Ramipril odciąża serce i zmniejsza jego zapotrzebowanie na tlen, rozluźniając ściany naczyń krwionośnych oraz obniżając ciśnienie tętnicze. Lek zapobiega chorobom układu sercowo-naczyniowego, takim jak nadciśnienie tętnicze, niewydolność serca oraz zawał serca. Efekt rozszerzenia naczyń krwionośnych jest korzystny także w leczeniu chorób nerek.
Ramipril – jak działa?
Ramipril rozkurcza naczynia krwionośne, dodatkowo poprawia funkcję skurczową i rozkurczową komór serca oraz powoduje regresję zmian strukturalnych serca i naczyń. Ponadto lek zmniejsza ryzyko zawału serca i udaru. Ważnym efektem działania ramiprilu jest wolniejszy postęp przewlekłej niewydolności nerek w przypadku nefropatii cukrzycowej i niecukrzycowej z towarzyszącym białkomoczem.
Kiedy stosować ramiprilum?
Ramipril stosuje się w leczeniu nadciśnienia tętniczego oraz objawowej niewydolności serca, a także w profilaktyce chorób układu sercowo-naczyniowego.
Ponadto ramipril można stosować w leczeniu chorób nerek, takich jak:
- początkowe stadium cukrzycowej nefropatii kłębuszkowej,
- jawna nefropatia cukrzycowa,
- jawna nefropatia kłębuszkowa o pochodzeniu innym niż cukrzycowa.
Lek ten podaje się również jako prewencję wtórną po zawale serca. Leczenie powinno być rozpoczęte od 3. doby po wystąpieniu zawału.
Ramipril – najczęstsze działania niepożądane
Możliwe działania niepożądane ramiprilu to:
- zwiększone stężenie potasu we krwi,
- bóle oraz zawroty głowy,
- niedociśnienie (mogące prowadzić do omdleń),
- nieproduktywny i drażniący kaszel,
- możliwość wystąpienia zapalenia oskrzeli oraz zatok przynosowych,
- duszność i zapalenie błony śluzowej przewodu pokarmowego,
- zaburzenia trawienia, uczucie dyskomfortu w jamie brzusznej oraz objawy dyspepsji,
- biegunka, nudności oraz wymioty,
- wysypka, zwłaszcza grudkowo-plamista,
- skurcze i bóle mięśni,
- ból w klatce piersiowej,
- zmęczenie.
Najczęstsze interakcje ramiprilum
Ramipril może wchodzić w interakcje z innymi lekami:
- Procedury zwiększające ryzyko ciężkich reakcji anafilaktoidalnych: wykonanie procedur, takich jak hemodializa lub hemofiltracja, które wymagają kontaktu krwi z ujemnie naładowanymi powierzchniami, oraz afereza lipoprotein o małej gęstości z wykorzystaniem siarczanu dekstranu, są przeciwwskazane z powodu podwyższonego ryzyka ciężkich reakcji anafilaktoidalnych.
- Podwójna blokada układu RAA: stosowanie równoczesne inhibitorów ACE, antagonistów receptora angiotensyny II lub aliskirenu może prowadzić do podwójnej blokady układu renina-angiotensyna-aldosteron, co wiąże się z wyższym ryzykiem wystąpienia działań niepożądanych, takich jak niedociśnienie, hiperkaliemia oraz zaburzenia czynności nerek, w tym ostra niewydolność nerek.
- Nefropatia cukrzycowa: u pacjentów z nefropatią cukrzycową nie zaleca się stosowania jednocześnie inhibitorów ACE oraz antagonistów receptora angiotensyny II.
Ramipril – stosowanie w ciąży i w okresie karmienia piersią
U kobiet ciężarnych oraz planujących ciążę ramipril powinien być zastąpiony lekiem z innej grupy. Przyjmowanie tego leku w II i III trymestrze ciąży może działać toksycznie na płód oraz noworodka. Jeśli w II lub III trymestrze ciąży kobieta przyjmuje ramipril, konieczne jest przeprowadzenie badania USG w celu oceny kości czaszki oraz czynności nerek płodu. Noworodki, których matki przyjmowały ramipril w okresie ciąży, powinny być starannie monitorowane pod kątem niedociśnienia, skąpomoczu i hiperkaliemii.
Ramipril w małych ilościach przenika do pokarmu kobiecego. Ze względu na brak danych zaleca się stosowanie innych leków, które posiadają lepiej zbadany profil bezpieczeństwa w okresie karmienia piersią, zwłaszcza w przypadku karmienia noworodków i wcześniaków.
W jakich postaciach występuje ramiprilum?
Ramipril występuje w postaci tabletek i kapsułek twardych.