Loratadyna Galena 10 mg, 60 tabletek

Loratadyna Galena jest lekiem przeciwalergicznym.

Lek Loratadyna Galena wskazany jest w celu łagodzenia objawów takich jak: kichanie, wodnista wydzielina z nosa i świąd nosa oraz swędzenie i pieczenie oczu, spowodowanych przez sezonowe i całoroczne alergiczne zapalenie błony śluzowej nosa. Lek Loratadyna Galena jest także wskazany w celu łagodzenia objawów przewlekłej pokrzywki idiopatycznej (swędzenie, zaczerwienienie skóry).

Substancją czynną leku jest loratadyna. Jedna tabletka zawiera 10 mg loratadyny.

Pozostałe składniki to: celuloza mikrokrystaliczna, skrobia żelowana kukurydziana, magnezu stearynian.

Produkt można przyjmować niezależnie od posiłków.

Dorośli i dzieci w wieku powyżej 12 lat: 10 mg (1 tabletka) raz na dobę.

U dzieci w wieku od 2 do 12 lat stosuje się dawkę w zależności od masy ciała:

wieku poniżej 6 lat; u tych pacjentów zaleca się stosowanie loratadyny w postaci syropu (5 mg).

Nie ustalono bezpieczeństwa stosowania i skuteczności produktu u dzieci w wieku poniżej 2 lat.

U pacjentów z ciężką niewydolnością wątroby należy zastosować mniejszą dawkę początkową, ponieważ klirens loratadyny u tych osób może być zmniejszony. U pacjentów dorosłych i dzieci o masie ciała większej niż 30 kg z ciężką niewydolnością wątroby zaleca się rozpoczęcie leczenia od dawki 10 mg (1 tabletka) co drugi dzień, a u dzieci o masie ciała 30 kg lub mniejszej ? 5 mg loratadyny (u dzieci w wieku powyżej 6 lat - pół tabletki; u dzieci w wieku od 2 do 6 lat - w postaci syropu) co drugi dzień.

Nie ma konieczności zmiany dawki u pacjentów w podeszłym wieku oraz u pacjentów z niewydolnością nerek.

Jeśli pacjent ma uczulenie na loratadynę lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku.

60 tabletek

Przed rozpoczęciem przyjmowania leku Loratadyna Galena należy omówić to z lekarzem.

Zachować szczególną ostrożność u pacjentów z zaburzoną czynnością wątroby.
Należy skonsultować się z lekarzem, nawet jeśli powyższe ostrzeżenia dotyczą sytuacji występujących w przeszłości.
Należy przerwać stosowanie leku na około 48 godzin przed wykonaniem testów skórnych, ponieważ loratadyna może powodować fałszywie ujemne wyniki tych testów (lek ten może zmniejszyć lub całkowicie zahamować reakcję skórną, która w normalnych warunkach byłaby dodatnia).

W badaniach na zwierzętach nie wykazano teratogennego działania loratadyny. Nie ustalono bezpieczeństwa stosowania loratadyny w okresie ciąży. Brak wystarczających danych dotyczących stosowania loratadyny u kobiet w ciąży.

Produktu nie należy stosować u kobiet w ciąży.

Loratadyna przenika do mleka matki, dlatego nie należy jej stosować u kobiet karmiących piersią.

W przeprowadzonych badaniach loratadyna nie zaburzała zdolności prowadzenia pojazdów mechanicznych. Należy jednak poinformować pacjentów, że u niektórych osób bardzo rzadko występuje senność, która może zaburzać zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania urządzeń mechanicznych w ruchu.

Przedawkowanie loratadyny powoduje nasilenie objawów cholinolitycznych. Po przedawkowaniu loratadyny obserwowano: senność, tachykardię i bóle głowy.

W razie przedawkowania, należy natychmiast zastosować leczenie objawowe i podtrzymujące, i kontynuować je tak długo, jak będzie to konieczne. Należy wywołać wymioty. Zalecane jest podanie syropu z wymiotnicy. Następnie należy podać węgiel aktywowany w postaci zawiesiny z wodą. Nie należy wywoływać wymiotów u osób z zaburzeniami świadomości.

Jeśli wymioty są nieskuteczne bądź przeciwwskazane, należy wykonać płukanie żoładka.

Płynem do płukania żołądka, zalecanym szczególnie u dzieci, jest 0,9% roztwór chlorku sodu.

Po zakończeniu intensywnego leczenia pacjent nadal powinien pozostać pod obserwacją.

Loratadyna nie jest usuwana z organizmu podczas hemodializy. Nie wiadomo, czy można ją usunąć podczas dializy otrzewnowej.

Należy powiedzieć lekarzowi o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje stosować.
Jednoczesne stosowanie loratadyny z cymetydyną, erytromycyną lub ketokonazolem powoduje zwiększenie stężenia loratadyny we krwi, dlatego należy zachować ostrożność podczas jednoczesnego stosowania tych leków.

Jednoczesne przyjmowanie loratadyny z niektórymi lekami wpływającymi na metabolizm wątroby, takimi jak inhibitory CYP3A4 lub CYP2D6, zwiększa stężenie loratadyny we krwi, co może powodować nasilenie działań niepożądanych.

• Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

Częstość możliwych działań niepożądanych wymienionych poniżej określono następująco:
- często (występują rzadziej niż u 1 na 10 osób);
- niezbyt często (występują rzadziej niż u 1 na 100 osób);
- bardzo rzadko (występują rzadziej niż u 1 na 10 000 osób);
- częstość nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych).
Często:

• ból głowy, nerwowość i zmęczenie (u dzieci w wieku od 2 do 12 lat),
• senność (u dorosłych i młodzieży).

Niezbyt często:

• ból głowy, zwiększenie apetytu i zaburzenia snu (u dorosłych i młodzieży).

Bardzo rzadko:

• ciężka reakcja alergiczna (w tym trudności w oddychaniu, świszczący oddech, świąd, pokrzywka, obrzęk). W razie wystąpienia opisanych objawów należy niezwłocznie przerwać przyjmowanie leku i skontaktować się z lekarzem lub zgłosić się do najbliższego szpitala.
• zawroty głowy,
• drgawki,
• przyspieszenie czynności serca, kołatanie serca,
• nudności, suchość w jamie ustnej, zapalenie błony śluzowej żołądka,
• nieprawidłowa czynność wątroby,
• wysypka, łysienie,
• zmęczenie.

Częstość nieznana:

• zwiększenie masy ciała.

Jeśli nasili się którykolwiek z objawów niepożądanych lub wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane niewymienione w tej ulotce, należy powiadomić lekarza lub farmaceutę.