Diclofenacum Fastum żel 50 g

Diclofenacum Fastum żel 50 g, lek o działaniu przeciwbólowym, przeciwzapalnym, przeciwobrzękowym. Lek działa kojąco i chłodząco na skórę.

Młodzież powyżej 14 lat, do krótkotrwałego stosowania w: miejscowym, objawowym leczeniu bólu w ostrych słuczeniach, skręceniach albo nadwyrężeniach wywołanych tępymi urazami.

Miejscowe, objawowe leczenie bólu oraz innych objawów zapalenia w:

• urazach ścięgien, więzadeł, mięśni i stawów, np. z powodu zwichnięcia, stłuczenia i siniaków;

• ograniczonych postaciach stanów zapalnych tkanek miękkich;

• w łagodnej postaci choroby zwyrodnieniowej stawów.

Nałożyć lek na skórę , rozprowadzć w miejscu bólu i delikatnie wmasować do całkowitego wchłonięcia.

Ilość żelu zależy od rozmiarów bolącego miejsca.

Lek należy stosować od 3 do 4 razy na dobę.

Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą.

Nadwrażliwość na inne niesteroidowe leki przeciwzapalne i kwas acetylosalicylowy.

Pacjenci, u których napady astmy, pokrzywka, czy ostre zapalenie błony śluzowej nosa są wywoływane przez kwas acetylosalicylowy lub inne niesteroidowe leki przeciwzapalne (NPLZ).

Lek należy stosować tylko na nieuszkodzoną, niezainfekowaną powierzchnię skóry, nie stosować na zranienia i otwarte rany.

W przypadku miejscowego stosowania diklofenaku na duże powierzchnie skóry lub podczas stosowania długotrwałego nie można wykluczyć możliwości wystąpienia ogólnoustrojowych działań niepożądanych. Należy unikać kontaktu żelu z oczami i błonami śluzowymi, nigdy nie należy stosować doustnie. Przerwać leczenie, jeśli po zastosowaniu produktu leczniczego pojawi się wysypka.

Produkt leczniczy może być stosowany z nieokluzyjnymi bandażami, ale nie należy stosować go z nieprzepuszczającymi powietrza opatrunkami okluzyjnymi.

Pacjenci z czynną lub w wywiadzie chorobą wrzodową. W pojedynczych przypadkach u pacjentów, u których stwierdzono czynną lub w wywiadzie chorobę wrzodową istnieje prawdopodobieństwo wystąpienia krwawienia z przewodu pokarmowego.

Jak inne produkty lecznicze hamujące aktywność syntetazy prostaglandyn, diklofenak i inne NLPZ mogą przyspieszać skurcz oskrzeli, jeśli podawany jest pacjentom, u których występuje lub występowała w wywiadzie astma oskrzelowa.

Produkt leczniczy zawiera glikol propylenowy, który może powodować podrażnienie skóry.

Ponadto, podczas leczenia i dwa tygodnie po zakończeniu leczenia, należy unikać bezpośredniego światła słonecznego (również solarium).

Ogólnoustrojowe stężenie diklofenaku jest niższe po podaniu miejscowym niż doustnym. W oparciu o doświadczenia dotyczące stosowania NLPZ i ich działanie ogólnoustrojowe zaleca się uwzględnić poniższe informacje

Hamowanie syntezy prostaglandyn może mieć niekorzystny wpływ na ciążę i (lub) rozwój zarodka lub płodu. Dane pochodzące z badań epidemiologicznych sugerują, że po zastosowaniu inhibitora syntezy prostaglandyn we wczesnym okresie ciąży, istnieje zwiększone ryzyko wystąpienia poronień, zniekształceń budowy serca i wytrzewień.

Następuje zwiększenie ryzyka zniekształceń naczyniowo-sercowych z mniej niż 1%, aż do około 1,5%.

Uważa się, że ryzyko to zwiększa się wraz ze zwiększeniem dawki i czasem trwania terapii.

U zwierząt podanie inhibitora syntezy prostaglandyn jest przyczyną zwiększonej ilości poronień przed i po zagnieżdżeniu się komórki jajowej oraz zwiększoną śmiertelność zarodków i płodów. Ponadto, zwiększone występowanie różnych zniekształceń, łącznie z sercowo-naczyniowymi, zaobserwowano u zwierząt przyjmujących inhibitory syntezy prostaglandyn w okresie organogenezy.

Podczas pierwszego i trzeciego trymestru ciąży nie należy stosować diklofenaku, chyba że jest to bezwzględnie konieczne. Jeśli diklofenak jest stosowany przez kobiety planujące ciążę lub w pierwszym i drugim trymestrze ciąży należy stosować dawkę możliwie najmniejszą, a okres leczenia jak najkrótszy.

W trzecim trymestrze ciąży wszystkie inhibitory syntezy prostaglandyn mogą narazić płód na:

• działanie toksyczne na układ krążenia i oddechowy (z powodu przedwczesnego zamknięcia przewodu tętniczego i nadciśnienie płucnego);

• zaburzenia czynności nerek, co może prowadzić do niewydolności nerek z małowodziem.

matkę i noworodka, pod koniec ciąży, na:

• możliwe wydłużenie czasu krwawienia, hamowanie agregacji płytek, która może wystąpić nawet podczas stosowania bardzo małych dawek;

• zahamowanie skurczów macicy skutkujące opóźnionym lub przedłużonym porodem.

Dlatego też stosowanie diklofenaku jest przeciwwskazane w trzecim trymestrze ciąży.

Karmienie piersią

Jak inne NLPZ diklofenak przenika do mleka matki w małych ilościach. Jednakże, po zastosowaniu dawek terapeutycznych produktu leczniczego VIKLAREN, nie przewiduje się wpływu na karmione piersią dziecko. Z powodu braku kontrolowanych badań dotyczących kobiet karmiących piersią, stosowanie produktu leczniczego przez kobiety w okresie laktacji może odbywać się jedynie za zgodą lekarza. W przypadku uzasadnionej konieczności stosowania w okresie laktacji, nie należy stosować produktu na piersi karmiących kobiet ani na duże powierzchnie skóry lub długotrwale (patrz punkt 4.4).

VIKLAREN nie ma wpływu na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn po podaniu miejscowym na skórę.

Po podaniu na skórę, ilość diklofenaku, która ulega wchłonięciu do krążenia ogólnego jest niewielka.

Z tego powodu prawdopodobieństwo wystąpienia interakcji z innymi lekami jest nieznaczne.

Zakażenia i zarażenia pasożytnicze:

• Bardzo rzadko: wysypka grudkowata.

Zaburzenia układu immunologicznego:

• Bardzo rzadko: nadwrażliwość, obrzęk naczynioruchowy.

Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia

• Bardzo rzadko: astma.

Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej

• Często: wysypka, wyprysk, rumień, zapalenie skóry (w tym kontaktowe zapalenie skóry).

• Rzadko: pęcherzykowe zapalenie skóry.

• Bardzo rzadko: nadwrażliwość na światło (pacjenci należy ostrzec, aby unikali nadmiernej ekspozycji na światło słoneczne, celem zmniejszenia częstości występowania nadwrażliwości).