Glurenorm 30 mg, 50 tabletek

Tabletki Glurenorm 30 mg  to lek zmniejszający stężenie cukru we krwi, należący do grupy pochodnych sulfonylomocznika.

Glurenorm jest wskazany w leczeniu cukrzycy typu 2 u pacjentów w wieku średnim i podeszłym, u których przestrzeganie diety nie jest już wystarczające do regulowania metabolizmu węglowodanów.

Lek Glurenorm należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W przypadku wątpliwości należy ponownie skontaktować się z lekarzem lub farmaceutą. Lekarz dostosuje dawkowanie i dietę do indywidualnego metabolizmu pacjenta. Pacjent nie powinien przerywać leczenia bez konsultacji z lekarzem. Dawkę leku Glurenorm ustala lekarz na podstawie stężenia glukozy we krwi.

Leczenie początkowe

Leczenie rozpoczyna się zwykle od podania 1/2 tabletki (15 mg) podczas śniadania. Jeżeli dawka jest niedostateczna, lekarz zaleci stopniowe zwiększenie dawki.

Jeśli przepisana dawka nie jest większa niż 2 tabletki (60 mg) dziennie, lek można stosować raz na dobę, najlepiej podczas śniadania. Jeżeli trzeba zastosować większe dawki, można uzyskać lepszą kontrolę, jednakże stosując lek w dwóch lub trzech dawkach podzielonych w ciągu doby. W takiej sytuacji największą dawkę należy przyjąć podczas śniadania.

Lek Glurenorm należy przyjmować na początku posiłku. Dzienne dawki należy przyjmować na początku posiłku.

Dzienne dawki leku większe niż 4 tabletki (120 mg) zwykle nie powodują dalszej poprawy wyników leczenia. W przypadku wrażenia, że działanie leku jest za mocne lub za słabe, należy zwrócić się do lekarza.

Nie zaleca się stosowania produktu Glurenorm u dzieci ani młodzieży ze względu na brak danych dotyczących jego bezpieczeństwa i skuteczności.

Kiedy nie stosować leku Glurenorm:

• Jeśli u pacjenta stwierdzono uczulenie (nadwrażliwość) na glikwidon lub którykolwiek z pozostałych składników leku.

• Jeśli u pacjenta występuje uczulenie (nadwrażliwość) na sulfonamidy

• Jeśli pacjent choruje na cukrzyce typu 1.

• Jeśli pacjent znajduje się w stanie śpiączki cukrzycowej i stanie przedśpiączkowym.

• Jeśli pacjent choruje na cukrzycę powikłaną kwasicą i ketozą.

• Jeśli pacjent jest po resekcji trzustki.

• Jeśli pacjent jest w czasie ciężkich zakażeń.

• Jeśli pacjent jest przed zabiegiem chirurgicznym.

• Jeśli pacjent ma ciężką niewydolność wątroby.

• Jeśli pacjent choruje na ostrą porfirię.

Jeśli stwierdzono wcześniej u pacjenta nietolerancję niektórych cukrów, pacjent powinien skontaktować się z lekarzem przed przyjęciem tego leku.

Jedna tabletka 30 mg zawiera 134,6 mg laktozy, co odpowiada 538,4 mg laktozy w przeliczeniu na maksymalną zalecaną dawkę dobową. Pacjenci z rzadkimi dziedzicznymi chorobami nietolerancji galaktozy, np. galaktozemią, niedoborem laktazy typu Lapp lub nieprawidłowym wchłanianiem glukozy-galaktozy, nie powinni przyjmować tego leku.

W czasie leczenia cukrzycy konieczna jest stała kontrola lekarska.

Ze względu na ryzyko wystąpienia hipoglikemii (nadmiernego obniżenia stężenia glukozy we krwi), szczególną ostrożność należy zachować w okresie dostosowywania dawki Glurenorm lub zamiany innego leku przeciwcukrzycowego na lek Glurenorm. W przypadku ciężkich schorzeń nerek konieczna jest wnikliwa kontrola lekarska. Jeżeli w trakcie leczenia lekiem Glurenorm wystąpi złe samopoczucie lub objawy hipoglikemii, nudności, gorączka, wysypka, należy bezzwłocznie zgłosić się do lekarza. Podczas stosowania leków przeciwcukrzycowych należy ściśle przestrzegać diety zaleconej przez lekarza.

Stosowanie doustnych leków przeciwcukrzycowych nie zwalnia pacjenta ze stosowania diety cukrzycowej. Podobnie jak podczas stosowania innych doustnych leków przeciwcukrzycowych nieprzestrzeganie zaleconego dawkowania, a także pominięcie posiłku, może spowodować zmniejszenie stężenia glukozy we krwi i osłabienie zdolności koncentracji. W razie wystąpienia objawów hipoglikemii można je zwykle przezwyciężyć spożywając cukier, cukierek lub słodki napój. Jeżeli stan hipoglikemii utrzymuje się, należy natychmiast skontaktować się z lekarzem.

Lek Glurenorm jest pochodną sulfonylomocznika i dlatego należy zachować szczególną ostrożność stosując ten lek u pacjentów z niedoborem enzymu dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej. Jeżeli pacjent został wcześniej poinformowany o niedoborze tego enzymu, powinien powiedzieć o tym lekarzowi.

Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku. Lekarz zaleci przerwanie stosowania produktu Glurenorm i zmieni leczenie na insulinę.

U kobiet w ciąży konieczna jest szczególnie wnikliwa i intensywna kontrola stężenia glukozy w osoczu. Przy stosowaniu doustnych leków obniżających poziom cukru we krwi nie jest to możliwe. Z tej przyczyny leku Glurenorm nie należy stosować w okresie ciąży i karmienia piersią.

Nie przeprowadzono żadnych badań dotyczących wpływu na zdolność do prowadzenia pojazdów i obsługi maszyn. W przypadku wystąpienia senności, zawrotów głowy oraz zaburzenia akomodacji lub innych objawów klinicznych hipoglikemii podczas stosowania leku Glurenorm, należy koniecznie unikać wykonywania potencjalnie niebezpiecznych czynności, takich jak prowadzenie pojazdów i obsługa maszyn.

W przypadku zastosowania większej niż zalecana dawki leku Glurenorm, należy skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą.

Przedawkowanie leku Glurenorm może powodować niskie stężenie cukru we krwi – również przedłużone – z objawami takimi jak utrata przytomności, przyspieszone tętno, wilgotna skóra, niepokój, odruchy nadaktywne (np. drganie) lub zaburzenia żołądkowe.

Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować. Wiele leków posiada udowodniony wpływ na metabolizm glukozy. W związku z tym, lekarz powinien dokładnie wiedzieć o przyjmowanych przez pacjenta lekach – w przeciwnym wypadku nie będzie możliwe uwzględnienie potencjalnych interakcji pomiędzy lekami.

Jednoczesne stosowanie następujących leków może nasilać działanie leku Glurenorm: inhibitory ACE (stosowane w leczeniu nadciśnienia), allopurynol (stosowany w leczeniu wysokiego stężenia kwasu moczowego we krwi, w tym skazy moczanowej), leki przeciwbólowe i niesteroidowe leki przeciwzapalne (stosowane w leczeniu chorób reumatycznych i bólu), leki przeciwgrzybicze, chloramfenikol, klarytromycyna, fluorochinolony, sulfonamidy i tetracykliny (wszystkie antybiotyki stosowane w leczeniu zakażeń), klofibrat (stosowany w leczeniu wysokiego stężenia cholesterolu), leki przeciwzakrzepowe (pochodne kumaryny), heparyna i sulfinpirazon (leki rozrzedzające krew), inhibitory MAO oraz trójpierścieniowe leki antydepresyjne (stosowane w leczeniu depresji), cyklofosfamid i jego pochodne (stosowane w leczeniu raka), insulina oraz inne leki obniżające stężenie cukru we krwi.

Następujące leki stosowane w leczeniu nadciśnienia: leki blokujące receptory beta-adrenergiczne, klonidyna, rezerpina i guanetydyna – mogą potencjalnie nasilać działanie obniżające stężenie cukru we krwi oraz maskować objawy hipoglikemii. Jednoczesne stosowanie następujących leków może osłabiać działanie leku Glurenorm obniżające stężenie cukru we krwi: aminoglutetymid (stosowany w leczeniu raka), kortykosteroidy (stosowane w leczeniu stanów zapalnych), diazoksyd, leki moczopędne z grupy tiazydów i diuretyki pętlowe (stosowane w leczeniu nadciśnienia), doustne środki antykoncepcyjne (zapobiegające zajściu w ciążę), sympatykomimetyki (takie jak leki rozszerzające oskrzela stosowane w leczeniu astmy), ryfamycyna i ryfampicyna (stosowane w  leczeniu gruźlicy), hormony tarczycy, glukagon (hormon trzustki), fenotiazyny (stosowane w leczeniu chorób psychicznych), kwas nikotynowy (stosowany jako suplement witaminowy oraz w leczeniu wysokiego stężenia cholesterolu i innych tłuszczów), barbiturany (stosowane jako środki uspokajające) oraz fenytoina (stosowana w leczeniu padaczki).

Nasilone lub zmniejszone działanie leku Glurenorm, obniżające stężenie cukru we krwi, opisywano po zastosowaniu antagonistów receptora H2 (np. cymetydyna, ranitydyna – w celu zmniejszania wydzielania kwasu żołądkowego) i alkoholu.

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią. Zastosowano następującą klasyfikację częstotliwości:

bardzo często: częściej niż u 1 na 10 pacjentów;

często: częściej niż u 1 na 100 pacjentów, ale rzadziej niż u 1 na 10 pacjentów;

niezbyt często: częściej niż u 1 na 1000 pacjentów, ale rzadziej niż u 1 na 100 pacjentów;

rzadko: częściej niż u 1 na 10 000 pacjentów; ale rzadziej niż u 1 na 1000 pacjentów;

bardzo rzadko: rzadziej niż u 1 na 10 000 pacjentów 

• Zaburzenia krwi i układu chłonnego

Rzadko: zmniejszenie liczby białych krwinek (agranulocytoza), spadek liczby białych krwinek (leukopenia), zmniejszenie liczby płytek krwi (małopłytkowość)

• Zaburzenia metabolizmu i odżywiania

Często: niskie stężenie cukru we krwi

Rzadko: osłabiony apetyt

• Zaburzenia układu nerwowego

Niezbyt często: senność, zawroty głowy, ból głowy

Rzadko: uczucie mrowienia

• Zaburzenia oka

Niezbyt często: zaburzenia akomodacji

• Zaburzenia serca

Rzadko: dusznica bolesna, skurcze dodatkowe (zaburzenia rytmu serca)

• Zaburzenia naczyniowe

Rzadko: niewydolność sercowo-naczyniowa (zaburzenia serca i krążenia), niskie ciśnienie tętnicze

• Zaburzenia żołądka i jelit

Niezbyt często: biegunka, wymioty, dyskomfort brzuszny, nudności, zaparcia, suchość błon śluzowych w jamie ustnej

• Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych

Rzadko: zmniejszony przepływ żółci

• Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej

Niezbyt często: wysypka, swędzenie

Rzadko: zespół Stevensa-Johnsona (ciężka choroba skóry, w której wierzchnia warstwa skóry obumiera i złuszcza się), nadwrażliwość na światło, pokrzywka

• Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania

Rzadko: ból w klatce piersiowej, uczucie zmęczenia

Zgłaszanie działań niepożądanych

Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi, farmaceucie lub pielęgniarce. Działania niepożądane można zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa, tel: +48 22 49 21 301, fax: +48 22 49 21 309, e-mail: ndl@urpl.gov.pl.

Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu lub przedstawicielowi podmiotu odpowiedzialnego.

Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat bezpieczeństwa stosowania leku.