Rimantin, 50 mg, 20 tabletek

Lek Rimantin 50 mg  w postaci tabletek zawiera jako substancję czynną chlorowodorek rymantadyny. Należy do grupy leków przeciwwirusowych. Lek Rimantin stosowany jest u osób dorosłych i dzieci do wczesnego leczenia grypy typu A, a także u osób dorosłych do zapobiegania chorobom powodowanym przez wirusy grypy typu A podczas epidemii grypy.

Lek Rimantin stosowany jest u osób dorosłych i dzieci do wczesnego leczenia grypy typu A, a także u osób dorosłych do zapobiegania chorobom powodowanym przez wirusy grypy typu A podczas epidemii grypy

Lek Rimantin należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W przypadku wątpliwości należy ponownie skontaktować się z lekarzem lub farmaceutą.

Leczenie grypy

Leczenie należy rozpocząć możliwie jak najwcześniej, najlepiej w okresie 24 do 48 godzin od chwili pojawienia się pierwszych objawów grypy i kontynuować do 5 dni lub przez 24 do 48 godzin po ustąpieniu objawów grypy.

Dorośli Dwie tabletki (100 mg) dwa razy na dobę.

• Powyżej 14 lat – należy stosować dawkowanie jak dla osób dorosłych;

• 11-14 lat – 1 tabletka (50 mg) trzy razy na dobę;

• 7-10 lat – 1 tabletka (50 mg) dwa razy na dobę.

• U dzieci w wieku od roku do 6 lat dawkę leku Rimantin ustalana lekarz, indywidualnie dla danego pacjenta.

Nie stosować leku Rimantin:

• Jeśli u pacjenta występuje nadwrażliwość na chlorowodorek rymantadyny albo na inne leki należące do grupy adamantanów (np. amantadynę) lub na jakikolwiek inny składnik leku.

• Jeśli u pacjenta występują ostre choroby wątroby, ostre lub przewlekłe choroby nerek, nadczynność tarczycy.

• U kobiet w ciąży lub karmiących piersią.

• U dzieci w 1. roku życia.

Lek Rimantin zawiera laktozę.

Jeżeli kiedykolwiek u pacjenta stwierdzono nietolerancję niektórych cukrów, przed zastosowanie leku powinien skontaktować się z lekarzem.

Niepowlekane, okrągłe, płaskie tabletki, barwy białej do białawej. Opakowanie zawiera  20 tabletek.

Jeśli u pacjenta występują zaburzenia czynności przewodu pokarmowego, choroby wątroby, niewydolność nerek, ciężkie choroby serca i zaburzenia rytmu pracy serca. Należy zachować ostrożność podczas stosowania leku i nie używać go bez zalecenia lekarza.

Gdy pacjent jest w podeszłym wieku. 

Jeśli u pacjenta w przeszłości wystąpiła padaczka i gdy stosuje on leki przeciwpadaczkowe. Ryzyko wystąpienia napadów padaczki w trakcie stosowania leku Rimantin jest wówczas zwiększone. Lekarz może wówczas zalecić zmniejszenie dawki do 2 tabletek (100 mg) na dobę.

W razie wystąpienia napadu padaczki należy przerwać stosowanie leku.

Przed zastosowaniem każdego leku należy poradzić się lekarza lub farmaceuty.

Leku nie należy stosować w okresie ciąży.

Leku nie należy stosować w okresie karmienia piersią.

Lek Rimantin może spowodować m. in.:

• bezsenność,

• senność,

• zaburzenia koncentracji i zawroty głowy.

Należy zachować ostrożność, jeśli podczas leczenia wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane dotyczące czynności ośrodkowego układu nerwowego.

Dotychczas nie zgłoszono żadnego przypadku przedawkowania leku. Opisano natomiast przedawkowanie podobnego leku – amantadyny.

Wystąpiły następujące objawy niepożądane: pobudzenie, omamy, zaburzenia rytmu serca i śmierć. W razie przyjęcia większej niż zalecana dawki leku, należy niezwłocznie zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

Należy powiedzieć lekarzowi o wszystkich przyjmowanych ostatnio lekach, również tych, które wydawane są bez recepty.

Paracetamol i kwas acetylosalicylowy zmniejszają skuteczność leku Rimantin.

Należy unikać spożywania alkoholu w trakcie stosowania leku Rimantin, ponieważ mogą wystąpić nieprzewidziane objawy ze strony ośrodkowego układu nerwowego.

Jak każdy lek, lek Rimantin może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią. Działania niepożądane wymienione poniżej, zostały zgodnie z częstością ich występowania.

Występujące często (częściej niż u 1 na 100, ale rzadziej niż u 1 na 10 pacjentów): 

• bezsenność, nerwowość; 

• zawroty głowy, bóle głowy, zmęczenie; 

• nudności, wymioty, brak łaknienia, bóle brzucha, suchość w ustach; 

• osłabienie.

Występujące niezbyt często (częściej niż u 1 na 1 000, ale rzadziej niż u 1 na 100 pacjentów): 

• pobudzenie, depresja, euforia, 

• nadpobudliwość ruchowa, zaburzenia koncentracji, zaburzenia koordynacji ruchowej, senność; 

• szumy uszne; 

• duszność; 

• biegunka, niestrawność; 

• wysypka.

Występujące rzadko (częściej niż u 1 na 10 000, ale rzadziej niż u 1 na 1 000 pacjentów) 

• omamy, w tym omamy węchowe, dezorientacja; 

• zaburzenia chodu, drżenie, drgawki, zmiany smaku lub utrata smaku; 

• kołatanie serca, niewydolność serca, blok serca, zaburzenia rytmu serca; 

• nadciśnienie, zaburzenia naczyń mózgowych; 

• skurcz oskrzeli, kaszel;

• mlekotok;

• omdlenia.

Podczas podawania dawek większych niż zalecane opisywano także: zwiększone łzawienie, zwiększoną częstotliwość oddawania moczu, gorączkę, zaparcia, obfite pocenie się, utrudnione połykanie, przeczulicę i ból oczu.

Częstotliwość występowania działań niepożądanych, szczególnie związanych z układem pokarmowym i nerwowym, wzrasta w sposób znaczący w przypadku zastosowania wyższych dawek niż zalecane. Jeśli nasili się którykolwiek z objawów niepożądanych lub wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane nie wymienione w ulotce, należy powiadomić lekarza lub farmaceutę.

Zgłaszanie działań niepożądanych

Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie, lub pielęgniarce. Działania niepożądane można zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych: Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa, tel.: 22 49-21-301, fax: 22 49-21-309, e-mail: ndl@urpl.gov.pl.

Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.

Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat bezpieczeństwa stosowania leku.