Antidol 15, 500 mg + 15 mg, 10 tabletek

Antidol 15 jest złożonym lekiem przeciwbólowym i przeciwgorączkowym w postaci tabletek. Działanie przeciwbólowe leku Antidol 15 utrzymuje się około 4 godzin. Kodeinę można stosować u dzieci w wieku od 12 lat w krótkotrwałym łagodzeniu umiarkowanego bólu, który nie jest łagodzony innymi lekami przeciwbólowymi (takimi jak paracetamol lub ibuprofen) stosowanymi w monoterapii.

Wskazaniem do stosowania leku Antidol 15 jest różnego pochodzenia ból o średnim i dużym nasileniu, np.: ból głowy, ból po ekstrakcji zęba, ból kostno-stawowy (także pourazowy), ból pourazowy tkanek miękkich, ból miesiączkowy.

Ten lek należy zawsze stosować dokładnie tak, jak to opisano w ulotce dla pacjenta lub według zaleceń lekarza lub farmaceuty.

Lek należy stosować w najmniejszej skutecznej dawce przez najkrótszy czas.

Dorośli i młodzież w wieku powyżej 12 lat: 1-2 tabletki co 6 godzin do 4 razy na dobę (maksymalnie 6 tabletek na dobę). Maksymalna dawka dobowa paracetamolu nie powinna być większa niż 3 g, zaś kodeiny nie większa niż 240 mg.
Lek należy przyjmować po posiłku, popijając dużą ilością płynu.

Dawkowanie u osób z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek
U osób z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek odstępy między dawkami leku powinny wynosić co najmniej 8 godzin.

Dawkowanie u osób z zaburzeniami czynności wątroby
Osoby z zaburzeniami czynności wątroby lub z zespołem Gilberta powinny stosować lek w mniejszej dawce lub wydłużyć odstępy między kolejnymi dawkami leku.

Dawkowanie u osób w podeszłym wieku
Brak danych dotyczących działania leku w zalecanej dawce na organizm osób w podeszłym wieku. Może być konieczne zmniejszenie dawki leku.

Nie należy stosować dawek większych niż zalecane.
Leku nie należy przyjmować dłużej niż 3 dni. Jeżeli ból nie ustąpi po 3 dniach, należy zasięgnąć porady lekarza.

Stosowanie u dzieci i młodzieży po zabiegu chirurgicznym Kodeiny nie należy stosować w łagodzeniu bólu u dzieci i młodzieży po zabiegu usunięcia migdałka podniebiennego lub gardłowego w związku z zespołem obturacyjnego bezdechu śródsennego, ze względu na ryzyko zagrażających życiu działań niepożądanych.

Stosowanie u dzieci z zaburzeniami oddychania

Nie zaleca się stosowania kodeiny u dzieci z zaburzeniami oddychania (w tym z zaburzeniami 3 UR.DZL.ZLN.4020.4667.2011, UR.DZL.ZLN.4020.3843.2012 nerwowo-mięśniowymi, ciężkimi zaburzeniami serca lub układu oddechowego, zakażeniami górnych dróg oddechowych lub płuc, wielonarządowymi urazami lub po rozległych zabiegach chirurgicznych), gdyż mogą się u nich nasilać objawy toksyczności morfiny.

W razie wątpliwości, czy którakolwiek z wymienionych wyżej sytuacji dotyczy pacjenta, należy poradzić się lekarza lub farmaceuty.

Leku Antidol 15 nie należy stosować:

• u osób z nadwrażliwością na paracetamol, kodeinę, opioidy lub na którykolwiek z pozostałych składników tego leku,

• u pacjentów z ciężką niewydolnością wątroby i nerek,

• u osób z chorobą alkoholową,

• jednocześnie z inhibitorami MAO (lekami stosowanymi m.in. w leczeniu depresji) oraz w okresie do 2 tygodni po ich odstawieniu,

• u pacjentów z niewydolnością oddechową,

• u osób z wrodzonym niedoborem dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej i reduktazy methemoglobinowej (enzymy występujące u ludzi),

• u dzieci w wieku poniżej 12 lat,

• do łagodzenia bólu u dzieci i młodzieży po zabiegu usunięcia migdałków podniebiennych lub gardłowych w związku z zespołem obturacyjnego bezdechu śródsennego,

• jeśli pacjent wie, że bardzo szybko metabolizuje kodeinę do morfiny,

• w okresie karmienia piersią.

To jest lek. Dla bezpieczeństwa stosuj go zgodnie z ulotką dołączoną do opakowania. Nie przekraczaj maksymalnej dawki leku. W przypadku wątpliwości skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą.

W czasie stosowania leku nie należy pić napojów alkoholowych.

Ciąża i karmienie piersią
Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza, że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku. Brak wystarczających dowodów dotyczących bezpieczeństwa stosowania paracetamolu w ciąży. Istnieją dowody, że stosowanie kodeiny podczas ciąży zwiększa częstość wad rozwojowych układu oddechowego.
Należy unikać stosowania leku Antidol 15 w okresie ciąży i podczas porodu, chyba że lekarz uzna to za bezwzględnie konieczne. Paracetamol, kodeina i jej czynny metabolit, morfina, przenikają do mleka kobiecego. Leku nie należy stosować w okresie karmienia piersią.

Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn

Lek może powodować zawroty głowy i senność. Leku Antidol 15 nie należy stosować w czasie prowadzenia pojazdów ani obsługiwania maszyn.

Podczas stosowania tabletek Antidol 15 nie należy przyjmować innych leków zawierających kodeinę lub paracetamol.

Przed zastosowaniem leku Antidol 15 należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą, jeśli pacjent:

• ma astmę oskrzelową (należy unikać stosowania leku podczas ostrego napadu astmy),

• ma ciężkie zaburzenia czynności nerek lub wątroby,

• ma poalkoholową chorobę wątroby (bez marskości),

• ma niedrożność jelit lub ostrą chorobę w obrębie jamy brzusznej,

• jest po zabiegu usunięcia pęcherzyka żółciowego.

Szczególną ostrożność podczas stosowania tego leku powinni zachować pacjenci:

• z chorobą Addisona,

• z nadczynnością tarczycy,

• z rozrostem gruczołu krokowego i utrudnionym odpływem moczu,

• z przewlekłą obturacyjną chorobą płuc (POChP),

• w podeszłym wieku, zwłaszcza z zaburzeniami czynności wątroby i (lub) nerek,

• z urazami głowy (możliwość nasilonego hamowania czynności oddechowej i zwiększonego ciśnienia wewnątrz czaszki),

• uzależnieni od alkoholu (szczególne ryzyko uszkodzenia wątroby),

• nadużywający w przeszłości alkoholu i (lub) leków,

• po przebytej niedawno operacji w obrębie przewodu pokarmowego.

Długotrwałe stosowanie leku może prowadzić do uzależnienia objawiającego się niepokojem, a w przypadku zaprzestania stosowania leku można zaobserwować większoną drażliwość.
Długotrwałe stosowanie leków przeciwbólowych z powodu bólów głowy może nasilić dolegliwości. U osób z niewydolnością nerek może być konieczne dostosowanie dawki ze względu na możliwość zmniejszonego wydalania metabolitów kodeiny i paracetamolu.
Kodeina może nasilić nadciśnienie wewnątrz czaszki. Kodeina jest przekształcana w morfinę przez enzymy wątrobowe. Morfina jest substancją, która łagodzi ból. Niektóre osoby mają zmieniony ten enzym i może to wpływać na nich w różny sposób.
U niektórych osób morfina nie jest wytwarzana lub jest wytwarzana w bardzo małych ilościach, co nie zapewnia odpowiedniego złagodzenia bólu. Inne osoby są bardziej narażone na ciężkie działania niepożądane spowodowane wytwarzaniem bardzo dużej ilości morfiny. Jeśli u pacjenta wystąpi którekolwiek z następujących działań niepożądanych, należy przerwać przyjmowanie tego leku i natychmiast skontaktować się z lekarzem: wolny lub płytki oddech, dezorientacja, senność, małe źrenice, nudności lub wymioty, zaparcie, utrata apetytu.

Dzieci i młodzież
Stosowanie u dzieci i młodzieży po zabiegu chirurgicznym Kodeiny nie należy stosować w łagodzeniu bólu u dzieci i młodzieży po zabiegu usunięcia migdałka
podniebiennego lub gardłowego w związku z zespołem obturacyjnego bezdechu śródsennego, ze względu na ryzyko zagrażających życiu działań niepożądanych.

Stosowanie u dzieci z zaburzeniami oddychania
Nie zaleca się stosowania kodeiny u dzieci z zaburzeniami oddychania (w tym z zaburzeniami nerwowo-mięśniowymi, ciężkimi zaburzeniami serca lub układu oddechowego, zakażeniami górnych dróg oddechowych lub płuc, wielonarządowymi urazami lub po rozległych zabiegach chirurgicznych), gdyż mogą się u nich nasilać objawy toksyczności morfiny.
W razie wątpliwości, czy którakolwiek z wymienionych wyżej sytuacji dotyczy pacjenta, należy poradzić się lekarza lub farmaceuty

Badania na zwierzętach nie wykazały ryzyka dla płodu, jednakże nieznane są wyniki kontrolowanych badań u kobiet w ciąży. Istnieją dowody na to, że narażenie na działanie kodeiny podczas ciąży może wiązać się z większą częstością występowania wad rozwojowych układu oddechowego.

Paracetamol i kodeina przenikają do mleka matki w nieznacznej ilości.

Produkt może być stosowany w okresie ciąży i karmienia piersią w razie zdecydowanej konieczności.

Lek wpływa na sprawność psychofizyczną, gdyż może powodować zawroty głowy i senność.

Preparatu Antidol nie należy stosować w czasie prowadzenia pojazdów mechanicznych oraz w czasie obsługi urządzeń mechanicznych w ruchu.

Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje stosować.

Dotyczy to zwłaszcza takich leków, jak: 

• leki nasenne, uspokajające, w tym barbiturany

• leki przeciwpadaczkowe, w tym lamotrygina

• leki przeciwdepresyjne (trójpierścieniowe oraz inhibitory MAO)

• warfaryna (lek przeciwzakrzepowy)

• metoklopramid (lek przeciwwymiotny i pobudzający perystaltykę jelit)

• domperydon (lek stosowany m.in. w zaburzeniach przewodu pokarmowego)

• chloramfenikol (lek stosowany w leczeniu zakażeń bakteryjnych)

• propantelina (lek m.in. zwalniający perystaltykę jelit i opóźniający opróżnianie żołądka)

• kolestyramina (lek wiążący kwasy żółciowe)

• probenecyd (lek stosowany w leczeniu dny moczanowej)

• cymetydyna, ranitydyna (leki stosowane w celu zmniejszenia wydzielania kwasu solnego w żołądku)

• ryfampicyna (antybiotyk)

• metyrapon (środek stosowany w diagnostyce niektórych chorób)

• fenazon, salicylamid (leki przeciwbólowe, przeciwgorączkowe, przeciwzapalne)

• izoniazyd (lek stosowany w leczeniu gruźlicy)

• propranolol (lek stosowany w zaburzeniach czynności serca).

Jeśli pacjent ma wątpliwości, czy przyjmuje którykolwiek z tych leków, powinien skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą.

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

Należy natychmiast przerwać przyjmowanie leku i zwrócić się do lekarza w wypadku wystąpienia następujących działań niepożądanych:

• objawy reakcji alergicznej: wysypka na skórze, pokrzywka, świąd, obrzęk twarzy, warg, języka, gardła, który może spowodować trudności w połykaniu lub oddychaniu
• nagła wysoka gorączka, ból gardła i owrzodzenie jamy ustnej - są to objawy bardzo poważnego zaburzenia krwi (mała liczba białych krwinek)
• krwawienia, krwotoki, łatwo powstające siniaki, wybroczyny (w wyniku zmniejszenia liczby płytek krwi)
• ciężkie reakcje skórne, takie jak: toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka (pękające olbrzymie pęcherze, rozległe nadżerki na skórze, złuszczanie dużych płatów naskórka oraz gorączka), zespół Stevensa-Johnsona (pęcherze i nadżerki na skórze, w obrębie jamy ustnej, oczu i narządów płciowych, gorączka i bóle stawowe); ostra uogólniona osutka krostkowa
• wstrząs (spowodowane reakcją uczuleniową zagrażające życiu zaburzenia autoregulacyjnych mechanizmów organizmu, które nie są w stanie zapewnić  prawidłowego przepływu krwi przez ważne dla życia narządy i tkanki; objawia się splątaniem, osłabieniem i omdleniem).

Podczas stosowania leku możliwe jest wystąpienie następujących działań niepożądanych: C

• często (mogą występować rzadziej niż u 1 na 10 osób): zmęczenie, zawroty głowy, bóle głowy, zmniejszenie ciśnienia tętniczego, omdlenie, nudności, wymioty (zwłaszcza na początku stosowania), zaparcie.
• niezbyt często (mogą występować rzadziej niż u 1 na 100 osób): zaburzenia snu, wysypka, świąd, zaczerwienienie skóry, pokrzywka.
• rzadko (mogą występować rzadziej niż u 1 na 1000 osób): zaburzenia widzenia lub zwężenie źrenic*, szumy uszne, duszność, suchość w jamie ustnej, wyprysk alergiczny.
• bardzo rzadko (mogą występować rzadziej niż u 1 na 10 000 osób): zmniejszenie liczby płytek krwi (małopłytkowość), zmniejszenie liczby krwinek białych (leukopenia), znaczny niedobór lub brak pewnej grupy krwinek białych - granulocytów obojętnochłonnych (agranulocytoza), pojedyncze przypadki zmniejszenia liczby krwinek białych, krwinek czerwonych i płytek krwi (pancytopenia), reakcje nadwrażliwości, takie jak obrzęk naczynioruchowy, duszność, zlewne poty, złe samopoczucie, obniżenie ciśnienia tętniczego aż do wstrząsu, zahamowanie ośrodka oddechowego, euforia lub dysforia (zaburzenia nastroju ze skłonnością do drażliwości, agresji i wybuchowości nieadekwatnych do sytuacji), zaburzenia koordynacji wzrokowo-ruchowej, skurcz oskrzeli, obrzęk płuc* (zwłaszcza u osób z upośledzoną czynnością płuc), ciężkie reakcjeskórne.
• częstość nieznana (nie może być określona na podstawie dostępnych danych): bardzo ciężka reakcja alergiczna (reakcja anafilaktyczna), ostre zapalenie trzustki (u osób po zabiegu usunięcia pęcherzyka żółciowego), zwiększona aktywność enzymów wątrobowych, nadmierne pocenie się.

Działania niepożądane można zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych:

Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa
tel.: + 48 22 49 21 301/faks: + 48 22 49 21 309/e-mail: ndl@urpl.gov.pl