Thiocodin, syrop, 100 ml

Thiocodin w formie syropu jest lekiem wydawanym bez recepty, stosowanym na suchy kaszel. Lek działa dwojako, pozwala pozbyć się uciążliwego, bezproduktywnego suchego kaszlu, zmniejszając odruch kaszlu. Wspomaga też nawilżanie oskrzeli i produkcję śluzu, a następnie pomaga odkrztusić wydzielinę.

Thiocodin zawiera dwie substancje czynne: kodeiny fosforan półwodny i sulfogwajakol.

• Kodeiny fosforan półwodny działa przeciwkaszlowo, hamuje odruch kaszlowy zmniejszając częstość napadów kaszlu.
• Sulfogwajakol działa wykrztuśnie, ułatwia przemieszczanie się upłynnionej wydzieliny w drogach oddechowych i jej odkrztuszanie.

Thiocodin jest przeznaczony dla osób, które skończyły 12 lat. Jest wskazany przy napadach suchego kaszlu oraz kaszlu przechodzącego z suchego w mokry.

Przeciwwskazaniami do stosowania jest między innymi: nadwrażliwość na składniki leku, astma lub niewydolność oskrzelowa, mukowiscydoza, równoczesne przyjmowanie innych leków wykrztuśnych, a także ciąża i okres karmienia piersią.

Zaleca się przyjmowanie syropu Thiocodin  w trakcie posiłków. Można go zażywać nie częściej niż co 4-6 godzin. Stosuje się 1 miarkę syropu (czyli 10 mililitrów) 3 razy dziennie.

Thiocodin stosuje się w leczeniu suchego, uporczywego kaszlu.

Stosowanie syropu Thiocodin u dorosłych i dzieci w wieku powyżej 12 lat:

• 10 ml syropu (1 miarka) trzy razy na dobę, nie częściej niż co 4 do 6 godzin.

Nie należy stosować dawek większych niż zalecane. Do produktu leczniczego dołączona jest miarka.

Produktu leczniczego Thiocodin nie należy stosować u dzieci w wieku poniżej 12 lat.

Syrop Thiocodin przyjmować doustnie, w czasie posiłków.

W celu uzyskania pożądanej skuteczności produktu leczniczego należy przyjmować odpowiednią ilość płynów w ciągu dnia (co najmniej 2 litry).

• jeśli pacjent ma uczulenie na kodeiny fosforan półwodny, sulfogwajakol lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku;
• jeśli pacjent ma astmę oskrzelową;
• jeśli pacjent ma niewydolność oddechową (trudności w oddychaniu np.: spłycenie oddechu, oddech wolniejszy i (lub) nieregularny, rozedma płuc);
• jeśli pacjent jest w stanie śpiączki;
• jeśli pacjent ma mukowiscydozę (chorobę genetyczną polegającą na wytwarzaniu nadmiernie lepkiego śluzu);
• jeśli pacjent ma rozstrzenie oskrzeli (przewlekłe zapalenie oskrzeli objawiające się kaszlem z odpluwaniem dużej ilości wydzieliny);
• jeśli pacjent jest uzależniony od alkoholu;
• jeśli pacjent jest uzależniony od opioidów (morfiny, heroiny);
• jeśli pacjent ma mniej niż 12 lat;
• jeśli wiadomo, że u pacjenta metabolizm kodeiny do morfiny przebiega bardzo szybko;
• jeśli pacjentka jest w ciąży;
• jeśli pacjentka karmi piersią;
• jeśli pacjent odkrztusza wydzielinę (ponieważ lek ten hamuje odruch kaszlowy i może dojść do nadmiernego zalegania wydzieliny w drogach oddechowych);
• jeśli pacjent stosuje aktualnie inhibitory monoaminooksydazy lub stosował takie leki w ciągu ostatnich 14 dni.

Lek zawiera sacharozę (rodzaj cukru). Jeżeli stwierdzono wcześniej u pacjenta nietolerancję niektórych cukrów, pacjent powinien skontaktować się z lekarzem przed przyjęciem leku.

10 ml syropu zawiera 6 g sacharozy. Należy to wziąć pod uwagę u pacjentów z cukrzycą.

Lek zawiera sodu benzoesan, który powoduje niewielkiego stopnia podrażnienie błon śluzowych.

Lek zawiera propylu parahydroksybenzoesan i może powodować reakcje alergiczne (możliwe reakcje typu późnego).

Syrop Thiocodin to przezroczysty roztwór o smaku truskawkowym. Butelka zawiera 100 ml syropu.

To jest lek. Dla bezpieczeństwa stosuj go zgodnie z ulotką dołączoną do opakowania. Nie przekraczaj maksymalnej dawki leku. W przypadku wątpliwości skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą.

Przed rozpoczęciem przyjmowania leku Thiocodin należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą:

• jeśli pacjent ma zaburzenia czynności układu oddechowego
• jeśli pacjent ma zmniejszoną objętość krwi,
• jeśli pacjent ma zwiększone ciśnienie wewnątrzczaszkowe lub urazy głowy
• jeśli pacjent ma niewydolność nerek,
• jeśli pacjent ma zaburzenia czynności wątroby,
• jeśli pacjent ma nadciśnienie tętnicze,
• jeśli pacjent ma cukrzycę,
• jeśli pacjent ma choroby naczyń obwodowych
• jeśli pacjent ma niedoczynność tarczycy,
• jeśli pacjent ma niedoczynność kory nadnerczy,
• jeśli pacjent ma jaskrę
• jeśli pacjent ma zapalne lub prowadzące do niedrożności choroby jelit
• jeśli pacjent ma choroby dróg żółciowych (np. kamicę żółciową), ponieważ kodeina zawarta w leku Thiocodin może wywołać napad kolki żółciowej,
• jeśli pacjent jest po zabiegu chirurgicznym w obrębie dróg żółciowych (np. jest po operacji pęcherzyka żółciowego),
• jeśli pacjent ma rozrost gruczołu krokowego i utrudniony odpływ moczu
• jeśli pacjent ma kamicę moczową, ponieważ kodeina może wywołać napad kolki nerkowej,
• jeśli pacjent jest w podeszłym wieku (powyżej 65 lat), ponieważ u takiej osoby jest zwiększone ryzyko działań niepożądanych,
• jeśli pacjent aktualnie przyjmuje inny lek zawierający kodeinę, ponieważ istnieje ryzyko przedawkowania kodeiny.

Kodeina zawarta w syropie Thiocodin jest przekształcana w morfinę w wątrobie z udziałem enzymu. Morfina jest substancją, która warunkuje działanie kodeiny. U niektórych osób występuje odmiana tego enzymu, co może powodować u nich różne działanie. U niektórych osób morfina nie powstaje lub powstaje w bardzo małych ilościach i wówczas nie będzie miała działania przeciwkaszlowego. U innych osób jest bardziej prawdopodobne wystąpienie ciężkich działań niepożądanych ze względu na bardzo duże ilości powstającej morfiny.

Jeśli u pacjenta wystąpi którykolwiek z następujących objawów niepożądanych, należy przerwać stosowanie leku Thiocodin i natychmiast zasięgnąć porady lekarza: powolny lub płytki oddech, dezorientacja, senność, zwężenie źrenic, nudności lub wymioty, zaparcia, brak apetytu.

Jeżeli kaszel nie ustąpi po 3 dniach stosowania leku Thiocodin lub wystąpi wysoka temperatura ciała, wysypka skórna lub ból głowy, należy skontaktować się z lekarzem.

Nadużywanie leku Thiocodin (tj. stosowanie dłuższe niż zalecane i (lub) w dawkach większych niż zalecane) może prowadzić do uzależnienia.

W przypadku nadużywania tego leku i nagłym zaprzestaniu jego stosowania mogą wystąpić objawy odstawienne.

U osób uprawiających sport Thiocodin może powodować pozytywny wynik testów antydopingowych.

Nie stosować u kobiet w ciąży lub w okresie karmienia piersią.

Podczas stosowania produktu nie należy prowadzić pojazdów, i obsługiwać maszyn. Produkt może powodować zawroty głowy i senność, co może zaburzać sprawność psychofizyczną, wydłużając czas reakcji.

Nie należy stosować syropu Thiocodin z następującymi lekami:

• przeciwlękowymi (np. chloropromazyna, diazepam, temazepam),
• przeciwdepresyjnymi (np. inhibitory monoaminooksydazy, jak np. moklobemid, lub trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne, jak np. amitryptylina) oraz w okresie 14 dni po odstawieniu tych leków,
• przeciwhistaminowymi (leki stosowane m.in. w chorobach alergicznych),
• nasennymi (np. diazepam, temazepam),
• cytostatykami (leki stosowane w chorobie nowotworowej),
• opioidowymi lekami przeciwbólowymi (morfina, heroina),
• rozluźniającymi mięśnie szkieletowe (np.: diazepam, tetrazepam i temazepam - leki stosowane w obniżaniu wzmożonego napięcia mięśniowego),
• klonidyną (lek stosowany w leczeniu nadciśnienia tętniczego),
• lekami stosowanymi w chorobie Parkinsona (np. lewodopa, selegilina),
• metoklopramidem (lek o działaniu przeciwwymiotnym i pobudzającym perystaltykę jelit, tzn.pracę jelit),
• chinidyną (lek stosowany w zaburzeniach rytmu serca),
• antybiotykiem - ryfampicyną,
• lekami zawierającymi alkohol.

Najczęściej występującymi objawami niepożądanymi syropu Thiocodin są nudności i wymioty, zaparcia, zawroty głowy, sedacja.

Do rzadziej występujących działań niepożądanych leku Thiocodin należą: reakcje nadwrażliwości (świąd, pokrzywka, wysypka, wypryski skórne), euforia, zaburzenia nastroju, zwężenie źrenic, zatrzymanie moczu, senność, skurcz oskrzeli, zahamowanie ośrodka oddechowego, zaostrzenie objawów astmy, ostry ból brzucha z cechami bólu charakterystycznego dla schorzeń dróg żółciowych lub trzustki, wskazujący na skurcz zwieracza Oddiego; dotyczy to głównie pacjentów po usunięciu pęcherzyka żółciowego, kołatanie serca, spadek ciśnienia tętniczego i omdlenia, bóle głowy, zmniejszenie łaknienia, nadmierna potliwość, bóle żołądka (po zażyciu dużych dawek leku).

Ponadto kodeina zawarta w syropie Thiocodin może również powodować wystąpienie omamów, zaburzeń wzroku i słuchu.

Nadużywanie produktów zawierających kodeinę wiąże się z ryzykiem fizycznego, jak i psychicznego uzależnienia i wystąpienia objawów odstawiennych po nagłym przerwaniu podawania produktu leczniczego.

Sulfogwajakol w dużych dawkach może powodować podrażnienie błony śluzowej przewodu pokarmowego.

Działania niepożądane można zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych
Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa
tel.: +48 22 49 21 301, faks: +48 22 49 21 309
e-mail: ndl@urpl.gov.pl