Fervex D, granulat do sporządzania roztworu doustnego, 8 saszetek

• Substancjami czynnymi leku są: paracetamol 500 mg, kwas askorbowy 200 mg, maleinian feniraminy 25 mg.
• Pozostałe składniki to: mannitol, kwas cytrynowy bezwodny, powidon, magnezu cytrynian bezwodny, aspartam (E951), aromat cytrynowy. Aromat cytrynowy: składniki aromatyzujące (alfa-pinen, beta-pinen, sabinen, mircen, limonen, gamma-terpinen, para-cymen, linalol, neral, geranial, octan geranylu, geraniol), triacetyna (E1518), modyfikowana skrobia kukurydziana (E1450), guma arabska (E414), etanol.

Nie należy stosować leku FERVEX D, jeśli występuje:

• Nadwrażliwość (uczulenie) na substancje czynne lub którąkolwiek z substancji pomocniczych.
• Ciężka niewydolność wątroby lub nerek.
• Jaskra z wąskim kątem.
• Rozrost gruczołu krokowego z towarzyszącą retencją moczu.
• Dzieci w wieku poniżej 15 lat.
• Fenyloketonuria, ze względu na zawartość aspartamu.

To jest lek. Dla bezpieczeństwa stosuj go zgodnie z ulotką dołączoną do opakowania. Nie przekraczaj maksymalnej dawki leku. W przypadku wątpliwości skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą.

Zachować szczególną ostrożność stosując FERVEX D:
Bez zalecenia lekarza nie stosować dłużej niż 5 dni.
Ryzyko wystąpienia uzależnienia, głównie psychicznego, obserwowane jest głównie w przypadku stosowania dawek większych niż zalecane oraz w przypadku długotrwałego leczenia.
Aby uniknąć ryzyka przedawkowania, należy sprawdzić czy inne przyjmowane leki nie zawierają paracetamolu. U osób dorosłych o masie ciała większej niż 50 kg, CAŁKOWITA DAWKA DOBOWA PARACETAMOLU NIE MOŻE BYĆ WIĘKSZA NIŻ 4 GRAMY.
Picie napojów alkoholowych lub przyjmowanie środków uspokajających (zwłaszcza barbituranów) nasila działanie uspokajające leków przeciwhistaminowych, dlatego należy unikać jednoczesnego ich przyjmowania.
Szczególne ryzyko uszkodzenia wątroby istnieje u pacjentów głodzonych i regularnie pijących alkohol.
Paracetamol należy stosować ostrożnie u pacjentów z niedoborem dehydrogenazy glukozo- 6-fosforanowej (G-6-PD).

Stosowanie leku FERVEX D z jedzeniem i piciem:
Nie ma przeciwwskazań.

Stosowanie leku FERVEX D u dzieci:
Lek może być stosowany u dzieci powyżej 15 lat.

Stosowanie leku FERVEX D u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek i (lub) wątroby:
Należy zachować ostrożność w przypadku podawania leku u osób z zaburzeniami czynności nerek ( patrz punkt 3 „Jak stosować lek FERVEX D”).

Stosowanie leku FERVEX D u pacjentów w podeszłym wieku:
Nie ma przeciwwskazań.

Ciąża:
Przed zastosowaniem leku należy poradzić się lekarza.
Nie zaleca się stosowania leku w czasie ciąży.

Karmienie piersią:
Przed zastosowaniem leku należy poradzić się lekarza.
Nie zaleca się stosowania leku w okresie karmienia.

Prowadzenie pojazdów i obsługa maszyn:
Podczas przyjmowania leku może wystąpić senność wpływająca na sprawność psychofizyczną osób prowadzących pojazdy mechaniczne i obsługujących urządzenia mechaniczne.

Ważne informacje o niektórych składnikach leku FERVEX D:
Nie stosować u chorych na fenyloketonurię, ze względu na zawartość aspartamu.

Stosowanie innych leków:
Należy poinformować lekarza o wszystkich przyjmowanych ostatnio lekach, nawet tych, które wydawane są bez recepty.

Ze względu na zawartość feniraminy

Niezalecane połączenia:

• alkohol (ze względu na zawartość feniraminy): Alkohol nasila działanie uspokajające większości leków przeciwhistaminowych – antagonistów receptora H1. Zmiany w zdolności skupienia uwagi mogą zaburzać zdolność prowadzenia pojazdów i obsługi urządzeń mechanicznych w ruchu.

Należy unikać przyjmowania napojów alkoholowych lub leków zawierających alkohol.

Połączenia, które należy stosować ostrożnie

• inne leki o działaniu uspokajającym (ze względu na zawartość feniraminy): pochodne morfiny (leki przeciwbólowe, przeciwkaszlowe) neuroleptyki, barbiturany, benzodiazepiny, leki przeciwlękowe inne niż benzodiazepiny (np. meprobamat), leki nasenne, leki przeciwdepresyjne o działaniu uspokajającym (amitryptylina, doksepina, mianseryna, mirtazapina, trimipramina), leki przeciwhistaminowe blokujące receptor H1 o działaniu uspokajającym, leki przeciwnadciśnieniowe o działaniu ośrodkowym, baklofen i talidomid.

Zwiększone hamowanie ośrodkowego układu nerwowego, a związane z tym zmiany w zdolności skupienia uwagi mogą zaburzać zdolność prowadzenia pojazdów i obsługi urządzeń mechanicznych w ruchu.

• inne leki o działaniu atropinowym (ze względu na zawartość feniraminy): leki przeciwdepresyjne o budowie podobnej do imipraminy, większość leków przeciwhistaminowych blokujących receptor H1, antycholinergiczne leki przeciwparkinsonowskie, leki atropinopodobne o działaniu przeciwskurczowym, dizopiramid, neuroleptyki z grupy pochodnych fenotiazyny, klozapina.

Sumowanie się działań niepożądanych atropinopodobnych, takich jak zatrzymanie moczu, zaparcia i suchość w jamie ustnej.

Ze względu na zawartość paracetamolu

• Salicylamid wydłuża czas wydalania paracetamolu.
• Ryfampicyna, leki przeciwpadaczkowe, leki nasenne z grupy barbituranów i inne leki indukujące enzymy mikrosomalne stosowane łącznie z paracetamolem zwiększają ryzyko uszkodzenia wątroby.
• Kofeina nasila działanie przeciwbólowe i przeciwgorączkowe paracetamolu.
• Jednoczesne stosowanie dużych dawek paracetamolu i niesteroidowych leków przeciwzapalnych może zwiększać ryzyko wystąpienia zaburzeń czynności nerek
• Paracetamol nasila działanie doustnych leków przeciwzakrzepowych z grupy kumaryny.
• Paracetamol stosowany z inhibitorami MAO może wywołać stan pobudzenia i wysoką gorączkę.
• Wpływ na wykonywane badania laboratoryjne: podawanie paracetamolu może mieć wpływ na wyniki badania poziomu kwasu moczowego we krwi wykonywanego metodą obejmującą zastosowanie kwasu fosforo-wolframowego; jak również na badanie poziomu glukozy metodą oksydazowo - peroksydazową.

Ze względu na zawartość kwasu askorbowego

Kwas askorbowy:

• może zmniejszać skuteczność warfaryny i stężenie flufenazyny w osoczu,
• zmniejsza pH moczu, co może mieć wpływ na wydalanie innych, równocześnie stosowanych leków.