Neoazarina, 10 tabletek powlekanych

Neoazarina jest lekiem wykazującym działanie przeciwkaszlowe.

W silnych napadowych (zwłaszcza nocnych) atakach kaszlu. W nieżytach górnych dróg oddechowych.

Substancjami czynnymi leku są: fosforan kodeiny półwodny (Codeini phosphas hemihydricus) 10 mg oraz sproszkowane ziele tymianku (Thymi herba pulveratum) 316 mg.

Substancje pomocnicze to: laktoza jednowodna, skrobia ziemniaczana, powidon K -30, makrogol 6000, talk, olejek eteryczny anyżowy.

• Dorośli i młodzież powyżej 12 lat: 3 razy na dobę po 1 do 2 tabletek.
• Dzieci w wieku poniżej 12 lat: Neoazarina jest przeciwwskazana u dzieci w wieku poniżej 12 lat.
• Młodzież w wieku od 12 lat do 18 lat: Neoazarina nie jest zalecana do stosowania u młodzieży w wieku od 12 lat do 18 lat z zaburzeniami czynności układu oddechowego.
• Lek stosować doustnie.

Lek Neoazarina należy zawsze stosować dokładnie tak, jak to opisano w ulotce dla pacjenta lub według zaleceń lekarza lub farmaceuty. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

• jeśli pacjent ma uczulenie na substancje czynne lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku;
• jeśli pacjent ma mniej niż 12 lat;
• jeśli wiadomo, że u pacjenta metabolizm kodeiny do morfiny przebiega bardzo szybko;
• jeśli pacjentka karmi piersią.

Neoazariny nie stosować w ostrej niewydolności oddechowej, ostrych napadach astmy oskrzelowej, zaburzeniach oddychania i przewlekłych zaparciach.

Nie zaleca się stosowania leku przez okres dłuższy niż 7 dni oraz przekraczania zalecanych dawek ze względu na możliwość uzależnienia.

Opakowanie zawiera 10 tabletek powlekanych.

To jest lek. Dla bezpieczeństwa stosuj go zgodnie z ulotką dołączoną do opakowania. Nie przekraczaj maksymalnej dawki leku. W przypadku wątpliwości skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą.

• Lek zawiera laktozę. Jeżeli stwierdzono wcześniej u pacjenta nietolerancję niektórych cukrów, pacjent powinien skontaktować się z lekarzem przed przyjęciem leku.
• Kodeina jest przekształcana w morfinę w wątrobie z udziałem enzymu. Morfina jest substancją, która warunkuje działanie kodeiny. U niektórych osób występuje odmiana tego enzymu, co może powodować u nich różne działanie. U niektórych osób morfina nie powstaje lub powstaje w bardzo małych ilościach i wówczas nie będzie miała działania przeciwkaszlowego.
• U innych osób jest bardziej prawdopodobne wystąpienie ciężkich działań niepożądanych ze względu na bardzo duże ilości powstającej morfiny. Jeśli u pacjenta wystąpi którykolwiek z następujących objawów niepożądanych, należy przerwać stosowanie tego leku i natychmiast zasięgnąć porady lekarza: powolny lub płytki oddech, dezorientacja, senność, zwężenie źrenic, nudności lub wymioty, zaparcia, brak apetytu.

• Nie należy stosować leku w czasie ciąży oraz w czasie karmienia piersią. Kodeina i morfina przenikają do mleka matki.
• Jeśli pacjentka przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem leku.

Lek może powodować upośledzenie sprawności psychofizycznej, dlatego podczas leczenia chorzy nie powinni prowadzić pojazdów i obsługiwać maszyn.

Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach stosowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje stosować.

Neoazarina może nasilać depresyjne działanie na ośrodkowy układ nerwowy niektórych leków przeciwdepresyjnych (z grupy benzodiazepiny), nasennych (pochodne kwasu barbiturowego) i neuroleptyków. Zwiększa depresyjne działanie na ośrodek oddechowy innych leków opioidowych oraz nasila działanie alkoholu etylowego. Może wchodzić w interakcje z inhibitorami MAO, lekami przeciwhistaminowymi, lekami obniżającymi ciśnienie tętnicze krwi.

Jak każdy lek, lek Neoazarina może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

Podczas stosowania leku Neoazarina mogą wystąpić:

• zaburzenia żołądkowo - jelitowe (suchość w jamie ustnej, nudności, wymioty, zaparcia) - częstość nieznana (nie może być określona na podstawie dostępnych danych);
• zaburzenia psychiczne (zaburzenia snu) - częstość nieznana (nie może być określona na podstawie dostępnych danych);
• zaburzenia układu immunologicznego (reakcje alergiczne np. w postaci zmian skórnych) - częstość nieznana (nie może być określona na podstawie dostępnych danych).