk przyjmowany jest na pusty żołądek. Objawy ustępują szybko po zaprzestaniu stosowania leku.

Zgłaszanie działań niepożądanych

Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie.
Działania niepożądane można zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych

Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa

Tel.: + 48 22 49 21 301 Faks: + 48 22 49 21 309

e-mail: ndl@urpl.gov.pl

Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.
Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat bezpieczeństwa stosowania leku.