Furaginum 50 mg, 30 tabletek

Lek Furaginum stosuje się w leczeniu ostrych oraz nawracających niepowikłanych zakażeń dolnych dróg moczowych

Lek Furaginum zawiera furaginę, jako substancję czynną. Furagina jest pochodną nitrofuranu, która hamuje rozwój bakterii, zarówno Gram-dodatnich, jak i Gram-ujemnych, wywołujących zakażenia dróg moczowych.

Wskazaniem do stosowania leku Furaginum US Pharmacia jest:

• leczenie ostrych oraz nawracających niepowikłanych zakażeń dolnych dróg moczowych.

Jeśli po upływie 7-8 dni nie nastąpiła poprawa lub pacjent czuje się gorzej, należy zwrócić się do lekarza.

Lek Furaginum należy zawsze stosować dokładnie tak, jak to opisano w ulotce dla pacjenta lub według zaleceń lekarza. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.
Dorośli i młodzież w wieku powyżej 15 lat
Pierwszy dzień leczenia: 2 tabletki 4 razy na dobę; następne dni: 2 tabletki 3 razy na dobę.
Lek Furaginum należy przyjmować doustnie podczas posiłków zawierających białko, które powoduje zwiększenie wchłaniania leku.
Lek stosuje się przez 7-8 dni. Jeśli po tym czasie objawy nasilą się lub nie ustąpią, należy zwrócić się do lekarza.
W razie konieczności kurację można powtórzyć po 10-15 dniach.

Kiedy nie stosować leku Furaginum:

• Jeśli pacjent ma uczulenie (nadwrażliwość) na furaginę, inne pochodne nitrofuranu lub którykolwiek z pozostałych składników leku Furaginum US Pharmacia.

• W pierwszym trymestrze ciąży.

• Od 38. tygodnia i w czasie porodu, ze względu na ryzyko rozwoju u noworodka niedokrwistości hemolitycznej (niedokrwistości związanej z rozpadem krwinek czerwonych).

• U dzieci i młodzieży w wieku poniżej 15 lat.

• Jeśli u pacjenta występuje niewydolność nerek, a w badaniach laboratoryjnych stwierdzono klirens kreatyniny poniżej 60 ml/min lub podwyższony poziom kreatyniny w surowicy.

• Jeśli u pacjenta rozpoznano polineuropatię (zaburzenie układu nerwowego), np. w przebiegu cukrzycy.

• Jeśli u pacjenta występuje niedobór dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej (enzymu biorącego udział w przemianach zachodzących w krwinkach czerwonych).

Stosowanie leku Furaginum z jedzeniem i piciem
Lek Furaginum należy przyjmować doustnie podczas posiłków zawierających białko, co powoduje zwiększenie wchłaniania leku.

Lek Furaginum zawiera laktozę i sacharozę
Każda tabletka zawiera 18,8 mg laktozy jednowodnej i 10 mg sacharozy. Jeśli stwierdzono wcześniej u pacjenta nietolerancję niektórych cukrów, pacjent powinien skontaktować się z lekarzem przed przyjęciem leku.

To jest lek. Dla bezpieczeństwa stosuj go zgodnie z ulotką dołączoną do opakowania. Nie przekraczaj maksymalnej dawki leku. W przypadku wątpliwości skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą.

Jeśli pacjenta dotyczą opisane niżej okoliczności, stosowanie leku Furaginum US Pharmacia należy omówić z lekarzem.

• Jeśli u pacjenta występują zaburzenia czynności nerek, wątroby, zaburzenia układu nerwowego, niedokrwistość, zaburzenia elektrolitowe, niedobór witamin z grupy B i kwasu foliowego lub choroby płuc.

• Jeśli pacjent choruje na cukrzycę − furagina może spowodować uszkodzenie nerwów.

• U pacjentów leczonych pochodnymi nitrofuranu obserwowano uszkodzenia nerwów obwodowych. Zaburzenie to w ciężkich przypadkach może być nieodwracalne i zagrażać życiu pacjenta. Dlatego pacjent powinien zaprzestać stosowania leku Furaginum US Pharmacia, jeśli wystąpią u niego objawy zaburzenia czynności układu nerwowego (mrowienie, drętwienie, uczucie przebiegających prądów).

• Jeśli w czasie stosowania leku Furaginum US Pharmacia u pacjenta wystąpi gorączka, dreszcze, kaszel, bóle w klatce piersiowej, duszność. Mogą to być objawy ostrych reakcji płucnych, które obserwuje się niekiedy u pacjentów leczonych pochodnymi nitrofuranu. W razie wystąpienia takich objawów, należy natychmiast zaprzestać przyjmowania leku − objawy te najczęściej ustępują szybko lub bardzo szybko po odstawieniu leku. Jeśli lek stosowano długotrwale, nasilenie objawów i ich ustępowanie po zaprzestaniu podawania leku zależą od czasu kontynuacji leczenia po wystąpieniu pierwszych objawów niepożądanych. Sprawą kluczową jest jak najszybsze rozpoznanie działania niepożądanego i odstawienie leku. Zaburzenie czynności płuc może być nieodwracalne. Reakcje przewlekłe występowały u pacjentów przyjmujących furaginę dłużej niż 6 miesięcy. Przewlekłe reakcje płucne (w tym zwłóknienie płuc i rozsiane śródmiąższowe zapalenie płuc) mogą wystąpić zwłaszcza u pacjentów w podeszłym wieku.

• Jeśli pacjent stosuje lek długotrwale − może być konieczne badanie krwi, w celu skontrolowania liczby białych krwinek oraz czynności nerek i wątroby.

• Jeśli podczas leczenia lub po jego zakończeniu wystąpi u pacjenta ciężka i uporczywa biegunka. Może to być objaw rzekomobłoniastego zapalenia jelit – powikłania występującego niekiedy po zastosowaniu leków przeciwbakteryjnych. Należy jak najszybciej skontaktować się z lekarzem i nie przyjmować leków przeciwbiegunkowych, które hamują perystaltykę jelit.

Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza, że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.
Leku Furaginum nie należy stosować w pierwszych trzech miesiącach ciąży (I trymestr) ani od 38. tygodnia i w okresie porodu, gdyż furagina może spowodować niedokrwistość hemolityczną u noworodka. Należy zachować szczególną ostrożność podczas stosowania w ostatnich trzech miesiącach ciąży (III trymestr).
Leku Furaginum nie należy stosować w okresie karmienia piersią. Furagina przenika do mleka kobiecego i może zaszkodzić karmionemu piersią dziecku.

Brak danych o wpływie furaginy na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn. Jednak u niektórych pacjentów mogą wystąpić działania niepożądane, mogące wpływać na zdolność prowadzenia pojazdów (zawroty głowy, senność, zaburzenia widzenia).

Jeśli pacjent przyjmuje którykolwiek z niżej wymienionych leków, powinien skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą przed rozpoczęciem stosowania leku Furaginum US Pharmacia.

• Kwas nalidyksowy (antybiotyk) − furagina hamuje jego działanie bakteriostatyczne.

• Aminoglikozydy i tetracykliny (antybiotyki) − nasilają działanie przeciwbakteryjne furaginy.

• Chloramfenikol i rystomycyna (antybiotyki) − zwiększają toksyczne działanie furaginy na krwinki.

• Probenecyd (w dużych dawkach) i sulfinpirazon (leki zwiększające wydalanie kwasu moczowego z moczem) − zmniejszają wydalanie furaginy i mogą powodować gromadzenie się jej w organizmie, zwiększając jej toksyczność i zmniejszając stężenie w moczu, a w konsekwencji prowadzić do osłabienia skuteczności działania.

• Leki zobojętniające sok żołądkowy, zawierające trójkrzemian magnezu − zmniejszają wchłanianie furaginy.

• Atropina − opóźnia wchłanianie furaginy, ale ogólna ilość wchłoniętej substancji się nie zmienia.

• Witaminy z grupy B − zwiększają wchłanianie furaginy. Wpływ na badania laboratoryjne

  Podczas stosowania furaginy wyniki oznaczeń glukozy w moczu z użyciem roztworów Benedicta i Fehlinga mogą być fałszywie dodatnie. Wyniki oznaczeń glukozy w moczu wykonywanych metodami enzymatycznymi są zwykle prawidłowe.

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.
Działania niepożądane występujące często (u 1 do 10 na 100 pacjentów):

• nudności, nadmierne oddawanie gazów;

• bóle głowy.

Działania niepożądane występujące nie częściej niż u 1 na 100 pacjentów:

• sinica, niedokrwistość megaloblastyczna (niedokrwistość z niedoboru witaminy B12 lub kwasu foliowego) lub niedokrwistość hemolityczna (spowodowana nadmiernym rozpadem krwinek czerwonych);

• zawroty głowy, senność, zaburzenia widzenia, zaburzenia nerwów obwodowych (także o ostrym lub nieodwracalnym przebiegu, zwłaszcza u pacjentów z niewydolnością nerek, niedokrwistością, cukrzycą, zaburzeniami elektrolitowymi, niedoborem witaminy B);

• reakcje z nadwrażliwości dotyczące układu oddechowego

• reakcje ostre − objawiają się gorączką, dreszczami, kaszlem, bólami w klatce piersiowej, dusznością, wysiękiem do przestrzeni w klatce piersiowej, zmianami w obrazie radiologicznym płuc i zwiększeniem liczby szczególnego rodzaju krwinek białych, zwanych eozynofilami; najczęściej szybko lub bardzo szybko ustępują po odstawieniu leku;

• reakcje przewlekłe − w tym zwłóknienie płuc i rozsiane śródmiąższowe zapalenie płuc; nasilenie objawów i ich odwracalność po zaprzestaniu podawania leku zależy od czasu kontynuacji leczenia po wystąpieniu pierwszych objawów niepożądanych; po zidentyfikowaniu działania niepożądanego konieczne jest natychmiastowe odstawienie leku; zaburzenie czynności płuc może być nieodwracalne;

• zaparcia, biegunka, objawy dyspeptyczne (np. uczucie pełności po posiłkach, wzdęcia), bóle brzucha, wymioty, zapalenie ślinianek, zapalenie trzustki, rzekomobłoniaste zapalenie jelit;

• łysienie, ciężkie reakcje skórne przebiegające ze złuszczaniem lub powstawaniem pęcherzy (złuszczające zapalenie skóry, rumień wielopostaciowy, zespół Stevensa-Johnsona, czyli pęcherzowy rumień wielopostaciowy);

• gorączka, dreszcze, złe samopoczucie, zakażenia drobnoustrojami opornymi na furaginę;

• świąd, pokrzywka, reakcje anafilaktyczne (nagłe reakcje alergiczne miejscowe lub ogólnoustrojowe), obrzęk naczynioruchowy (choroba skóry i tkanki podskórnej polegająca na powstawaniu mogących utrudniać oddychanie obrzęków, najczęściej w okolicy twarzy, gardła, języka), wysypka;

• objawy polekowego zapalenia wątroby, żółtaczka cholestatyczna (wywołana przeszkodą w odpływie żółci), martwica miąższu wątroby.

Pochodne nitrofuranu mogą negatywnie wpływać na czynność jąder i powodować zmniejszenie ruchliwości plemników, zmniejszać wydzielanie spermy oraz prowadzić do niekorzystnych zmian w budowie plemników.