Dezamigren, 12,5 mg, 6 tabletek

Dezamigren jest lekiem przeciwmigrenowym, który należy do grupy leków zwanych selektywnymi agonistami receptora serotoninowego. Substancja czynna leku (almotryptan) wiąże się z receptorami serotoninowymi w naczyniach krwionośnych w mózgu powodując ich zwężenie, co prowadzi do zmniejszenia reakcji zapalnej związanej z migreną.

Migreną określa się pulsujący, jednostronny, umiarkowany lub silny ból głowy, który może nasilać się podczas wysiłku fizycznego. Bólowi głowy towarzyszy co najmniej jeden z następujących objawów: nudności, wymioty, nadwrażliwość na światło, dźwięki lub zapachy.
Ból głowy mogą czasami poprzedzać pewne objawy, takie jak: krótkotrwałe pogorszenie nastroju, zdenerwowanie, niepokój lub brak apetytu. U niektórych osób na krótko przed wystąpieniem bólu głowy może pojawić się tzw. aura (przemijające zaburzenia widzenia z wrażeniem błysków świetlnych, migocących mroczków lub linii świetlnych).

Lek Dezamigren jest stosowany w doraźnym leczeniu bólu głowy związanego z ostrymi napadami migreny z aurą lub bez aury.
Lek Dezamigren może być stosowany jedynie u pacjentów, u których lekarz rozpoznał migrenę.
Leku Dezamigren nie należy stosować w profilaktyce migreny.

Substancją czynną leku jest almotryptan w dawce 12,5 mg (w postaci almotryptanu jabłczanu). 
Pozostałe składniki to: 

• rdzeń tabletki: mannitol, celuloza mikrokrystaliczna, powidon K 29/32, karboksymetyloskrobia sodowa (Typ A), sodu stearylofumaran;
• otoczka tabletki: hypromeloza, tytanu dwutlenek (E 171), makrogol 400.

Ten lek należy zawsze przyjmować dokładnie tak, jak to opisano w tej ulotce dla pacjenta lub według zaleceń lekarza lub farmaceuty. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

Dezamigren może być stosowany jedynie u pacjentów z rozpoznaną migreną.

Dezamigren należy stosować wyłącznie w celu leczenia występującego napadu migreny, a nie w celu zapobiegania napadom migreny lub bólom głowy.

Dorośli (w wieku od 18 do 65 lat)
Zalecana dawka to: jedna tabletka (12,5 mg).

Lek należy przyjąć najszybciej jak to możliwe po wystąpieniu napadu migreny. Lek jest skuteczny także w przypadku przyjęcia w późniejszym stadium.
Jeżeli napad migreny nie ustąpi, pacjent nie powinien przyjmować więcej niż jedną tabletkę podczas tego samego napadu.
Jeśli u pacjenta wystąpi kolejny napad migreny w ciągu 24 godzin, można przyjąć drugą tabletkę w dawce 12,5 mg pod warunkiem zachowania przynajmniej 2-godzinnej przerwy pomiędzy przyjęciem pierwszej i drugiej tabletki.

Maksymalna dawka dobowa to dwie tabletki (25 mg)

Tabletkę należy połknąć popijając płynem (np. wodą). Tabletkę można przyjmować z posiłkiem lub niezależnie od posiłków.

Ciężka niewydolność nerek
Jeżeli u pacjenta występuje ciężka niewydolność nerek, nie powinien przyjmować więcej niż jedną tabletkę (12,5 mg) w ciągu 24 godzin.

Należy skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą i nie przyjmować leku Dezamigren, jeżeli zauważyłeś u siebie: 

• wystąpienie 4 lub kolejnego napadu migreny w ciągu ostatnich 30 dni i/lub 
• zmianę objawów lub zwiększenie ich nasilenia bądź częstości, i/lub niską skuteczność leczenia.

W razie jakichkolwiek dalszych wątpliwości związanych ze stosowaniem tego leku należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

Leku Dezamigren nie należy stosować u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18 lat.

- Jeśli pacjent ma uczulenie na almotryptan lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku.
- Jeśli u pacjenta występuje lub kiedykolwiek wystąpiła jakakolwiek choroba, która ogranicza dopływ krwi do serca, taka jak:

• zawał mięśnia sercowego, 
• dusznica bolesna, 
• ból lub dyskomfort w klatce piersiowej występujący zwykle po wysiłku fizycznym lub stresie, 
• problemy z sercem bez towarzyszącego bólu, 
• ból w klatce piersiowej występujący w trakcie spoczynku, 
• ciężkie nadciśnienie tętnicze (bardzo wysokie ciśnienie krwi), 
• niekontrolowane łagodne bądź umiarkowane wysokie ciśnienie krwi.

- Jeśli pacjent miał udar mózgu lub zmniejszony dopływ krwi do mózgu.
- Jeśli u pacjenta wystąpiła niedrożność w dużych naczyniach krwionośnych ramion lub nóg (choroba naczyń obwodowych).
- Jeśli pacjent przyjmuje jednocześnie inne leki stosowane w leczeniu migreny zawierające ergotaminę, dihydroergotaminę czy metysergid lub inne leki z grupy agonistów serotoniny (np. sumatryptan). 
- Jeśli pacjent ma ciężką niewydolność wątroby.

6 tabletek powlekanych

Przed rozpoczęciem stosowania leku należy wypełnić test diagnostyczny w celu dokonania oceny, czy stan zdrowia pozwala na samodzielnie zastosowanie leku. W przypadku wystąpienia jakichkolwiek wątpliwości należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą.

Przed rozpoczęciem przyjmowania leku Dezamigren należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą:

• Jeśli postać migreny nie została jednoznacznie rozpoznana, ponieważ leku Dezamigren nie należy stosować w leczeniu migreny podstawnej (migrena z objawami aury takimi jak podwójne widzenie, trudności w artykulacji słownej, niezdarne i nieskoordynowane ruchy, szum w uszach, obniżony poziom świadomości), hemiplegicznej (migrena z aurą, w tym z jednostronnym osłabieniem mięśni) ani oftalmoplegicznej (migrenowy ból głowy z udziałem jednego lub więcej nerwów oczodołu powodujący osłabienie mięśni sterujących ruchem gałek ocznych). 
• Jeśli pacjent ma uczulenie (nadwrażliwość) na leki przeciwbakteryjne, przede wszystkim leki stosowane w leczeniu zakażeń dróg moczowych (sulfonamidy). Osoby uczulone na sulfonamidy i (lub) antybiotyki mogą również reagować nadwrażliwością na leki z grupy tryptanów. Jeśli pacjent wie, że jest uczulony na antybiotyki, ale nie jest pewien czy jest uczulony na sulfonamidy, powinien skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą. 
• Jeśli objawy bólu głowy różnią się od zwykłych napadów migreny, na przykład pacjent odczuwa dzwonienie w uszach lub zawroty głowy, ma krótkotrwałe porażenie jednej strony ciała lub mięśni kontrolujących ruchy oczu lub jakiekolwiek inne nowe objawy. 
• Jeśli u pacjenta występują czynniki podwyższające ryzyko wystąpienia choroby serca, takie jak: niekontrolowane wysokie ciśnienie krwi, wysoki poziom cholesterolu, otyłość, cukrzyca, palenie tytoniu, występowanie chorób serca w rodzinie, stan po menopauzie u kobiet lub wiek powyżej 40 lat u mężczyzn. 
• Jeśli pacjent ma łagodną lub umiarkowaną niewydolność wątroby. 
• Jeśli pacjent ma ciężką niewydolność nerek. 
• Jeśli pacjent jest w wieku powyżej 65 lat, ponieważ jest wówczas narażony na wzrost ciśnienia krwi. 
• Jeśli pacjent przyjmuje jednocześnie leki przeciwdepresyjne z grupy SSRI (selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny) lub SNRI (inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny i noradrenaliny).

Uważa się, że nadmierne stosowanie leków przeciwmigrenowych może prowadzić do przewlekłego bólu głowy.

Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Dostępne są jedynie bardzo ograniczone informacje dotyczące zastosowania leku u kobiet w ciąży.

Leku Dezamigren nie należy stosować w okresie ciąży, chyba, że zostanie zalecony przez lekarza, który dokładnie rozważy bilans korzyści do ryzyka.

Należy zachować ostrożność podczas stosowania tego leku w okresie karmienia piersią. Należy unikać karmienia piersią przez 24 godziny po przyjęciu tego leku.

Dezamigren może powodować senność.
Jeśli u pacjenta wystąpi senność, nie należy prowadzić pojazdów ani obsługiwać maszyn.

Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować.

Należy powiedzieć lekarzowi: 

• Jeśli pacjent przyjmuje jakiekolwiek leki stosowane w leczeniu depresji, takie jak inhibitory monoaminooksydazy (np. moklobemid), selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny (np. fluoksetyna) lub inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny i noradrenaliny (np. wenlafaksyna), ponieważ leki te mogą powodować zespół serotoninowy, potencjalnie zagrażającą życiu reakcję związaną z leczeniem. Objawy zespołu serotoninowego obejmują: dezorientację, pobudzenie, gorączkę, pocenie się, nieskoordynowane ruchy kończyn lub oczu, niekontrolowane ruchy mięśni lub biegunkę.
• Jeśli pacjent przyjmuje ziele dziurawca (Hypericum perforatum), ponieważ może to zwiększyć prawdopodobieństwo wystąpienia działań niepożądanych.

Nie należy przyjmować almotryptanu jednocześnie z innymi lekami zawierającymi ergotaminę, które również są stosowane w leczeniu migreny. Można stosować te leki jeden po drugim pod warunkiem zachowania odpowiedniego odstępu czasu pomiędzy ich przyjęciem. 

• Po zastosowaniu almotryptanu zalecane jest zachowanie przynajmniej 6-godzinnej przerwy przed przyjęciem ergotaminy. 
• Po zastosowaniu ergotaminy zalecane jest zachowanie przynajmniej 24-godzinnej przerwy przed przyjęciem almotryptanu.

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią

Należy natychmiast powiadomić lekarza lub zgłosić się do najbliższego szpitala i zaprzestać przyjmowania leku Dezamigren, jeśli u pacjenta po przyjęciu tego leku wystąpią następujące objawy: 

• reakcje alergiczne (reakcje nadwrażliwości), w tym obrzęk warg, gardła lub rąk (obrzęk naczynioruchowy); 
• ból w klatce piersiowej, ucisk w klatce piersiowej lub gardle, lub jakiekolwiek inne objawy, które mogą wskazywać na zawał serca. 

Inne działania niepożądane:

Często (występują u 1 do 10 osób na 100): 

• zawroty głowy; 
• senność; 
• zmęczenie; 
• nudności; 
• wymioty.

Niezbyt często (występują u 1 do 10 osób na 1 000): 

• uczucie mrowienia, kłucia lub drętwienia (parestezje); 
• ból głowy; 
• uczucie dzwonienia, szumu lub strzykania w uszach (szumy uszne);
• nierówne bicie serca (kołatanie serca); 
• uczucie ściskania w gardle; 
• biegunka; 
• niestrawność; 
• suchość w ustach; 
• ból mięśni (mialgia); 
• ból kości; 
• ból w klatce piersiowej; 
• uczucie osłabienia (astenia).

Bardzo rzadko (występują u mniej niż 1 osoby na 10 000):

• skurcz naczyń krwionośnych w sercu (skurcz naczyń wieńcowych); 
• atak serca (zawał mięśnia sercowego);
• przyspieszona akcja serca (częstoskurcz).

Częstość nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych):

• ciężkie reakcje alergiczne (reakcje anafilaktyczne); 
• napad padaczkowy;
• zaburzenia widzenia, niewyraźne widzenie (zaburzenia widzenia mogą również wystąpić podczas samego napadu migreny);
• skurcz naczyń krwionośnych jelit, który może prowadzić do uszkodzenia jelit (niedokrwienia jelit). Może wystąpić ból brzucha i krwawa biegunka.