Atmina, 4,6 mg/24 h, system transdermalny, plaster, 8 sztuk

Substancją czynną leku jest rywastygmina.
Atmina 4,6 mg/24 h, system transdermalny, plaster:
Z każdego systemu transdermalnego, plastra uwalnia się 4,6 mg rywastygminy w ciągu 24 godzin. Każdy system transdermalny, plaster o powierzchni 10,8 cm2 zawiera 25,92 mg rywastygminy.
Pozostałe składniki to:
Warstwa zewnętrzna (pokrywająca): folia z poli(tereftalanu etylenu).
Warstwa aktywna: tokoferol, poli(2-etyloheksylu akrylan, winylu octan) (1:1), butylu akrylanu i butylu metakrylanu kopolimer.
Membrana przepuszczalna dla substancji czynnej: folia z polietylenu.
Warstwa adhezyjna: poliizobutylen o średniej masie cząsteczkowej, poliizobutylen o wysokiej masie cząsteczkowej, polibutylen o wysokiej masie cząsteczkowej.
Warstwa zabezpieczająca (usuwalna): folia z poliestru silikonowanego.
Nadruk: Niebieski tusz.

Ten lek należy zawsze stosować dokładnie tak, jak zalecił lekarz. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.
Jak rozpoczynać leczenie
Lekarz poinformuje pacjenta, który plaster leku Atmina jest najlepszy w danym przypadku.

• Leczenie zazwyczaj rozpoczyna się od leku Atmina 4,6 mg/24 h.
• Zalecana, zazwyczaj stosowana dawka dobowa leku Atmina to 9,5 mg/24 h. Jeśli dawka ta jest dobrze tolerowana, lekarz może rozważyć zwiększenie dawki do 13,3 mg/24 h. Nie można uzyskać dawki 13,3 mg/24 h z lekiem Atmina. W przypadku chorób wymagających zastosowania takiej dawki, dostępne są inne systemy transdermalne zawierające rywastygminę o mocy 13,3 mg/24 h.
• Należy naklejać tylko jeden prostokątny plaster i jedną owalną, samoprzylepną osłonę ochronną na raz (jak szczegółowo opisano poniżej) i należy zmieniać je na nowe dwa razy w tygodniu, najpóźniej po 4 dniach.

Plastry należy zmieniać w dwóch ustalonych dniach:
W każdy

• Poniedziałek i piątek LUB
• Wtorek i sobotę LUB
• Środę i niedzielę LUB
• Czwartek i poniedziałek LUB
• Piątek i wtorek LUB
• Sobotę i środę LUB
• Niedzielę i czwartek.

Należy zawsze naklejać nowy plaster o tej samej porze dnia. W celu ułatwienia zapamiętania, należy zanotować dni i godzinę zmiany plastra.
Podczas leczenia lekarz może dostosować dawkę leku do potrzeb danego pacjenta.
Jeśli pacjent nie nakleił plastra przez więcej niż trzy dni, nie powinien naklejać kolejnego plastra zanim nie porozmawia o tym z lekarzem. Leczenie plastrami można wznowić stosując tę samą dawkę, jeśli przerwa w leczeniu nie przekraczała trzech dni. W przeciwnym razie lekarz zaleci wznowienie leczenia dawką 4,6 mg/24 h leku Atmina.
Lek Atmina można stosować z jedzeniem, piciem i alkoholem.

Gdzie naklejać lek Atmina, system transdermalny w postaci plastra
Przed naklejeniem plastra należy upewnić się, że skóra w miejscu planowanego naklejenia jest czysta, sucha i nieowłosiona, oczyszczona z pudru, olejków, kremów nawilżających lub płynów, które mogłyby uniemożliwiać właściwe przyklejenie plastra, wolna od skaleczeń, wysypki i (lub) podrażnień.

• Należy ostrożnie usunąć wszystkie naklejone plastry przed naklejeniem nowego. Naklejenie kilku plastrów na skórę może narazić pacjenta na przyjęcie nadmiernej ilości leku, co może okazać się niebezpieczne.

Należy naklejać JEDEN prostokątny plaster razem z jedną samoprzylepną osłoną ochronną na TYLKO JEDNO z następujących miejsc, jak pokazano na poniższych rysunkach:

• górna część lewego ramienia lub górna część prawego ramienia
• górna część klatki piersiowej po lewej stronie lub po prawej stronie (należy unikać naklejania plastrów na piersi)
• górna część pleców po lewej stronie lub po prawej stronie
• dolna część pleców po lewej stronie lub po prawej stronie.

Najpóźniej po 4 dniach należy zdjąć poprzedni plaster przed przyklejeniem JEDNEGO nowego plastra i jednej samoprzylepnej osłony ochronnej na TYLKO JEDNO z następujących, możliwych miejsc.

Zmieniając plaster, należy usunąć poprzedni plaster, zanim naklei się nowy plaster w innym miejscu (na przykład na 4 dni po prawej stronie ciała, następnie po lewej stornie na 3 dni, i na górze na 4 dni, a następnie na dole na kolejne 3 dni). Nie należy naklejać plastra w tym samym miejscu w ciągu 14 dni.

Kiedy nie stosować leku Atmina

• jeśli pacjent ma uczulenie na rywastygminę (substancja czynna leku Atmina) lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku;
• jeśli u pacjenta kiedykolwiek wystąpiła reakcja alergiczna na podobne leki (pochodne karbaminianu);
• jeśli u pacjenta występuje reakcja skórna wykraczająca poza obszar skóry zajmowany przez plaster, jeśli nasiliła się reakcja miejscowa (np. wystąpiły pęcherze, zaostrzenie stanu zapalnego skóry, opuchnięcie) lub jeśli zmiany te nie ustąpiły w ciągu 48 godzin po usunięciu plastra.

Jeśli taka sytuacja dotyczy pacjenta, należy poinformować o tym lekarza i nie naklejać plastra Atmina.

Przed rozpoczęciem stosowania leku Atmina należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą:

• jeśli u pacjenta występują lub kiedykolwiek występowały choroby serca takie, jak nieregularny lub wolny rytm pracy serca, wydłużenie odstępu QT, wydłużenie odstępu QT stwierdzane w rodzinie, torsade de pointes lub małe stężenie potasu lub magnezu we krwi;
• jeśli u pacjenta występuje lub kiedykolwiek występował czynny wrzód żołądka;
• jeśli u pacjenta występują lub kiedykolwiek występowały trudności w oddawaniu moczu;
• jeśli u pacjenta występują lub kiedykolwiek występowały napady padaczkowe;
• jeśli u pacjenta występuje lub kiedykolwiek występowała astma lub ciężka choroba układu oddechowego;
• jeśli u pacjenta występuje drżenie mięśniowe;
• jeśli pacjent ma małą masę ciała;
• jeśli u pacjenta występują reakcje ze strony żołądka i jelit, takie jak nudności (mdłości), wymioty i biegunka. Pacjent może się odwodnić (tracąc zbyt dużo płynu), jeśli wymioty czy biegunka utrzymują się przez dłuższy czas;
• jeśli u pacjenta występują zaburzenia czynności wątroby.

Jeśli którakolwiek z tych sytuacji dotyczy pacjenta, lekarz może prowadzić dokładniejszą obserwację pacjenta w czasie stosowania tego leku.
Jeśli pacjent nie naklejał plastra przez dłużej niż trzy dni, nie powinien naklejać kolejnego plastra zanim nie porozmawia o tym z lekarzem.
Należy ostrożnie usunąć wszystkie naklejone plastry przed naklejeniem nowego. Nie należy naklejać więcej niż jednego plastra w tym samym czasie. Naklejenie kilku (lub więcej niż jednego) plastrów na skórę może narazić pacjenta na przyjęcie nadmiernej ilości leku.

Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować.

• Lek Atmina może wpływać na działanie leków przeciwcholinergicznych, z których niektóre są stosowane w łagodzeniu skurczów żołądka (np. dicyklomina), w leczeniu choroby Parkinsona (np. amantadyna) lub w zapobieganiu chorobie lokomocyjnej (np. difenhydramina, skopolamina lub meklizyna).
• Leku Atmina, system transdermalny w postaci plastra, nie należy stosować jednocześnie z metoklopramidem (lek stosowany w łagodzeniu lub zapobieganiu nudnościom i wymiotom). Jednoczesne stosowanie tych dwóch leków może spowodować takie zaburzenia, jak sztywność kończyn i drżenie dłoni.
• Jeśli pacjent ma być poddany operacji w czasie stosowania leku Atmina, system transdermalny w postaci plastra, powinien powiedzieć lekarzowi o jego stosowaniu, ponieważ może on nasilać działanie niektórych środków zwiotczających mięśnie, podawanych w trakcie znieczulenia.
• Należy zachować ostrożność, gdy lek Atmina, system transdermalny w postaci plastra jest stosowany razem z lekami beta-adrenolitycznymi (leki, takie jak atenolol, stosowane w leczeniu nadciśnienia tętniczego, dławicy piersiowej i innych chorób serca). Jednoczesne przyjmowanie tych dwóch leków może spowodować takie zaburzenia, jak spowolnienie pracy serca (bradykardia), prowadzące do omdlenia lub utraty przytomności.
• Należy zachować ostrożność, gdy lek Atmina jest stosowany razem z innymi lekami, które mogą wpływać na rytm serca lub układ przewodzący serca (wydłużenie odstępu QT).

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.
Działania niepożądane mogą wystąpić częściej w początkowym okresie stosowania leku lub w okresie zwiększania dawki. Działania niepożądane zazwyczaj powoli ustępują, w miarę, jak organizm przystosowuje się do leczenia.
W razie wystąpienia jednego z wymienionych działań niepożądanych należy zdjąć plaster i natychmiast powiedzieć o tym lekarzowi, ponieważ działania te mogą być ciężkie:
Często (może wystąpić rzadziej niż u 1 na 10 osób)

• utrata apetytu
• zawroty głowy
• pobudzenie lub senność
• nietrzymanie moczu (niezdolność do właściwego utrzymania moczu).

Niezbyt często (może wystąpić rzadziej niż u 1 na 100 osób)

• zaburzenia rytmu serca, takie jak wolne bicie serca
• widzenie rzeczy, których nie ma (omamy)
• wrzód żołądka
• odwodnienie (utrata zbyt dużej ilości płynu)
• nadmierna ruchliwość (wysoki stopień aktywności, niepokój)
• agresja.

Rzadko (może wystąpić rzadziej niż u 1 na 1000 osób)

• upadki.

Bardzo rzadko (może wystąpić rzadziej niż u 1 na 10 000 osób)

• sztywność ramion lub nóg
• drżenie rąk.

Częstość nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych)

• reakcja alergiczna w miejscu naklejenia plastra, taka jak pęcherze lub stan zapalny skóry
• nasilenie objawów choroby Parkinsona – takich, jak drżenie, sztywność lub pociąganie nogami
• zapalenie trzustki – do objawów należy silny ból w górnej części brzucha, często z nudnościami (mdłościami) lub wymiotami
• szybkie lub nierówne bicie serca
• wysokie ciśnienie krwi
• drgawki (napady padaczkowe)
• zaburzenia czynności wątroby (zażółcenie skóry, zażółcenie białkówek oczu, nieprawidłowa ciemna barwa moczu lub niewyjaśnione nudności, wymioty, zmęczenie i utrata apetytu)
• zmiany w wynikach badań czynności wątroby
• niepokój
• koszmary senne.

W razie wystąpienia jednego z wymienionych działań niepożądanych, należy zdjąć plaster i natychmiast powiedzieć o tym lekarzowi.
Inne działania niepożądane zgłaszane po zastosowaniu rywastygminy w postaci kapsułek lub roztworu doustnego, które mogą również wystąpić po zastosowaniu plastrów:
Często (może wystąpić rzadziej niż u 1 na 10 osób)

• nadmierne wydzielanie śliny
• utrata apetytu
• niepokój
• ogólne złe samopoczucie
• drżenie lub splątanie
• nasilone pocenie się.

Niezbyt często (może wystąpić rzadziej niż u 1 na 100 osób)

• zaburzenia rytmu serca (np. szybkie bicie serca)
• trudności w zasypianiu
• przypadkowe upadki.

Rzadko (może wystąpić rzadziej niż u 1 na 1000 osób)

• drgawki (napady padaczkowe)
• choroba wrzodowa jelit
• ból w klatce piersiowej – może być spowodowany skurczem serca.

Bardzo rzadko (może wystąpić rzadziej niż u 1 na 10 000 osób)

• wysokie ciśnienie krwi
• zapalenie trzustki – do objawów należy silny ból w górnej części brzucha, często z nudnościami (mdłościami) lub wymiotami
• krwawienia z przewodu pokarmowego – krew w kale lub wymiotach
• widzenie rzeczy, których nie ma (omamy)
• gwałtowne wymioty, które mogą prowadzić do pęknięcia części przewodu pokarmowego łączącego jamę ustną z żołądkiem (przełyku).