Dezaftan med, 20 tabletek do ssania

Dezaftan med to lek w postaci tabletek do ssania. Działa antyseptycznie (odkażająco) i miejscowo znieczulająco.

Zawiera trzy substancje czynne:

• chlorek cetylopirydyniowy działa odkażająco, bakteriobójczo oraz przeciwgrzybiczo;
• chlorowodorek lidokainy jednowodny znieczula miejscowo, łagodząc ból;
• glukonian cynku wspomaga system odpornościowy organizmu.

Produkt antyseptyczny i miejscowo znieczulający z dodatkiem cynku do stosowania w:

• stanach zapalnych jamy ustnej;
• zapaleniu dziąseł;
• zakażeniach i owrzodzeniach błony śluzowej jamy ustnej (afty, pleśniawki), w tym wynikających z urazów wywołanych przez aparaty ortodontyczne i protezy dentystyczne.

Substancjami czynnymi leku są: cetylopirydyniowy chlorek, lidokainy chlorowodorek jednowodny, cynku glukonian. Jedna tabletka do ssania zawiera:

• 1,5 mg cetylopirydyniowego chlorku,
• 1,0 mg lidokainy chlorowodorku jednowodnego,
• 17,42 mg cynku glukonianu (co odpowiada 2,5 mg jonów cynku).

Pozostałe składniki to: mentol, celuloza mikrokrystaliczna, mannitol, powidon, aspartam, kwas cytrynowy, kroskarmeloza sodowa, talk, magnezu stearynian, glicerol.

• Dorośli: ssać powoli jedną tabletkę co 1 lub 2 godziny. Nie przekraczać dawki 8 tabletek na dobę.
• Dzieci w wieku powyżej 6 lat: ssać powoli jedną tabletkę co 2 lub 3 godziny. Nie przekraczać dawki 6 tabletek na dobę.
• Nie stosować dłużej niż przez 5 kolejnych dni bez porozumienia z lekarzem.
• Tabletkę należy powoli ssać w jamie ustnej. Nie należy jej żuć ani połykać.
• Leku Dezaftan med nie należy stosować u dzieci w wieku poniżej 6 lat.

Lek Dezaftan med należy zawsze stosować dokładnie tak, jak to opisano w tej ulotce dla pacjenta lub według zaleceń lekarza lub farmaceuty. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

• jeśli pacjent ma uczulenie na chlorek cetylopirydyniowy, chlorowodorek lidokainy jednowodny, cynku glukonian (substancje czynne leku), inne leki miejscowo znieczulające z grupy amidów lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku;
• jeśli pacjent ma ciężką niewydolność wątroby lub nerek;
• jeśli pacjent choruje na methemoglobinemię – bardzo rzadką chorobę krwi, w której krew traci zdolność przenoszenia tlenu do komórek organizmu;
• u dzieci w wieku poniżej 6 lat.

Opakowanie leku Dezaftan med zawiera 20 tabletek do ssania oraz ulotkę.

To jest lek. Dla bezpieczeństwa stosuj go zgodnie z ulotką dołączoną do opakowania. Nie przekraczaj maksymalnej dawki leku. W przypadku wątpliwości skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą.

Przed rozpoczęciem stosowania leku Dezaftan med, należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą:

• jeśli pacjent ma stan zapalny gardła i gorączkę utrzymującą się kilka dni;
• jeśli pacjent ma ból gardła połączony z gorączką, zawrotami głowy, nudnościami lub wymiotami.

Nie należy stosować leku Dezaftan med dłużej niż przez 5 kolejnych dni. Jeśli po 5 dniach stosowania nie obserwuje się poprawy należy niezwłocznie zwrócić się do lekarza, ponieważ przedłużające się lub nawracające afty mogą być pierwszym objawem poważnej choroby.

Lidokainy chlorowodorek jednowodny, jeden ze składników leku Dezaftan med, może powodować zaburzenia połykania i zwiększać ryzyko zachłyśnięcia.

Lek Dezaftan med zawiera aspartam, mannitol i sód:

• Aspartam - Lek zawiera 4,8 mg aspartamu w każdej tabletce. Aspartam jest źródłem fenyloalaniny. Może być szkodliwy dla pacjentów z fenyloketonurią. Jest to rzadka choroba genetyczna, w której fenyloalanina gromadzi się w organizmie, z powodu jej nieprawidłowego wydalania.
• Mannitol - Lek może mieć lekkie działanie przeczyszczające.
• Sód - Lek zawiera 2,712 mg sodu w każdej tabletce. Lek zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu w jednej tabletce, to znaczy lek uznaje się za „wolny od sodu”.

• Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.
• Lek Dezaftan med nie jest zalecany do stosowania w okresie ciąży oraz u kobiet w wieku rozrodczym, które nie stosują skutecznej metody antykoncepcji.
• Leku nie należy stosować u kobiet karmiących piersią.

W szczególności należy poinformować lekarza, jeśli pacjent stosuje:

• kwas acetylosalicylowy (składnik leków stosowanych w celu obniżenia gorączki);
• sulfonamidy (leki stosowane w leczeniu m.in. zakażeń bakteryjnych);
• cymetydynę (lek stosowany w leczeniu choroby wrzodowej żołądka i dwunastnicy);
• β-adrenolityki (leki stosowane w leczeniu m.in. nadciśnienia tętniczego i choroby niedokrwiennej serca, np. propranolol);
• norepinefrynę (lek stosowany m.in. w reanimacji i leczeniu wstrząsu anafilaktycznego);
• anestetyki wziewne (leki stosowane do znieczulenia ogólnego);
• barbiturany (leki stosowane w leczeniu bezsenności i padaczki);
• ryfampicynę (antybiotyk stosowany w leczeniu gruźlicy oraz niektórych innych zakażeń);
• fenytoinę (lek stosowany w leczeniu padaczki);
• leki zwiotczające mięśnie poprzecznie prążkowane (np. pankuronium);
• antybiotyki z grupy tetracyklin (leki stosowane w zakażeniach bakteryjnych);
• substancje chelatujące (leki stosowane w zatruciu np. metalami, jak D-penicylamina);
• ibuprofen lub indometacynę (leki przeciwbólowe należące do grupy niesteroidowych leków przeciwzapalnych – NLPZ);
• tiazydowe leki moczopędne (leki zwiększające wytwarzanie moczu);
• kortykosteroidy (leki stosowane m.in. w leczeniu choroby reumatycznej);
• leki oraz suplementy diety zawierające wapń, żelazo i miedź.

Jak każdy lek, Dezaftan med może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

Niezbyt często (występują u 1 do 10 osób na 1 000):

•  miejscowe reakcje skórne, takie jak: rumień (miejscowe zaczerwienienie skóry), świąd, wyprysk, pieczenie.

Rzadko (występują u 1 do 10 osób na 10 000):

• ciężkie reakcje skórne, takie jak: wyprysk pęcherzowy lub pryszczowaty, które mogą rozprzestrzeniać się lub być uogólnione;
• pokrzywka (jasnoróżowe, swędzące bąble na skórze);
• nadwrażliwość na światło słoneczne;
• ból głowy;
• zaburzenia żołądkowo-jelitowe (nudności, bóle brzucha, biegunka);
• wymioty, metaliczny smak w ustach;
• zapalenie błony śluzowej jamy ustnej.

Bardzo rzadko (występują u mniej niż 1 osoby na 10 000):

• nasilenie występującej wcześniej niewydolności nerek.

Częstość nieznana (nie może być określona na podstawie dostępnych danych):

• drgawki.