Relanium 5 mg, 20 tabletek (import równoległy Delfarma)

Produkt pochodzi z importu równoległego. Dowiedz się więcej o imporcie równoległym.

Lek Relanium 5 mg, w tabletkach zawiera substancję czynną diazepam, należącą do grupy leków zwanych pochodnymi benzodiazepiny. Lek ma działanie przeciwlękowe, uspokajające, nasenne oraz przeciwdrgawkowe. Zmniejsza również napięcie mięśni szkieletowych.

Wskazania do stosowania:

• Leczenie stanów lękowych.

• Leczenie bezsenności związanej ze stanami lękowymi, jedynie w przypadku ciężkich zaburzeń, uniemożliwiających prowadzenie normalnego trybu życia lub będących przyczyną skrajnego dyskomfortu dla chorego.

• Kontrola skurczy mięśniowych, także tych związanych ze spastycznością pochodzenia ośrodkowego.

• Farmakologiczne przygotowanie pacjenta przed mniejszymi zabiegami chirurgicznymi (premedykacja).

• Leczenie objawów nagłego odstawienia alkoholu.

Relanium należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W przypadku wątpliwości należy skontaktować się z lekarzem lub farmaceutą.

Dawkowanie u dorosłych

• stany lękowe i bezsenność - stany lękowe: zwykła dawka to 2 mg trzy razy na dobę; maksymalna dawka stosowana w leczeniu stanów lękowych to 30 mg na dobę w dawkach podzielonych - bezsenność związana ze stanami lękowymi: 5 mg do 15 mg na dobę przed snem. Lekarz zaleci najmniejszą dawkę zapewniającą kontrolę objawów.

• stany związane ze skurczem mięśni - skurcze mięśni: 2 mg do 15 mg na dobę w dawkach podzielonych - kontrola spastyczności pochodzenia ośrodkowego w wybranych przypadkach: 2 mg do 60 mg na dobę w dawkach podzielonych

• jako środek do premedykacji przed znieczuleniem ogólnym - 5 mg do 20 mg.

Dawkowanie u osób w podeszłym wieku oraz osłabionych Nie należy przekraczać połowy dawki zwykle stosowanej u dorosłych. Leczenie objawów nagłego odstawienia alkoholu Zwykle 10 mg, 3 do 4 razy w ciągu pierwszych 24 godzin, następnie lekarz może zmniejszyć dawkę do 5 mg, 3 do 4 razy na dobę. Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek U pacjentów z zaburzeniami czynności nerek nie ma konieczności dostosowania dawki. Pacjenci z zaburzeniami wątroby U pacjentów z przewlekłą chorobą wątroby lekarz może zalecić zmniejszenie dawki.

Sposób podawania

• Lek należy stosować doustnie.

• Nie stosować dłużej niż 4 tygodnie w przypadku bezsenności lub 8 do 12 tygodni w przypadku stanów lękowych (wliczając w to czas stopniowego odstawiania leku).

Dawkowanie u dzieci

• stany lękowe i bezsenność - nie zaleca się stosowania Relanium w leczeniu stanów lękowych i bezsenności u dzieci.

• stany związane ze skurczem mięśni - w kontroli napięcia i drażliwości w spastyczności pochodzenia ośrodkowego w wybranych przypadkach: 5 mg do 40 mg na dobę, w dawkach podzielonych. - dzieci od 12 do 18 lat: zwykła dawka to 10 mg dwa razy na dobę; maksymalna dawka wynosi 40 mg na dobę. - dzieci od 6 do 12 lat: 5 mg dwa razy na dobę.

• jako środek do premedykacji przed znieczuleniem ogólnym - dzieci od 6 do 18 lat: 2 mg do 10 mg. Dawkowanie u dzieci poniżej 6 lat

Diazepam tabletki nie jest przeznaczony dla dzieci w wieku poniżej 6 lat.

Nie stosować leku Relanium

• jeśli pacjent ma uczulenie (nadwrażliwość) na substancję czynną, inne benzodiazepiny lub którykolwiek z pozostałych składników leku

• jeśli pacjent ma nadmierne osłabienie mięśni (zwane nużliwością mięśni – miastenia gravis),

• jeśli pacjent ma ciężką niewydolność oddechową,

• jeśli pacjent ma zespół bezdechu sennego (powtarzające się przerwy w oddychaniu występujące podczas snu i powodujące niedotlenienie),

• jeśli pacjent ma ciężką niewydolność wątroby,

• jeśli pacjent ma fobie, natręctwa lub przewlekłe psychozy.

Lek Relanium, 5 mg, tabletki ma postać tabletek barwy żółtej, okrągłych, obustronnie wypukłych, o gładkiej powierzchni.

Opakowanie zawiera: 20 tabletek.

• Przed rozpoczęciem przyjmowania leku Relanium należy to omówić z lekarzem.

• Nie należy stosować leku Relanium jednocześnie z alkoholem, lekami nasennymi czy uspokajającymi, gdyż mogą nasilać działanie leku Relanium.

• Jeśli pacjent jest uzależniony od alkoholu lub leków, należy unikać stosowania leku Relanium. Nie dotyczy to leczenia ostrych objawów odstawiennych.

• Jeśli pacjent w przeszłości nadużywał alkoholu lub leków, lek Relanium należy stosować ze szczególną ostrożnością.

• Jeśli lek Relanium jest stosowany przez kilka tygodni, może wystąpić tzw. tolerancja na lek (zmniejszenie skuteczności leku).

• Długotrwałe stosowanie leku Relanium, zwłaszcza w dużych dawkach, może spowodować fizyczne i psychiczne uzależnienie. Ryzyko uzależnienia zwiększa się wraz z dawką i czasem trwania leczenia. Jest ono większe u pacjentów, którzy w przeszłości nadużywali alkoholu lub leków oraz u pacjentów z zaburzeniami osobowości.

• Jeśli pacjent jest uzależniony od leku Relanium, nagłe odstawienie leku może spowodować wystąpienie objawów odstawiennych, takich jak: bóle głowy, bóle mięśniowe, skrajny lęk, napięcie, niepokój, splątanie, drażliwość. W cięższych przypadkach może wystąpić: utrata poczucia rzeczywistości, zaburzenia osobowości, drętwienie i mrowienie kończyn, omamy, napady padaczkowe, nadwrażliwość na światło, dźwięk lub dotyk.

• Wystąpienie objawów odstawiennych może także spowodować zamiana leku Relanium na benzodiazepiny o krótkim czasie działania.

• Podczas odstawienia lub po odstawieniu leku Relanium może wystąpić przemijające nasilenie objawów choroby, która była przyczyną zastosowania leku. Aby temu zapobiec, lek należy odstawiać stopniowo, ściśle według zaleceń lekarza (patrz punkt: Przerwanie stosowania leku Relanium).

• Relanium może powodować niepamięć następczą (niemożność uczenia się i zapamiętywania nowych informacji.. Aby zmniejszyć ryzyko wystąpienia niepamięci następczej ważne jest aby pacjent miał zapewniony nieprzerwany sen przez 7 do 8 godzin.

• U dzieci oraz osób w podeszłym wieku istnieje większe ryzyko niepożądanych reakcji psychicznych i paradoksalnych (patrz punkt 4: Możliwe działania niepożądane).

• Stosowanie leku Relanium u dzieci; lekarz ustali dawkę i długość leczenia (patrz punkt 3: Jak stosować lek Relanium).

• U dzieci w wieku poniżej 6 miesięcy należy stosować lek ze szczególną ostrożnością i tylko wtedy, gdy niemożliwe jest stosowanie leków zastępczych. Nie oceniono bezpieczeństwa i skuteczności leku w tej grupie wiekowej.

• U pacjentów w podeszłym wieku i osłabionych lekarz może zalecić mniejszą dawkę leku. Lek zmniejsza napięcie mięśni. Zwiększa to ryzyko upadków i w konsekwencji złamania stawu biodrowego u osób w podeszłym wieku.

• Jeśli pacjent ma przewlekłą niewydolność oddechową, lekarz zastosuje mniejszą dawkę leku, gdyż mogą wystąpić zaburzenia oddychania.

• Jeśli pacjent ma ciężką niewydolność wątroby nie należy stosować leku Relanium ze względu na ryzyko wystąpienia zaburzeń czynności układu nerwowego (encefalopatii wątrobowej).

• U pacjentów z niewydolnością nerek lek Relanium należy stosować ostrożnie.

• Jeśli pacjent ma zaburzenia psychotyczne (np. schizofrenię), nie należy stosować leku Relanium.

• Jeśli pacjent ma depresję lub stany lękowe związane z depresją, lek Relanium nie powinien być stosowany jako jedyny lek, ponieważ może zwiększać ryzyko samobójstw.

• Stosowanie leku Relanium u osób będących w żałobie (po utracie bliskich) nie powoduje poprawy samopoczucia.

Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza przed zastosowaniem tego leku.

Nie należy stosować leku Relanium w okresie ciąży, zwłaszcza w I i III trymestrze. Przyjmowanie leku Relanium w okresie ciąży lub karmienia piersią jest dopuszczalne jedynie wtedy, gdy lekarz uzna to za bezwzględnie konieczne. Jeśli kobieta zażywa lek Relanium w ostatnich trzech miesiącach ciąży lub w czasie porodu, u noworodka może dojść do obniżenia temperatury ciała, zmniejszenia napięcia mięśniowego, niemiarowej pracy serca, trudności w ssaniu i zaburzenia oddychania.

U dzieci matek, które przyjmują długotrwale diazepam w późnym okresie ciąży, może rozwinąć się uzależnienie fizyczne oraz istnieje ryzyko pojawienia się objawów zespołu odstawiennego w okresie po urodzeniu. Lek przenika do mleka matki, dlatego nie należy stosować go w okresie karmienia piersią.

Lek Relanium może powodować zaburzenia sprawności psychofizycznej.

Nie należy prowadzić pojazdów mechanicznych i obsługiwać maszyn w trakcie jego przyjmowania.

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią. Najczęściej występujące działania niepożądane to:

• zmęczenie,

• senność,

• osłabienie siły mięśniowej.

Częstość nieznana:

• reakcje paradoksalne: niepokój, pobudzenie, drażliwość, agresywne zachowanie, złość, wściekłość, urojenia,

• koszmary senne, omamy, psychozy,

• zmiana zachowania, w tym zachowania nieadekwatne do sytuacji,

• zaburzenie toku myślenia, zaburzenia orientacji dotyczące czasu, miejsca, sytuacji lub własnej osoby (splątanie),

• zobojętnienie (spłycenie emocjonalne),

• osłabienie czujności,

• depresja,

• zmniejszenie lub zwiększenie popędu płciowego (libido),

• niezborność ruchów (trudności z utrzymaniem równowagi) – może być przyczyną upadku i niebezpiecznych złamań kości, zwłaszcza u osób w podeszłym wieku,

• upośledzenie wymowy, niewyraźna mowa,

• bóle głowy, zawroty głowy,

• drżenia,

• niemożność uczenia się i zapamiętywania nowych informacji (tzw. niepamięć następcza); aby jej zapobiec, pacjent powinien mieć zapewniony nieprzerwany 7 - 8 godzinny sen,

• podwójne widzenie, nieostre widzenie,

• niewydolność serca, zatrzymanie akcji serca, nieregularne bicie serca,

• obniżenie ciśnienia krwi, spowolnienie pracy serca,

• zwolnienie i spłycenie oddechu, bezdech,

• nudności, zaparcia, zaburzenia żołądkowo-jelitowe (np. wzdęcia),

• suchość w jamie ustnej lub nadmierne wydzielanie śliny,

• żółtaczka (żółte zabarwienie skóry i białkówki oczu), zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych (aminotransferaz i fosfatazy zasadowej) we krwi,

• reakcje skórne,

• nietrzymanie moczu lub niemożność oddania moczu (silne parcie na pęcherz moczowy, ból w podbrzuszu).

Zgłaszanie działań niepożądanych

Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Działania niepożądane można zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa, tel.: + 48 22 49 21 301, fax: + 48 22 49 21 309, e-mail: ndl@urpl.gov.pl

Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu lub przedstawicielowi podmiotu odpowiedzialnego.

Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat bezpieczeństwa stosowania leku.

Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować. Szczególnie należy powiedzieć lekarzowi o następujących lekach, gdyż mogą nasilać działanie leku Relanium:

• cymetydyna - lek stosowany w leczeniu choroby wrzodowej żołądka i dwunastnicy,

• ketokonazol - lek stosowany w leczeniu grzybicy,

• leki stosowane w leczeniu depresji, na przykład fluwoksamina, fluoksetyna,

• omeprazol - lek zmniejszający kwaśność soku żołądkowego,

• cyzapryd - lek stosowany w chorobie refluksowej przełyku,

• leki przeciwpsychotyczne,

• leki przeciwlękowe i uspokajające,

• leki nasenne,

• leki stosowane w leczeniu padaczki,

• opioidowe leki przeciwbólowe,

• leki stosowane do znieczulenia ogólnego,

• leki przeciwhistaminowe o działaniu uspokajającym

• stosowane w leczeniu np. alergii. Lek Relanium może wpływać na działanie fenytoiny

• stosowanej jako lek przeciwpadaczkowy.